eitaa logo
مباحث
1.7هزار دنبال‌کننده
37.7هزار عکس
33.7هزار ویدیو
1.7هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
❻ امام عليه السلام در اين بخش از كلام خود كه در واقع جنبۀ استثنا از گفتار سابق را دارد مى‌فرمايد: «(درست است كه عالمانِ با عمل اندك‌اند و علم و دانش با مرگ حاملانش مى‌ميرد) ولى بار خدايا! آرى هرگز روى زمين از كسى كه به حجت الهى قيام كند خالى نمى‌شود؛ خواه ظاهر و آشكار باشد و يا ترسان و پنهان»؛ (اللَّهُمَّ‌ بَلَى! لَا تَخْلُو الْأَرْضُ‌ مِنْ‌ قَائِمٍ‌ لِلَّهِ‌ بِحُجَّةٍ‌؛ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً) درست همان چيزى كه علماى اماميه و شيعيان به آن ايمان دارند كه زمين هرگز خالى از حجت نمى‌شود؛ خواه آشكار باشد يا پنهان و جالب اين‌كه ابن ابى‌الحديد تصريح مى‌كند كه اين جملۀ امام عليه السلام مانند تصريح به عقايد شيعيان است؛ ولى اصحاب ما آن را حمل بر «ابدال» مى‌كنند كه در روايات نبوى به آنها اشاره شده و آنان مردانى هستند كه پيوسته در سطح زمين در گردش‌اند؛ برخى شناخته مى‌شوند و بعضى ناشناخته مى‌مانند. اى كاش ابن ابى‌الحديد دست از تعصبات طائفى خود بر مى‌داشت و هنگامى كه به سخنى از مولا اميرمؤمنان على عليه السلام برخورد مى‌كرد كه صريح يا مانند صريح بر اعتقاد اماميه بود آن را مى‌پذيرفت و رواياتى را كه دربارۀ ابدال نقل شده نيز حمل بر امامان معصوم و ياران خاص آنان مى‌كرد. (در پايان اين گفتار سخنى دربارۀ روايات ابدال خواهيم داشت) سپس امام عليه السلام به نكتۀ مهمى دربارۀ فوايد وجود حجت‌هاى الهى اعم از غائب و ظاهر پرداخته مى‌فرمايد: «وجود آنها به اين سبب است كه دلائل الهى و نشانه‌هاى روشن او هرگز باطل نگردد و از دست نرود»؛ (لِئَلَّا تَبْطُلَ‌ حُجَجُ‌ اللَّهِ‌ وَ بَيِّنَاتُهُ‌) اين سخن در واقع يكى از پاسخ‌ها براى سؤال معروفى است كه دربارۀ فلسفۀ وجود امام غائب عليه السلام مى‌شود و آن اين‌كه امام غائب عليه السلام افزون بر اين‌كه وجودش سبب آرامش زمين و بركات الهى و و پرورش دل‌هاى آماده است، از طريق ولايت تكوينى همچون پرورش گل‌ها و ميوه‌ها به وسيلۀ آفتاب پشت ابر، فايدۀ ديگرى نيز دارد و آن اين است كه اسلامى و حجج و بينات الهى و احكام شريعت را دست‌نخورده نگه مى‌دارد تا با گذشت زمان گرد و غبار نسيان و بطلان بر آنها ننشيند و آيين حق تحريف نگردد تا زمانى كه ظاهر شود و همه را از اين آب زلال حيات‌بخش سيراب كند.
