عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ زِيَارَةِ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُوسَى «علیهماالسلام»؟ قَالَ: مَنْ‏ زَارَهَا فَلَهُ الْجَنَّةُ. 📚كامل الزيارات؛ ص۳۲۴

💠شیوه‌ی ارزیابی حدیث در نزد قدما 📌محورهای بحث: - شیوه‌ی بررسی سند حدیث - تشخیص طبقات راویان حدیث - شناسایی مصادر قدیم هر حدیث - چگونگی شناخت تلقی به قبول هر حدیث یا حکم توسط محدثین قرن دوم و سوم - بررسی منفرد بودن یا نبودن دلیل - چگونگی تشخیص انفراد و عدم انفراد راویان یک حدیث در نقل آن - شیوه‌ی فهم حدیث و لوازم آن در بستر تاریخی - بررسی محل نزاع در قبول یا رد هر حدیث توسط مبنای وثوق به صدور و مبنای حجیت تعبدی خبر 📆زمان: شنبه تا سه شنبه، ساعت ۱۲:۳۰ (بعد از نماز ظهر و عصر) 📍مکان: مدرس فقهی امام محمد باقر علیه السلام، مدرس شماره ۲ 🎙استاد حاج آقا مصطفی بارگاهی

#مرثیه 🏴روضه حضرت فاطمه معصومه "سلام الله علیها" 🎙حاج محمد علی قاسمی 📆یکشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱ @madras_emb

💠 اصولاً معلوم نيست كه كتاب هاى متأخر اشخاص، از كتابهاى مُتقدّمشان قوی تر باشد! شنيدم بعضى از آقايان گفته‌ اند كه مُلحقات عروه مال مرحوم آقا سيّد محمّد كاظم [یزدی] نيست، چون به قوّتِ خود عروه نيست. جواب اين مطلب هم اين است كه اوّلاً أهل البيت أدرىٰ بما في البيت، مرحوم حاج آقا اسد پسر مرحوم آقا سيّد محمّد كاظم - كه آدم محترمى بوده است - اين را به حساب پدرش آورده است. اينطور نیست كه بگوييم يک شخص مجهول چيزى نوشته است و به نام پدر او ثبت شده است. عادتاً و اصولاً قاعده اقتضاء مى‌كند كه مُلحقات عروه به قوّت عروه نباشد، زیرا ايشان زمانى عروه را نوشته كه به قول آقا سيّد عبدالعزيز [طباطبایی] - نوه ايشان -: با پيش آمدنِ مسائل مشروطه، مرحوم سیّد، مُنزوى شده و با استفاده از اين انزواء، مشغول نوشتن عروه شده است. از عبارات ايشان اینطور استفاده مى‌شود كه در گرماگرم مشروطه، ايشان مشغول به نوشتن كتاب زكات بوده است. اما ایشان وقتى مشغول به نوشتن مُلحقات عروه مى‌شود که زمان رياست ايشان بوده است و بعد از شكست مشروطه، ایشان عظمت عجیب و فوق العاده ای پيدا كرده بود و حتى بعضى‌ها نقل كرده‌اند كه عظمت ايشان فوق ميرزاى شيرازى بوده است! وقتی ایشان مشغول نوشتن مُلحقات عروه می شود که زمان مداخله انگليسی ها بوده و سنّ ايشان هم بالا رفته بوده است، پس بر اساس حالت عادى ايشان نمى‌توانسته است مُلحقات را مثل خودِ عروه بنويسد. خلاصه به نظر ما در بسيارى از موارد، كتب مُتقدّمِ اشخاص در سنّ متوسط، بهتر از كتابهايى است كه در اواخر نوشته مى‌شود! خود ما در زمانی مسائل رياضى را به صورت آنى تصوّر مى‌كرديم، ولی الان نمى‌توانيم. حافظه هم ضعيف مى‌شود، و هر چند ممكن است كه انسان يک تتبُّعاتى پيدا بكند، ولى از نظر فكرى، قدرت سابق را ندارد. 🔺درس خارج فقه آیت الله سید موسی شبیری زنجانی (کتاب البیع) 🗓 ۲۲ مهر ۱۳۹۱ @zobdatolfavaed

💠درس اخلاق استاد معظم حاج آقای سید طاهر غفاری 📆چهارشنبه ها، ساعت 9:40 تا 10:10 🕌مدرس فقهی امام محمد باقر علیه السلام، مدرس 8 🌷اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّلْ فَرَجَهُمْ و العَنْ أعْدَاءَهُم أجْمَعِینَ.

