✅ مصاحبه ی #خبرگزاری_مهر با آیت‌الله ملک زاده
⏮ ۲۷ مهر ۹۵
🔶 قسمت #یک
✅حوزه علمیه متناسب با شرایط پساانقلاب بازسازی نشده است.
✅محمدحسین ملک زاده، استاد حوزه علمیه قم گفت: ما باید حوزه را به نحوی «بازسازی» کنیم که بتواند پاسخگوی نیازهای جدید بشر معاصر چه در داخل و چه در عرصه جهانی باشد.
✅✏️خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه:
درباره راه های تحول در حوزه علمیه نظرات متفاوتی ابراز شده است. عده ای از صاحب نظران مانند محمدحسین ملک زاده قائل به ایجاد تغییرات ساختاری در نظام آموزشی و متون درسی حوزه برای شکل گیری تحول مطلوب هستند.از جمله فعالیت های حجت الاسلام ملک زاده می توان به سال‌ها تدریس تفسیر قرآن حکیم در حوزه، دانشگاه و دیگر مراکز علمی و فرهنگی در داخل و خارج از ایران به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی؛ و از جمله تدریس یک دور تفسیر عمومی قرآن کریم در حوزه علمیه قم، طی ۸ سال اشاره کرد. وی آشنایی با زبان‌های عربی و انگلیسی و آشنایی مختصر با زبان‌های فرانسوی، اسپانیایی و مالایی داشته و انجام ده‌ها سفر علمی، فرهنگی و تبلیغی به کشورهای بسیاری در قاره‌های مختلف را در کارنامه خود دارد.وی همچنین در بحث‌هایی همچون هرمنوتیک، فلسفه تحلیلی، فلسفه علم، مدیریت فرهنگی – اسلامی، جریان شناسی فکری و فرهنگی و ... در حوزه علمیه قم تدریس داشته و بیش از صد جلد کتاب در حوزه های مختلف نگاشته است.ملک زاده که از فعالین مطرح بین المللی نیز هست، در مصاحبه با ما معتقد است که امروز برای بسیاری از پرسش های بشر پاسخی وجود ندارد و همه نگاه ها به قم است تا از حوزه علمیه حرف تازه ای بیرون بیاید، اما حوزه کنونی چنین توانایی ای ندارد و باید به سمت تحول رفت.
✅ *معمولا در پاسخ به این سوال که چرا حوزه کنونی در پاسخ به نیازهای نرم افزاری حکومت ناتوان است، گفته می شود که روحانیت شیعه در طول تاریخ حکومت را در دست نداشته و به همین خاطر روی مسائل فردی و غیرحکومتی متمرکز شده و در زمینه فقه اجتماعی و فقه حکومتی ضعف دارد. به نظر شما این پاسخ کاملی است که همه ابعاد مسئله را دربربگیرد؟
مسلما همین طور است. از آنجایی که اکثر علمای شیعه در طول تاریخ در انزوا به سر می بردند و در راس امور جامعه نبودند، نوع نگاه شان و نوع فقهی که بدان پرداختند، نه همواره، اما در بسیاری از موارد شکل فردی به خودش گرفت. یعنی فقهی با رویکرد فردی که تنها به دنبال پاسخگویی به پرسش های افراد جامعه است نه کلیت جامعه. یعنی پاسخ به نیازهای یک «فرد مسلمان» نه «جامعه اسلامی» یا «حکومت اسلامی». لذا عرصه هایی مثل نظام آموزشی، نظام اقتصادی و ... اصلا مبتلابه حوزه علمیه نبوده و بدان ورود نکرده است.بسیاری از فقهای بزرگ شیعه گاهی حتی در روستای خود نیز تقیه می کردند. در این حد منزوی بوده اند. البته در برهه هایی از تاریخ اندکی مجال حاصل شده و آثاری متناسب با آن تولید شده است. مثلا محقق کرکی که اولین شیخ الاسلام حکومت صفویه است، با توجه به اینکه تا حدودی در حکومت به او مجال داده شده بود، کتاب هایی متناسب با نیازهای جامعه تولید می کند.مثلا در ماجرای فتوای تحریم تنباکو میرزای شیرازی می بینید که وقتی این فتوا صادر می شود و علما احساس می کنند که دارای قدرت بسیاری هستند در مسئله مشروطیت جدی تر وارد می شوند و بحث های سیاسی و اجتماعی و ... مطرح می شود. اما ضربه ای که مشخصا حوزه نجف از مشروطیت می خورد سبب می شود نجف به جای اینکه تلاش کند تا فضایی که بر روی آن بسته شده را دوباره باز کند، در خود فرو برود و یک عزلت سیاسی در پیش بگیرد.تا انقلاب اسلامی و حتی تا پایان جنگ، کماکان این توجیه قابل پذیرش است که فرصتی برای حوزه علمیه آنطور که باید وجود نداشته تا در عرصه های اجتماعی و حکومتی ورود کند. بعد حوزه قم شکل می گیرد و در زمان آیت الله بروجردی به اوج خود می رسد و می رسیم به انقلاب اسلامی. تا انقلاب اسلامی و حتی تا پایان جنگ، کماکان این توجیه قابل پذیرش است که فرصتی برای حوزه علمیه آنطور که باید وجود نداشته تا در عرصه های اجتماعی و حکومتی ورود کند. اما بعد از جنگ چه؟ بیش از ۲۵ سال از آن تاریخ می گذرد، آیا حوزه های علمیه در این مدت به وظیفه خود عمل کردند؟ اینجا دیگر آن توجیه قبلی قابل پذیرش نیست. الان دیگر حکومت در دست روحانیت است.
