#جوان_نصرانی #راثی (حاج کریم مومن) ای مسیحی زاده آخر من شَهِ گلگون قَبایم من بو چولده بی کسم بی یاورم بی اقربایم بابِ پاکیم ایلیا دور ، سفر توراته یازیلمش قارداشیم شَبَّر شُبیرم ، نورِ چشمِ ایلیایم جدّیمون آدی گلوبدور انجیلده فاروقلیطا سبطِ پاکِ احمدم ، آرامِ جانِ مصطفایم زُهرهء زهرا آنامدور ، مریم و سارا کنیزی عیسی گردون نشینه پیشوا و مقتدایم بو ضلالت ظلمتینده اولموشام شمعِ هدایت هادی دینم ، رهِ حقّه ازلدن رهنمایم مُصحَفِ رویمده پیدا سرّ مِشکات ایچره مِصباح حُسنده واللَّیل مو ، والشَّمس رویم والضُّحایم اولماسا فیضِ وجودیم ، لمحه ای هرگز دایانماز فرشِ غَبرا ، چترِ خَضرا ، لنگرِ ارض و سمایم ترک ایله اغیاری بیر آن آچگوزون ، مرآتِ دلده منده وجه اللّهه سیر ایله ، نجه گور دلربایم آشنا اولموش بلا عالَمده چون اهلِ ولایه سرورِ اهلِ بلایم ، هر بلایه آشنایم والهِ عشقِ حبیبم ، مستِ میثاقِ اَلَستَم جرعه نوشِ بادهء میخانهء قالوا بلایم زخمِ کاری ساغریمدور ، تیغِ ساقی قان شرابیم چون پیاپی نوشدور ، سرگرمِ بزمِ ابتلایم ویرمیشم جاه و جلال و شوکت و شأنی فنایه سالکِ بیدارِ عشقم ، شاهِ اقلیمِ بقایم قابِ قوسینِ رضایِ حقّه ، چون معراج قیلام من بو یولدا شهسوارِ رفرفِ نوکِ جِدایم قانه غلطان اولموشام من ، سربسر جسمیم یارادور ویرمه میش سو ئولدورلّر ، تشنه قربانِ مِنایم یار و انصاریم هواداریم بو چولده ویردیلر جان بیر علمدارین غمینده ، خَم اولان قدّی دوتایم اکبر آدلی بیر وجودین نعشنی آغوشه باسدیم غم شراریندن سراپا ، ناله و آه و نوایم اهلبیتیم آغلاشولّار خیمه لرده زار و نالان من یارالی قوملار اوسته ، تشنهء تیغِ جفایم گر سنی مأمور ایدوبلر قتلیمه بو قومِ کافر بیله اظهار ایلیوبلر صاحبِ جرم و خطایم چکمه خنجر باتما ناحق قانه ، دامانون بویاتما سن دَگُلسن قاتلیم ، مقتولِ اَشقَی الاَشقیایم قاتلیم ایمدی گلور ، جدّیم پیمبردن اوتانماز اون ایکی ضربتله ظلمیله ذبیحَا" مِن قَفایم خیمه و خرگاهیمی تالان ایدوب سوزان ایدلّر یکسر اموالیم گیدر تاراجه ، مَنهوبُ الکِسایم آت چاپالّا سینم اوسته کوفیان نامسلمان جسمیمی عریان سالولّار یرده ، مَسلوبُ الرَّدایم بَجدَله انگشت و انگشتر ، ایکی ال ساربانه من عطا قیلّام ، بو چولده منبعِ جود و سخایم اهلبیتیم دست بسته ، ناقه اوسته زار و خسته اهلِ کفر و ظلم و طغیان ایچره مسبّی النِّسایم باشیمی نوکِ جداده گزدورلّر شهرلرده ایلرم اتمامِ حجت ، آیتِ معجز نمایم هر قدر اطفاء نوریمده ایدلّر سعی لیکن نوریم آرتار چونکه خاموش اولمیان نورِ خدایم باشیمه هر نه بلا گلسه ، بلایه لا دیمم من چون رضایِ دوستدور ، من جان و دلدن چوخ رضایم هر بلایه چون اَزَل جانانیمه من عهد ویردیم نوش قیلّام هر جفانی ، عهدیم اوسته باوفایم دوت حسینون دامنندن (راثیا) خوف ایتمه بیر آن ایلیوب اعلان اوزی من شافعِ روزِ جزایم. التماس دعا...