eitaa logo
معرفت و خودشناسی
647 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
4.3هزار ویدیو
72 فایل
همراهان گرامی سلسله مطالبی که تقدیم می‌گردد در رابطه با مراحل تزکیه نفس و خودسازی و عرفان از منابع غنی اسلامی و ایرانی میباشد با احترام فراوان ارتباط با ادمین https://eitaa.com/Suroosh_n
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5913594166096433566.mp3
5.42M
بر من گذشتی، سر بر نکردی از عشق گفتم، باور نکردی دل را فکندم آسان به پایت سودای مهرش در سر نکردی ... هنگام مستی شورآفرین بود لطفی که با ما دیگر نکردی ... آتش گرفتم سیمین بهبهانی شیرازیس باند 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف
فعلیت بخشیدن و شکوفا ساختن نفس مثال‌هایی که پیشتر نقل کردیم این اصل کلی را اشکار می‌سازد که وضعیت انسان در برزخ تابع حیات دنیوی اوست. حیات دنیا نیز به نوبۀ خود فرآیندی است که طی آن، صفات نهفته در فطرت روح آدمی، به نحو متناسب و یا به نحو غير متناسب، ظهور می‌یابند. نفس با پیوندی که بین دو سوی حقیقت خویش، یعنی روح و بدن، برقرار می‌سازد، رشد و تکامل می‌یابد. ماهیت مثالی آن، بتدریج تقویت می‌شود تا در نهایت، به مرحله‌ای می‌رسد که برای محظوظ شدن از عالم جسمانی، دیگر نیازی به بدن مادی ندارد. بی‌شک، نفس رشد طبیعی خاصی دارد که بخصوص، در مراحل اولیه، یعنی، طی دوران نوزادی و طفولیت، ظهوری آشکار دارد. ولی حتی در اینجا نیز محیط» در کیفیت رشد نفس، نقشی مهم بازی می‌کند. از این رو حدیث فطرت می‌گوید که: "هر مولودی با فطرت اولیۀ خویش آفریده می‌شود، ولی سپس والدینش وی را مسیحی، یهودی یا زردشتی می‌کنند." شریعت از سن بلوغ، یعنی از زمان ظهور عقل - یعنی ظهور قوۀ نفس در تمییز حق و باطل، صحیح و خطا ـ عمل به احکام دین را واجب می‌کند. تا آنجا که پای قوه عقل در میان است، انسان خواه‌ناخواه، مسئولیت رشد خویش را به عهده دارد. اگر از میزان شرع، یعنی از رهنمودهای وحیانی قرآن و سنت، در جهت رشد اخلاقی، معنوی و عقلانی تبعیت کند، با همان صورت الهی‌ای هماهنگ خواهد شد که طبق آن آفریده شده است. انسان در حیات خویش، به هر اندازه که به اخلاق الهی - یعنی به خُلق‌های شریفی که مبیّن صورت الهی است و انسان را نیک و صالح می‌کند - متخلّق شود، به همان اندازه، تقرب الهی را کسب می‌کند و به وجودی سعادتمند و متعادل با می‌گذارد. در همان حال که میزانِ شریعت نفس را بتدریج به تعادل می‌رساند و پیوند متناسبی از روح و بدن را در آن ایجاد می‌کند، انسان در قوس "صعود"ترقی می‌کند. به عبارت دیگر، نفس از طریق هدایتی که وحی در دسترس او قرار می‌دهد، کم کم به رنگ صفات روح الهی که در بدن دمیده شده است، در می‌آید؛ صفاتی چون نورانیت و علم. بدون چنین میزانی، انسان از قوس صعود دور می‌شود و به اسفل السافلين سقوط می‌کند. در نتیجه، صفاتی چون ظلمت و جهل بر او غالب می‌شوند. یا در این بین، مردد می‌ماند و بتدریج در امور سطحی، گمراه و پراکنده می‌شود. اعتدال، تکامل و تمامیت، هم به توحید بستگی دارد، و هم به ایمان که طبق تعریف کلامی که ابن عربی بدان پایبند است، شامل اعمال (یعنی رعایت احکام شرعی) نیز می‌شود. "نفوس تام آنهایی هستند که موحّد و مؤمن‌اند. توحید و ایمان مانع از این‌اند که رنج و عذاب به این نفوس وارد شود». به طور خلاصه، حیات فرآیندی است که طی آن، انسان نفس خود را شکل می‌دهد. وقتی نفس هنگام مرگ، بدن را ترک می‌کند، در قالب‌های مثالی متناسب با