eitaa logo
مائده آسمانی
107 دنبال‌کننده
5 عکس
1 ویدیو
775 فایل
"مائده آسمانی" گزیده ای از تفاسیر قرآن کریم، پخش شده از رادیو کرمان با کارشناسی حاج محمود خالقی ادمین: @Habib_khaleghi کانال تلگرام: https://t.me/maede_aasmani
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 088.mp3
8.31M
🔈برنامه 088، آیه 19 ـ 21 🌺چکیده این برنامه: 🔹خداوند بر اساس حکمتش موجودات را می‌آفریند و مقدار و اندازه‌ی آنان و ویژگی‌هاشان را تعیین می‌کند. 🔹یکی از این ویژگی‌ها، مقدار روزی موجودات ـ خصوصاً انسان‌ها ـ است. 🔹یکی از علت‌هایی که خداوند به همه بی حد و حصر روزی نمی‌دهد، این است که اگر چنین کند، انسان‌ها تجاوز و سرکشی می‌کنند: «و لو بسط الله الرزق لعباده لبغوا فی الأرض و لکن ینزّل بقدرٍ ما یشاء» و اساساً احساسِ بی‌نیازی، طغیان می‌آورد: «إن الإنسان لیطغی أن رآه استغنی». 🔹یکی دیگر از علت‌ها، امتحان است. فقر و غنا، ابزارِ امتحان الاهی هستند. نه فقر، نشانه‌ی اهانت خداوند به بندگان است و نه غنا، نشانه‌ی تکریم او. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 089.mp3
8.85M
🔈برنامه 089، آیه 19 ـ 21 🌺چکیده این برنامه: 🔹صفات خداوند دو دسته‌اند: صفات ذات و صفات فعل. هر کدام از مخلوقات ـ خصوصاً انسان‌ها ـ تجلّیِ بعضی از صفات خداوند هستند؛ اما نه تجلّیِ صفت ذات؛ بلکه تجلّیِ صفت فعل؛ زیرا ذات و صفات ذاتی خداوند، قابلِ تجلّی در مخلوقات نیستند. 🔹هر مخلوقی ظرفیت و قابلیت مخصوص به خودش را برای تجلّی صفات خداوند دارد که به اندازه همان ظرفیت، از خزائن الاهی فیض وجود دریافت می‌کند و صفات فعل خداوند را متجلّی می‌سازد. این بیان دیگری برای «ما ننزّله إلا بقدر معلوم» است. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 090.mp3
8.63M
🔈برنامه 090، آیه 19 ـ 21 🌺چکیده این برنامه: 🔹خداوند گاهی چیزی را به خود نسبت می‌دهد با ضمیر مفرد، مثل «لا إله إلا أنا» و گاهی با ضمیر جمع، مثل «إن من شیء إلا عندنا خزائنه». 🔹علت به کار بردنِ ضمیر جمع، دو چیز می‌تواند باشد: 👈بیان عظمت و جایگاه بلندِ خداوند؛ 👈اشاره به واسطه‌ها و وسیله‌های انجام کار، مثل «إنّا أنزلناه فی لیلة القدر» (فرشتگان گاهی واسطه‌ی نزول قرآن هستند). 🔹در هر صورت، یک قاعده کلی وجود دارد و آن این است که اگر مطلب درباره‌ی «ذات» یا «صفات ذاتی» خداوند باشد، هرگز درباره‌ی آن ضمیر جمع به کار نمی‌رود تا تصوّر توحید ذاتی، حتی به مقدار «توهم جمع» نیز مخدوش نگردد. 🔹تمام مواردی که ضمیر جمع ذکر شده، درباره‌ی «صفات فعل» خداوند هستند، مانند «میراندن»، «نازل کردن قرآن»، «حساب و کتاب بندگان در قیامت» و مانند اینها. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 091.mp3
8.67M
🔈برنامه 091، آیه 19 ـ 21 🌺چکیده این برنامه: 🔹آنچه مصداق «عند الله» و «وجه الله» باشد، باقی است و بقیه موجودات فانی‌اند. 🔹تعابیر دیگری نظیر «خزائن» در قرآن داریم؛ از جمله: «کتاب مبین»، «کتاب»، و «امام مبین». 🔹«مفاتح الغیب» نزد خداوند است و او «بالذات» به غیب آگاهی دارد. 🔹خداوند می‌تواند هر کسی را از «مفاتح الغیب» آگاه سازد. بنا بر این، انسان‌ها اگر برخی شرایط را داشته باشند، می‌توانند «بالعرض» از غیب آگاه شوند. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 092.mp3
9.05M
🔈برنامه 092، آیه 19 ـ 21 🌺چکیده این برنامه: 🔹با توجه به آنچه درباره خزائن الاهی در برنامه‌های پیشین عرض کردیم، یکی از پرسش‌های قرآنی پاسخ داده می‌شود: 🔹پرسش: خداوند در برخی از آیات می‌فرماید که اگر اراده کند چیزی موجود گردد، به او می‌گوید: «موجود باش!» و آن هم موجود می‌گردد، مثل آیه 82 سوره یس. با توجه به این که هنوز چیزی موجود نشده است، پس مخاطبِ این سخن خداوند «موجود باش!» چیست؟ 👈پاسخ: مخاطب، همان است که در خزائن الاهی حضور دارد و قرار است در نشأه‌ و عالَمی دیگر، ظهور و بروز یابد. گویی تعبیر «کن» یعنی از این نشأه به نشأه‌ای دیگر برو و در آنجا ظهور و بروز پیدا کن! 🔹در برخی آیات که سخن از «خلق» است، تدریج و گذر زمان نیز مراد است؛ اما در آیاتی که سخن از «امر» است، دیگر چنین چیزی مراد نیست. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
M-A-Hejr 093.mp3
9.17M
🔈برنامه 093، آیه 22 ـ 25 🌺چکیده این برنامه: 🔹در این برنامه، آیات 22 تا 25 سوره حجر، ترجمه می‌شوند و فهرست مسائلی که در این آیات بررسی خواهند شد، مطرح می‌گردد. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
M-A-Hejr 094.mp3
8.5M
🔈برنامه 094، آیه 22 ـ 25 🌺چکیده این برنامه: 🔹«لواقح» جمعِ «لاقح» است، به معنای بارور کننده. 🔹مراد از بارور کردنِ بادها، این است که بادها ابرها را «با هم جفت می‌کنند و در کنار هم قرار می‌دهند تا موجود جدیدی به نام باران یا برف و ... تولید شود». تلقیح به این معنا، در موجودات غیر زنده نیز وجود دارد. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani