✅آثار و عوامل سیاسی عاشورا✅ ولایت گریزی کوفیان:  سست عنصری و تزلزل شخصیت و عدم ثبات در قول و فعل کوفیان مهم ترین نمونه ولایت ناپذیری در ایجاد رخداد عاشوراست. مردمی که مشتاقانه امام را دعوت کرده بودند و در نامه های خود از انتظار مردم و باغستانه ای به سبزه آراسته و میوه های رسیده و گیاهان روییده و برگ­های سبز درختان و سپاه مجهز و آماده برای امام دم زده بودند، ناجوانمردانه و خائنانه رأی و عقیده خود را پس گرفتند و در صف دشمنان حضرت اباعبدا... حاضر شدند. این لکه ننگ تا ابد بر دامان کوفیان باقی خواهد ماند. بهتر آن است که وصف کوفیان را از زبان حضرت زینب (س) بگوئیم. حضرت زینب(س) در توصیف کوفیان چنین می­فرماید:  «ای مردم کوفه! ای صاحبان مکر و خدعه! آیا بر ما گریه می­کنید؟ هرگز آب دیدگان شما فرو نایستد و ناله های شما ساکت نگردد. مَثَل شما، مَثَل زنی است که رشته های خود را نیکو ببافد و سپس از هم باز کند. شما ایمان خود را مایه مکر و خیانت در میان خود ساختید و رشته ایمان را بستید و دو مرتبه باز کردید. در میان شما، جز خودستایی و فساد و سینه های پرکینه و چاپلوسی و تملقی چون تملق کنیزان و غمّازی با دشمنان، خصلتی نیست. شما مانند گیاه­های زباله دان ها هستید که قابل خوردن نیستند و به نقره ای می مانید که زینت قبور باشد و از آن استفاده درست نمی گردد و عذاب جاویدان برای شما آماده شد. آیا پس از کشتن ما بر ما گریه می کنید و خود را سرزنش می­نمایید؟ آری به خدا قسم زیاد گریه کنید و کم بخندید. همانا شما لکه عار روزگار را به دامان خود افکندید که به هیچ آبی نمی­توان شست و شویش داد.»  غربت حضرت مسلم: تنهایی و سرگشتگی حضرت مسلم در کوچه های کوفه، شعاعی از تنهایی و غربت مولایش ابا عبدا... علیه السلام است. پس از شنیدن خبر قتل هانی، مسلم با افرادی که با او بیعت کرده بودند، برای جنگ با ابن زیاد از خانه خارج شد، چون اصحاب مسلم با خبر آمدن لشگرهای شام تهدید شدند، اندک اندک پراکنده شدند. #ثامن #شعور_حسینی #نهم_محرم