صفاتش، تجسد می‌یابد. همه اعمال، خلق و خوها، احوال، مقامات علم و آمال نفس، در صورت‌های متناسب با خویش ظاهر می‌شوند. هر انسانی در برزخ، مرهون کسب خود، و محبوس در صُورِ اعمال خویش است تا آن زمان که در روز قیامت، در نشئه آخرت، از این صُوَر برانگیخته شود. دوره برزخ انسان را برای رستاخیز آماده می‌کند، درست همان‌طور که زمان سپری شده در رحم او را برای پا گذاشتن به این عالم مهیا می‌سازد. مدت برزخ نسبت به نشته آخرت، مانند زمانی است که جنین در شکم مادر قرار دارد. خدا همواره او را از نشئه‌ای به نشته دیگر منتقل می‌کند نشئه‌ها دائماً برای او دگرگون می‌شوند، تا آنکه پا به روز رستاخیز بگذارد. در روز رستاخیز و پس از آن، نفس دگرگونی‌های بیشتری را متحمل می‌شود تا آن زمان که جایگاه خویش را در بهشت یا جهنم بیابد، ولی حتی در این مرحله نیز، به صورتی ثابت، شبیه بدن دنیوی خویش، مقید نمی‌شود. برای توضیح این نکته ناچاریم وضعیت رستاخیز را از نظر وجودشناختی، دقیق‌تر بررسی کنیم. 📗 عوالم خیال ابن‌عربی و مسئله اختلاف ادیان صفحه ۱۶۲ و ۱۶۴ ✍ ویلیام چیتیک _ ترجمه قاسم کاکایی 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_5958454111660674187.mp3
44.97M
سخنرانی زیبای دکتر الهی قمشه ای دین و دنیا 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی
1397_غزل دیوان شمس تبریزی_34.mp3
19.11M
زین دو هزاران من و ما ای عجبا من چه منم گوش بنه عربده را دست منه بر دهنم چونک من از دست شدم در ره من شیشه منه ور بنهی پا بنهم هر چه بیابم شکنم زانک دلم هر نفسی دنگ خیال تو بود گر طربی در طربم گر حزنی در حزنم تلخ کنی تلخ شوم لطف کنی لطف شوم با تو خوش است ای صنم لب شکر خوش ذقنم اصل تویی من چه کسم آینه‌ای در کف تو هر چه نمایی بشوم آینه ممتحنم تو به صفت سرو چمن من به صفت سایه تو چونک شدم سایه گل پهلوی گل خیمه زنم بی‌تو اگر گل شکنم خار شود در کف من ور همه خارم ز تو من جمله گل و یاسمنم دم به دم از خون جگر ساغر خونابه کشم هر نفسی کوزه خود بر در ساقی شکنم دست برم هر نفسی سوی گریبان بتی تا بخراشد رخ من تا بدرد پیرهنم لطف صلاح دل و دین تافت میان دل من شمع دل است او به جهان من کیم او را لگنم ✍ غزل شماره ۱۳۹۷ 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی فایل شرح غزل شادروان دکتر حاجی بلند حجم : 5,7MB
از شیخ ابوعلی سینا که سرآمد حکماي ایران است پرسیدند آیا از خود کسی را داناتر دیده اي یا نه ؟ گفت: بلی . روزي نزد زرگري نشسته بودم که کودکی آمد و از زرگر آتش خواست. استاد به او گفت برو ظرفی بیاور و آتش ببر . آن کودك گفت ظرف لازم نیست و می توانم بدون ظرف آتش ببرم . من و استاد زرگر در تعجب بودیم تا به چه وسیله اي آن کودك می تواند آتش ببرد . پس به او گفتم چگونه می توانی آتش ببري ؟ . آن کودك مقداري خاکستر در کف دست گذارد و آتش را روي آن نهاد و ببرد . به هوش و دانایی آن کودك آفرین گفتم . نکته : *خرد واندیشه درنهاد انسان همان روح خداست که درکالبد ماست خردمند کسی است که ازاین روح خدائی بهره برد* . 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی
چون در همه جا عکس رخ یار توان دید دیوانه نیم من، که روم خانه به خانه!! 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی
19.19M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
