#شعر_تعلیمی فرازی از یک #مثنوی 🔹ای خدای ذوالجلال🔹 ...هر بلایی کز تو آید، رحمتی‌ست هر که را فقری دهی، آن دولتی‌ست تو بسی زَاندیشه برتر بوده‌ای هر چه فرمان است، خود فرموده‌ای زآن به تاریکی گذاری بنده را تا ببیند آن رخ تابنده را تیشه، زآن بر هر رگ و بندم زنند تا که با لطف تو، پیوندم زنند گر کسی را از تو دردی شد نصیب هم سرانجامش تو گردیدی طبیب هر که مسکین و پریشان تو بود خود نمی‌دانست و مهمان تو بود رزق زآن معنی ندادندم خسان تا تو را دانم پناه بی‌کسان ناتوانی زآن دهی بر تندرست تا بداند کآنچه دارد زآنِ توست زآن به درها بردی این درویش را تا که بشناسد خدای خویش را اندر این پستی، قضایم زآن فکند تا تو را جویم، تو را خوانم بلند من به مردم داشتم روی نیاز گر چه روز و شب درِ حق بود باز من بسی دیدم خداوندان مال تو کریمی، ای خدای ذوالجلال... 📝 #پروین_اعتصامی .

. ۲۵ اسفند یادبود پروین اعتصامی 💧سفر اشک اشک ، طرف دیده را، گردید و رفت اوفتاد آهسته و غلتید و رفت بر سپهر تیرهٔ هستی دمی چون ستاره روشنی بخشید و رفت گرچه دریای وجودش جای بود عاقبت یک قطره خون نوشید و رفت گشت اندر چشمهٔ خون ناپدید قیمت هر قطره را سنجید و رفت من چو از جور فلک بگریستم بر من و بر گریه‌ام خندید و رفت رنجشی ما را نبود اندر میان کس نمیداند چرا رنجید و رفت تا دل از اندوه، گردآلود گشت دامن پاکیزه را برچید و رفت موج و سیل و فتنه و آشوب خاست بحر، طوفانی شد و ترسید و رفت همچو شبنم، در گلستان وجود بر گل رخساره‌ای تابید و رفت مدتی در خانهٔ دل کرد جای مخزن اسرار جان را دید و رفت رمزهای زندگانی را نوشت دفتر و طومار خود پیچید و رفت شد چو از پیچ و خم ره، باخبر مقصد تحقیق را پرسید و رفت جلوه و رونق گرفت از قلب و چشم میوه‌ای از هر درختی چید و رفت عقل دوراندیش، با دل هرچه گفت گوش داد و جمله را بشنید و رفت تلخی و شیرینی هستی چشید از حوادث باخبر گردید و رفت قاصد معشوق بود از کوی عشق چهرهٔ عشاق را بوسید و رفت اوفتاد اندر ترازوی قضا کاش می‌گفتند چند ارزید و رفت #پروین_اعتصامی✍ .