✅*پس در اینجا عامل دیگری هم موثر است که مانع شکل گیری این اتفاق شده. آن عامل به نظر شما چیست؟
نکته دقیقا همین است که حوزه علمیه متناسب با شرایط پساانقلاب خود را بازسازی و بازتعریف نکرده است. منظورم از حوزه علمیه فقط بخش اداری حوزه که شورای مدیریت باشد نیست، بلکه منظورم کلا مجموعه حوزه است. طلاب، اساتید، علما، کتاب های درسی، رویکردها، روش ها و ... همگی نیاز به تغییر و تحول دارند...
✅ #مصاحبه #خبرگزاری_مهر با آیت‌الله ملک زاده؛
⏮ ۲۷ مهر ۹۵
🔶 قسمت #دو
✅ بعضی از حوزویان انگار شرایط را درک نکردند که تحول و انقلابی رخ داده است. بله رسالت کلان حوزه همان رسالت قبلی یعنی تفقه در دین و انذار است، اما در هر زمان و مکانی متناسب با شرایط همان دوره وظایف حوزه متفاوت می شود.بنده اگر در یک روستا دعوت به دین خدا بکنم، فعالیتم فرق دارد با زمانی که در عرصه جهانی قصد تبلیغ دین را دارم. اقتضائات اینها خیلی با هم فرق دارد. امروز پرسش ها تغییر کرده. یک زمانی از منِ روحانی می پرسیدند که اگر من بین رکعت سه و چهار شک کنم تکلیفم چیست؟ سوالات در همین فضاها بود. اما امروز از من درباره نظامات کلان اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی اسلام می پرسند.آیا می توانیم بگوییم اسلام برای پرسش ها پاسخ ندارد؟ اگر پاسخ آری باشد مهر تایید بر سکولاریسم زده ایم. اگر سکولار هستیم که هیچ ولی اگر سکولار نیستیم اولین سوالی که پیش می آید این است که چه کسی باید به این سوالات عصر جدید پاسخ بدهد؟ دانشگاه با همه عظمتی که دارد نمی تواند به این سوالات پاسخ بدهد چون ابزار دین شناسی ندارد. فعلا ابزار دین شناسی یعنی اجتهاد دست حوزه علمیه است و بدون اجتهاد نمی شود به این سوالات پاسخ داد.پس مساله اول این است که سکولار نباشیم. مساله دوم این است که رویکرد اجتماعی داشته باشیم. مساله سوم این است که تغییر شرایط زمانی را درک کنیم و نیازهای جهانی را بفهمیم.در سطح «دنیا» نگاه ها به سمت حوزه علمیه قم است! نه فقط در سطح شیعیان و نه فقط در سطح مسلمان، بلکه من در مراکز دانشگاهی دنیا حضور پیدا کردم، برخی از آنان خیلی صریح می گویند دیگر پاسخی برای بسیاری از پرسش ها نیست، اگر قرار بر حرف تازه ای باشد از جانب شماستاین را به عنوان یک سخن تبلیغاتی نمی گویم بلکه اینکه می گویم ناشی از تجربه و مشاهده عینی بنده در سفرهایی است که به کشورهای مختلف در چند قاره داشته ام. باز تاکید می کنم که این سخنی تبلیغاتی نیست، بلکه حقیقتا این را در سفرهای خارجی ام دیده ام که در سطح «دنیا» نگاه ها به سمت حوزه علمیه قم است! نه فقط در سطح شیعیان و نه فقط در سطح مسلمان، بلکه من در مراکز دانشگاهی دنیا حضور پیدا کردم، برخی از آنان خیلی صریح می گویند دیگر پاسخی برای بسیاری از پرسش ها نیست، اگر قرار بر حرف تازه ای باشد از جانب شماست. البته پشت بلندگو از این حرف ها نمی زنند ولی در جلسات خصوصی خیلی به من گفته اند.پس این نیاز هست که ما حوزه را به نحوی «بازسازی» کنیم که بتواند پاسخگوی این نیاز بشر معاصر چه در داخل و چه در عرصه جهانی باشد.
