این چشم‌پوشی آغازی شد برای سیر و سلوک و صعود معنوی شیخ رجبعلی خیاط تا اینکه کسب کند مقامات عالیه معنوی را

چه اکسیر ارزنده ای است این قاعده برای عارف شدن، نیاز نیست به چهل پنجاه سال چله گرفتن و ریاضت کشیدن و نخوردن این غذا و ننوشیدن آن آشامیدنی

نه اینکه اینها بی اثر باشند نه! اما اصل چیز دیگری است

بیهوده نبود که مرحوم بهجت تاکید میفرمودند بر این نکته که راه واقعی عرفان ترک گناه است

جناب شیخ میفرمود نفس عجوبه ایست

وقتی شبها برای گدایی نزد خدا موفق شدی داد بی کسی بزن بگو خدا یا من توان مبارزه با نفس اماره را ندارم نفس مرا زمین گیر کرده به دادم برس و اهل بیت علیهم السلام را واسطه کن

جناب شیخ میفرمود اغلب مردم نمی دانند توسل به اهل بیت علیهم السلام برای چیست آنها برای رفع مشکلات و گرفتاریهای زندگی به اهل بیت علیهم السلام متوسل می شوند در صورتی که ما برای طی مراحل خداشناسی باید در خانهٔ اهل بیت برویم

می فرمود فقط باید خدا را بخواهید و هر کاری می کنید فقط برای او انجام دهید عاشق خود او باشید و حتی برای ثواب هم او را عبادت نکنید

یکی از اردتمندان جناب شیخ می گوید شیخ به استغفار و صلوات خیلی اهمیت می داد و دریافته بود که این دو ذکر دو بال برای پرواز معنوی است

آری و بدین گونه بود که ولیّی از اولیاء خدا در این جهان زیست و به ما راه زندگی کردن آموخت اگر چنین اولیاء خدایی در میان ما نبودندآیا ما با خود نمی گفتیم رسیدن به مقام اولیاء خدا امکان پذیر نیست خداوند امثال این بزرگان را در هر زمانی در معرض دید ما قرار داده تا بدانیم با قدری صبر و دقت ما هم می توانیم بین اعمال خوب و بد فرق بگذاریم و شایسته و پاک زندگی کنیم