قضاوت ناحق از روی ظاهر اذان را گفته بودند و جمعیت نسبتا خوبی روبروی موکب مادران غزه در حال پذیرایی از خود بودند. من و دوستم که مسئول واحد تبیین بودیم،نوبتی نماز خواندیم و افطاریِ حاصل دسترنج مادران و زنان فعال و دغدغه‌مند و پای‌کار سبزوارمان را خوردیم😋 ( فقط حیف که باید نفری یک عدد نوش جان می‌کردیم🥲😅) روبروی میز تبیین که مقوایی سبز رنگ برای نوشتن احساسات افراد روی آن چسبانده بودیم ایستاده بودم، که دو تا دختر تقریبا ۱۶-۱۷ ساله جلو آمدند و یکی از آنها پرسید: « ببخشید خانوم! اون نقاشی‌هایی که بچه‌ها اونجا کشیدن چیه؟🤔» نگاهی به قسمتی که حصیر واحد کودک پهن بود کردم و کاغذهای نقاشی و رنگ آمیزی که روی حصیر بودند را براندازی کردم...🧐 بعد رو به دخترها گفتم:« اونا مال بچه‌های کوچیکه عزیزم! برای شما یه چیز دیگه داریم😉😁» برگه‌ای که یک قسمتش تصویری از یک کودکی توی کالسکه‌ بود که داشت به بالا نگاه می‌کرد را نشانش دادم و از او پرسیدم: « به نظرتون این نی‌نیه داره به چی نگاه می‌کنه؟!» چند لحظه فکر کردند و گفتند: « به آسمون... یا شاید به مامانش... شایدم به غذا...😕» به آن‌ها گفتم دوست دارید تصویر کامل رو ببینید؟🙂 بعد از گرفتن تأیید برگه را کامل باز کردم و تصویر کامل را به آن‌ها نشان دادم و منتظر عکس‌العمل‌شان ماندم... چند لحظه‌ای نگاهشان مبهوت به تصویر ماند و بعد گفتند: « واقعا ناراحت کننده و دردناکه.😔» از آن‌ها خواستم که حس خود نسبت به آن تصویر را برایمان روی مقوای سبز رنگ روی میز بنویسند... و دخترکی که بدلیل ظاهرش، شاید مورد قضاوت‌های ناحق برخی مذهبی‌ها قرار بگیرد نوشت: « #پیروزی_غزه » 🥲💖