eitaa logo
مباحث
1.7هزار دنبال‌کننده
37.5هزار عکس
33.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
| ۴۶۴ 🏷️ سرانجام دردناك بنى اميّه ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام إِنَّ لِبَنِي أُمَيَّةَ مِرْوَداً يَجْرُونَ فِيهِ وَ لَوْ قَدِ اِخْتَلَفُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ ثُمَّ كَادَتْهُمُ اَلضِّبَاعُ لَغَلَبَتْهُمْ ┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: بنى اميّه راه ملتى است كه در آن مى‌تازند، پس آنگاه كه ميانشان اختلاف افتد كفتارها بر آنان دهان گشايند و بر آنان پيروز شوند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ قال الرضي و المرود هنا مفعل من الإرواد و هو الإمهال و الإظهار و هذا من أفصح الكلام و أغربه فكأنه عليه‌السلام شبه المهلة التي هم فيها بالمضمار الذي يجرون فيه إلى الغاية فإذا بلغوا منقطعها انتقض نظامهم بعدها مى‌گويم: «مرود» بر وزن «منبر» از مادّۀ «ارواد» به معناى مهلت است و اين از فصيح ترين و زيباترين كلام است، گوئى امام عليه السّلام مهلت كوتاه بنى اميّه در حكومت را به ميدان مسابقه تشبيه كرده كه مسابقه دهندگان به ترتيب در يك مسير مشخّص به سوى يك هدف به پيش مى‌روند و آنگاه كه به هدف رسيدند نظم آنها درهم شكسته مى‌شود) 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳
─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (دربارۀ از بين رفتن دولت بنى اميّه) فرموده است: بنى اميّه را زمان مهلت و ميدان فرصتى است كه (اسب سلطنت و پادشاهى را) در آن مى‌رانند، و چون در خلافت و سلطنت بينشان اختلاف و زد و خورد افتد پس گفتارها (فرومايگان) آنها را فريب داده بر آنها تسلّط‍‌ يابند (ابن ابى الحديد در اينجا مى‌نويسد: اين فرمايش خبر صريحى است از غيب داده و انقراض سلطنت بنى اميّه بدست ابو مسلم بود و او در اوّل كار خود ناتوانترين و بى‌چيزترين مردم بود.سيّد رضىّ‌ «رحمه اللّه» فرمايد:) مرود در اينجا (اسم مفعول) از إرواد و آن مهلت و فرصت دادن و بر وزن مفعل است، و اين از رساترين و شگفتترين سخن مى‌باشد، گويا آن حضرت عليه السّلام زمان مهلتى را كه ايشان در آنند تشبيه كرده به ميدانى كه تا پايان آن مى‌تازند و چون بپايان آن برسند رشتۀ نظام و آراستگى كار ايشان بعد از آن گسيخته ميشود. ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📖 امام عليه السلام در اين گفتار حساب‌شدۀ خود پيش‌بينى روشنى دربارۀ آيندۀ بنى‌اميه كرده، مى‌فرمايد: «بنى‌اميه تا زمان معينى دارند كه به تاخت و تاز مشغول باشند و همين كه بين آن‌ها اختلاف افتاد دشمنانِ‌ ضعيفِ‌ كفتارصفتشان آن‌ها را مى‌دهند و بر آنان پيروز مى‌شوند»؛ (إِنَّ‌ لِبَنِي أُمَيَّةَ‌ مِرْوَداً يَجْرُونَ‌ فِيهِ‌، وَ لَوْ قَدِ اخْتَلَفُوا فِيَما بَيْنَهُمْ‌ ثُمَّ‌ كَادَتْهُمُ‌ الضِّبَاعُ‌ لَغَلَبَتْهُمْ‌) همان‌گونه كه مرحوم سيد رضى گفته: «مَرْوَد» (بر وزن مكتب) به معناى مهلت است و «يَجْرُونَ‌» به معناى حركت به‌سوى مقصد مى‌باشد. «كَادَتْهُمُ‌» از مادۀ «كيد» به معناى فريب دادن است. و «الضِّبَاعُ‌» جمع «ضَبُع» به معناى كَفتار است. امام عليه السلام پيش‌بينى روشنى دربارۀ آيندۀ تاريك بنى‌اميه كرده است و همان‌گونه كه پيش‌بينى كرده بود رخ داد. ابن ابى الحديد مى‌گويد: اين يك خبر غيبى صريح است؛ زيرا بنى‌اميه مادامى كه در ميانشان اختلاف نبود و جنگشان تنها با غير خودشان بود مانند جنگ معاويه در صفين و جنگ يزيد با اهل مدينه و ابن زبير در مكه و جنگ مروان ضحاك و عبد الملك با ابن اشعث و ابن زبير و جنگ يزيد بن عبد الملك با بنى‌المهلب و جنگ هشام با زيد بن على، در اين ايام حكومت مستقرى داشتند؛ اما هنگامى كه وليد بن يزيد به حكومت رسيد و پسر عمويش يزيد بن وليد به جنگ او برخاست و او را به قتل رسانيد بنواميه با هم اختلاف كردند و وعدۀ الهى فرارسيد و در اين زمان بود كه دعوت كنندگان به‌سوى بنى العباس در خراسان برخاستند و مروان بن محمّد از جزيره آمد و طالب خلافت بود. ابراهيم بن وليد را از خلافت خلع كرد و گروهى از بنى‌اميه را به قتل رسانيد و حكومتشان سست شد و دولت هاشمى روى كار آمد و نمو كرد و حكومت بنى‌اميه به‌ كلى زايل شد و زوال نهايى آن به دست ابومسلم خراسانى بود (و عجب اين‌كه) او در ابتداى كار فردى بسيار ضعيف، فقير و مسكين بود و اين شاهد خوبى براى گفتار امام عليه السلام است كه لشكر او را تشبيه به كفتار كرده است.
