eitaa logo
مدرسه مجازی مهدوی
147 دنبال‌کننده
384 عکس
283 ویدیو
164 فایل
ویژه معلمین و مربیان و....همه مادران و پدرانی که دوست دارند کودکانشان با معارف مهدویت اشنا شوند و مانوس با امام http://B2n.ir/j41335 🔹💢 بخش مهدویت کودکان سایت http://www.dordaneh12.ir/
مشاهده در ایتا
دانلود
4_6030454698597679454.mp3
13.46M
خواهر خورشید باکلام @soruod
4_6019284914589926009.MP3
3.93M
پروردگار باکلام @soruod
4_5836818013612933719.mp3
7.82M
باغ قرآن باکلام @soruod
4_5836818013612933725.mp3
2.39M
کتاب رحمت باکلام @soruod
4_5771792118557180496.mp3
11.91M
ای شهیدان باکلام @soruod
4_226051748060465390.mp3
11.59M
مدافعان حرم و حجاب باکلام @soruod
tarbiyat-dini.zip
2.39M
دانلود فایل تربیت دینی؛چرا و چگونه؟ فایل شامل: تعلیم و تربیت از نگاه امام خمینی(ره) اصول تربیت از نگاه امام خامنه ای اهم اصول تربیتی ضروریت تربیت دینی مربےمحور،یک تجربه متفاوت @morabi_masjed
پاسخ به یک سوال مهم چرا باید کار فرهنگی کنیم؟ (قسمت اول) اگر در میانه راه هستید و گاهی برای ادامه مسیر دچار تردید می شوید و اگر دوست دارید این جبهه را تقویت کنید و دوستانتان را برای انجام کار فرهنگی "مربی محور و مسجد مدار" ترغیب نمایید ، پاسخ به این سوال مهم و اساسی را حتما به خاطر بسپارید و بارها در ذهنتان مرور کنید. 1⃣اول: برخلاف بسیاری از درد های بشر "درد دین" داشتن از معدود درد هاییست که به انسان آرامش روانی و لذت معنوی می بخشد. درد دین داشتن از جمله دردهای مسری و واگیر دار است پس اگر طبق روال و در مسیر درست دنبال شود اول از همه ، اعضای خانواده را گرفتار می کند. وقتی کسی کار فرهنگی کند ، فضای خانه و خانواده او از معنویت آن نور می گیرد، هدف ها متعالی می شود ، همسر همسنگر می شود و فرزند رزمنده جبهه فرهنگی و ادامه دهنده راه پدر و مادر. هر کس بیشتر در این جبهه ثابت قدم بماند در تربیت فرزندان صالح موفق تر خواهد بود و چه بسیارند کسانی که از کم کاری در این عرصه خسارت های جبران ناپذیری دیده اند. 2⃣دوم: یک بار امام راحل رحمت الله علیه در دیدار با دبیران پرورشی توصیه ای بدین مضمون فرمودند که فکر نکنید این دانش آموز ده ، یازده ساله پسر فلان کشاورز یا مغازه دار و آسیابان روستاست بلکه تصور کنید این نوجوان وکیل آینده ، وزیر آینده و یا فلان مسئول خواهد بود. حالا ما از وزیر و وکیل شدن افراد هم که بگذریم و در سطوح پایین تر به موضوع نگاه کنیم کمک به تربیت دینی جوان و نوجوانان این مرز و بوم ، کمک به تربیت شهروندان آینده جامعه و همسایگان دیوار به دیوار خود ماست. آیا تا بحال از صدای بلند نوار ترانه خانه همسایه و یا فساد و بی بند و باری اطرافتان ناراحت نشده اید؟ یادتان باشد که ناراحتی در این باره به تنهایی مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه باید تصمیم بگیرید از همین امروز برای فردای خود و فرزندانتان هماسایگان خوبی تربیت کنید. 3⃣سوم: حتما شنیده اید خیلی از بزرگترها که امروز از نمازگزاران جدی و پروپا قرص مساجد هستند ، مسجدی شدن خود را مدیون پدربزرگ یا مادربزرگ پیرشان می دانند که در کودکی دست آنها را می گرفت و با خود به نماز جماعت می برد. کار فرهنگی یعنی همین ؛ به همین سادگی فراموش نکنید تربیت دینی در فضای غیر رسمی مفید تر و اثر گذارتر است پس تا فرصت هست درست مثل مادربزرگ ها و پدر بزرگ ها به تجارت پر سودی دست بزنید که تا قیام قیامت خوشه چین ثمرات بی مثالش باشید. 