🔰 حجاب؛ آرمانِ شهیدان 👈🏻 مروری بر آثار حجاب بانوان و توصیه‌های رهبر انقلاب برای حفظ و ترویج #حجاب اسلامی 🔍 #یادداشت_هفته شماره جدید نشریه خط حزب‌الله را بخوانید👇 https://khl.ink/f/50594

⚔️ سوغات غرب، به زور سر نیزه | تبیین تاریخی توطئه «کشف حجاب» براساس بیانات حضرت آیت ا‌لله خامنه‌ای ✳️ استعمارگران برای آنکه در کشورهای تحت تسلط و نفوذ خود، زمینه‌های مقاومت و ایستادگی را از بین برده و استیلایی همه‌جانبه یابند، به «نابودی هویت، فرهنگ‌ و سنت‌های ملت‌ها» پرداختند و وقتی «از قرنهای شانزده و هفده که وارد سرزمینهای شرق- از جمله سرزمینهای اسلامی- شدند، برای اینکه بتوانند کاملا کمند اسارت را به دست و پای این ملتها ببندند و اسیرشان بکنند، شروع کردند آن‌ها را نسبت به گذشته‌ی خود، نسبت به داشته‌های خود، نسبت به مذهب خود، نسبت به آداب خود و نسبت به لباس خود بدبین کردن... یعنی دینش را، اخلاقش را، لباسش را، خطش را، گذشته‌اش را و مفاخرش را کنار بگذارد و فراموش بکند، اما فرهنگ غربی، آداب غربی، رسوم غربی، تفکر غربی و روش و منش غربی را بپذیرد!» این مطلب را می توانید از پیوند رو به رو (https://khl.ink/f/37147) یا از تصاویر زیر بخوانید ⬇️ 🌱 @Khamenei_Reyhaneh

📹 ببینید | حرص همراه بخل، ایمان را از بین میبرد 🌷 بازخوانی روزانه‌ی توصیه‌ها و تدابیر رهبر انقلاب در موضوعات مختلف | #حدیث_زندگی 💻 @Khamenei_ir

🎥 | غارتگران حیا ✳️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: قدرتمندان و زرمندان و زورمندان، مردشان، زنشان و زیردستهایشان و کسانی که با آنها و برای آنها زندگی میکرده‌اند، همیشه مایل بوده‌اند که این حجاب بین زن و مرد، از بین برود، که این، البته برای زندگىِ جامعه مضرّ و برای اخلاق جامعه بد است. برای حفظ عفّت جامعه زیانبار و بخصوص برای خانواده از همه چیز بدتر است. این، بنیان خانواده را متزلزل میکند. 🗓 ۱۳۷۳/۰۷/۲۰ 🌱 @Khamenei_Reyhaneh

#نهج_البلاغه | #حکمت ۱۱۳ 🏷️ ارزش هاى والاى اخلاقى ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام لاَ مَالَ أَعْوَدُ مِنَ اَلْعَقْلِ وَ لاَ وَحْدَةَ أَوْحَشُ مِنَ اَلْعُجْبِ وَ لاَ عَقْلَ كَالتَّدْبِيرِ وَ لاَ كَرَمَ كَالتَّقْوَى وَ لاَ قَرِينَ كَحُسْنِ اَلْخُلْقِ وَ لاَ مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لاَ قَائِدَ كَالتَّوْفِيقِ وَ لاَ تِجَارَةَ كَالْعَمَلِ اَلصَّالِحِ وَ لاَ رِبْحَ كَالثَّوَابِ وَ لاَ وَرَعَ كَالْوُقُوفِ عِنْدَ اَلشُّبْهَةِ وَ لاَ زُهْدَ كَالزُّهْدِ فِي اَلْحَرَامِ وَ لاَ عِلْمَ كَالتَّفَكُّرِ وَ لاَ عِبَادَةَ كَأَدَاءِ اَلْفَرَائِضِ وَ لاَ إِيمَانَ كَالْحَيَاءِ وَ اَلصَّبْرِ وَ لاَ حَسَبَ كَالتَّوَاضُعِ وَ لاَ شَرَفَ كَالْعِلْمِ وَ لاَ عِزَّ كَالْحِلْمِ وَ لاَ مُظَاهَرَةَ أَوْثَقُ مِنَ اَلْمُشَاوَرَةِ 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳

┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: سرمايه‌اى از عقل سودمندتر نيست و تنهايى ترسناك‌تر از خودبينى و عقلى چون دورانديشى و بزرگوارى چون تقوى و همنشينى چون اخلاق خوش و ميراثى چون #ادب و رهبرى چون #توفيق الهى و تجارتى چون عمل صالح و سودى چون پاداش الهى و پارسائى چون پرهيز از شبهات و زهدى چون بى‌اعتنايى به دنياى حرام و دانشى چون انديشيدن و عبادتى چون انجام واجبات و ايمانى چون #حياء و صبر و خويشاوندى چون فروتنى و شرافتى چون دانش و عزّتى چون بردبارى و پشتيبانى مطمئن‌تر از #مشورت كردن نيست. ─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (در ترغيب بصفات پسنديده و نكوهش خودپسندى) فرموده است: (۱) هيچ دارائى پرسودتر از خِرَد نيست (زيرا خرد سعادت دنيا و آخرت را در بر دارد) (۲) و هيچ تنهائى ترسناكتر از خود پسندى نيست (زيرا خود پسند مردم را از خود پست‌تر پنداشته آنها هم از او دورى كنند و تنها ماند) (۳) و هيچ عقلى چون تدبير و انديشه نيست (زيرا انديشه راه را آماده و استوار مى‌سازد) (۴) و هيچ جوانمردى مانند پرهيزكارى نيست (زيرا پرهيزكار نزد خالق و خلق عزيز و ارجمند است) (۵) و هيچ همنشينى چون خوى نيكو نيست (زيرا خوى نيكو دلها را بدست آورد) (۶) و هيچ ميراثى مانند #ادب و آراستگى نيست (زيرا آراستگى شخص را محبوب مى‌سازد) (۷) و هيچ پيشوايى مانند توفيق و دست يافتن بكار نيست (زيرا توفيق، شخص را براه راست و خدا پسند مى‌كشاند) (۸) و هيچ تجارت و بازرگانى مانند كردار پسنديده نيست (زيرا نيكبختى هميشگى را در بر دارد) (۹) و هيچ سودى مانند پاداش (الهىّ‌) نيست (زيرا سودى است هميشگى) (۱۰) و هيچ اجتناب و دورى چون ماندن در جلو شبهه (چيز نامعلوم) نيست (زيرا اقدام در شبهه بحرام مى‌كشاند) (۱۱) و هيچ پارسائى مانند بى‌رغبتى در حرام نيست (زيرا بى‌رغبتى در حرام مستلزم آراستگى و پاكى است) (۱۲) و هيچ دانشى مانند #تفكّر و پيش‌بينى نيست (زيرا بر اثر آن به مبدأ و معاد راه بُرده از گمراهى برهد) (۱۳) و هيچ عبادتى مانند انجام واجبات نيست (زيرا پاداش آن بيشتر از مستحبّات و در ترك آن عذاب و كيفر است) (۱۴) و هيچ ايمانى مانند شرم و شكيبائى نيست (زيرا باين دو، #ايمان كامل مى‌گردد) (۱۵) و هيچ بزرگوارى و سرفرازى مانند فروتنى نيست (زيرا فروتن را همه از دل دوست دارند) (۱۶) و هيچ شرافت و بزرگى مانند دانش نيست (زيرا دانش راهنماى شخص است) (۱۷) و هيچ ارجمندى مانند بردبارى نيست (زيرا بردبارى موجب سرفرازى است) (۱۸) و هيچ پشتيبانى استوارتر از كنگاش كردن نيست (زيرا مشورت سبب پى بردن بپايان كار و سود و زيان آنست).

از آنچه دربارۀ سند اين كلمات حكمت‌آميز آورده‌ايم استفاده مى‌شود آنچه مرحوم سيّد رضى در اينجا آورده به صورت پراكنده در خطبه يا خطبه‌هايى بوده است در حالى كه از روايات كافى و آنچه در كتاب تمام نهج البلاغه آمده بر مى‌آيد كه اينها در كنار هم بوده است؛ ولى در هر صورت به نظر مى‌رسد اينها مواعظ مختلفى و هر يك دربارۀ موضوع جداگانه‌اى است و جمع آنها در يك عبارت دليل بر آن نيست كه همه پيوند نزديك با يكديگر دارند. در هر حال نمى‌توان انكار كرد كه هر جمله‌اى از اين جمله‌هاى هيجده‌گانه در عبارت كوتاهى درس بزرگى دربارۀ زندگى سعادت‌بخش به ما مى‌دهد و سزاوار است انسان بارها و بارها در طول زندگى بر آنها مرور كند و پيام آنها را با گوش جان بشنود. ازاين‌رو ما هر يك را جداگانه با شرح كوتاهى براى پى بردن به عمق كلام امام عليه السلام همراه سازيم. نخست مى‌فرمايد: «هيچ مال و سرمايه‌اى پردرآمد تر از عقل نيست»؛ (لَا مَالَ‌ أَعْوَدُ مِنَ‌ الْعَقْلِ‌) . «أعْوَد» يعنى پردرآمدتر و نافع‌تر. مى‌دانيم امتياز انسان بر حيوانات در عقل است كه مى‌تواند سرمايه‌هاى معنوى و مادى را به سوى او سوق دهد. چه بسيارند كسانى كه ثروت هنگفتى از پدر به آنها رسيده و بر اثر ضعف عقل در مدت كوتاهى آن را دست داده‌اند و در مقابل، كسانى كه زندگى مادى خود را از صفر شروع كرده‌اند؛ اما بر اثر عقل و درايت پس از مدت كوتاهى سرمايۀ فراوانى از طريق حلال گردآورى نموده‌اند. در مورد سرمايۀ علم و دانش و اخلاق نيز چنين است. امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: «لَيْسَ‌ بَيْنَ‌ الْإيمٰانِ‌ وَ الْكُفْرِ إلاّ قِلَّةُ‌ الْعَقْلِ‌ قيٖلَ‌ وَ كَيْفَ‌ ذٰاكَ‌ يَا بْنَ‌ رَسُولِ‌ اللّٰهِ؟ قٰالَ‌ إنَّ‌ الْعَبْدَ يَرْفَعُ‌ رَغْبَتَهُ‌ إلىٰ‌ مَخْلُوقٍ‌ فَلَوْ أخْلَصَ‌ نيَّتَهُ‌ لِلّٰهِ‌ لَأتٰاهُ‌ الَّذىٖ‌ يُريدُ فىٖ‌ أسْرَعَ‌ مِنْ‌ ذٰلِكَ‌؛ فاصلۀ ميان ايمان و كفر همان كم‌عقلى است. ... در هفتمين نكتۀ حكمت‌آميز مى‌فرمايد: «هيچ راهبرى همچون توفيق نيست»؛ (وَ لَا قَائِدَ كَالتَّوْفِيقِ‌) . «توفيق» در لغت به معناى موافق ساختن و هماهنگ نمودن است كه با معناى عرفى آن كاملاً سازگار است. منظور از «توفيق» در اينجا آماده بودن اسباب براى انجام دادن كارى است مثلا اگر انسان حال خوبى براى دعا پيدا كند و مجلس مناسبى تشكيل شود و خطيب دانشمند و باصفايى آن مجلس را اداره كند، گفته مى‌شود توفيق براى دعا حاصل شد. همچنين فراهم شدن اسباب مثلاً براى زيارت بيت الله يا كمك به محرومان يا فرا گرفتن علم و دانش تمام اينها توفيق ناميده مى‌شود و اگر امام عليه السلام مى‌فرمايد: بهترين رهبر توفيق است براى آن است كه توفيق، انسان را به راه حق و مسير اطاعت پروردگار مى‌كشاند و راهنماى خوبى براى نيكى‌ها و خوبى‌هاست. به هر حال شك نيست كه سرچشمۀ اصلى توفيق براى كارهاى خير ذات پاك پروردگار است، از اين رو در حديثى از امام باقر عليه السلام مى‌خوانيم: «لاٰ نِعْمَةَ‌ كَالْعٰافِيَةِ‌ وَ لاٰ عٰافِيَةِ‌ كَمُسٰاعِدَةِ‌ التُّوفيٖقِ‌؛ هيچ نعمتى مانند سلامت و عافيت نيست و نه هيچ عافيتى همچون فراهم شدن توفيق است». در قرآن مجيد نيز از زبان پيغمبر الهى حضرت شعيب مى‌خوانيم كه مى‌گويد: «وَ مٰا تَوْفِيقِي إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ عَلَيْهِ‌ تَوَكَّلْتُ‌ وَ إِلَيْهِ‌ أُنِيبُ‌»؛ توفيق من جز به خدا نيست بر او توكل كردن و به سوى او باز مى‌گردم». توفيق و بى‌توفيقى اسباب زيادى دارد؛ هر قدر انسان در راه خدا گام بردارد، به بندگان خدا خدمت كند و براى همه خيرخواه باشد خداوند توفيق او را براى انجام كارهاى نيك بيشتر مى‌كند و به عكس، گناهان و معاصى و ظلم و ستم به افراد و عدم رعايت حقوق والدين و استاد و دوستان، توفيق را از انسان سلب مى‌كند. در حديثى كه در غرر الحكم از امام امير مؤمنان عليه السلام نقل شده مى‌خوانيم: «كَمٰا أنَّ‌ الْجِسْمَ‌ وَ الظَّلَّ‌ لاٰ يَفْتَرِقٰانِ‌ كَذٰلِكَ‌ الدّيٖنُ‌ وَ التَّوْفيٖقُ‌ لاٰ يَفْتَرِقٰانِ‌؛ همان‌گونه كه سايه از جسم جدا نمى‌شود توفيق از دين نيز جدايى پيدا نمى‌كند»