❼ حضرت در ادامۀ اين سخن به بيان عدد و صفات آنها مى‌پردازد و مى‌فرمايد: «آنها چند نفرند و كجا هستند؟ به خدا سوگند تعدادشان اندك و قدر و مقامشان نزد خدا بسيار والاست»؛ (وَ كَمْ‌ ذَا وَ أَيْنَ‌ أُولَئِكَ؟ أُولَئِكَ‌ وَ اللَّهِ‌ الْأَقَلُّونَ‌ عَدَداً وَ الْأَعْظَمُونَ‌ عِنْدَ اللَّهِ‌ قَدْراً) قرآن مجيد نيز دربارۀ مؤمنان صالح العمل كه در درجات والاى ايمان قرار دارند مى‌گويد: ««وَ قَلِيلٌ‌ مٰا هُمْ‌» ؛ آنها (كه دارند و عمل صالح و ظلم و ستمى بر يكدیگر نمى‌كنند) تعدادشان كم است». 🤔 در اينجا اين پيش مى‌آيد كه امام معصوم در هر زمان يكى بيش نيست چرا امام عليه السلام در اين عبارت و جمله‌هايى كه بعد از آن مى‌آيد از ضمير جمع استفاده مى‌كند و آنها را به صورت يك جمعيت ذكر مى‌نمايد؟ ✅ اين است كه امام عليه السلام وجود آنها را در طول زمان در نظر گرفته است. درست است امام معصوم در هر زمان يكى است؛ ولى هرگاه به مجموعۀ زمان‌هاى بعد از امام عليه السلام بنگريم امامان معصوم جمعيتى را تشكيل مى‌دهند. 💭 اين احتمال نيز هست كه منظور از به كار بردن ضميرِ جمع، امامان معصوم و اصحاب خاص آنان باشد. آن‌گاه امام عليه السلام به ذكر اوصاف اين اقليت عظيم الشأن و اين بندگان والاى پروردگار پرداخته و شش صفت برايشان ذكر مى‌كند. نخست مى‌فرمايد: «خداوند به واسطۀ آنها حجت‌ها و دلايلش را حفظ مى‌كند تا به افرادى كه نظير آنها هستند بسپارند و بذر آن را در قلوب افرادى شبيه خود بيفشانند»؛ (يَحْفَظُ اللَّهُ‌ بِهِمْ‌ حُجَجَهُ‌ وَ بَيِّنَاتِهِ‌، حَتَّى يُودِعُوهَا نُظَرَاءَهُمْ‌، وَ يَزْرَعُوهَا فِي قُلُوبِ‌ أَشْبَاهِهِمْ‌) آرى اينان گنجينه‌هاى اسرار الهى و حافظان وحى و نبوت و دلايل حقانيت دين مبين اسلام اند و هر كدام از آنها بخواهد از دنيا چشم بپوشد اين علوم و اسرار را به فرد ديگرى همچون خود مى‌سپارد تا اين ميراث عظيم حفظ شود و خالى از هر گونه پيرايه و آلودگى به آيندگان برسد. در دومين وصف مى‌فرمايد: «علم و دانش با حقيقتِ‌ به آنها روى آورده است»؛ (هَجَمَ‌ بِهِمُ‌ الْعِلْمُ‌ عَلَى حَقِيقَةِ‌ الْبَصِيرَةِ‌) البته بصيرت و بينش مراتب و مراحلى دارد؛ ولى اين گروه از اولياء الله به حد والاى آن رسيدند. ☜ تعبیر به «هجم» ممكن است اشاره به اين باشد كه علوم آنها اكتسابى نيست بلكه الهامى است از سوى پروردگار كه از آنها به هجوم تعبير شده است. مرحوم علامۀ مجلسى در تفسير اين جمله مى‌نويسد: تعبير به هجوم در اينجا اشاره به اين است كه خداوند «علم لدنّى» را نسبت به حقائق اشيا دفعتاً به آنها تعليم داده و حجاب‌ها و پرده‌ها را كنار زده و حقايق را بر آنها مكشوف ساخته است. در سومين وصف مى‌فرمايد: «آنها روح يقين را لمس كرده‌اند»؛ (وَ بَاشَرُوا رُوحَ‌ الْيَقِينِ‌) . مى‌دانيم يقين مراتبى دارد: علم اليقين، عين اليقين و حق اليقين. علم اليقين آن است كه انسان از دلائل مختلف به چيزى ايمان آورد؛ مانند كسى كه با مشاهدۀ دود از فاصلۀ دور، به وجود آتش ايمان پيدا كند. عين اليقين در جايى است كه انسان به مرحلۀ شهود برسد و با چشم خود مثلا آتش را از نزديك مشاهده كند. حق اليقين مرتبۀ فراتر از آن و به اين معناست كه مثلاً انسان، آتش را با دست خود لمس كند و يا موجودى همچون آهن كه وارد آتش مى‌شود و صفات آن را به خود مى‌گيرد و به صورت بخشى از آن در مى‌آيد كه اين بالاترين مرحلۀ يقين است. اولياى الهى كه اميرمؤمنان على عليه السلام در اين گفتار نورانى‌اش مى‌فرمايد: «آنها روح اليقين را لمس كرده‌اند» داراى همين مرحلۀ از يقين هستند. حضرت در چهارمين وصف مى‌فرمايد: «آنان آنچه را دنياپرستانِ‌ هوس‌باز مشكل مى‌شمردند آسان يافته‌اند»؛ (وَ اسْتَلَانُوا مَا اسْتَعْوَرَهُ‌ الْمُتْرَفُونَ‌) ☜ «اسْتَلانُوا» (از ريشۀ «لين») به معناى نرمى و «اسْتَوْعَرَ» (از ريشۀ «وَعْر») به معناى سختى و «مترفون» (از ريشۀ «تَرَف») به معناى در ناز و نعمت زيستن است.
