💠 استاد سید منیرالدین حسینی الهاشمی: پاسخگویی به #مسائل_مستحدثه حتماً يك وظيفه است، اما در شرایطی كه شما قدرت نداشته باشيد! ولی آنگاه که صاحب قدرت بودید بايد #محدِث_حادثه باشيد؛ يعنی بايستی بتوانيد «نظامات تكامل» اجتماعی را بر اساس مقاصد الهی تأسيس كنيد. تأسيس اين مطلب و هماهنگی آن حتما به يك #روش_علوم نيازمند است. ☑️ @AndisheMonir

❌ ما تنها کشور اسلامی هستیم که درب های مسجدمان بسته است و کسی نمی‌تواند حتی بیتوته کند... ✅ مسجد جای فکر کردنه ، جای عبادت کردنه ، جای دعا خواندنه... ⚠️ چرا هیئت امنا مساجد همکاری های لازم رو نمیکنن ⁉️ #مطالبه_مسجد_محور 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

✍تنها سازوکار عملی مردمی‌سازی دولت، الگوی جامع اتحاد امامت و امارت است. @qavami

✍رییس جمهورامروز در همایش تکریم مسجد بر الگوی اتحاد امامت و امارت بدون نام تاکید کرد. @qavami

▪️به زودی توسط پژوهشکده مدیریت اسلامی منتشر می‌شود: 📚کتاب محله فاضله، الگوی مدیریت محله بر اساس نظریه اتحاد امامت و امارت به لطف الهی تدوین این کتاب که در هفت باب، ۲۴ فصل و ۳۷۰ صفحه در قالب تقریراتی از مباحث استاد قوامی در حوزۀ مدیریت محله انجام شده است به پایان رسیده و به‌زودی به طبع و نشر خواهد رسید. 🔸در باب اول با عنوان «مبانی و مقدمات» به مباحث مقدماتی، نظریات مختار و مفهوم‌شناسی محله پرداخته شده است. 🔸در باب دوم با عنوان «اوصاف و خصوصیات محلۀ فاضله» چشم‌اندازی از یک محلۀ مطلوب اسلامی‌-ایرانی و شاخصه‌های آن ترسیم شده است. 🔸در باب سوم با عنوان «نظم در محله» در ۱۴ فصل به معرفی ارکان و تشکیلات و شوراهای محله و شرح شرایط و وظایف آنها پرداخته شده است. 🔸باب چهارم با عنوان «رشد در محله» به بحث گزینش و توانمندسازی نیروها و همچنین تشریح نظام نظارت، شایستگی و جبران اختصاص دارد. 🔸باب پنجم با عنوان «انگیزش در محله» به مباحث رهبری، نظام ارتباطات، اصلاحات و حل تعارضات اختصاص داده شده است. 🔸باب ششم با عنوان «معنویت در محله» به معرفی نظام اعتقادات، اخلاقیات و رفتارها در محلۀ مطلوب می‌پردازد. 🔸باب آخر نیز با عنوان «مسجدسازی و مسجدداری در محله» به ترسیم چشم‌اندازی از مسجد مطلوب محله و هم‌چنین برخی شاخص‌ها و مباحث شهرسازانه و معمارانه اختصاص دارد. 📎در پایان نیز دو بخش با عنوان فرهنگ واژگان و اصطلاحات محله و همچنین پرسش و پاسخ به کتاب ضمیمه شده است. @madineyefazele

✍️من یخرج من بیته مهاجرا الی الله ورسوله ثم یدرکه الموت فقد وقع اجره علی الله ....100نساء 🏴 آقا سید مهدی حسینی نسب شهدادی طاب ثراه صلح یار محله الانمه (طباطبایی) کرمان حین زیارت اربعین جان به جان آفرین تسلیم نمود .او با تجارب ارزنده در صدد بهداشت قضایی توام با سازش و صلح در این محله فاضله بود که این فرصت را نیافت این ضایعه مولمه را به اهالی محله و نیز همشهریهای شهدادی اش تسلیت میگویم انشالله با قدم صدق یوم الورود همراه حسین بن علی ع وارد رضوان الهی شود . @qavami

