⭕️ پیشران یک جامعه ✍ حسین رضوانی قفل عشق یک سنت قدیمی و خرافی در اروپا است. دو نفر به عنوان *پایداری عشق* این قفل را به پل، حصار و یا مکان عمومی مشابه آن میبندند. معمولاً اسم یا نمادی از دو نفری که این قفل را بسته اند روی قفل نوشته یا نقاشی می شود. یکی از اعتقادات این است که اگر اسم را روی قفل بنویسند و کلید آن را در رودخانه بیاندازند عشقتان جاودانه میشود!! اما مشکل ماجرا آنجاست که این قفل های عشق در شهرها و قسمت های تاریخی یک شهر باعث دردسر می شوند وگاهی وقتها آنقدر تعداد این قفل ها زیاد شده که پاکسازی آن از اثر هنری یا تاریخی بسیار مشکل ساز می شود (قفل های عشق روی پل هنر پاریس را سرچ کنید). این فیلم مربوط به شهر استکهلم سوئد است وقتی با این صحنه روبرو شدم و افرادی که می آمدند تا قفل عشق به پل بزنند، را میدیدم؛ فهمیدم که باور، فرهنگ و ارزشها چه درست و چه غلط چگونه می توانند پیشران یک جامعه باشند. اگر یک موردی اشتباها در فرهنگ کشوری رسوخ کند چه بلایی سر فرهنگ خواهد اورد و چه تبعات کوچک و بزرگی را رقم خواهد زد. اما سوالی که بارها از ذهنم عبور می کند این است که چگونه باید از فرهنگ مواظبت کرد؟! معیار تشخیص ارزش های خوب و بد چیست؟! نقش ایدولوژی در فرهنگ چیست؟ ایدولوژی‌های انسان محور باید حاکم شوند یا خدا محور؟ اگر هر انسانی در جامعه هر چیزی را خوب دید اجازه دارد آن را اشاعه دهد؟ #سوئد #قفل_عشق #پاریس #پل_هنر #سوئد @mabareshtehard