💠 #درس_اخلاق 🎙استاد حاج آقای سید طاهر #غفاری 📌دو کلمه را تاکید کنیم: ذکر الله و ذکر الحجة @dars_madras_emb

قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام:‏ الدُّعَاءُ مَفَاتِيحُ النَّجَاحِ وَ مَقَالِيدُ الْفَلَاحِ‏ وَ خَيْرُ الدُّعَاءِ مَا صَدَرَ عَنْ صَدْرٍ نَقِيٍّ وَ قَلْبٍ تَقِيٍّ وَ فِي الْمُنَاجَاةِ سَبَبُ النَّجَاةِ وَ بِالْإِخْلَاصِ‏ يَكُونُ‏ الْخَلَاصُ‏ فَإِذَا اشْتَدَّ الْفَزَعُ فَإِلَى اللَّهِ الْمَفْزَعُ. 📚الكافي؛ ج‏2؛ ص468 امير المؤمنين عليه السلام فرمودند: دعاء كليدهاى نجات و گنجينه‏ هاى‏ رستگاريست، و بهترين دعاء آن دعائيست كه از سينه پاك و دلى پرهيزكار برآيد، و وسيله نجات در مناجات است، و خلاصى با اخلاص آيد، و چون فزع و بی تابى سخت شود مفزع و پناه‏گاه خدا است.

🔸هیأت امام محمد باقر علیه السلام 🔅مجلس توسل به حضرات اهل بیت علیهم السلام ▫️بیان احکام: حجت‌الاسلام والمسلمین آقای زندی ▫️سخنران: حجت‌الاسلام والمسلمین آقای نوری همدانی ▫️با مرثیه سرایی: حجت‌الاسلام والمسلمین آقای شریعتمدار 🔷زمان: پنجشنبه ۱۹ آبان - ساعت ۱۹:۳۰ 🔶مکان: خ معلم، نبش ک ۲۱، مدرس فقهی امام محمد باقر علیه‌السلام

🔅وقتی قیام کند که یادش در بین شیعیان از بین رفته و اکثر شیعیان از او برگشته باشند اَلصَّقْرُ بْنُ أَبِي دُلَفَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَلْإِمَامَ بَعْدِي اِبْنِي عَلِيٌّ أَمْرُهُ أَمْرِي وَ قَوْلُهُ قَوْلِي وَ طَاعَتُهُ طَاعَتِي وَ اَلْإِمَامُ بَعْدَهُ اِبْنُهُ اَلْحَسَنُ أَمْرُهُ أَمْرُ أَبِيهِ وَ قَوْلُهُ قَوْلُ أَبِيهِ وَ طَاعَتُهُ طَاعَةُ أَبِيهِ ثُمَّ سَكَتَ فَقُلْتُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ فَمَنِ اَلْإِمَامُ بَعْدَ اَلْحَسَنِ فَبَكَى عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ بُكَاءً شَدِيداً ثُمَّ قَالَ إِنَّ مِنْ بَعْدِ اَلْحَسَنِ اِبْنَهُ اَلْقَائِمَ بِالْحَقِّ اَلْمُنْتَظَرَ فَقُلْتُ لَهُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ لِمَ سُمِّيَ اَلْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ يَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِكْرِهِ وَ اِرْتِدَادِ أَكْثَرِ اَلْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّيَ اَلْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَيْبَةً يَكْثُرُ أَيَّامُهَا وَ يَطُولُ أَمَدُهَا فَيَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ اَلْمُخْلِصُونَ وَ يُنْكِرُهُ اَلْمُرْتَابُونَ وَ يَسْتَهْزِئُ بِذِكْرِهِ اَلْجَاحِدُونَ وَ يَكْذِبُ فِيهَا اَلْوَقَّاتُونَ وَ يَهْلِكُ فِيهَا اَلْمُسْتَعْجِلُونَ وَ يَنْجُو فِيهَا اَلْمُسْلِمُونَ . 📚کمال الدین؛ ج2؛ ص378 صقر بن دلف گويد: از امام جواد علیه السلام شنيدم ميفرمود: امام بعد از من پسرم على است دستور او دستور من است و گفتارش گفتار من است و طاعتش طاعت من و امام بعد از او فرزندش حسن است دستورش دستور پدر او است و گفتارش گفتار پدر او است و طاعتش طاعت پدر او است،سپس خاموش شد. به او عرض كردم: يا ابن رسول اللّٰه امام بعد از حسن كيست‌؟به سختى گريست و سپس فرمود: پس از حسن پسرش قائم بالحق منتظر است،عرض كردم يا ابن رسول اللّٰه چرا او را قائم نامند؟ فرمود چون پس از آن قيام كند كه از يادها رفته است و بيشتر معتقدان به امامتش برگشته‌اند،عرض كردم چرا منتظرش نامند؟ فرمود براى آنكه غيبتى دارد كه روزهاى بسيارى بر آن بگذرد و مدتش طولانى شود و مخلصان انتظار او را كشند و شكاكان منكر او گردند و جاحدان بذكر او تمسخر كنند، تعیین کنندگان وقت ظهورش دروغگو باشند و شتاب‌زدگان در بارۀ او هلاك گردند و تسلیم شوندگان به او نجات يابند.

