#یادداشت #الهیات ♦️ تاملی در باب الهیات به بهانه فوتبال فینال ACL برای خیلی از مردم ایران بازی مهمی بود اما متاسفانه به شکست منجر شد. در این مورد میتوان از منظرهای مختلف به بحث و گفتگو پرداخت اما آنچه که توجه مرا جلب کرد نگاه الهیاتی خیلی از مردم بود... فضای رسانه و مردم پر بود از جملاتی مانند «شانس با ما یار نبود»، « خدا نخواست که قهرمان شویم»، « به ما ظلم شده»، «ان شاء الله سال آینده».... جملاتی از این دست که در بین ما ایرانیان متداول است پرده از عقایدی بر میدارد که زیست ما را شکل می دهند. ما در شکستها بیشتر از آنکه خود را مقصر بدانیم و بدنبال تحلیل و ارزیابی شکستمان باشیم آن را به قضا و قدر ربط می دهیم و این چنین خاطر خود را آسوده میکنیم. ما معمولا با بی برنامگی به سمت رویدادها و حوادث می رویم اما وقتی موفق نمی شویم آن را به شانس و دشمنی طرف مقابل ربط میدهیم. نکته جالب اینکه خدا را همیشه سمت خودمان تصور می‌کنیم، بی آنکه تبیینی دینی و فلسفی برای آن داشته باشیم. انتظار داریم نیرویی ماورایی پیروزی ما را رقم بزند تا جایی که این نگاه در زندگی شخصی ما هم خودنمایی میکند. فارغ از اینکه چه تبیین فلسفی از زمان داشته باشیم در نگاه جامعه ایرانی، زمان خود راه حل است. این نوع تفکر هم ریشه در نگاه الهیاتی انسان ایرانی دارد و همانطور که گذشت بیشتر از آنکه خود را مسئول اتفاقات بداند آن را به تقدیر و سرنوشت ربط می دهد بهمین خاطر امیدوار است در آینده خداوند سرنوشت بهتری را برایش رقم بزند. بنظر می رسد این رویکرد الهیاتی نه تنها در عرصه زندگی مردم عادی پررنگ است بلکه در عرصه کلان سیاست و حکمرانی هم وجود دارد لذا انتظار می رود علما و اندیشمندان در این باب بیشتر به بحث و گفتگو بپردازند به امید اینکه این رویکرد اصلاح شود و همه ی ما از این اصلاح اندیشه بهره مند شویم. محمد مهدی رمضانی ۱۳۹۹/۹/۲۹ •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• ☘ مدرسه علمیه مجازی☘ @madresemajazi