4⃣چهارم: در آموزه های دینی خطاب به ائمه اطهار علیهم السلام می گوییم: "اشهدانک جاهدت فی الله حق جهاده" آیا تا به حال فکر کرده اید معنای این جمله چیست؟ یعنی :شهادت می دهم به درستیکه شما حق جهاد در راه خدا را به جا آورده اید. و حتما یادتان هست که بارها در زیارت نامه ها ، به امامان معصوم علیهم السلام خطاب کرده اید که ای بزرگواران: "داعی الی الله" ، "داعی الی سبیلک" و "داعی الی دینک" هستند، یعنی آنها دعوت کننده به خدا، راه خدا و دین خدا هستند. دوستی می گفت: گسترده شدن سفره روزی بی کران هدایت عاشورا و بساط کربلا که کار امام حسینعلیه السلام و یارانش بوده، ما برای کمک به این جبهه چه کار کرده ایم؟ اصولا قرار نیست داعی الی الله بودن امامان معصوم علیهم السلام را آن دنیا پای ما بنویسند بلکه ما نیز موظفیم کاری کنیم که نکند در حق "جهاد در راه خدا" کوتاهی کرده باشیم. 5⃣پنجم: قبل از انقلاب برای تربیت دینی فرزندان به حاکمیت و دستگاه های آموزشی و حتی مدارس امیدی نبود و هر کس دلش می سوخت خودش کاری می کرد. مسجد،هیات و تکیه محل ; کانون اصلی تربیت جوانان و نوجوانان محسوب می شدند و نتیجه آن شد که نسل انقلاب و دفاع مقدس رشد کردند و تربیت شدند. اما کم کم دچار روزمرگی و تکرار شدیم ، از عمق به سطح آمدیم و رسالت های تربیت دینی فرزندانمان را به عهده مسولان دستگاه ها و ارگان های حاکمیتی گذاشتیم و از قضا کمی دچار خسران شدیم. به تدریج فرهنگسراها رقیب مساجد شدند و معلم و عموها و خاله های تلویزیون و کاپیتان تیم ورزشی جای مربی را گرفت . کار فرهنگی یعنی تربیت نسلی مشابه نسل اول انقلاب و رزمندگان دوران دفاع مقدس.
(قسمت دوم) 6⃣ششم: اگر شما طلبه هستید و امام جماعت هیچ مسجد و مدرسه و اداره ای هم نیستید و اگر تنها سالی یک بار آن هم در محرم برای تبلیغ به یک روستا می روید قطعا به مرور زمان و در دراز مدت کمی نگران خواهید شد که نقش بایسته و شایسته ای در محیط اطرافتان ندارید و وظیفه ای که برای آن لباس روحانیت بر تن کرده اید را به درستی انجام نداده اید.کسی که دین خدا را تبلیغ می کند گاهی باید دیده شود در هیاهوی تبلیغات ضد فرهنگی موجود و تغییر غلط ذائقه آدم ها ، چه بسا این روزها خیلی دیده نمیشوند و گاه حتی به حاشیه رانده می شوند. پس چاره چیست؟ شاید شما هم شنیده باشید که یکبار از کسی که ادعای پیامبری کرد معجز ه خواستند و او از درخت خواست جلو بیاید! وقتی درخت جلو نیامد گفت: من پیامبر متواضعی هستم اگر درخت جلو نمی آید خودم به سراغ او خواهم رفت. کار فرهنگی یعنی همین:پیامبر متواضع شدن 7⃣هفتم: کار فرهنگی برای افراد پایگاه اجتماعی و منزلت فرهنگی خاصی به همراه دارد که همگی در این راه و برای نصرت و یاری دین خدا به شدت به آن نیازمندیم. 8⃣هشتم: این وعده اللهی است که فرمود:"ولینصرون الله من ینصره" یعنی هر کس خدا را یاری کند خدا هم او را یاری خواهد کرد. فکر می کنید این که از صبح تا شب دنبال زندگی می دویم و خلاصه شده ایم در دو دو تا چهارتای عقل معاش و روزگار حساب و کتاب و سود و زیان ، کدام بخش از اوقات روز یا عمرمان را می توانیم مخلصانه و بدون چشم داشت در شمار کار برای خدا تلقی کنیم تا خدا نیز در عوض یاریمان کند. 9⃣نهم: در برخی روایات آمده وقتی عابد به عرصه محشر می آید و قرار است راهی بهشت شود ندا می آید: "انطلق الی الجنه" ینعی :به سوی بهشت برو! پس او به ازای عبادتش به بهشت وارد می شود بدون هیچ تشریفاتی. اما در مقابل وقتی قرار است یک مربی تربیتی وارد بهشت شود ندا می آید:"قف،تشفع للناس بحسن تادیبک لهم" یعنی بایست؛ بدون تشریفات و مراسن خاص حیف است تو وارد بهشت شوی، اول کسانی را که تربیت کرده ای بفرست داخل بهشت ، یعنی اول بچه های مسجدا را شفاعت کن بعد از آن نوبت خودت می شود که با شکوه وارد شوی. 