▪️چگونه برای مقابله با منکرات مردم را بسیج کنیم؟ نقل می‌کنند که در همسایگی منزل آیت‌الله شاه‌آبادی، استاد عرفان امام خمینی، رحمه الله علیهما، در خیابان امیرکبیر تهران، دکتری بود که برای آموزش موسیقی به دخترانش یک معلم خصوصی گرفته بود. چند روزی بود که مرتب صدای موسیقی از خانه آن دکتر بلند بود. وی با این کار نه تنها اسباب ترویج و عادی‌سازی یک حرام را فراهم کرده بود؛ که موجب آزار و اذیت برخی از همسایگان نیز شده بود. آیت‌الله شاه‌آبادی به دکتر پیغام دادند و از او خواستند که دست از این کار بردارد. آن دکتر نیز گستاخانه پاسخ داد که «من اين کار را ترک نمی‌کنم و شما هر اقدامی که می‌خواهيد بکنيد.» آیت‌الله شاه‌آبادی روز جمعه بعد از جلسه‌ای که در مسجدشاه داشتند، قضیه را با مخاطبان خود در میان گذاشتند و از آنان خواستند: «خوب است از اين به بعد هر کس از اين خيابان عبور می‌کند چون به مطب اين دکتر رسيد، داخل مطب شده و سلام کند و آنگاه با خوشرويی از او بخواهد که آن عمل خلاف خود را ترک کند.» مردم هم چنین کردند. چند روز به اين منوال گذشت و دکتر هر روز با صدها مراجعه کننده مواجه می‌شد که همگی يک مطلب را به او تذکر می‌دادند. وی ديد اگر بخواهد به لجاجت خود ادامه دهد، نه تنها بايد مطب خود را تعطيل کند، بلکه مجبور است از آن خيابان هم کوچ کند. ازاين‌رو، دست از ايجاد مزاحمت برداشته، و جلسه آموزش موسيقي دخترانش را تعطيل کرد. در یکی از روزها، دکتر مزبور وقتی آیت‌الله شاه‌آبادی را دید بعد از سلام و احوال‌پرسی گفت: «آقای شاه‌آبادی با قدرت ملت کار را تمام کردی و من گمان می‌کردم شما به مراجع قانونی و محاکم قضايی مراجعه می‌کنيد که من به سادگی‌ می‌‌توانستم جواب آنها را بدهم و هرگز درباره‌ی اين روش مردمی نينديشيده بودم.» (کتاب عارف کامل، ص۲۳) @madineyefazele

▪️آیین‌های الهی تمدن‌هایی که به چیزی می‌ارزیدند وابستگی عمیقی به سنّتی الهی داشتند. «شهر»ها از افرادی تشکیل می‌شدند که آیین و مناسک خود را برای الوهیت ترتیب می‌دادند. هویت شهر بسته به آن آیین بود، زیرا از ابتدا شهروندان با این آیین عهد می‌بستند. هرکس که به این آیین نبود بیگانه تلقی می‌شد که جایی در اجتماع نداشت و به معبد نیز او را راهی نبود. این شهرها عموماً از طریق اقوام همبسته می‌شدند که با شخصی روحانی واحدی سیاسی می‌ساختند. روحانی بزرگ مسئول برگزاری مراسم دینی، قربانی‌ها و اعمال عبادی شهروندان بود. بدینسان «شاه» اولاً در مفهوم نخستین فردی روحانی بود که بعد به مقام سیاسی تبدیل می‌شد. در مصر این مفهوم گستردگی بیشتری داشت، تا جایی که حاکم سیاسی تجسم و یا حتی خود «خدا» بود. ازاین‌رو مشروعیت شهر بالذات با امر الهی گره خورده بود، زیرا نطفۀ آن با امر الهی بسته شده بود. تعریف شهروند در چنین اجتماعی مستقیماً مرتبط با عقاید روحانی شهر بود. ازاین‌رو فردی شهروند بود که با اصل نخستین شهر که الهی بود پیوند داشته باشد. بیگانگان نیز به سختی می‌توانستند شهروند این اجتماع باشند، به این دلیل واضح که پیوندهای درونی اجتماع الهی بسیار سخت بدست می‌آیند و با ورود بیگانگان به راحتی از دست می‌روند و مفهوم شهر مضمحل می‌شود. نزاع میان شهرها نیز صبغۀ دینی داشت. هرچه پیوندها و مناسک درونی قومی قوی‌تر، شانس غلبۀ آنان بر اقوام دیگر با آیین‌هایی دیگر بیشتر. گویی خدایان در کالبد آنان بروز می‌یافتند تا ظفرمند شوند. در این معادله همه چیز «دینی» بود. فراروایت دینی تمام المان‌های زبانی، نژادی، فرهنگی را می‌بلعد. در این جوامع «آزادی» دین معنا نداشت. یا بخشی از آیین بودید یا از اجتماع طرد می‌شدید. شهر توان هزینه‌تراشی برای عناصر بی‌استفاده و مخرب را نداشت و خطرات آن را نمی‌پذیرفت. #شهرشناسی #مدنیت @madineyefazele