🔚 سرانجام امام عليه السلام بعد از ذكر اين اوصاف كه حتى ذكر آنها روح‌پرور و نشاط‌آور است، مى‌فرمايد: «آنان خلفاى الهى در زمين اند و دعوت كنندگان به سوى آئينش. آه آه چقدر اشتياق ديدارشان را دارم»؛ (أُولَئِكَ‌ خُلَفَاءُ‌ اللَّهِ‌ فِي أَرْضِهِ‌، وَ الدُّعَاةُ‌ إِلَى دِينِهِ‌. آهِ‌ آهِ‌ شَوْقاً إِلَى رُؤْيَتِهِمْ‌!) آرى آنان نمايندگان خدا بر روى زمين و مصداق اتم آيۀ شريفۀ «إِنِّي جٰاعِلٌ‌ فِي اَلْأَرْضِ‌ خَلِيفَةً‌» و پرتوى از آيۀ شريفۀ «وَ دٰاعِياً إِلَى اَللّٰهِ‌ بِإِذْنِهِ‌ وَ سِرٰاجاً مُنِيراً» محسوب مى‌شوند و به همين دليل امام عليه السلام كه خود مصداق اعلاى اين اولياى الهى است مشتاق ديدارشان است. هنگامى كه سخن به اينجا رسيد و امام عليه السلام پيمانۀ وجود «كميل» را از اين كلمات نورانى و مفاهيم روحانى و عرفانى پر كرد به «كميل» دستور بازگشت داد و فرمود: «اى كميل! (همين قدر كافى است) هر زمان كه بخواهى باز گرد»؛ (انْصَرِفْ‌ يَا كُمَيْلُ‌ إِذَا شِئْتَ‌) اين تعبير نشان مى‌دهد كه امام عليه السلام همراه «كميل» باز نگشت و همچنان در آن بيابان خاموش و خالى مدتى ماند. شايد مى‌خواست با خداى خود كند يا سخنان بيشترى بگويد كه پيمانۀ وجود «كميل» با آن همه عظمت، گنجايش آن را نداشت. تنها خدا مى‌داند و آن امام بزرگوار كه در آن لحظات بر مولا چه گذشت. ابن ابى‌الحديد در شرح نهج البلاغۀ خود در پايان اين سخن مى‌گويد: اين كلام امام عليه السلام كه به «كميل» مى‌گويد: «هر زمان كه مى‌خواهى باز گرد» از لطيف‌ترين كلمات و بهترين آداب است، زيرا آمرانه نمى‌فرمايد برگرد، بلكه مى‌گويد: هرگاه بخواهى، تا بدين وسيله «كميل» را از ذلت تحت فرمان بودن به عزت و اختيار برساند. به راستى مجموعۀ اين كلام امام عليه السلام دست هر خواننده و شنونده‌اى را مى‌گيرد و به سوى عالمى مملوّ از و نور مى‌برد. صفات اولياى خدا و پيشگامانِ‌ راه تقرب به پروردگار را در عباراتى كوتاه و بسيار پرمعنا شرح مى‌دهد و چيزى را در اين زمينه فروگذار نمى‌كند تا كسانى كه آمادۀ پيمودن راهند، در اين مسير قدم بگذارند و با هدايت‌هاى الهى كه بر زبان اين بندۀ خاص پروردگار جارى شده به سوى مقصد يعنى الى الله پيش روند.