🔟دهم: حتما شما هم شنیده اید که می گویند امام زمان(عج) غریب است و غریب یعنی امام قدر نشناخته؛ از یاد رفته ، فرو نهاده شده ، دور از دیار و سرزمین خویش و از همه مهم تر امام بدون اعوان و انصار. به هر حال چنین به نظر می رسد که ما بیشتر کار فرهنگی می کنیم برای یارگیری و یاوری آن حضرت(عج)و برای آن که زمینه ظهور را فراهم کنیم ، یک نخود در این آش بیاندازیم و یا حداقل یک سنگ ریزه از مقابل پای مبارک آن حضرت(عج) برداریم. گفتی به غمم بنشین یا از سر جان برخیز فـــرمان بـرمت جانا بنشینم و بـــــــــرخیزم مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
‌معرفی کتاب: «الفبای کار فرهنگی» نویسنده: حجت الاسلام محمدمهدی نجاتی ناشر: کتابدار توس در پیشگفتار این کتاب می خوانیم: دانش کار فرهنگی را نمی‌‌توان از متون بیگانه به شکل ترجمه، اقتباس و تقلید بیرون کشید. تفاوت معنادار نگاه شیعه به مقوله تربیت و به خصوص تربیت انسان کامل و شاخصه‌های اصلی انسان مؤمن مجاهد فعال در این مکتب ایجاب می‌کند که برای این کارمدل و الگوی مناسبی تدوین و طراحی گردد، مدلی که به عنوان یک محصول فرهنگی ناب شیعی، قابلیت ارایه و صدور به سایر بلاد اسلامی را داشته باشد و علاوه بر آن تشکّل‌های موجود در کشور را نیز در زمینه شناخت مفاهیم، راهکارها و موانع اساسی انجام کار فرهنگی بی‌نیاز گرداند. مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
m: ‌مبانی تشکیلات کار یعنی چه؟ چطور کار تشکیلاتی کنیم؟ قبل از شروع بحث باید مقدمه ای ذکر کنیم؛ و آن اینکه سعی کنید در فعالیت های فرهنگی به بازی با اصطلاحات روی نیاورید؛ کار فرهنگی یک کار است و هرچه به ادبیات مردم نزدیک تر باشد و سادگی داشته باشد رشد و خاصیت کار شما بیشتر می شود... اما کار تشکیلاتی یعنی: پیروی از یک نظام و روش خاص که بر اساس آن عده ای از افراد ـ هم عقیده ـ به منظور رسیدن به یک سلسله هدفهای نسبتاً مشخص با یکدیگر همکاری می کنند، بدین نحو که تحت مدیریت یک فرد و با مشورت و تحقیق تصمیماتی را اتخاذ می نمایند و به مرحله اجرا و عمل در می آورند... بعبارتی یک کار گروهی منسجم و حرکت روی برنامه طبق وظایف تقسیم شده... برای کار تشکیلاتی در عرصه ی فرهنگی نیاز به طراحیهای خاص و پیچیده نداریم کار تشکیلاتی نزد ما یعنی کار بسیجی وار ، یعنی کاری مطابق با فرهنگ بسیجی، فرهنگ پیشی گرفتن عمل بر سخن، جلسه، هم اندیشی و... تفاوت کارهای تشکیلاتی و سازمانی مصطلح این است که هم تحت فرمان است، هم نظم دارد، هم کار جمعی است، هم تقسیم وظایف شده و هم مطابق با تعالیم دینی و الهی است... تجربه سالهای اخیر ما نشان می دهد که اگر بخواهیم موفق باشیم به جای ماندن در چارت تشکیلاتی و سازمانی، طراحی فرم ها و سربرگ ها و تعریف جایگاه و درجه و... باید از این شکل های ظاهری عبور کرده و به فرهنگ بسیجی برسیم، فرهنگی که سال های پس از جنگ تحمیلی جای خود را به تعریفات و بازی های تشکیلاتی داد؛ کمترین آفت کار تشکیلاتی متداول، معطل شدن در ساخت اشکال ظاهری برای زیبا کردن و به خیالی منظم کردن است... در صورتی که ما باید از پل یا قایق یا جاده برای عبور و رسیدن به هدف استفاده کنیم نه اینکه مشغول زیبا کردن جاده مان یا پل یا قایقمان شویم و از طی مسیر باز بمانیم... زیرساخت کار تشکیلاتی فرهنگی تقوای الهی و ادب در برابر پروردگار، داشتن حس مسئولیت و نظم دینی است؛ یکی از زیر ساختهای کار تشکیلاتی تقوا و نظم است... امیرالمؤمنین(علیه السلام) به فرزندش امام حسن(علیه السلام) میفرمایند: اوصیکم بتقوی الله و نظم امرکم... تقوای الهی یعنی بندگی کردن و دوری از منیّت و غرور و خود رأیی؛ اما نظم چه معنایی دارد؟ نظم در کار تشکیلاتی به چه چیز تعلق می گیرد و چگونه در کار تشکیلاتی باید نظم داشت؟؟؟ ادامه دارد... مربی محور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
‌اخلاق تشڪیلاتے قسمت اول(از ۱۴) 🔷انگیزه قوی و صبر فراوان: انگیزه قوی باعث تداوم کار، و جلوگیری از کسالت می شود. در روایت هم آمده است: هیچ جسمی به کاری که انگیزه اش قوی است، ضعف نشان نمی دهد. فرهنگ، امری دیرپاست که تغییر آن زمان می خواهد و کسانی در این راه توفیق پیدا میکنند که حوصله زیاد داشته باشند. کسی که می خواهد کار فرهنگی انجام دهد باید به کارش اعتقاد و انگیزه قوی داشته باشد، علاوه براین، باید ضرورت این کار و جایگاه کار فرهنگی و تشکیلات را به درستی شناخته باشد. ادامه دارد... مربےمحور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
هدایت شده از M ᴀɴsᴀʀɪ
mosabeghe.pps
594.9K
یک پاورپوینت اشکبار کار از جنس ایرانی!! دانلود کنید، ببینید و نتیجه بگیرید! مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
رسیدن به مقام یا رسیدن به هدف در یک تشکُّل ، عامل انسانی بایستی ذهنیتش معطوف به هدف باشد لیکن ساختار تشکیلات ، مقام ها و برچسب ها که همگی نوعی ابزار محسوب می شوند نبایستی او را از هدف دور نماید . اینکه در جمعی تمام افراد به فکر سرشاخه بودن ان تشکیلات باشند این نشان میدهد که این افراد هنوز نتوانسته اند پس زمینه ها و مراتب نخست یک کار تشکیلاتی را در خود و مجموعه پی ریزی کنند لیکن قطعا در رسیدن به هدف باز خواهند ماند . حال چه بسیار مجموعه هایی که عامل انسانی بخاطر حب به مقام ، به هدف مجموعه خیانت و راه نفسانی را در پیش گرفته و راه آن مجموعه و تشکیلات را به سمت هدفی باطل سوق داده است . برای درک این مطلب خاطره زیر از مقام معظم رهبری مناسب ترین مثال است: قبل از ورود امام با دوستان روحانی جلسه‌ای تشکیل دادیم و گفتیم: خب فردا امام وارد تهران می‌شود؛... باید از حالا آماده باشیم و تشکیلات بیت امام را منظم کنیم. هرکس مسئولیتی به عهده بگیرد. همه قبول کردند که بیاییم درباره این قضیه فکر کنیم. ☕️ جلسه گذاشتیم. بنده گفتم: من می‌شوم قهوه‌چی... رفقا خندیدند و گفتند: شوخی می‌کنی؟ گفتم: نه، شوخی نمی‌کنم. اتفاقا چون اهل چایی هستم، خوب چایی درست می‌کنم؛ بالاخره منزل امام، یک چایی ریز می‌خواهد. آن چایی‌ریز من باشم. 🔹اين حرف موجب شد كه جلسه‌ی ما به يک سمت خوب رفت. فرق است بين اينكه هركس بنشيند جايی و هدف بگيرند كه رئيس اين تشكيلات چه كسی باشد؟ من در دلم بگويم بالاخره من مناسب‌ترم. شما بگوييد من مناسب‌ترم. اينجا يک معارضه و دعوا می‌شود. 🔺ما در اين دعوا، به قول زورخانه‌چی‌ها لنگ انداختيم. گفتيم ما نيستيم؛ شغل ما قهوه‌چی‌گری. همه لنگ انداختند و . (مقام معظم رهبری _ ۷۲/۵/۷) مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
هدایت شده از نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