توجیه طرح امامت و امارت برای ایثارگران شهداد

▪️از نهضت جهانی اربعین چگونه برای مدیریت فرهنگی شهر و محله الگوبرداری کنیم؟ (۱) ۱. عاملیت را به مردم بسپاریم، دولت فقط حمایت و نظارت کند: در مسیر کربلا بحران‌خیزترین و پرمشکل‌ترین نقاط، مرزها هستند، زیرا دولتی‌ترین بخش کارند. هر چه از مرزها فاصله می‌گیریم و کار مردمی‌تر می‌شود، بحران‌ها کمتر می‌شود. واضح است که اگر دولت‌های ایران و عراق زیرساخت‌های راه، حمل و نقل، انرژی و امنیت را تأمین نمی‌کردند، امکان شکل‌گیری حماسه اربعین نبود. اما آنچه این حرکت را به یک حماسه تبدیل می‌کند این است که دولت‌ها وظیفه حمایت و تأمین زیرساخت خود را انجام می‌دهند و دورادور می‌ایستند و نظارت می‌کنند تا مردم شاهکار خود را خلق کنند. این بهترین الگوی تعامل حاکمیت با مردم است و باید در شهر و محله تکرار شود. ۲. از شور حسینی برای کاهش شکاف‌های اجتماعی بهره بگیریم: این روزها کم نیستند افرادی که با نظام و انقلاب همدل نیستند و حتی ضدیت دارند، اما اکنون در راه کربلا هستند. گرایش‌های عمیق شیعی و حسینی در مردم ایران قوی‌ترین زمینه‌ای است که می‌توان با آن به ایجاد الفت و کم کردن فاصله‌ها پرداخت‌. شور حسینی گوش‌ها را برای شنیدن باز و تعصبات را کمرنگ می‌کند. @madineyefazele

▪️از نهضت جهانی اربعین چگونه برای مدیریت فرهنگی شهر و محله الگوبرداری کنیم؟ (۲) ۳. خدمت‌رسانی، جنگ ترکیبی و شناختی را خنثی می‌کند: با وجود تلاش دشمن برای تفرقه‌افکنی و اختلاف بین ملت ایران و عراق، دو ملت به هیچ عنوان شایعه‌سازی‌ها و دشمن‌تراشی‌ها را باور نمی‌کنند، چراکه با چشم خود خدمت‌رسانی صادقانه و بی‌چشم‌داشت عراقی‌ها به ایرانی‌ها را می‌بینند. اگر مردم خدمت‌رسانی صادقانه ما را با چشم خود ببینند، جنگ روانی و رسانه‌ای دشمن را باور نمی‌کنند. باید با خدمت‌رسانی صادقانه به مردم، بین شنیده‌های آن‌ها در مجازی و ماهواره و دیده‌های آن‌ها در کف کوچه و خیابان تناقض ایجاد کنیم و با این تناقض، هندسه ذهنی که توسط دشمن برای آن‌ها ایجاد شده است را تخریب کنیم. راه خنثی کردن جنگ شناختی دشمن خدمت است. ۴. از اطعام به‌عنوان نامحسوس‌ترین کنش سیاسی شیعه بهره ببریم: سفره همیشه پهن اهل بیت از مهم‌ترین عوامل جذب گمراهان و بهترین بهانه برای دعوت و سخن گفتن برای آن‌ها بوده است. سنت اطعام محبت می‌آورد و گوش‌ها را برای شنیدن باز می‌کند. سفره اهل بیت را هر روز به هر بهانه‌ای بزرگ‌تر و شلوغ‌تر کنید. این سفره همیشه باید در مسجد و بیت و دفتر کارمان پهن باشد. @madineyefazele