✅ *ما در حوزه کسانی را داریم که هم سکولار نیستند، هم نگاه اجتماعی دارند و هم به دلیل اینکه در انقلاب بودند و حتی جزو بانیان انقلاب بودند تغییرات را فهمیده اند و ضرورت تحول را چشیده اند. خیلی از روحانیونی هم که در مناصب حکومتی بودند و فقر نظریه پردازی را فهمیده اند الان دوباره به حوزه برگشته اند. مسئولین ارشد حوزه از این طیف هستند. اما همین افراد هم در همان سیکل قدیمی حوزه فعالیت می کنند. به نظر می رسد که انگار یک جای کار می لنگد. به نظر شما مشکل در کجاست؟
⏮ نکته نخست اینکه فهم ضرورت تحول و معتقد بودن به آن یک نکته است، طراحی مدل تحول نکته دیگری است. از همگان انتظار نمی رود که چنین توانی داشته باشند. ممکن است شخصی خیلی عالم باشد اما نتواند در این عرصه کاری از پیش ببرد. اشکالی هم ندارد، هرکسی در عرصه خاصی تخصص دارد.نکته دوم اینکه حوزه علمیه مکانی است که خیلی از امور آن با بخشنامه و برنامه ریزی های از بالا به پایین درست نمی شود. عوامل و نیروها و عناصر تاثیرگذار بر روند حوزه بسیار فراوان است. حتی سکولارها در روند حوزه اثر دارند. تشیع انگلیسی هم اثر خود را دارد. شما نمی توانید این مولفه ها و اثرگذاری آنها را نادیده بگیرید. البته ما باید تلاش بکنیم آنقدر موثر واقع بشویم که برایند حرکت حوزه در راستای درستی قرار بگیرد.در گام اول ما باید مجموعه ای از افراد که سکولار نیستند، نگاه اجتماعی دارند و تغییرات زمان و ضرورت تحول را می فهمند، و در عین حال توانایی طراحی مدل تحول را داشته باشند، دور هم جمع کنیمپس در گام اول ما باید مجموعه ای از افراد که سکولار نیستند، نگاه اجتماعی دارند و تغییرات زمان و ضرورت تحول را می فهمند، و در عین حال توانایی طراحی مدل تحول را داشته باشند، دور هم جمع کنیم ...
http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9
💢آینده حوزه در اختیار نواندیشان حکمی و فقاهی است/ نمی‌توان از اندیشه و تفکر اسلام در جهان سخن گفت ولی نامی از شهید صدر نبرد
📌آیت‌الله محمدحسین ملک‌زاده در نشست روشنفکر مطهر، گفت:
🔹می‌توان از تعبیر روشنفکر دینی و حوزوی عبور کرده و از تعبیر نواندیشی دینی اصیل و اجتهادی استفاده کرد. نواندیش دینی اصیل حوزوی؛ اسلام‌شناس توانمند، زمان‌شناس و نوپردازی است که میان اصل و عصر جمع می‌کند آن هم جمعی از نوع سالم.
🔹ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، چه بدانیم و چه ندانیم در یک جنگ تاریخی تمدنی جدی قرار داریم. در ورای لبخندها، کنفرانس‌ها، همایش‌ها و احترام‌ها یک جنگ تمام عیار تاریخی تمدنی به شکل جدی برقرار است که جنگ نرم نیز به شمار می‌آید، اگر با آن ساده برخورد کنیم بلاشک باخته‌ایم و نه تنها باخته‌ایم که به عبرت تاریخ بدل می‌شویم.
📖 متن کامل در:
🌐 http://yon.ir/xwGFt
ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_
#آیت‌الله_ملک‌زاده
🔳 با #مفتاح همراه باشید
🆔 @meftaah_com