چقدر ساده برایم از آسمان گفتی ز شوق لحظه‌ی دیدار حاجیان گفتی مرور می‌کنم اینک طنین لبیکی که روز واقعه با خشکی زبان گفتی ✍🏻زهرا دشتیار ۱۴۰۲/۱۲/۲۸ 🕊📿🕋 #شهید_حسن_خواجه_پور #شهدای_فاجعه_منا #روز_هفتم https://eitaa.com/madadazshohada

🕋 📄همسر شهید خواجه‌پور تا قبل از شهادت حاج حسن، یک سری از خصوصیات و اخلاقیات روزمره‌اش برایم عادی و طبیعی جلوه می‌کرد. آن جمله‌ی معروف حاج قاسم سلیمانی که فرمود: «لازمه شهید شدن شهید زندگی کردن است» را که شنیدم خیلی به فکر فرو رفتم. همان لحظه انگار چیزی در من فرو ریخت. یکی‌یکی کارهایش از جلو چشمانم رد شد. رفتارهایی که روزها از او دیده بودم ولی هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم لازمه شهید شدنش همین‌ها بوده‌ باشد. مثلا حاج حسن عادت داشت در خانه و در مواقع معمولی ذکرش «اللهم لبیک» باشد. لبیک گفتنی که لازمه رسیدن به مقام شهادت بود. مدام قرآن می‌خواند. حتی وقت آخرین تماس، با لبخند به من گفت: «به‌جای گل و شیرینی با قرآن به اسقبالم می‌آیی!» تا مدت‌ها بعد از شهادتش فکرم این بود که چه آگاهانه، و از انسی که با قرآن داشت از شهادت و نوع شهادتش باخبر بود! حتی در روزهای بی‌قراری و بی‌خبری از مفقودین شهدای مظلوم فاجعه منا، به خوابم آمد و مکرر تاکید کرد که سوره واقعه را ۱۵ بار بخوانم. بعد از آن، خبر شهادت و زمان بازگشتش را به من اطلاع دادند. و بی‌شک آن هم از توجهش به انس با قرآن بود‌. یا مثلاً به صله رحم و احترام به بزرگترها بسیار مقید بود و رفتارش برای همه درس زندگی بود‌. و در آخر اینکه حاج حسن، به نماز اول وقت بسیار تاکید داشت. وقت نماز در هر مکانی که بود به محض شنیدن صدای اذان نمازش را می‌خواند. حتی اگر همان لحظه در جاده‌ای تاریک، بدون نمازخانه و مکان مناسبی برای اسکان باشد. چه مجتمع خرید و تفریح باشد چه پمپ بنزین و ... برایش فرقی نداشت. همیشه می‌گفت شاید تا چند دقیقه‌ی دیگر من زنده نباشم که بتوانم نمازم را بخوانم. برای رفتن از این دنیای فانی لحظه‌شماری می‌کرد که این دنیا زودگذر و هر چه هست در سرای دیگر است. به راستی مزد همه این کارهایش شهادت بود و چه زیبا خداوند او را در آغوش خود پذیرفت و آسمانی کرد. 🕊📿 #شهید_حسن_خواجه_پور #شهدای_فاجعه_منا #روز_هفتم @madadazshohada