eitaa logo
مداحی عالمانه
951 دنبال‌کننده
77 عکس
64 ویدیو
6 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸 همراهی با اهل بیت(ع) تنها راه نجات «محمد بن سنان» می‌گوید: روزى محضر امام جواد(ع) نشسته بودم و مسائلى از جمله اختلافات شیعیان را مطرح می‌کردم. امام فرمود: «اى محمد! خداوند قبل از هر چیز نور پیامبر(ص)، على(ع) و فاطمه(س) را خلق کرد. سپس اشیا و موجودات دیگر را آفرید و طاعت اهل بیت(ع) را بر آنان واجب کرد و امور آن‏ها را در اختیار اهل بیت(ع) قرار داد، بنابراین فقط آنان حق دارند چیزى را حلال و چیزى را حرام کنند و حلال و حرام ایشان نیز به اذن و اراده خداوند است.» «اى محمد! دین همین است؛ کسانى که جلوتر بروند (افراط نمایند) منحرف شده‌اند و کسانى که عقب بمانند (تفریط کنند) پایمال و ضایع خواهند شد. تنها راه نجات همراهى با اهل بیت(ع) است و تو نیز باید همین راه را طى کنى.» 📚منبع اصول کافى، شیخ کلینی، ج ۱، ص ۴۴ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4751
🌸 تولد امام جواد(ع)؛ کودکی پر برکت كُنْتُ عِنْدَ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا ع فَجِي ءَ بِابْنِهِ أَبِي جَعْفَرٍ ع وَ هُوَ صَغِيرٌ فَقَالَ هَذَا اَلْمَوْلُودُ اَلَّذِي لَمْ يُولَدْ مَوْلُودٌ أَعْظَمُ بَرَكَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنْهُ . صنعانی می‌گويد: خدمت امام رضا(ع) بودم كه پسر كودكش ابی جعفر عليه‌السلام را آوردند فرمود: «اين همان مولودی است كه مولودی پر بركت‌تر از او نسبت به شيعيان ما متولد نشده است.» 📚منبع اصول کافی، شیخ کلینی، ج ۱، ص۳۲۱ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4739
🌸 ما از رگ گردن به انسان نزدیک‌تریم پس از آن که مأمون دخترش را به ازدواج امام جواد(ع) درآورد، در مجلسى که وى (مأمون) و بسیارى دیگر از جمله فقهاى دربارى مانند: «یحیى بن اکثم» حضور داشتند، یحیى به امام جواد(ع) گفت: روایت شده که جبرئیل به حضور پیامبر(ص) رسید و گفت: یا محمد! خدا به شما سلام می‌رساند و می‌گوید: من از ابوبکر راضى هستم! از او بپرس که آیا او از من راضى است؟ امام فرمود: «کسى که این خبر را نقل می‌کند باید خبر دیگرى را که رسول خدا(ص) در حجةالوداع بیان کرد، نادیده نگیرد. پیامبر(ص) فرمود: کسانى که بر من دروغ می‌بندند، بسیار هستند و بعد از این نیز بسیار خواهند شد. هرکس عمداً بر من دروغ ببندد، جایگاهش در آتش خواهد بود. پس چون حدیثى از من براى شما نقل شد، آن را به کتاب خدا و سنّت من عرضه کنید، آن چه با کتاب خدا و سنت من موافق بود، بگیرید و آن چه مخالف با کتاب خدا و سنت بود، رها کنید. روایت مذکور با کتاب خدا سازگارى ندارد، زیرا خداوند فرموده: «ولقد خلقنا الانسان و نعلم ماتوسوس به نفسه و نحن اقرب الیه من حبل الورید؛(۱) ما انسان را آفریدیم و می‌دانیم در دلش چه چیزى می‌گذرد و ما از رگ گردن به او نزدیک‌‏تر هستیم.» «آیا خشنودى و ناخشنودى ابوبکر بر خدا پوشیده بود تا از پیامبر(ص) بپرسد!؟» (۲) 📚منبع (۱) سوره ق، آیه ۱۶ (۲) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۵۰، ص ۸۴ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4751