• ما به اين دنيا آمده ايم تا با افزايش آگاهي و تجربه ، در مواجهه با اتفاقات ، شرايط و موقعيت هاي گوناگون ، و بهره مندي از نعمت ها ، زيباترين و كامل ترين حالت خود را بسازيم 🌹 تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی چه میان نقش دیوار و میان آدمیت خور و خواب و خشم و شهوت شغب است و جهل و ظلمت حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد همه عمر زنده باشی به روان آدمیت رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت سوگل مشایخی 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی
🔅خط راهِ ما برایِ اخلاقی زیستن ✅مراد از اخلاقی زیستن: اخلاقی زیستن عملی، یعنی در راهی قدم گذاشتن که منتهی می‌گردد به جایی که مانند یکی از عرفای جهان اسلام بگوییم که: از پشت دیوار چین تا کناره‌هایِ اندلس در هر جا که خاری به پای کسی برود من رنج می‌برم. و مانند این سخنان، خطّ راه ماست برای اخلاقی زیستن، ولو به غایت آن هم نرسیم. 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی
‌گوش سپردن به سخن دیگران الهام بخش است شاید این نکته وارونه به نظر برسد، اما باید بدانیم زمانی که مشتاقانه به سخن دیگران گوش می سپاریم، بیش از زمانی که نصیحتشان می کنیم به آنها الهام میبخشیم، زیرا وقتی به دیگران نشان میدهیم برای سخن آنها ارزش و احترام قائل هستیم، درحقیقت علاقه خود را به آنها ابراز می کنیم. این شیوه روشی است تا به انسانها الهام ببخشیم و مانند خداوند به سخن آنها گوش بسپاریم. افرادی که به سختی به سخن دیگران گوش می کنند و اغلب موضوع گفتگو را به سمت خودشـان برمی گرداننـد بـا توصیـه نفسشان به خودبزرگ بینی رسیده اند. همانطور که تاکنون به این موضوع پی برده اید، نفس فقط یک توهم است که ما را متقاعد می کند به هویتی اشتباه و غیرواقعی توجه کنیم. هیچ تعریفی بهتر از این نیست که به ما بگویند شنونده خوبی هستیم. همه انسانها یک شنونده خوب را دوست دارند، زیرا چنین شنونده ای سبب می شود آنها احساس کنند دوست داشتنی هستند و کسی هست که به حرف آنها گوش بسپارد. وقتی مکانی را ترک می کنیم که احساس می کنیم در آنجا به حرف ما گوش داده اند، حتی اگر شنونده به شدت هم با ما مخالف باشد، اما باز الهام می گیریم. چرا؟ زیرا آن شنونده چند لحظه احساسی را برای ما زنده می کند که ماننـد احساس ما هنگام دعاکردن است. ما در دعاهای خود انتظار نداریم که پاسخ سؤال های ما یا راه حل مشکلاتمان به یک باره از آسمان فرو ببارد، ما فقط می خواهیم احساس کنیم با نیرویی ارتباط داریم که به ما علاقه دارد و درددل ما را می شنود. این موضوع سخنی را به یاد مـن می آورد که مهاتما گاندی، یکی از انسان های الهام بخش زمان ما، می گفت: «سکوت ناشی از لبهای فرو بسته سکوت نیست. شاید یک تن بخواهد با بریدن زبان دیگری به چنین سکوتی برسد، اما این هم سکوت نیست. انسانی به راستی در سکوت به سر میبرد که بتواند صحبت کند بی آنکه واژه بیهوده ای را بر زبان آورد...» به علاوه، این سخن رالف والدو امرسون نیـز همیشـه بـه مـن یـادآوری می کند تا شنونده باشم: «من سکوت کلیسا را قبل از آغاز مراسم، بیش از خطابه کشیش دوست دارم.» اگر آرزو داریم سرچشمه الهام دیگران باشیم، باید این نکته را به خاطر بسپاریم. وین دایر ندای درون ص 226 و 227 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی
4_6044027576937090758.mp3
7.19M
لینک جلسه قبل 👇👇 https://t.me/MolaviPoet/40380 🔊 فایل صوتی_ 2 🎙دکتر پیمان آزاد 💬 اضطراب چرا؟ 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸معرفت و خودشناسی