#روایت_نویسی بچه ها یه لحظه بیاین ذهن تون رو خالی کنید از هر فکری و مطلبی که میگم رو بهش فکرکنید. ما عموما دهه هفتادی و هشتادی هایی هستیم که اتفاق های عجیب و غریب تو اوج نوجوانی و جوانی مون دیدیم، بالا پایین های اقتصادی، فتنه های مختلف سیاسی، از دست دادن ها و فقدان های جبران ناپذیر.. خب! تا اینجا میتونم درک کنم که خیلی سخته قطعا منم دارم تو همین پارادایم زندگی میکنم و عمر و جوونی ام همین طوری داره طی میشه و از همه مهم تر مادر سه تا بچه ام! اما از یه جایی به بعد درک این حجم از اضطراب و نگرانی که تازه من در جریان زیر ده درصدش قرار گرفتم از طریق شما رو ندارم! چرا ندارم؟ چون ما وقتی میخواستیم بچه دار شیم قطعا آگاه بودیم که داریم تو خاورمیانه زندگی میکنیم و جهان سوم هستیم و طبق اعتقادات دینی مون در فرایند آخر الزمان هم به سر میبریم.. و یه سری ارزش های پررنگ داریم مثل مبارزه تا نابودی صددرصدی اسرائیل مثل حمایت از جبهه مقاومت حتی با خون و عزیزان مون.. اینا سختن؟؟ قطع به یقین... ماها در شرایطی داریم زندگی میکنیم که نمیتونیم بگیم امروز عصر جنگ زده ایم یا داریم به زندگی عادی مون ادامه میدیم. انتخاب هم داشتیم و داریم میتونیم نباشیم و مهاجرت کنیم اما.. اگر ارزش هامون اینا هستن اگر اعتقاداتی داریم اگر انتخاب مون موندن هست دیگه اینکه این اتفاق ها حد نرمال ترس و اضطراب رو رد کنه و باعث بشه زندگی مون از روال خارج بشه عجیب میشه! و ما تو همین شرایط تصمیم گرفتیم بچه دار بشیم و تشکیل خانواده بدیم. بچه ها! من و شما به عنوان زن هایی که میتونیم اثرگذار باشیم باید از همه ی اقشار جامعه قوی تر عمل کنیم چون همه چیز از بطن خانواده شکل میگیره، قدرتی که همسران مون میگیرن برای مبارزه های شاید تن به تن( ما نمیدونیم چی قراره بشه)، یا قدرت روانی شون برای جنگ های سایبری، یا قدرت های درونی بچه هامون دختر و پسر هم نداره.. دست کم نگیرید خودتون رو و اجازه ندین ترس شما رو فلج کنه! تو باید قوی و سالم باشی تا بتونی خانواده رو سرپا نگه داری.. ترس و نگرانی ات رو ببین و بپذیر و همراهش باش، انکارش نکن، فرار نکن ازش اما اجازه نده سوار افکار و اعمال و زندگیت بشه! همین. ✍🏻عسل خرسندیان @asalkhorsandian72