#کارخانه انسان سازی جامعه و نظام اسلامی سؤال این است: انبیا برای پیراستن و آراستن مردم از چه راهی استفاده کردند؟ چه کار کردند؟ آیا آمدند پیش مردم، دانه دانه گوش افراد را گرفتند، دست افراد را گرفتند، تنها بردند در خلوتِ-خانه و صندوق-خانه و #مدرسه و #مکتب، بنا کردند آنها را تعلیم دادن؟ آیا انبیا مثل #زاهدان و #عارفان عالَم نشستند در خانقاه خودشان تا مردم بیایند، حال معنوی آنها را ببینند و با آنها هم عقیده و همراه و همگام بشوند؟ آیا انبیا مثل #فلاسفۀ عالم #مدرسه باز کردند، #تابلو زدند، #دعوت هم کردند؛ هر که میخواهد از ما حرف یاد بگیرد، بیاید اینجا پیش ما حرف یاد بگیرد، اینجوری بودند؟ یا نه، انبیا معتقد به #تربیت_فردی نیستند، انبیاء معتقد به دانه_دانه #انسان_سازی نیستند، انبیا معتقد به #کارهای_اتوکشیده و #نظیف نیستند؛ که خیال کنی مثل سقراط و افلاطون، مینشست ابراهیم خلیل الرحمان یا موسی یا عیسی یا پیغمر ما، در #مدرسه، مردم میرفتند از او استفاده میکردند، اینجوری نیستند، و البته اولیا مثل انبیا؛ که در باب امام خواهم گفت که امام صادق ما هم، آن جوری است. خطاست اگر کسی خیال کند که امام صادق مینشست روی منبر ، چهار هزار شاگرد پای منبرش می_نشستند؛ همچنانی که بعضی از افراد بی توجه، اینجوری تعبیر میکنند. ... ... نه امام جعفر صادق، نه جدش پیغمبر اسلام و نه همه انبیای عالم، روششان این روشها نبوده؛ #مدرسه_بازی و #موعظه_کاری و #تربیت_فردی، کار انبیاء نیست. انبیا فقط یک پاسخ دارند به این سوال، که چگونه میتوان انسان را ساخت؟ چگونه میتوان انسانها را بر طبقِ_الگوهایِ_صحیحِ_الهی تربیت کرد؟ یک جواب دارند، آن جواب این است، انبیا میگویند برای ساختنِ_انسان باید #محیطِ_متناسب، #محیطِ_سالم، #محیطی که بتواند او را در خود بپروراند، تربیت کرد و بس. انبیا میگویند دانه دانه نمیشود #قالب گرفت، #کارخانه باید درست کرد. انبیا میگویند اگر بخواهیم ما یکی یکی آدمها را درست کنیم، شب میشود و عمر میگذرد؛ #جامعه لازم است، #نظامی لازم است، باید در #منگنۀ یک #نظام، انسانها به شکل دلخواه ساخته بشوند و بس، فقط همین است و بس. کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی جلسه هفدهم ص ۳۰۵