🔸 تفاوت کتاب، اصل و مصنّف 💠 یکی از اصطلاحاتی که در کتب سابق خیلی به کار برده می شده است، اصطلاح اصل و مصنّف است. کتاب مفهومی اعمّ از اصل و مصنّف دارد و مقسم برای این دو می باشد. اصل، مصادر اصلی و دسته اول معتبری است که مشتمل بر مطالبی می باشد که شخص بی واسطه یا با واسطه از پیغمبر صلی الله علیه و آله و یا امام علیه السلام اخذ نموده است، و این گونه نیست که از کتاب دیگری آن مطالب را منتقل کرده باشد. تعداد این اصول معدود است که شانزده عدد از آنها به دستور [آیت الله] آقای بروجردی چاپ شد. مصنّف کتابی است که نویسنده آن مطالب، کتاب یا کتاب هایی که در سابق نوشته شده است را به کتابش با ترتیب و شکل دیگری منتقل می کند. مثلاً قبل از کافی، کتبی مانند محاسن برقی و نوادر الحکمة [اشعری] وجود داشته است، و مرحوم کلینی مطالبی از آنها را به کتابش منتقل کرده است و بعد از کافی نیز، وسائل و بحار نوشته شده و مطالب کافی را منتقل کرده است. [شیخ طوسی می فرماید:] « فإذا أحالهم على كتاب معروف، أو أصل مشهور و كان راويه ثقة لا ينكر حديثه، سكتوا و سلموا الأمر فی ذلك و قبلوا قوله‏ »1️⃣ مراد کتابی است که ثابت شده است که برای فلان مؤلفِ ثقه است. عطف اصل بر کتاب در این عبارت عطف خاص بر عام است. [در ادامه می فرماید:] « و هذه عادتهم و سجيتهم من عهد النبي صلى الله عليه و آله و سلم و من بعده من الأئمة عليهم السلام »2️⃣ تعبیر « من بعده » را می توان به دو صورت « مِن بَعدِه » و « مَن بَعدَه » بخوانیم که مراد ائمه علیهم السلام است. اصل این که اشخاصی اعمّ از امامیه و غیر ایشان در آن عهد پیامبر صلی الله علیه و آله اقدام به جمع آوری احادیث در ضمن جزوه و جزواتی کنند طبیعی است، و افرادی این کار را کرده بودند، منتها ابتدا به وسیله ابوبکر نقل حدیث ممنوع شد و از ناحیه عمر تشدید پیدا کرد، و این امر مانع از رسیدن آن جزوات به ما شد. به نظر می رسد مرحوم شیخ [طوسی] از طریقی به دست آورده اند که حتی در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و بعد از آن، نیز عادت و سیره بر این بوده که اگر دو مجتهد در یک مسئله بحث نموده و یکی روایتی را که از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده به عنوان دلیل ارائه می نمود، طرف مقابل قبول می کرد و تسلیم می شد و بحث خاتمه پیدا می کرد. اما این که ایشان از چه طریق از این روش اطلاع پیدا کرده اند، از طریق قرائن، با واسطه و ... مشخص نیست. —————————————————- 1️⃣ العدّة فی اصول الفقه، شیخ طوسی، ج1، ص126. 2️⃣ همان، ج1، ص126-127. 🔺درس خارج اصول آیت الله العظمی شبیری زنجانی، تاریخ: 19 بهمن 95 @zobdatolfavaed

🌷السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابَاالحَسَنِ یا اَمیرَالمُؤمِنینَ ✨ #مدح حضرت امیرالمومنین علیه السلام 📆شنبه 21 آبان 1401 🎙حاج علی اصغر #انصاریان

🎬 سرود « مَستور » 📌حکایت منظوم زلزله‌‌ مهیبی که در مدینه و در روزهای ابتدایی پس از رحلت رسول خدا صلّی‌‌الله‌علیه‌و‌آله و غصب خلافت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بدست اصحاب سقیفه به وقوع پیوست و به قدرت اعجاز حضرت ابوتراب علیه السلام، آرام شد. 📚 علل الشرائع، ج۲، ص۵۵۶ کاری از گروه فرهنگی نوای یاس @navayeyas