‮به هر حال مرحوم سيد رضى در ذيل كلام امام عليه السلام چند جمله دارد كه با ذكر آن اين بحث را پايان مى‌دهيم. او مى‌گويد: «مَرود» در اين‌جا مَفعل (بر وزن مكتب) است كه از مادۀ «إرواد» گرفته شده و به معناى مهلت دادن و اظهار كردن است و اين تعبير از فصيح‌ترين و جالب‌ترين تعبيرات است. گويا امام عليه السلام مهلتى را كه آن‌ها براى حكومت دارند تشبيه به ميدان مسابقه كرده كه مسابقه‌دهندگان با نظم و ترتيب در يك مسير به‌سوى هدفى پيش مى‌روند؛ اما هنگامى كه به آن هدف رسيدند نظم آن‌ها به‌هم مى‌خورد»؛ (قال الرضيُّ‌: و المِروَدُ هنا مِفعَلٌ‌ من الإروادِ و هو الإمهالُ‌ و الإظهارُ و هذا من أفصحِ‌ الكلام و أغرَبِهِ‌ فكأنَّه عليه السلام شِبّه المُهلة التى هم فيها بالمِضمارِ الذى يجرون فيه إلى الغايةِ‌ فإذا بلغوا مُنقطَعها انتقَض نِظامُهم بعدَها). ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
225 💫 سوره مبارکه هود [علی نبینا و آله و علیه السلام] ✨ آیات مبارکه 29 - 37 🎧 تلاوت 🎞 تصویری 🎙 تفسیر 📖 ترجمه ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ✨ ثوابِ تلاوت این صفحه هدیه به محضر نورانی [علیه‌ آلاف التهیة و الصلوة و السلام] ✨ جهت سلامتی و تعجیل در فرج (عجّل الله تعالی فرجه و علیه‌السلام) و سلامتی و عزت و اقتدار نائب الامام امام خامنه‌ای مدّظله العالی صلوات ═════❖•°🌸 °•❖════ ✨ @Nafaahat ╰๛--- ‑ ‑ - -
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
┄═⊹❁❈【 ۲۲۵ 】 ❈❁⊹═┄ ╔═════════ وَ يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۚ وَ مَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ إِنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَ لَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ ﴿ ۲۹ ﴾ مردم! من که برای تبلیغ دین پولی از شما نمی‌خواهم. مزدم تنها به‌عهدۀ خداست. برای به‌دست‌آوردن دل شما هم، مؤمنان را از خودم دور نمی‌کنم؛ چون آن‌ها روزی به ملاقات خدا می‌روند و حسابشان با اوست، نه من. ولی به‌نظر من شما جماعتی هستید که خودتان را به نادانی زده‌اید. وَ يَا قَوْمِ مَنْ يَنْصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ طَرَدتُّهُمْ ۚ أ َفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿ ۳۰ ﴾ مردم! به‌فرض از خودم دورشان کنم، آن‌وقت چه کسی از خشم خدا نجاتم می‌دهد؟! پس چرا به‌خود نمی‌آیید؟! وَ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَ لَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَ لَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنْفُسِهِمْ ۖ إِنِّي إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِين ﴿ ۳۱ ﴾ ادعا نمى‌کنم که گنجینه‌هاى رحمت خدا پیش من است و به‌خودیِ‌خود علم غیب ندارم. ادعا نمى‌کنم که من فرشته‌ام! ادعا هم نمی‌کنم دربارۀ مردمی که در چشمتان خواروخفیف‌اند، خدا به آن‌ها خیری نخواهد داد؛ چون خدا از دلشان بهتر خبر دارد. اگر چنین ادعایی بکنم، بدکار خواهم بود.» قَالُوا يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿۳۲ ﴾ دست‌آخر، خواص بی‌دین گفتند: «داری با ما جرّوبحث می‌‌کنی! زیادی هم جرّوبحث می‌‌کنی! اگر راست می‌گویی، آن عذابی که ما را از