▪️از نهضت جهانی اربعین چگونه برای مدیریت فرهنگی شهر و محله الگوبرداری کنیم؟ (۳) ۵. مناسبات مادی حاکم بر جامعه را ولو در مقیاس کوچک بشکنید: زمان راهپیمایی اربعین محدود است، اما در همین چند روز مناسبات و قواعد حاکم بر تمدن مدرن را در هم می‌شکند. در جهانی که همه چیز مادی شده و همه به دنبال منافع هستند، فضایی ایجاد می‌شود که تمام معیارها عوض شده و کسی به دنبال منفعت و فریب و رقابت و دوندگی برای دنیا نیست. باید با بهره‌گیری از همین الگو، به بهانه‌ها و مناسبت‌های مختلف، فضایی را در جامعه ایجاد کنیم که مردم بتوانند دنیایی متفاوت با معیارهای متفاوت را تجربه کنند. ۶. با شور حسینی به مبارزه با پوچی‌ها برویم: ملال و افسردگی از عوارض جدانشدنی تکنولوژی و زندگی مدرن است. هرچه بشر بیشتر به سمت توسعه و پیشرفت برود، حس پوچی، بی‌معنایی و ازخودبیگانگی او نیز بیشتر خواهد شد. بشر مدرن برای فرار از این یکنواختی و ملال‌انگیزی زندگی دست به هر کار عجیب و غریبی می‌زند، از مدها و لباس‌ها و تیپ‌های عجیب و غریب تا انواع سرگرمی‌های رنگارنگ و ضدمعنویت. گویی عشق و شور حسینی در این ابعاد گسترده، امکانی است که از عالم غیب برای امروز ما گشوده شده تا بشر را از این عارضه ویرانگر تمدن جدید نجات دهیم. شور حسینی بهترین ابزار برای مقابله با سردرگمی و هویت‌باختگی بشر جدید است و به او این امکان را می‌دهد که جهانی را تجربه کند که در آن انسان‌ها آگاهانه به سراغ رنج کشیدن عاشقانه می‌روند و از آن لذت هم می‌برند. رنجی که پوچی‌ها و ملال‌ها را از بین می‌برد و انسان‌ها را غرق در تنوع معنوی می‌کند. @madineyefazele

▪️چند نکته راجع به آخرین نظرسنجی ایسپا در خصوص عزاداری محرم -۴۶ درصد مردم ایران هر شب دهه محرم در عزاداری شرکت کرده‌اند! حتی اگر چند درصد هم به خاطر خطای آمارگیری از آن کم کنیم، باز هم خیلی زیاد است. ممکن است حتی برای خودی‌هایی که گاهی اسیر تحلیل‌های دشمن در فضای مجازی می‌شوند هم عجیب باشد. اما این واقعیت مردم ایران است و ظرفیتی بزرگ که هنوز آنطور که باید از آن بهره‌برداری نکرده‌ایم. -عاشورا با تمام قدرت همچنان ابرروایت جامعه ایران و اصلی‌ترین رکن انسجام و توافق ملی در ایران است. ضدانقلاب دقیقاً به خاطر ضدیت با این ابرروایت محکوم به شکست و تحقیر است. -روحانیت همچنان بزرگترین گروه مرجع در تفسیر و ترجمه عاشورا است، هرچند به نظر می‌رسد که این جایگاه جای بهتر شدن دارد. -ذائقه مردم غالباً با مداحی به سبک سنتی است، اما بسیاری از مداحان به شکل عجیبی برای مداحی به سبک غربی و موزیکال سر و دست می‌شکنند! -تصویر ایران در فضای مجازی ۱۸۰ درجه با واقعیت متفاوت است، و بدترین پیامد این موضوع درک نادرست مسئولان و سیاستگذاران کشور از مطالبات و نیازهای جامعه است. به گونه‌ای که حتی در رأس نظام هم عده‌ای مردم را طبق روایت رسانه‌های ضدانقلاب تحلیل میکنند و مدام به اقلیت سکولار اما پرسروصدا امتیازهای فرهنگی و آزادی‌های نامشروع می‌دهند. @madineyefazele