✅مربی و تربیت چطور می شود برای همه مربی بود و همه اوقات را به تربیت گذراند در حالی که یک مربی نیز زندگی شخصی خود و گرفتاری های روزمره خویش را داراست!؟ ""پاسخ این سوال بسیار راحت است؛ فقط کمی درد دین داشتن و عشق به تعلیم و هدایت را نیاز دارد."" یقینا کسی توقع ندارد یک مربی، با افراد خانواده، دوستان قدیمی، کسبه محل و یا راننده تاکسی و اتوبوس همان برخوردی را داشته باشد که با افراد گروه و متربیان دارد. در مرحله اول، باید نیازها و ظرفیت های افراد را تشخصی داد و بعد با توجه به ظرفیت خود، از بیت آنها اولویت بندی نمود و نوع برخورد و شیوه تربیتی را مشخص کرد. به عنوان مثال، مربی هرگز نمی تواند مقدار زمانی که برای تربیت یک دانش آموز یا نوجوان عضو گروهش صرف می کند را برای مغازه دار نزدیک محل زندگیش نیز صرف کند و اصلا نیاز  این مغازه دار هم به اندازه نیاز آن نوجوان نخواهد بود. مثلا نمی شود برا ی مغازه دار هم اردویی برگزار کرد یا او را مجبور به شرکت در کلاس خاصی نمود یا یک سلسله مباحث را برای او مطرح کرد. بلکه مربی می تواند با شناخت ظرفیت و نیاز افراد پیرامون خویش، تشخیص دهد که برای مغازه دار سر کوچه نیز از نگاه تربیتی کافی است که هنگام خرید یا عبور از مغازه او با لحنی صمیمی سلام کرده و سری تکان دهد. همین کار کوچک، بی هزینه و به ظاهر بی اهمیت می تواند پیام های تربیتی مناسبی را در بر داشته باشد. در بررسی سیره تبلیغی نبی مکرم اسلام(ص) دیده می شود که ایشان از هر بهانه و فرصت برای هدایت، روشنگری و تبلیغ استفاده کرده و  شیوه های متعدد تبلیغی را با توجه به فهم، گروه سنی، میزان استعداد، موقعیت اجتماعی و موقعیت زمانی و مکانی به کار می بستند. گاهی با صبر، گاهی با تندی، گاهی در قالب یک مثل و حکایت، برخی موارد با اشک و گریه، با خنده و شوخی، با توبیخ و تنبیه، با مناظرات علمی و صحبت های منطقی، با سفره انداختن و میهمان کردن افراد و حتی با نمایش های عملی و… یک مربی موفق کسی است که از هر فرصتی برای پیام دادن به شیوه های گوناگون استفاده می کند، شیوه ها و موقعیت هایی مانند: «کلاس های علمی، همایش ها، نمایش فیلم، سخنرانی در ضمن روشه و توسل، هنگام ابراز محبت های خصوصی، تک جمله های بی ربط در لحظات سکوت، در حین برنامه های ورزشی، در غالب مشاوره راجع مشکلات، جلسات پرسش و پاسخ، در ابتدای دیدار، هنگام خداحافظی، نمایش تئاتر، اردوها، برنامه های زیارتی، گپ های دوستانه و دسته جمعی، معرفی کتاب، معرفی سایت، هدیه دادن نرم افزار ها ویا سی دی های مناسب، تذکر های جدی و توبیخی، روزنامه دیواری، نشریه، مقاله، جشن ها و اعیاد، خوب عمل کردن و تقید خود به ارزش ها و…» هر کسی قصد تربیت داشته باشد چه مربی باشد، چه مدیر و یا حتی پدر و مادر، ناگزیر است از استفاده هوشمندانه فرصت ها و به کارگیری ابراز مختلف تربیتی… مربےمحور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
tarbiat.pdf
2.02M
کتاب تعلیم و تربیت در اسلام شهید مطهری مربےمحور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
💠اولین درس تربیتی اولین و مهم‌ترین اصل دین چیست؟ توحید؟ معاد؟ نبوت؟ برای تربیت کدام یک مهم‌تر است؟ اگر بگویید توحید، می گویم انتزاعی و غیرقابل درک است؛ اگر بگویید معاد، می‌گویم باورکردنی نیست، چون که نقد نیست؛ و اگر بگویید نبوت، می‌گویم وقتی خدا و قیامتی را نپذیرفتند، نبوت دیگر معنی ندارد. امامت و عدل و همه چیزهای دیگری که بگویید، از این مشکل‌ها دارند. پس ما چه چیزی را باید یاد بدهیم؟ اصلا چگونه باید یاد بدهیم؟ وقتی که هر یک مشکلی دارند، بهترین شروع کدام است؟ ۲- بگذارید خود را جای بزرگ‌ترین مربی بگذاریم. بزرگ‌ترین معلم و مربی که از همه ما بیشتر می‌دانست و از همه‌مان هم بیشتر دل می‌سوزاند. اویی که از خود هیچ نمی‌گفت و مستقیما پیام الهی را منتقل می‌کرد. اویی که «پیامبر» بود، پیامبری از جنس رحمت. صلوات خداوند بر او باد. ۲- آغاز تبلیغ پیامبر، خودش بود. اما نه نبوتش و نه قرآن و سایر معجزاتش. آغازی که چهل سال طول کشید تا به قرآن و نبوت و عترت رسید. پیامبر چهل سال خودش را تبلیغ کرد؛ محمد بودنش را، و امین بودنش را، صلوات خداوند بر او و خاندانش باد. ۳- حالا تو می‌خواهی چه بکنی؟ می‌خواهی محمد شوی؟ می‌خواهی امین شوی؟ هیهات! هیهات که تو بتوانی خود را به مویی از گیسوان پیامبر تبدیل کنی... ولی... ولی بعید نیست که بتوانی بویی از رایحه گیسوان پیامبر را به خود بگیری. پس تلاش کن که از جنس او شوی و آغازی مانند او داشته باشی. اما این هم خیلی کم و نامطمئن است. چرا که هیچ وقت نمی‌توانی به خودت امیدوار باشی. پس بیا و به این بسنده نکن. بیا و از خودت ناامید شو و اگرچه تلاش می‌کنی مثل پیامبر شوی، ولی به جای خودت، تو هم از پیامبر شروع کن. از محمد بودنش، و از امین بودنش. صلوات خداوند بر او و خاندان نازنین‌ش باد. ۴- پیامبر ما آن قدر جذاب و شیرین است که عالمی را مدهوش خود کرده است. نگاهش، صدایش، رخسارش، و از همه مهم‌تر و ماندگارتر، رفتارش! این آغاز مباحث تربیتی است که قلب‌های پاک را می‌رباید و آتش عشق را در وجودشان شعله‌ور می‌سازد و در مقابل، ناپاکان را دفع می‌کند و در آتش کینه خاکستر می‌نماید. البته این آتش کینه آن قدر شدید و پلید است که دست به هر توهینی دراز می‌کند و از هیچ جسارتی دریغ نمی‌نماید. و حالا نوبت آتش عشق میلیون‌ها عاشق است که در کنار مشت‌های گره کرده، با پاسخی از جنس کار دشمن و با تاثیری صدچندان به جنگ ابلهان ناپاک رود و «محمد امین» را به جهانیان بشناساند. صلوات خداوند بر او و اهل بیت پاکش باد. مربی محور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
هدایت شده از M ᴀɴsᴀʀɪ
29.23M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
فیلم  نمایشی این فیلم کاری است از کانون فرهنگی مسجد ابوذر و پایگاه شهید مقدم ایده کار،جالب و جدید است @morabi_masjed
مربی محور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی: ✅نکاتی برای یک فعال فرهنگی عرصه فرهنگ رنگ و بوی دنیایی ندارد. پس بر اساس هوا و هوس و اهداف مدیریتی خود، قرارگرفتن در مقام و جایگاه های اجتماعی وارد تشکل نشوید.  موضوع فعالیت‌‌های تشکل خود را بر مبنای احساسات و جوّ موجود در جامعه انتخاب نکنید.  گاهی برخی به دلیل توانمندی‌‌های زیاد و انرژی فراوان دوست دارند کاری کنند، اما این دوست داشتن با کار موثر انجام دادن و دل امام زمان (عج) را شاد کردن، تفاوت دارد.   برخی تشکل‌ها انسان اتوکشیده تربیت می‌کنند. شما به عنوان فعال فرهنگی تکلیف‌گرا باشید و به تکلیف خود عمل کنید.   برخی به بهانه جذب در ساختارها و سازمان‌های مدیریتی- دولتی وارد دوره‌های آموزشی و فرهنگی می‌شوند. اگر زودتر از موعد مقرر شما را فعال و یا کارشناس فرهنگی بدانند به شما ظلم کرد‌ه‌اند. زیرا جلوی احساس نیاز و تشنگی شما را می‌گیرند. فعال فرهنگیِ حقیقی آن‌قدر نقش پررنگی دارد که اگر از تشکل خود بیرون بیاید خسارت فراوان به تشکل وارد خواهد شد. زیرا در حقیقت : فعال فرهنگی کسی است که در جامعه یا اثر دارد یا حرفی برای گفتن دارد.  