85 - فرج بعد از شدت و نیز جناب سید مزبور نقل فرمود از جناب علم‌الهدی ملایری که فرمود در اوقات اقامت در برای تحصیل علوم دینیه چندی از جهت ، سخت در فشار بودم تا اینکه روزی برای تدارک نان و خوراک عیال هیچ نداشتم. از خانه بیرون رفتم و با حالت حیرت وارد بازار شدم و چند مرتبه از اول بازار تا آخر آن رفت و آمد می کردم و به کسی هم اظهار حال خود ننمودم؛ پس با خود گفتم زشت است در بازار این طور آمد و شد کردن؛ لذا از بازار خارج شده داخل کوچه شدم تا نزدیک خانه حاج سعید. ناگاه مرحوم حاج سید مرتضی اعلی اللّه مقامه را دیدم. به من که رسید ابتدا فرمود تو را چه می شود جدت (علیه السلام) نان جو می خورد و گاهی دو روز هیچ نداشت پس مقداری گرفتاریهای آن حضرت را بیان کرد و مرا تسلیت داد و فرمود صبر کن البته فرج می شود و باید در نجف زحمت کشید و رنج برد؛ پس از آن چند فلس (پول رایج آن زمان) در جیبم ریخت و فرمود آن را شماره نکن و به کسی هم خبر مده و از آن هرچه خواهی خرج کن؛ پس ایشان رفتند و من آمدم بازار و از آن پول نان و خورش گرفته به منزل بردم تا چند روز از آن پول، نان و خورش می گرفتم. با خود گفتم حال که این پول تمام نمی شود و هر وقت دست در جیب می کنم پول موجود است خوب است بر عیال توسعه دهم پس در آن روز گوشت خریدم عیالم گفت معلوم می شود برایت فرج شده، گفتم بلی؛ گفت: پس مقداری پارچه برای لباس ما تدارک کن، بازار رفتم و از بزّازی مقدار پارچه ای که خواسته بودند گرفتم و دست در جیب کرده و مقداری وجه بیرون آورده جلوش گذاردم و گفتم آنچه قیمت پارچه ها می شود بردار و اگر کسری دارد تا بدهم، پولها را شمرد مطابق با طلب او بود و بیش از یک سال حال من چنین بود که همه روزه به مقدار لازم از آن پول خرج می کردم و به کسی هم اطلاع ندادم تا اینکه روزی برای شستن، لباس را بیرون آوردم و کردم از اینکه پول را از جیب خارج کنم و از خانه بیرون رفتم؛ پس موقع شستن لباس یکی از فرزندانم دست در جیب کرد و آن پول را بیرون آورد و آن را به مصرف مخارج همان روز رساندند و تمام شد. ناگفته نماند که یافتن چیزی و کم نشدن آن به مصرف کردنش به قدرت الهی امری است ممکن بلکه واقع و برای آن شواهد بسیاری است که در کتابها ثبت گردیده و چون نقل آنها در اینجا منافی وضع این کتاب است به کتاب ″ کلمه طیّبه ″ مرحوم حاج میرزا حسین نوری و کتاب ″ دارالسلام ″ مراجعه شود. و نیز کرامات عالم ربانی مرحوم حاج سید مرتضی کشمیری و تشرّفش خدمت حضرت حجه بن الحسن عجل اللّه فرجه مورد قبول غالب اهل علم در نجف اشرف است .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞️ یه وقت نگاه می‌کنیم و می‌بینیم اهل عزاداری هستیم ولی در خیمه‌گاه حسین‌(علیه السلام) نیستیم و داریم زیر بیرق یزید سینه می‌زنیم! @deeh1kh 🚩 @Mabaheeth
...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
18.65M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 | 🏴 : جهتگیری در عزاداری امام حسین علیه‌السلام به این نحو باید باشد: گسترش ، بیان، آگاه‌سازی، محکم کردن مردم، روح تدیّن را در مردم گسترشِ دادن، روح و را در مردم زیاد کردن، حالت بیتفاوتی و سُکر و بیحالی را از مردم گرفتن؛ اینهاست معنای قیام حسینی و بزرگداشت امام‌حسین (علیه‌السّلام) در زمان ما. ◾ رسانه KHAMENEI.IR به‌مناسبت ایام شهادت علیه‌السلام، نماهنگ "از تبیین تا قیام" را منتشر میکند. 🎞️ نسخه کیفیت اصلی