🔰‌خودتان را نبازید، نه با به دست آوردن و نه با از دست دادن! 🔹️فقرایی که محبتشان همانند محبت خدا است، با این که تهی‎دست هستند و چه بسا نعمت‎هایی داشته‎اند که از دستشان رفته، اما به خاطر از دست دادن نعمت‎ها خیلی غصه دار نمی‎شوند؛ [با خودشان می گویند] امانتی بوده، خدا به خاطر مصلحتی به ما داده بود و حالا هم به خاطر مصلحتی از ما گرفت. این که بخواهند به خاطر از دست دادن نعمتی، خیلی مضطرب شوند، بر سر بزنند، یقه چاک کنند، نه اینطور نیستند، خیلی راحت از کنارش می‎گذرند و با آن کنار می‎آیند. 🔸️نه آن وقتی که نعمتی از دستشان برود یقه چاک می‎کنند که ‎ای وای چه کار کنیم خاک بر سرمان شد؟! و نه آن وقت که نعمتی نصیبشان می‎شود خودشان را می‎بازند و خیال می‎کنند عالم زیر و رو شده و ما چه کسی شده ایم که لایق چنین نعمتی بوده ایم. نه! آمد و رفت اینها، چندان فرقی نمی‎کند. 🔹️این تعبیر قرآنی است که هر سختی و مصیبتی به شما می‎رسد، اینها از پیش تعیین شده و حساب شده است؛ اتفاقی نیست، از دست خدا در نرفته است-العیاذبالله-، محاسبات دقیقی دارد و همه اش از روی حکمت جاری می‎شود. بعد از این خداوند می‎فرماید، این که به شما می‎گوییم، اینها از پیش نوشته شده و مشخص شده، خود گفتن این نکته هم حکمتی دارد و این برای تربیت شما است که بدانید این حوادثی که در عالم اتفاق می‎افتد از روی حساب و حکمت است و دقیقاً از قبل مشخص شده، تا وقتی نعمتی دستتان می‎آید خودتان را نبازید و وقتی نعمتی از دستتان می‎رود و مبتلا به مصیبتی می‎شوید به شیون و فغان نپردازید و بی تابی نکنید.( حديد، ۲۲-۲۳) هم آن امتحان است و هم این. هر دو روی حکمتی است و حساب شده است. 🔸️آماده باشید! هم برای نعمت‎های فوق العاده‎ای که خدا به شما می‎دهد یا مصیبتی که شما انتظارش را ندارید پیش بیاید، این‎ها نباید شما را مشوش و مضطرب کند که چرا اینچنین شد یا این‎که خودتان را ببازید. مومن نباید اینچنین باشد. کسانی که این خوی و منش را داشته باشند، این‎ها همان فقرایی هستند که باید دوستشان داشت و دوستی اینها همان دوستی خداست و خداوند بار دیگر در این حدیث قدسی تاکید می‎کند که: «یا احمد، محبتی محبة الفقراء» 📝اشاره شده در جلسه چهلم از سلسله جلسات محبت خدا، در تاریخ: ۱۳۹۳/۰۴/۲۴ (کلیپ۹۳محبت‎خدا) 🎧صوت کامل سخنرانی 📚متن جلسات محبت خدا #اخلاقی #محبت_خدا 📱 @mesbahyazdi_ir

🔰 به این سه دلیل دوستی با فقرا بهتر است 🔸️[خداوند در حدیث قدسی می‎فرماید:] «محبتی محبة الفقرا؛ [دوست داشتن من در دوست داشتنِ فقرا است]» علتِ تاکیدِ خداوند بر دوستی با فقرا، این است که آدم وقتی چنین کسانی را دوست می‎دارد و با آن‎ها ارتباط می‎گیرد از صفات خوبشان اثر پذیرفته و یاد می‎گیرد که مانند آنها باشد؛ به خاطر این است که دوستی با این‎ها راه دوستی با خدا است. 🔹️آدم وقتی با این‎ها معاشرت می‎کند از طرفی کم کم خوی و منش آن‎ها را می‎پذیرد، از طرف دیگر اگر کسی فقیری را دوست بدارد به خاطر فقرش نیست، به خاطر صفات خوبی است که دارد و آن هم این صفاتی است که [در این حدیث قدسی] ذکر شده، مانند این که این فقرا کسانی هستند که در مقام تقدیرات الهی خوشنود هستند، گله مند نمی‎شوند، اهل صبر و شکر و شکیبایی هستند. 🔸️قرآن می‎فرماید «إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیطْغَى*أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى؛ به یقین انسان طغیان می‎کند، از این که خود را بی نیاز ببیند»(علق، ۶-۷)؛ وقتی آدم احساس می‎کند پولدار است، همه چیز را خودش می‎تواند تامین کند و نیازی به کسی ندارد، غرور او را می‎گیرد؛ طغیان و سرکشی می‎کند، زیر بار حرف کسی نمی‎رود، حاضر نمی‎شود به حرف حساب گوش بدهد، رعایت عدالت و انصاف بکند [یا] حق دیگری را ادا کند. فقیر هیچ وقت از این طور ادعاها ندارد. 🔹️حداقل سه نکته هست که محبت فقرا برای انسان مفید است: 1️⃣هم به اخلاص نزدیک تر است 2️⃣هم این‎ها کمتر اهل گناه هستند 3️⃣هم این که صفات خوبی دارند -مخصوصا چنین فقرایی که صفاتشان [در این حدیث قدسی] ذکر شد، که آدم در اثر معاشرت و دوست داشتن آن‎ها می‎تواند این صفات را یاد گرفته و کسب کند. 🔸️اما نقطه مقابلِ [توصیه به دوستی با فقرا،] اغنیا هستند. لذا می‎فرماید فقرا را به خودت نزدیک کن! راهشان بده بیایند، اینطور نباشد اگر کسی لباسش کهنه است از در بیرونش کنند، برعکس آن کسی که لباسش کهنه است زودتر اجازه بده بیاید نزدیک خودت بنشان! نگو آن‎ها دم در بنشینند و اینجا جای پولدار‎ها است! نه! فقیر را پهلوی خودت بنشان! پس محبت [فقرا] از آفت ریا، دنیاگرایی، اغراض شخصی و ... دور است. اشاره شده در جلسه چهلم از سلسله جلسات محبت خدا، در تاریخ: ۱۳۹۳/۰۴/۲۴(کلیپ۹۴محبت‎خدا) لینک سخنرانی کامل صوت سخنرانی #اخلاقی #محبت_خدا 📱 @mesbahyazdi_ir