برخی دلال فرهنگی هستند، نه فعال فرهنگی؛ نمی‌شود از فرهنگ پول در آورد. در سیره‌ی علوی در سیاست و اقتصاد و فرهنگ، اثری از تمایلات دنیوی دیده نمی‌شد.   گاهی نیرو‌های تشکلی شبکه نمی‌شوند و همدیگر را قبول ندارند. معمولاً حضور در کلاس و دوره‌ای را مفید نمی‌دانند. نقد هم نمی‌کنند. گاهی خود را نیز قبول ندارند. گاهی اگر کسی خودجوش اظهارنظر می‌کند، ممکن است بقیه به او برچسب بچسبانند و او را زیر سوال میبرند. پس هوای نفس خود را کنترل کنید و دید خود را توسعه دهید.  در کار فرهنگی احساسات فرد را به کار یا چیزی تحریک و تربیت نکنید. بدون آموزش، مهارت و حضور فرمانده، سرباز را وارد میدان جنگ نکنید. برای مثال مقام معظم رهبری بیشتر به افسران جنگ نرم احتیاج دارد. اگر کسی را تحریک کنید که بدون تخصص و مهارت بجنگد، بعد از مدتی نه مسئول گروه و نه افراد تشکل، هیچ‌کدام رشد نمی‌کنند.  بسیاری از تشکیلات «فردمحور» هستند. در تشکیلات خود از افراد بت نسازید. این عمل مغایر با شایسته‌سازی و زمینه‌سازی کادر زبده‌ی ایمانی است. آدم تربیت کنید. کاری کنید بقیه‌ی افراد هم محور اساسی تشکیلات شما شوند. چند نکته کلیدی برای فعالان فرهنگی برای رهبری کار کنیم نه به جای رهبری.  در جریان کار فرهنگی قطب‌نما، جهت‌نما و دیده‌بان نداریم. وضعیت فرهنگی شهر مشهد را به درستی رصد کنیم.  شهید مهدوی همرزم شهید حکمت می‌گفت: «چه‌قدر سنگین است ماندن نه واماندن.»  به رشد نیرو‌ها کمک کنیم و به ‌تنهایی کار نکنیم.  هویزه نمونه جنگیدن در راه خدا با دست‌های خالی است.  ابراهیم مرتضی و همسر ایشان در لبنان 15 هزار حزب الله لبنان تربیت کردند. به این فکر کنیم تا به حال چند انسان را تربیت کردیم؟ ـــــــــــــ🔸🔷🔶🔵🔶🔹🔸ـــــــــــــ مربےمحور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 بیینید؛۱۵روز قبل شهادت ✨همه شیرینی و لذت کار فرهنگی، به اذیتشه! وقتی زجر کشیدی؛ حرص خوردی؛ فحش شنیدی، زدن توی سرت؛ تازه بهت حال میده و میچسبه! مربےمحور؛یک تجربه متفاوت @morabi_masjed
اصول کار فرهنگی را بیاموزیم بخش اول(از۱۳) مقدمه کار فرهنگی امری بسیار دقیق و حساس است؛ به گونهای که اگر مدیران فرهنگی، اطلاعات، تجربیات و تحقیقات خود را در این زمینه افزایش ندهند، به یقین در طول مسیر با مشکلاتی روبه رو میشوند که شاید به رها کردن فعالیتهای فرهنگیشان منجر شود. کار فرهنگی چارچوبهایی دارد که ➕نیازسنجی مخاطبان ➕تعیین گروه هدف ➕برنامه ریزی ➕اجرای برنامه از آنها هستند. اگر این موارد طبق اصول فرهنگی پیش رود، بهترین موقعیت را برای مخاطبان در مجموعه فراهم میآورد. به منظور طراحی جامعه ای سالم و حفظ آن، به نظام آموزشی سالم نیاز داریم. این نظام آموزشی باید زنده و پویا باشد و بر اساس دیدگاهی اجرا شود که به ویژگیهای منحصر به‌ فرد تک تک افراد مجموعه توجه کند، چنین نظامی میتواند انسانهایی آزاده، کمالگرا، خلاق و مستقل پرورش دهد؛ چون این نظام برگرفته از آگاهی کامل به تمامی جوانب انسان است. چنین نظامی بر این باور است که همه فعالیتها با اندیشه و تلاش انسان انجام میشود و وقتی که او سالم و صالح پرورش یافت، همه چیز به خوبی ساخته میشود. باید دقت کنیم، مجموعه هایی که از تواناییها و استعداد مخاطبان در جایگاه خود استفاده میکنند، مجموعه هایی هستند؛ زیرا بسیاری از نیازهای جوانان را درون مجموعه تأمین میکنند. برای رسیدن به جامعه ای سالم و صالح، به فلسفه تعلیم و تربیتی نیاز داریم که مطابق الگوهای دینی آن جامعه باشد. از آنجا که ایران کشوری اسلامی است، به فلسفه تربیتی اسلام با نگاهی نو و تحلیلی مینگرد. این فلسفه با فرهنگ ایران اسلامی و باورهای مردم این سرزمین پیوندی ناگسستنی دارد. ادامه دارد... مربـــــی محـــــور یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
