eitaa logo
انس با قرآن( هادی)
1.1هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.6هزار ویدیو
2 فایل
مدیر کانال : @Mafahime مسئول ثبت نام: @thaghalain5 #استاد_سید_محمدصادق_محدث مدرس برنامه #هادی شبکه آموزش #مفاهیم #قرآن #استاد سید هادی محدث #دوره_آموزش_مفاهیم_قرآن #دوره_قصه_گویی_خلاق با مضامین دینی
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺 💠خطبه ۱۹۱ : امام(ع) در اين سخن به بيان عواقب سوء مى پردازد که از شاخه هاى بى تقوايى است و در ضمن نُه جمله کوتاه، دستوراتى درباره برحذر شدن از دنياى فريبنده بيان کرده، چنين مى فرمايد: «در برابر زرق و برق دنيا خويشتن دار، و نسبت به آخرت دلباخته و مشتاق باشيد. آن کس که تقوا او را بلند مرتبه ساخته، خوار مشمريد و آن کس که دنيا عزيزش کرده ارجمند ندانيد. به زرق و برق دنيا چشم ندوزيد و به سخن کسى که شما را ترغيب به آن مى کند گوش فرا ندهيد و به ندايش پاسخ مگوييد. از درخشندگى ظاهريش روشنايى مخواهيد و فريفته اشياى (به ظاهر) نفيس آن نگرديد» 🔹به يقين هر کس اين هشدارهاى نه گانه را به کار ببندد در دام شيطان و دنياپرستان نخواهد افتاد. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠 قسمتی از خطبه ۱۳۰ : سخنان حضرت (ع) در خطاب به ابوذر، رحمه الله، هنگامى كه عثمان او را به ربذه تبعيد كرد: 🔹«اى ابوذر ! تو به خاطر خدا (بر آنها) خشم گرفتى و غضب کردى پس به همان کس که برايش غضب نمودى اميدوار باش.آن گروه از تو بر دنيايشان ترسيدند و تو از آنها بر دينت، بنابراين آنچه را که آنها براى آن در وحشتند به خودشان واگذار، و به خاطر آنچه که براى از دست رفتن آن مى ترسى از آنها فرار کن .چه نيازمندند آنها به آنچه از آن منعشان کردى، و چه بى نيازى از آنچه تو را منع کردند، و به زودى مى دانى چه کسى فرداى قيامت، سود مى برد، و چه کسى (از فزونى رحمت الهى) مورد غبطه واقع مى شود.اگر درهاى آسمان ها و زمين ها به روى بنده اى بسته شده باشد، و او تقواى الهى را پيشه کند، خداوند، راهى از زمين و آسمان براى او خواهد گشود !..» 💠اين جمله در واقع اشاره اى است به آيه شريفه : « (وَمَنْ يَتَّقِ اللهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً * وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لاَيَحْتَسِبُ); کسى که تقواى الهى پيشه کند، خداوند راه نجاتى براى او قرار مى دهد و او را از جايى که گمان ندارد روزى مى دهد» http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۲۳ : ! 💠امام(ع) در این سخن پربار و حکمت آمیز به اهمیت و نیک در انسان اشاره دارد و تلویحاً کسانى را که بر نسب خود تکیه مى کنند در خطا مى شمرد و مى فرماید: «کسى که عملش او را (از پیمودن مدارج کمال) کُند سازد نَسَبش به او سرعت نخواهد بخشید» 💠درست است که نسب عالى یکى از مزایاى اجتماعى افراد محسوب مى شود ولى در واقع جنبه تشریفاتى دارد; آنچه به حقیقت و واقعیت مقرون است اعمال خود انسان است و بسیار دیده ایم افرادى که از خانواده هاى پایین بودند به سبب تلاش و کوشش به مقامات عالى رسیده اند در حالى که افراد دیگرى با نسب هاى عالى بر اثر سستى و تنبلى خوار و بى مقدار شدند. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠بخشی از حکمت۳۹۶ : «دنيا دو روز است: روزى به سود توست و روزى به زيان تو. در آن روز كه به سود توست مست و مغرور مباش و آن روز كه به زيان توست صابر و شكيبا باش» 💠واقعيت چنين است كه دنيا هميشه به كام انسان نيست همانگونه كه همواره به زيان او نمى باشد; مخلوطى است از شيرينى ها و تلخى ها، كاميابى ها و ناكامى ها و ...كه بايد با هر يك از اين دو بخش برخورد مناسبى داشت. آن روز كه دنيا به كام انسان است بايد مراقب باشد كه اين پيروزى او را به غرور و مستى نكشاند بلكه شكرگزار بخشنده اين نعمت ها باشد و حق آن ها را ادا كند تا خدا نعمتش را بر او افزون سازد. و آن روز كه دنيا چهره عبوس خود را نشان مى دهد و كام انسان را با حوادث ناگوار تلخ مى كند در آن روز نبايد زبان به شكايت بگشايد بلكه بايد صبر پيشه كند تا از يك سو اجر صابران را داشته باشد و از سوى ديگر با صبر و شكيبايى مى تواند اعصابى آرام داشته باشد و براى برون رفت از مشكلات راه چاره اى بينديشد زيرا انسانى كه به هنگام بروز مشكلات بى تابى مى كند راه چاره را نيز گم خواهد كرد. http://eitaa.com/mafahimm