🌸 ولادت امام جواد(ع) امام محمدتقی(ع) فرزند علی بن موسی الرضا(ع) و امام نهم شیعیان است. نام ایشان “محمد”، کنیه‌اش ابوجعفر ثانی و مشهورترین لقب‌هایش، تقی و جواد است. نام مادرش سبیکه می‌باشد. نام‌های دیگری مانند سکینه، مریسیه و درّه نیز برای او نقل شد و امام رضا(ع) آن بانوی شریفه را “خیزران” نامید. (۱) خیزران از اهالی “نوبه” در شمال افریقا و از خاندان ماریه قبطیه، همسر رسول اکرم صلی الله علیه و آله و از زنان فاضله و بزرگوار زمان خویش بود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حیات خویش، وجود چنین بانوی پرهیزگاری را پیش‌گویی کرد و در حدیثی فرمود: «بأبی ابن خیرة الاماءِ النّوبیة الطیبة. (۲) پدرم به قربان پسر بهترین کنیزی باد که از اهالی نوبه و پاکیزه‌سرشت است.» امام موسی‌کاظم(ع) نیز وجود این بانوی شریفه و فرزند گرامی‌اش امام محمدتقی(ع) را پیش‌گویی کرده بود. آن حضرت در حدیثی به یزید بن سلیط فرمود: «هرگاه فرزندم علی (امام رضا علیه‌السلام) را در این مکان (در طریق مکه) ملاقات کردی، وی را بشارت بده که از وی پسری متولد می‌گردد که امین و مبارک خواهد بود. در آن روز، پسرم (امام رضا علیه‌السلام) تو را خبر می‌دهد که در چنین روزی با من ملاقات کردی و من به تو چنین سخن‌هایی گفتم. پس تو وی را در آن زمان خبر بده که آن جاریه‌ای که چنین پسر ارجمندی از او متولد خواهد شد از اهل بیت ماریه قبطیه، جاریه رسول خدا صلی الله علیه و آله است و اگر آن بانو را ملاقات کردی، سلام مرا به وی برسان. (۳) محل تولد امام جواد(ع) در مدینه منوره و در خانه امام رضا(ع) بود ولی درباره تاریخ تولد آن حضرت، اتفاق چندانی میان مورخان و سیره‌نگاران نیست. زیرا برخی پنجم ماه رمضان، برخی نیمه ماه رمضان، برخی نوزدهم ماه رمضان و برخی دیگر دهم رجب المرجب سال ۱۹۵ قمری را روز تولد مبارک آثار آن حضرت می‌دانند. (۴) ابن عیاش، ولادتش را دهم رجب ذکر کرد و دعای ناحیه مقدسه نیز دلالت بر همین امر دارد. در فرازی از این دعا آمده است: «اللّهمَّ اِنّی اَسْئَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فی رَجَبٍ، مُحَمّدٍ بْنِ عَلی الثّانی وَابْنِه عَلّی بْنِ مُحَمّدٍ الْمُنْتَجَبِ.» (۵) 📚منبع (۱) منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۳۲۴ کشف الغمه، علی بن عیسی اربلی، ج ۳، ص۱۸۶ (۲) الارشاد، شیخ مفید، ص ۶۱۵ (۳) منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۳۲۵ (۴) همان (۵) مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، دعای ششم ماه رجب لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4739
🌸 حدیث قدسی درباره امام جواد(ع) «فَهُوَ وَارِثُ عِلْمِي وَ مَعْدِنُ حُكْمِي وَ مَوْضِعُ سِرِّي وَ حُجَّتِي عَلَى خَلْقِي جَعَلْتُ اَلْجَنَّةَ مَثْوَاهُ وَ شَفَّعْتُهُ فِي سَبْعِينَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ كُلُّهُمْ قَدِ اِستَوْجَبُوا النَّار.» «پس او است كه وارث علم من و معدن حكم من و موضع امور پنهانى من و حجت من بر خلق من ايمان نياورد به او بنده مگر آنكه بهشت را جايگاه او قرار دهم و شفاعت او را در حق هفتاد نفر كه تمام آنها مستوجب آتش باشند قبول كنم.» 📚منبع عیون الاخبار، شیخ صدوق، ج۱، ص۴۱ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4751