آن می‌ترسانی، به سرمان بیاور!» قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُمْ بِهِ اللَّهُ إِنْ شَاءَ وَ مَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ ﴿ ۳۳ ﴾ گفت: «اِن‌شاء‌الله که خدا شما را دچار آن عذاب خواهد کرد! شما هم نمی‌توانید حریف خدا شوید. وَ لَا يَنْفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدْتُ أَنْ أَنْصَحَ لَكُمْ إِنْ كَانَ اللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يُغْوِيَكُمْ ۚ هُوَ رَبُّكُمْ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿ ۳۴ ﴾ اگر خدا بخواهد برای بی‌لیاقتی‌تان به‌حال خودتان رهایتان کند، حتی اگر بخواهم نصیحتتان کنم، دیگر نصیحتم در شما تأثیری ندارد؛ چون‌که او صاحب‌اختیارتان است و فقط به‌سوی او برتان می‌گردانند.» أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَ أَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ ﴿ ۳۵ ﴾ ‌پیامبر! بت‌پرست‌ها می‌گویند: «این حرف‌ها را محمد، به‌دروغ، به نوح نسبت می‌دهد!» بگو: «به‌فرض که این حرف‌ها را از خودم به نوح نسبت داده باشم، گناهش به گردن خودم است؛ ولی شما به‌هرحال، گناهکارید و من از وضع شما ناراحتم.» وَ أُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿ ۳۶ ﴾ به نوح وحی شد: «از قومت، جز آنانی که تابه‌حال ایمان آورده‌اند، کَس دیگری ایمان نخواهد آورد؛ بنابراین از کارهایی که می‌کنند، دیگر غم‌وغصه به دلت راه نده وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَ وَحْيِنَا وَ لَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ ﴿ ۳۷ ﴾ و با نظارت و راهنمایی‌های ما، آن کشتی عظیم را محکم بساز و دربارۀ نجات بدکارها دیگر حرفی با من نزن! چون همه‌شان غرق خواهند شد.» ══════❖•° 𑁍 °•❖══════ | | 🔗 مبـاحـث | فـقه و احـکام | تـلاوت | 🖱️ فـهرسـت سـور قـرآن کـریـم ╭══════════ ✨ @Nafaahat ╰๛--- ‑ ‑ - -
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مباحث
#لغات | #قرآن_کریم ❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ 76 اَللّه: عَلَمِ (اسم) خداوند تبارک و تعالی است. «وَ تَوَکَّل
| ❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ 82 اِلْیاس: این شخص بزرگوار یکی از پیامبران خداست و از اینکه در قرآن مجید در ردیف انبیاء بنی اسرائیل شمرده شده می توان به دست آورد که از پیامبران بنی اسرائیل است. در مجمع البیان از ابن عباس و محمد بن اسحق و غیره، نقل شده که: او از انبیاء بنی اسرائیل و از اولاد هارون برادر موسی می باشد. «وَ اِنَّ اِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلینَ» (23 / صافّات)، یعنی: الیاس از پیامبران بود 🔄 (تکرار: 2) ┅───────────────┅ 83 اِلْ یاسین: الیاس. مرحوم علامه طبرسی قدّس سره، در مجمع البیان از ابن عباس نقل می کند: آل یاسین عبارتند از آل محمد صلی الله علیه و آله و یاسین اسم آن حضرت است. در تفسیر برهان 12 روایت نقل شده که: آل یاسین عبارتند از آل محمد صلی الله علیه و آله. «سَلامٌ عَلی اِلْ یاسین» (130/صافات)، یعنی: سلام بر الیاسین. 