یک نفر می آید از راه و دچارت میکند بی قرار بی قرار بی قرارت میکند

میزند بر خاک قلبت مثل باران می شود دانه ای بی ارزشی، باغ انارت میکند

گرچه میگفتند با یک گل نمی اید بهار گاه با یک گل که بنشینی، بهارت میکند

عشق وقتی نرم نرمک در دلت جا خوش کند از کویر مرکزی، دریا کنارت میکند

عشق مانند قطارت میکند بی اختیار تا که می آیی بمانی‌‌، رهسپارت میکند

می سپارد حالتت را دست معشوقت که او منجمد یا رود جاری یا بخارت میکند

گرمی چشمانش از سرما نجاتت میدهد سردی رفتارش‌، عمری داغدارت میکند

💙'🔖

عجیب ترین پارادوکسِ دنیا، از دست دادنِ کسیه که مالِ تو نیست :)

-حالم زیادی بد بود چند مدتی هست بیمارستان شده خونه ابدیم دکترا روز به روز بیشتر ناامیدم میکردن گفت:بیا اینم جواب آزمایشت هیچیت نیس گفتم: مگه میخواستی چی نوشته باشه توش گفت: تو زیادی ترسوندیم فکر کردم دیگه واقعا دارم از دستت میدم، سرطان داری این چندمین باره که از ترس مُردم زنده شدم ولی هربار دیدم هیچیت نبوده، گفتم :حالا چه فرقی میکنه من که زیاد دووم نمیارم همین روزاس که خانواده‌بعد چند روز جنازم تو خونه پیدا کنن ! گفت : چی میگی تو اینا رو ببین نوشته تو هیچیت نیس باور نداری بیا خودت ببین گفتم : آزمایشا هیچی نشون نمیده هیچ کدومشون قبول ندارم نمیدونه چه مرگمه گفت : باشه اصلا بیا فردا میریم آزمایشگاه دیگه تا خیالت راحت شه بعد . . گفتم یه آزمایشگاه سراغ نداری ک نشون بده من چه حسی بهت دارم :) -هر چه‌ میخواهی‌ ببر‌، اما‌ مرا‌ از یاد‌ نه ! [به قلـمِ ʜ.ɴ]

-

-

-شعر بخونیم

رنگِ لبخندِ تو ای دنیا تماشایی نبود آنچه ما دیدیم زینت بود، زیبایی نبود

آنچه را مردم غریوِ کوچ می‌پنداشتند هیچ غیر از ناله‌ی مرغانِ دریایی نبود

هرچه را در جامِ هستی بود نوشیدم ولی در شرابِ عمر، تلخی بود و گیرایی نبود

نیستم غمگین گر از من دل بریدند این و آن عشق ورزیدن به جز تمرینِ تنهایی نبود

مشت بر دیوار و سر بر سنگ و دندان بر جگر لب فروبستیم و راهی جز شکیبایی نبود.

💕'✨