💢زنده کردن امید در دل‌ها رهبر انقلاب: از بزرگترین و اولین اهداف کسانی که مخاطب دارند، زنده‌کردن امید در دل‌هاست درست نقطه مقابل آن کاری که دشمن می‌خواهد بکند که امید را از دل جوان‌های ما خارج کند، همه کسانی که در زمینه‌های تبلیغاتی مخاطب دارند، یکی از بزرگ‌ترین و اولین اهدافشان بایستی این باشد که امید را در دل‌ها زنده‌ کنند و حرف ناامیدکننده بر زبان جاری نکنند. ۱۴۰۳/۱۰/۱۹ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=7532
🍃 ولادت حضرت علی(ع) پدر بزرگوار امام علی(ع)، ابوطالب بن عبدالمطلب است که با عبدالله بن عبدالمطلب پدر حضرت محمد صلی الله علیه وآله، برادر تنی و مادرشان فاطمه بنت عمرو مخزومی بود. (۱) ابوطالب کسی بود که بعد از مرگ عبدالمطلب سرپرستى حضرت محمد صلی الله علیه وآله را بر عهده گرفت و چون آن حضرت به پیامبری رسید، از او حمایت نمود. (۲) مادر گرانقدر آن حضرت نیز، فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبدمناف بود و از این رو، حضرت علی(ع) و برادران و خواهرانش، نخستین کسانی بودند که هم از سوی پدر و هم از سوی مادر هاشمی بودند. (۳) فاطمه بنت اسد از جمله بانوان گروه نخست بود که به پیامبر صلی الله علیه وآله ایمان آورد و مسلمان شد و رنج‌های ایام حضور در مکه را به همراه همسر و خانواده‌اش متحمل گردید و در هنگام هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله، وی نیز به مدینه هجرت نمود و در همین شهر مقدس بدرود حیات گفت. پیامبر صلی الله علیه و آله با پیراهن خود وی را کفن کرد و اقرار به ولایت فرزندش علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام را به وی تلقین کرد. (۴) 📚منبع (۱) منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج ۱، ص ۱۱ (۲) دائرةالمعارف قرآن کریم، جمعی از نویسندگان، مدخل “ابوطالب” (۳) خصائص الائمه علیه‌السلام، سید رضی، ص ۳۹ (۴) الارشاد، شیخ مفید، ص ۸ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۳۵، ص ۱۱۸ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4765
🍃 علی(ع) مولود کعبه تولد حضرت علی علیه‌السلام در سیزدهم رجب سال ۳۰ عام الفیل، در شهر مکه معظمه و در داخل خانه خدا (کعبه) واقع گردید. تولد در خانه کعبه، فضیلتی ویژه حضرت علی(ع) است و خدای متعال تنها وی را به چنین امتیازی کرامت نمود. نه پیش از او و نه پس از او، برای هیچ کسی چنین فضیلتی پدید نیامده است. (۱) داستان ولادت آن حضرت در برخی منابع چنین آمده است: روزی عباس بن عبدالمطلب با یزید بن قعنب و با گروهی از بنی هاشم و جماعتی از قبیله بنی العزی در برابر خانه کعبه نشسته بودند. ناگاه فاطمه بنت اسد به مسجد درآمد، در حالی که به علی(ع)، نُه ماه آبستن بود و او را درد زاییدن گرفته بود. پس در برابر خانه کعبه ایستاد و نظر به آسمان افکند و گفت: «پروردگارا! من ایمان آورده‌ام به تو و به هر پیامبر و رسولی که فرستاده‌ای و به هر کتابی که نازل گردانیده‌ای و تصدیق کرده‌ام به گفته‌های جدم حضرت ابراهیم(ع) که خانه کعبه را بنا کرده است، پس درخواست می‌کنم از تو به حق این خانه و به حق آن کسی که این خانه را بنا کرده است و به حق این فرزندی که در شکم من است -و با من سخن می‌گوید و به سخن گفتن خود مونس من گردیده است و یقین دارم که او