🔄 (تکرار: 1). ┅───────────────┅ 84 اَم: آیا، یا مثل «وَ اِنْ اَدْری اَ قَریبٌ اَمْ بَعیدٌ ما تُوعَدُونَ» (109 / انبیاء)، یعنی: نمی دانم آیا نزدیک یا دور است آنچه وعده داده می شوید و مثل «سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ» (6 / بقره)، یعنی: برای آنها یکسان است خواه بترسانی یا نترسانی ایمان نمی آورند. 🔄 (تکرار: 137). ┅───────────────┅ 85 اَمْت: بلندی. مکان مرتفع (اقرب الموارد) «لا تَری فیها عِوَجا وَ لا اَمْتا» (107/ طه)، یعنی: در زمین پستی و بلندی نمی بینی. 🔄 (تکرار: 1). ┅───────────────┅ 86 اَمَد: مدّت. زمان. «فَطالَ عَلَیْهِمُ الاَْمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ» (16 / حدید)، یعنی: مدّت بر آنها دراز شد، دلهایشان سخت گردید. راغب گوید: تفاوت اَمَد و اَبَد آن است که اَبَد به معنی زمان غیر محدود و اَمَد به معنی زمان محدود ولی مجهول الحدّ است. و فرق میان زمان و اَمَد، آن که اَمَد به اعتبار آخر مدّت گفته می شود ولی زمان شامل اوّل و آخر مدّت است. 🔄 اَمَد؛ (تکرار: 4). ┅───────────────┅ 87 اَمْر: چیز، کار، جمع آن امور است. مثل «وَ اِذا قَضی اَمْرا فَاِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ» (117/بقره)، یعنی: چون چیزی را اراده کند، بدان گوید: باش پس می شود. و مثل «وَ شاوِرْهُمْ فِی الاَْمْرِ» (159/آل عمران)، یعنی: در کار با آنها مشورت کن. و مثل «اِلَی اللّه تُرْجَعُ الاُْمُورِ» (210/بقره)، یعنی: کارها به خدا بر می گردد. عاقبت کارها با خدا و برای خداست. - دیگری: دستور و فرمان، قاموس گوید: «اَلاَْمْرُ ضِّدُ النَّهْیِ» مثل «قُلْ اَمَرَ رَبّی بِالْقِسْطِ» (29/اعراف)، یعنی: بگو خدایم به عدل فرمان داده است. 🔄 این کلمه با مشتقات آن 248 بار در قرآن آمده است. ┅───────────────┅ اَمّارَة: مبالغه است، به معنای بسیار امرکننده. «اِنَّ النَّفْسَ لاََمّارَةٌ بِالسُّوءِ» (53/یوسف)، یعنی: نفس به بدی، بسیار امرکننده است. 🔄 (تکرار: 1). ایتْمار: یعنی قبول امر و مشورت. «اِنَ الْمَلاَءَ یَأْتَمِرُونَ بِکَ لِیَقْتُلُوکَ» (20/قصص)، یعنی: اشراف قوم درباره تو مشورت می کنند که تو را بکشند. «وَ أْتَمِرُوا بَیْنَکُمْ بِمَعْرُوفٍ» (6/طلاق)، یعنی: مابین خودتان به شایستگی مشورت کنید. راغب گوید: مشورت را از آن جهت ایتمار گویند که مشورت کنندگان امر یکدیگر را قبول کنند. 🔄 (تکرار: 2). ┅───────────────┅ 88 اِمْر: ناپسند و عجیب. «لَقَدْ جِئْتَ شَیْئا اِمْرا» (71/کهف)، حقّاً که کار ناپسندی کردی. 🔄 (تکرار: 1). ┅───────────────┅ 89 اَمْس: دیروز. «قَتَلْتَ نَفْسا بِالاَْمْسِ» (19 / قصص)، یعنی: دیروز کسی را کشتی. در آیه فوق ظاهرا مراد دیروز حقیقی است. در بعضی از آیات می شود گفت که: مطلب گذشته، مراد است. مانند «فَجَعَلْناها حَصیدا کَاَنْ لَّمْ تَغْنَ بِالاَْمْسِ» (24 / یونس)، و آن چنان آن را درو می کنیم که (گویی) هرگز نبوده است. 🔄 در قرآن مجید فقط چهار بار آمده، آن هم با الف و لام (اَلاَْمْس). ┅───────────────┅ 90 اَمَل: آرزو، امید. «ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَیُلْهِهِمُ الاَْمَلُ» (3 / حجر)، بگذار بخورند و برخوردار شوند و آرزو سرگرمشان کند. 🔄 (تکرار: 2). ━━━━━━••••••••••••••••‌• ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
💚 💚 ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────