چند برای یک مسئول تشکل(گروه): 📌 با باشد : یک وظیفه ی رهبر تشکل(یا مربی) ، این است که علاوه بر بودن در مسایل اخلاقی ، در وجود خود ، یک خود وجودی بیدار ایجاد کند تا نسبت به خود و رسیدگی نسبت به خود، در طول مدت مدیریت تشکل یا گروه ، به خود هشدار دهد. خلاصه تر می توان گفت که ، بایستی رفتار عملی خود را رسیدگی کند تا مبادا دچار گردد. 📌 خود را نسبت به سطح اعضا تشکل یا گروه مسئول بداند. نباید اعضا گروه از نظر سطح و به حال خود رها شوند. 📌 نسبت به نوع رابطه خود با اعضا یا رابطه بین اعضا بی تفاوت نباشد. همیشه تنظیم کننده سیاست ها و جنس رابطه ها در مجموعه خود باشد و برای داشتن یک مجموعه در تشکل و مجموعه ، تمام تلاش خود را انجام دهد. 📌 را تعطیل یا کمرنگ کند: از جمله آفت های موجود در گروه ها و تشکل های مذهبی ، انجام امور با ابزار رفاقت است . البته این ابزار شاید در ابتدای راه پاسخگو و حلال مشکلات باشد اما با ایجاد ساختار و ضوابط اجرایی در مجموعه ، بایستی کمرنگ تر شود . رهبر گروه در صورت تکیه بر این ابزار بایستی منتظر های آن باشد ، از جمله بی انگیزه شده سایر اعضا ، ایجاد ساختاری در مجموعه ، فراموش شدن اهداف تشکل ، شخص محور شدن مجموعه ، طرفداری و و... لذا اگر به ناچار یک رهبر گروه در آغاز راه از این ابزار استفاده می کند ، بایستی به تدریج با تعریف و ، از این ابزار کمتر استفاده نماید. مربی محور، یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
Aeine-07.pdf
2.69M
معرفی کتب تشکیلاتی استاد محمدمهدی نجاتی مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
تـــ مثل تجربھ یکصد تجربه موفق فعالان فرهنگی مساجد 🔺تجربه اول🔺 🔹عنوان تجربه: جـــدول محاسبه نفس🔹 🔸شـــــرح تجــــربه🔸 ✍در این تجربه ، جـدولے تهیه می شود که شامل سه بخش" مشارطه" ، " مراقبه" ، و " محاسبه" ویژگی گـروه سنی راهنمایی، دبیرستان و بالاتر از آن است. .مطابق دستورالعمل اجــرایی این جـدول ، مخاطب ابتدای هر روز با خود شرط می کند تا در انجام اعمال نیک و ترک بدیها تلاش نماید و در طول روز نیز به مراقبت از این مشارطه خویش می پردازد. در خاتمه و در مرحله پایانی، شب ها قبل از خواب ، مخاطب جدول " حاسبوا قبل ان تحاسبوا " به حسابرسی از نفس خود می پردازد و امتیازات مثبت و منفی گفتار و کردار خود را در طول روز،با دقت محاسبه و تعیین می کند. 🔹-هدف از اجــراے تجربه:🔹 عادت به حسابرسی از نَفس ،تمرین انجام اعمال نیک و ترک اعمال زشت به صورت تدریجے 🔹نڪتــه مرتبط تڪمیلے🔹 رسول گرامی اسلام (ص) در ضرورت محاسبه نفس می فرماید:‹‹حاسبــوا انفسڪم قبل ان تحاسبوا›› یعنی : پیش از آنکه به حسابتان برسند،خـود را ارزیابی کنید. امام صادق (ع) نیز خطاب به پسر جندب می فرمایند: ای پسر جندب ! برهر مسلمانی که ما را می شناسد لازم است که در شب و روز عملش را بر خود عرضـه کند و حسابگر خویش باشد، پس اگر عمل خوبی یافت بر آن بیفزاید و اگر عمل بدی یافت از آن استغفار نماید تا در رستاخیز خـوار نگردد. هم چنین امام موسی کاظم(ع) به هشام بن حکم در این باره فرموده اند: ‹‹لیس منا من لم یحاسب نفسه فی ڪل یوم›› از [خاصــان ] ما نیست کسی که روزانه به حساب خـود رسیدگی نکند. منبع:کتاب "ت مثل تجربه" محمدمهدی نجاتی مربےمحور،مسجدمدار @morabi_masjed