یکی از آیات جلال و عظمت تو است- که آسان کنی بر من ولادت او را.» عباس و یزید بن قعنب گفتند که چون فاطمه(س) از این دعا فارغ شد، دیدیم که دیوار عقب خانه شکافته شد. فاطمه(س) از آن رخنه داخل شد و از دیده‌های ما پنهان گردید، پس شکاف دیوار به اذن خدا به هم پیوست و ما چون خواستیم در خانه را بگشاییم چندان که سعی کردیم، در گشوده نشد. دانستیم که این امر از جانب خدا واقع شده و فاطمه سه روز در اندرون کعبه ماند. اهل مکه در کوچه‌ها و بازارها این قضیه را نقل می‌کردند و زن‌ها این حکایت را یاد می‌کردند و تعجب می‌نمودند. تا روز چهارم رسید، پس همان موضع از دیوار کعبه که شکافته شده بود، دیگر باره شکافته شد، فاطمه بنت اسد بیرون آمد و فرزند خود علی بن ابی‌طالب(ع) را در دست خویش داشت و می‌گفت: «ای گروه مردم! به درستی که حق تعالی برگزید مرا از میان خلق خود و فضیلت داد مرا بر زنان برگزیده که پیش از من بوده‌اند. زیرا که حق تعالی برگزید آسیه دختر مزاحم را و او عبادت کرد حق تعالی را پنهان در موضعی که عبادت خدا در آنجا سزاوار نبود مگر در حال ضرورت، یعنی خانه فرعون.» «مریم دختر عمران را حق تعالی برگزید و ولادت حضرت عیسی(ع) را بر او آسان گردانید و در بیابان درخت خشک را جنباند و رطب تازه از برای او از آن درخت فرو ریخت و حق تعالی مرا بر هر دو فضیلت داد و همچنین بر جمیع زنان عالمیان که پیش از من گذشته‌اند. زیرا که من فرزندی آورده‌ام در میان خانه برگزیده او و سه روز در آن خانه محترم ماندم و از میوه‌ها و طعام‌های بهشتی تناول کردم و چون خواستم که بیرون آیم در هنگامی که فرزند برگزیده من بر روی دست من بود، هاتفی از غیب مرا ندا کرد که»: «ای فاطمه! این فرزند بزرگوار را “علی” نام کن، به درستی که منم خداوند علی أعلی و او را آفریده‌ام از قدرت و عزت و جلال خود و بهره کامل از عدالت خویش به او بخشیدم و نام او را از نام مقدس خود اشتقاق نموده‌ام و او را به آداب خجسته خود تأدیب نموده‌ام و امور خود را به او تفویض کرده‌ام و او را به علوم پنهان خود مطلع کرده‌ام و در خانه محترم من متولد شده است.» «و او اول کسی است که اذان خواهد گفت بر روی خانه من و بت‌ها را خواهد شکست و آن‌ها را از بالای کعبه به زیر خواهد انداخت و مرا به عظمت و مجد و بزرگواری و یگانگی یاد خواهد کرد و اوست امام و پیشوا بعد از حبیب من و برگزیده از جمیع خلق من محمد(صلی الله علیه وآله) که رسول من است و او وصی او خواهد بود. خوشا حال کسی که او را دوست دارد و یاری کند او را و وای بر حال کسی که فرمان او نبرد و یاری او نکند و انکار حق او نماید.» (۲) 📚منبع (۱) الارشاد، شیخ مفید، ص ۸ (۲) منتهى الآمال، شیخ عباس قمى، ج‏ ۱، ص۳۴۸ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4765
🍃 پاداش دوستداران امام علی(ع) «وَ إِنَّ اَلرَّوْحَ وَ اَلرَّاحَةَ وَ اَلْفَلْجَ وَ اَلْعَوْنَ وَ اَلنَّجَاحَ وَ اَلْبَرَكَةَ وَ اَلْكَرَامَةَ وَ اَلْمَغْفِرَةَ وَ اَلْمُعَافَاةَ وَ اَلْيُسْرَ وَ اَلْبُشْرَى وَ اَلرِّضْوَانَ وَ اَلْقُرْبَ وَ اَلنَّصْرَ وَ اَلتَّمَكُّنَ وَ اَلرَّجَاءَ وَ اَلْمَحَبَّةَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَنْ تَوَلَّى عَلِيّاً وَ اِئْتَمَّ بِهِ وَ بَرِئَ مِنْ عَدُوِّهِ وَ سَلَّمَ لِفَضْلِهِ وَ لِلْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ حَقّاً عَلَيَّ أَنْ أُدْخِلَهُمْ فِي شَفَاعَتِي وَ حَقٌّ عَلَى رَبِّي تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَنْ يَسْتَجِيبَ لِي فِيهِمْ فَإِنَّهُمْ أَتْبَاعِي وَ مَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي.» امام باقر(ع) از قول پيغمبر صلی الله عليه و آله چنان كه مجلسی گويد فرمود: «همانا نسيم رحمت و آسودگی و پيروزی و كمک و كاميابی و بركت و بزرگواری و آمرزش و ايمنی و توانگری و مژده و رضوان و تقرب و ياری و توانايی و اميد و دوستی خدای عزوجل، برای كسی است كه علی را دوست بدارد و اطاعتش كند و از دشمنش بيزاری جويد و به فضيلت او و جانشينانش معترف باشد، بر من است كه ايشان را در شفاعتم درآورم و بر پروردگار -تبارك و تعالی- من است كه شفاعت مرا نسبت به ايشان بپذيرد، زيرا آنها پيرو منند و هر كه پيروی من كند از آن من است.» 📚منبع اصول کافی، شیخ کلینی، ج ۱، ص۲۱۰ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4816
🍃 امام علی(ع) از گفتار تا رفتار روزی عایشه به اصحاب خود گفت: مردی را نزد من بیاورید که با این مرد (علی علیه‌السلام) بسیار دشمن باشد تا او را در نزد علی بفرستم. مردی را معرفی کردند، وقتی آن مرد مقابل عایشه ایستاد به او گفت: دشمنی تو با علی چقدر است؟ آن مرد گفت: بسیار! تا آنجا که از خدا می‌خواهم او و اصحاب او در محلی جمع باشند و من شمشیرم را از خون آنها رنگین کنم. عایشه گفت: تو شایسته این مأموریت هستی. نامه‌ای به تو می‌دهم، آن را برای علی ببر، او را در هر حالی که یافتی نامه را به او بده و اگر برایت طعام یا نوشیدنی آوردند مبادا به آن نزدیک شوی که در آن جادو می‌باشد. فرستاده عایشه گوید: حضرت را ملاقات کردم در حالی که سواره بود نامه را دادم، حضرت مهر آن را شکافت و نامه را خواند و فرمود: «چون به منزل رسیدیم، تو هم مقداری از طعام و نوشیدنی خوردی (خستگی سفر از تو رفع شد) جواب نامه را می‌دهم.» آن مرد که به او گفته بودند چیزی نزد حضرت نخورد گفت: به خدا قسم که نمی‌شود (همین الان پاسخ مرا بدهید) در این هنگام حضرت امیر(ع) نگاهی به پشت سر نمود و دید اصحابش اطراف او هستند فرمود: «از تو چیزی می‌پرسم آیا جواب می‌دهی؟» گفت: آری.‌ حضرت فرمود: «تو را به خدا قسم آیا عایشه نگفت مردی را بیاورید که با این مرد بسیار دشمن باشد و تو را آوردند؟ به تو گفت دشمنی تو چقدر است؟ تو گفتی: بسیار تا آنجا که از خدا می‌خواهم او و اصحاب او در محلی اجتماع کرده من شمشیرم را از خون آنها رنگین کنم؟» آن مرد گفت: خدا شاهد است که درست گفتی. حضرت فرمود: «تو را به خدا قسم آیا عایشه به تو نگفت نامه مرا ببر و به او بده در هر حال که باشد.» جواب داد: خدای را شاهد می‌گیرم که درست است. سپس حضرت فرمود: «تو را به خدا آیا عایشه به تو نگفت اگر برای تو غذا یا آشامیدنی آوردند نزدیک مشو که در آن جادوست؟» جواب داد: آری خدای را شاهد می‌گیرم که صحیح است. من وقتی نزد شما آمدم، شما مبغوض‌ترین خلق نزد من بودی و الان هیچکس نزد من محبوب‌تر از شما نیست! اکنون هر چه خواهی بفرما. حضرت فرمود: «نامه مرا به عایشه برسان و بگو خدا و رسول او را اطاعت نکردی زیرا خداوند به تو فرمان داد