ما آدم‌های معمولی، #ترس‌های مختلفی رو در زندگی‌مون تجربه می‌کنیم. ترس از دست دادن آبرو؛ ترس از دست دادن مال؛ ترس از دست دادن عزیزان؛ ترس از اینکه جان‌مون به خطر بیفته؛ ترس از اینکه بقیه ضعف‌هامون رو بفهمند. این ترس مربوط به آدم‌های ضعیف، یا آدم‌های با ایمان و اراده ضعیف نیست. حتی بهترین بندگان خدا هم ترس را تجربه می‌کنند. اما به نظرم، ارزش و قدر هرکس متناسب با ترس‌های اون آدمه. ترس موسی(ع)، از رودررویی با طاغوت بزرگ زمانش هست، شما بزرگترین #ترس زندگی‌تون چیه؟ اینجا @adm_mabna با هم گفتگو کنیم. #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschooole |

بعضی از ترس‌ها منفی هستند و بعضی از ترس‌ها مقدس هستند... #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschooole |

ما انسان هستیم؛ و انسان یعنی اختیار! یعنی می‌تونیم انتخاب کنیم؛ بین گزینه‌های مختلف؛ بین راه‌های مختلف؛ و به همین خاطر #می‌ترسیم از اینکه اشتباه انتخاب کنیم. #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

انگار که ماموریت مهمی را از یک شخصیت بزرگ دریافت کرده باشی؛ و بترسی از اینکه به این ماموریت درست عمل نکنی... ترسی برآمده از شناخت وظیفه #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

جادوگرها پرسیدند: «موسی، تو چوب‌دستی‌ات را می‌اندازی یا اول ما وسایلمان را بیندازیم؟» جواب داد: «اول شما بیندازید.» با این جادویشان، موسی ناگهان خیال کرد طناب‌ها و چوب‌دستی‌هایشان می‌خزند! تهِ دلش ترسی افتاد که نکند مردم گول بخورند. گفتیم: «نترس! پیروز میدان فقط تویی.» 🌱 نشانه ۶۸ - طه #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

. من تصور می‌کنم ترس موسی(ع) از سر ضعف نیست. نگرانی از بابت مسئولیت بزرگی است که روی شانه‌هایش احــــــساس می‌کند. نگرانی از فریب خوردن مردم در راه ایمان به خدا قدر و اندازه ما، به اندازه ترس‌هایمان است. ترس‌هامان به خاطر کوچکی همت‌مان است؟ یا بزرگی مسئولیت روی دوش‌مان؟ #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

بعضی از ترس‌ها هم هستند که نه تنها نباید ازش فرار کرد، اتفاقا مامور هستیم به ترسیدن! #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

. #بترسید از روزی که به‌سوی خدا برِتان می‌گردانند! بعد، در عدالت محض، کارهای هرکس را کامل به او پس می‌دهند. 🌱 نشانه ۲۸۱ - بقره #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

(و هود(ع) گفت:) «آیا از سرِ هواوهوس، بر هر مکان بلندی، ویلایی بنا می‌کنید؟! و به خیال عمری جاویدان، برج‌هایی مستحکم می‌سازید؟! و هنگام تنبیهِ زیردستان، با بی‌رحمیِ تمام رفتار می‌کنید؟! از مخالفت با خدا #بترسید و پیرو من باشید. از مخالفت با کسی #بترسید که کمکتان کرده با آنچه می‌دانید: کمکتان کرده است با چهارپایان و بچه‌هایتان و باغ‌هایی خوش‌سایبان و چشــــــمه‌سارهایی روان. من #می‌ترسم گرفتار عذابِ روزی هولناک شوید!» خواص بی‌دین در جواب هود گفتند: «چه پند و اندرزمان بدهی چه ندهی، فرقی به حالمان ندارد!» 🌱 نشانه‌های ۱۲۸ تا ۱۳۶ - شعراء #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

#ترس ابزار مهم طاغوت‌هاست. دستان طاغوت خالی است. فقر و غنا به دست خداست؛ جنگ و صلح به دست خداست؛ تمام امور عالم به دست خداست؛ پس طاغوت فقط می‌تواند ما را #بترساند حالا چه مکر ساحران باشد، چه تهدید به جنگ و تحریم و قعطنامه... ابزارها شاید تغییر کرده باشند؛ اما بازی عوض نشده: «طاغوت‌ها، دستان خالی‌شان را پشت #ترساندن مردم، پنهان می‌کنند.» #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

▪️دیگر از چیزی #نمی‌ترسیدم 📚از کتاب «دیگر از چیزی نمی‌ترسیدم» ✍️زندگی‌نامه خود نوشت حاج قاسم دختر جوانی با سر برهنه و موهای کاملا بلند در پیاده رو در حال حرکت بود که درآن روزها یک امر طبیعی بود. در پیاده رو یک پاسبان شهربانی به او جسارتی کرد. این عمل زشت او در روز عاشورا برآشفته‌ام کرد. بدون توجه به عواقب آن تصمیم به برخورد با او گرفتم. پاسبان شهربانی به سمت دوستش رفت که پاسبان راهنمایی بود و در چهارراه که جنب شهربانی مستقر بود. به سرعت با دوستم از پله‌های هتل پایین آمدم. آن قدر عصبانی بودم که عواقب این حمله هیچ اهمیتی نداشت. دو پلیس مشغول گفت‌وگو با هم شدند. برق آسا به آن‌ها رسیدم. با چند ضربه کاراته او را نقش بر زمین کردم. خون از بینی‌هایش فوران زد. پلیس راهنمایی سوت زد. چون نزدیک شهربانی بود. دو پاسبان به سمت ما دویدند با همان سرعت فرار کردم و به ساختمان هتل پناه بردم. زیر یکی از تخت‌ها دراز کشیدم. تعداد زیادی پاسبان به هتل هجوم آوردند. قریب دو ساعت همه‌جا را گشتند اما نتوانستند مرا پیدا کنند. بعد از هتل خارج شدم و به سمت خانه‌مان حرکت کردم. زدن پاسبان شهربانی مغرورم کرده بود. حالا دیگر از چیزی نمی‌ترسیدم. حالا دیگر از چیزی #نمی‌ترسیدم #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |

انگار که این یک قاعده باشد: اینکه طاغوت ترسناک است، اما به محض اینکه عصا بیندازی، تـمـام تـرس‌هـا بـلـعـیـده مـی‌شـود؛ حالا تو عصا انداختن را به سیلی‌زدن به گوش یک پاسبان تعبیر کن یا پرتاب موشک به سرزمین‌های غصب شده #مَهَراس #روایت_انسان | @mabnaschoole |