✍️ شورای محله یاران شهداد -

♻️درخواست حاج حسین یکتا از زائران اربعین برای خدمت رسانی در محلات ▪️ موکب‌های خدمت را راه‌اندازی کنید حسین یکتا: 🔹در سفر اربعین، همه آرزو می‌کنند که در خدمت زوار باشند، بعد از اینکه اربعین تمام می‌شود تازه اول خدمت است. 🔹زائران وقتی برمی‌گردند همه باید خادم شوند و با ایجاد موکب‌های خدمت در محله‌های خود، مسائل و مشکلات منطقه خود را در موکب‌هایی که به نام امام حسین بنا شده، برطرف کنند. 🌹 حوزه انقلابی ╭┅───────────┅╮ 🕌 @howzehenghelabi ╰┅───────────┅╯

▪️معماری و مسجدگریزی ذیل توییت بالا بسیاری از جوانان، برخورد بد هیئت امنا و بزرگان را علت مسجدگریزی جوانان و نوجوانان دانستند که صحیح است، اما نباید فکر کنیم کسانی که از سروصدای بچه‌ها در مسجد شکایت و گاهی اوقات تندی می‌کنند خلاف شرع انجام می‌دهند. روایت‌های متعددی از ائمه داریم که از امور دنیوی، ورود کودکان وسروصدا در مسجد نهی کرده‌اند و اینکه کاری غیر از عبادت، ذکر و علم‌آموزی در مسجد انجام ندهید. حتی در یک روایت، رسول خدا شلوغی و سروصدا در مسجد را از عوامل نزول بلا بر امت ذکر کرده‌اند. اما ما طی قرن‌ها به خوبی این مشکل را با معماری درست و اصولی مساجد حل کرده بودیم. معماران قدیم ما با تعبیۀ فضاهای مختلف باز و سرپوشیده گرداگرد صحن مسجد، فضایی ایجاد می‌کردند که هم شبستان اصلی مسجد آرام و ساکت و وقف عبادت باشد، هم در حاشیۀ صحن مسجد، فضاهای مختلفی مخصوص تعلیم و تربیت و حتی بازی کودکان مهیا باشد. یعنی کودکان و نوجوانان در مسجد حفظ می‌شدند، اما به شکلی که کارکردهای اصلی و آرامش مسجد را مختل نکنند. اصلی‌ترین مشکل ما دقیقاً جایی است که کمتر به آن توجه می‌کنیم و آن معماری مساجد است. اگر بگوییم که معماری مدرن، غیراصولی و حتی زشت مساجد امروز مهم‌ترین زمینه‌ساز مسجدگریزی است اغراق نکرده‌ایم. با وجود مساجد بدون حیاط و کوچکی که بعضاً یک شبستان بیشتر ندارند، چگونه می‌توان هم محیطی آرام و ساکت در شأن نمازگزاران و هم فضایی برای کودکان و نوجوانان ایجاد کرد؟ تا معماری مساجد را با وضع قوانین و نظارت سفت و سخت اصلاح نکنیم، مشکلات مساجد به شکل ریشه‌ای حل نمی‌شود. @madineyefazele

✍تعاونی‌های محلات امام محور اقتصاد را شکوفا و مقاومتی میکنند. @qavami