که در خانه بمانی ولی تو به کار لشکرکشی (و امور نظامی) وارد شدی و به آنها (طلحه و زبیر و اصحاب این دو) بگو به خدا و رسول او انصاف ندادید که زنان خود را در خانه نهادید و همسر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم را به میان معابر کشاندید.» آن مرد گوید: نزد عایشه رفتم، نامه‌اش را نزدش انداختم، پیام حضرت را رساندم و برگشتم. عایشه گفت: هیچکس نزد علی نرفت مگر اینکه او را گمراه کرد و این مرد با حضرت بود تا در جنگ صفین شهید شد. 📚منبع الخرائج والجرائح، قطب الدین راوندی، ج۲، ص۷۲۴ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4816
🍃 همانا علی(ع) از من است و من از اویم الإمام الصادق(ع): «اِنهَزَمَ النّاسُ یومَ اُحُدٍ عَن رَسولِ اللّهِ(ص)، فَغَضِبَ غَضَبا شَدیدا، قالَ: وکانَ إذا غَضِبَ انحَدَرَ عَن جَبینَیهِ مِثلُ اللُّؤلُؤِ مِنَ العَرَقِ، قالَ: فَنَظَرَ فَإِذا عَلِی(ع) إلی جَنبِهِ فَقالَ لَهُ: اِلحَق بِبَنی أبیک مَعَ مَنِ انهَزَمَ عَن رَسولِ اللّهِ! فَقالَ: یا رَسولَ اللّهِ، لی بِک اُسوَةٌ، قالَ: فَاکفِنی هؤُلاءِ. فَحَمَلَ فَضَرَبَ أوَّلَ مَن لَقِی مِنهُم. فَقالَ جَبرَئیلُ(ع): إنَّ هذِهِ لَهِی المُؤاساةُ یا مُحَمَّدُ! فَقالَ: إنَّهُ مِنّی وأنَا مِنهُ. فَقالَ جَبرَئیلُ(ع): وأنَا مِنکما یا مُحَمَّدُ.» «فَنَظَرَ رَسولُ اللّهِ(ص) إلی جَبرَئیلَ(ع) عَلی کرسِی مِن ذَهَبٍ بَینَ السَّماءِ وَالأَرضِ وهُوَ یقولُ: «لا سَیفَ إلّا ذُو الفَقارِ، ولا فَتی إلّا عَلِی.» امام صادق(ع) فرمودند: «در جنگ اُحُد، مسلمانان از گرد پیامبر خدا(ص) پراکنده گشتند و ایشان، سختْ خشمگین شد. پیامبر(ص) هرگاه خشمگین می‌شد، عرق، مانند دانه‌های مروارید از پیشانی‌اش سرازیر می‌گشت.» پیامبر(ص) نگاه کرد و علی(ع) را در کنار خویش دید. به او فرمود: «تو نیز با کسانی که از گرد پیامبر خدا پراکنده‌اند، به پسران پدرت بپیوند!» علی(ع) گفت: «ای پیامبر خدا! الگوی من شمایید.» پیامبر(ص) فرمود: «پس اینان را از من دور کن.» علی(ع) حمله کرد و بر نخستین کس از دشمن که رسید، ضربتی فرود آورد. جبرئیل(ع) گفت: «این است مواسات (فداکاری)، ای محمّد!» پیامبر(ص) فرمود: «همانا او از من است و من از اویم.» جبرئیل(ع) گفت: «و من نیز از شما دو تن هستم، ای محمّد!» پیامبر خدا به جبرئیل(ع) نگریست که بر او رنگی از طلا در میان آسمان و زمین، نشسته بود و می‌گفت: «شمشیری جز ذوالفقار نیست و جوانمردی جز علی نیست.» 📚منبع اصول کافی، شیخ کلینی، ج ۸، ص ۱۱۰ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4816
🍃 تبرک خاک کوی علی(ع) رسول خدا خطاب به حضرت علی علیه‌السلام فرمودند: «اى على! اگر من از آن ترس نداشتم که گروه‌هایى از مسلمانان درباره تو همان را بگویند که مسیحیان درباره عیسى(ع) مى‌گویند (که او پسر خداست) لَقُلتُ فیکَ الیومَ مَقالا لاتَمَر بِمَلإ مِنهُم الا اخذوا التُرابَ من تَحتِ قَدمیک امروز سخنى در شان و مقام بلند تو مى‌گفتم که به هیچ گروهى از مسلمانان نگذرى، مگر اینکه خاک زیر پایت را به عنوان تبرک بردارند.» 📚منبع ارشاد، شیخ مفید, ص۸۴۴ لینک کانال در ایتا: eitaa.com/maddahiaalemane لینک کانال در تلگرام: t.me/maddahialemane آدرس مطلب در سایت مقتل: https://maghtal.com/?p=4816