حضرت در دوازدهمين نكتۀ حكيمانه مى‌فرمايد: «هيچ علم و دانشى همچون تفكر نيست»؛ (وَ لَا عِلْمَ‌ كَالتَّفَكُّرِ) . كسانى كه تنها به حفظ عبارات ديگران و آنچه در روايات آمده بسنده مى‌كنند و دربارۀ آن نمى‌انديشند علمشان چندان ثمرى ندارد و در واقع همچون دستگاه ضبط صوتى هستند كه مى‌تواند علوم زيادى را در خود جاى دهد؛ ولى آنان كه اهل انديشه‌اند از جاى جاى آيات قرآن و روايات اسلام و كلمات بزرگان حقايقى كشف مى‌كنند كه راهنماى زندگى مادى و معنوى آن‌هاست و اگر تفكر نباشد و تنها به نقل علوم ديگران قناعت شود هرگز علوم، پيشرفت و نمو و بالندگى پيدا نمى‌كند. به همين دليل در بعضى از احاديث كه هم از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و هم از امير مؤمنان على عليه السلام رسيده، تفكر برترين عبادت شمرده شده است: «لاٰ عِبٰادَةَ‌ كَالتَّفَكُرَ» . در سيزدهمين نكتۀ حكمت‌آميز مى‌فرمايد: «هيچ عبادتى همچون اداى فرايض و واجبات نيست»؛ (وَ لَا عِبَادَةَ‌ كَأَدَاءِ‌ الْفَرَائِضِ‌) . در حديث ديگر از امام سجاد عليه السلام مى‌خوانيم: «مَنْ‌ عَمِلَ‌ بِمٰا افْتَرَضَ‌ اللّٰهُ‌ عَلَيْهِ‌ فَهُوَ مِنْ‌ أعْبَدَ النّٰاسِ‌؛ كسى كه به واجبات خود عمل كند از عابدترين مردم است». در حديث ديگرى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: «أعْبَدُ النّٰاسِ‌ مَنْ‌ أقٰامَ‌ الْفَرٰايِضَ‌؛ عابدترين مردم كسى است كه واجبات را ادا كند». تمام اين روايات اشاره به اين دارد كه عبادت، تنها رفتن به سراغ مستحبات و نيايش‌هاى طولانى و پرسوز و گداز نيست؛ عبادت در درجۀ نخست آن است كه انسان واجبات خود را ادا كند؛ اعم از پرداختن حقوق مردم و اداى حقوق مالى دينى و از همه مهم‌تر اداى حق الهى. در چهاردهمين نكته مى‌فرمايد: «هيچ ايمانى مانند حيا و صبر نيست»؛ (وَ لَا إِيمَانَ‌ كَالْحَيَاءِ‌ وَ الصَّبْرِ) . «حيا» به معناى حالت بازدارنده‌اى است كه انسان را از رفتن به سراغ كارهاى زشت باز مى‌دارد

📿 #استغفار_امیرالمومنین صلوات الله علیه ─┅•═༅ بند شصت و هفتم ༅═•┅─ 🤲 اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ حَمَلَنِی عَلَی الْخَوْفِ مِنْ غَیْرِکَ أَوْ دَعَانِی إِلَی التَّوَاضُعِ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ أَوِ اسْتَمَالَنِی إِلَیْهِ الطَّمَعُ فِیمَا عِنْدَهُ أَوْ زَیَّنَ لِی طَاعَتَهُ فِی مَعْصِیَتِکَ اسْتِجْرَاراً لِمَا فِی یَدِهِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِحَاجَتِی إِلَیْکَ لَا غِنَا لِی عَنْکَ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ ┅───────────────┅ ❖ «بار خدایا، از تو آمرزش می‌طلبم برای هر گناهی که مرا واداشت که از غیر تو بترسم، یا مرا به تواضع پیش یکی از مخلوقاتت کشانید، یا به طمع آنچه نزد او بود، به سوی او مایل شدم، یا چون پیروی اش را در معصیت تو برای من زینت و جلوه داده بود مرتکب شدم، در حالی که من می‌دانم که همواره به تو محتاجم و هرگز از تو بی نیاز نیستم؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و این #گناه مرا بیامرز، ای بهترین آمرزندگان» @ostadelahi