هدایت شده از انس با قرآن( هادی)
🍀﷽🍀 💠امام صادق (ع) فرمودند: هر چيزى بهارى دارد و است. ✨ویژه برنامه کانال انس با قرآن به مناسبت ماه مبارک رمضان 🌙✨ 📖۱- استاد معتز آقایی(تندخوانی)⏳ 🔍۲- در آیات هر جزء توسط استاد سید محمدصادق محدث (بیان ۲۰ نکته جذاب و شنیدنی از هر جزء قرآن به صورت صوتی) 📖۳)هر شب یک شاخه گل محمدی از بوستان علوی (شرحی بر ) 🌹در این ماه مبارک عضو این کانال شوید و دوستان خود را نیز به این کانال دعوت کنید تا در ثواب تلاوت و تدبر آنها شریک شوید.🌹 کانال انس با قرآن 👇 http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۳۴۶ : 🔹امام (ع)فرمود : 《آبرويت جامد است و تقاضا آن را آب كرده، فرو مى ريزد.ببين آن را نزد چه كسى فرو مى ريزى.》 🔹انسان تا مى تواند نبايد از كسى تقاضايى كند و ى خود را در آن راه بريزد؛ اما اگر روزى ناچار شد، بايد كسى را براى تقاضا كردن برگزيند كه شايسته آن باشد و لااقل آبروى خود را نزد انسان باشخصيتى فروريخته باشد. 🔹در حديثى مى خوانيم كه «حارث همدانى» (از ياران خاص اميرمومنان على ع) مى گويد: شبى نزد آن حضرت به گفتگو نشسته بودم. عرض كردم : حاجتى دارم. امام(ع)فرمود: مرا شايسته دانستى كه حاجت خود را از من بخواهى؟ عرض كردم: آرى. فرمود: خدا تو را جزاى خير دهد. سپس برخاست و چراغ را خاموش كرد و نشست. بعد فرمود: چراغ را براى اين خاموش كردم كه ذلت عرض حاجت را در صورت تو نبينم. اكنون بگو چه مى خواهى، زيرا از پيغمبر اكرم(ص) شنيدم مى فرمود: مردم در سينه بندگان است. كسى كه آن را بپوشاند عبادتى براى او محسوب مى شود و كسى كه آن را افشا كند لازم است براى انجام آن حاجت تلاش كند. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠 حکمت ۱۳۹ : به اندازه توست: امام(ع) در اين گفتار حكيمانه خود اشاره اى به رابطه مواهب الهى با نيازها و مصرف ها كرده مى فرمايد: «كمك (الهى) به اندازه حاجت و نياز نازل مى شود» 🔹 این گفتار حکیمانه در واقع مى خواهد مردم را از بخل و تنگ گرفتن بر عیال و کسانى که نان خور او هستند بر حذر دارد و به شرکت در کارهاى خیر تشویق کند و امیدوار سازد که هر اندازه بیشتر به سراغ این امور رود خداوند هم روزى او را وسیع تر مى کند. ابن ابى الحدید در شرح نهج البلاغه خود حدیثى را (از رسول خدا(ص)) آورده که مى فرماید: «هر کس دامنه انفاق را گسترش دهد خداوند روزى او را وسیع تر مى کند و هر زمان افراد خانواده انسان بیشتر شوند روزى نیز فزون تر خواهد شد». http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۶ : ( و ) 🔹امام(علیه السلام) در این عبارات نورانى بر چهار مطلب تأکید مى کند: نخست مى فرماید: «سینه عاقل گنجینه اسرار اوست» یعنى همان گونه که صاحبان ثروت اشیاء قیمتى را در صندوق هاى محکم نگاه دارى مى کنند، انسان عاقل نیز باید اسرارش را در دل خود پنهان دارد. 🔹سپس در دومین جمله مى فرماید: «خوشرویى و بشاشت، دام محبت است» در حدیثى از امیر مؤمنان على(ع) در بحارالانوار مى خوانیم که فرمود: «هنگامى که برادران دینى خود را ملاقات مى کنید با هم مصافحه کنید و بشاشت و مسرت را در برابر آنها اظهار کنید و در نتیجه هنگامى که از هم جدا مى شوید گناهان شما بخشوده خواهد شد» 🔹در سومین جمله مى فرماید: «تحمل ناراحتى ها گور عیب هاست» 🔹سپس امام(ع) در آخرین نکته مى فرماید: «آن کس که از خود راضى باشد افراد خشمگین بر او بسیار خواهند بود» دلیل آن روشن است، زیرا فرد از خود راضى انتظار دارد دیگران براى او احترام فراوان قائل شوند و هنگامى که این گونه احترامات را نمى بیند،نسبت به مردم بدبین مى شود و زبان به بدگویى مى گشاید و بى اعتنایى پیشه مى کند و همین امر مردم را به او خشمگین مى سازد. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠 حکمت ۵۳ : 🔹امام(ع)مى فرماید: « آن است که ابتدایى (و بدون درخواست) باشد، اما آنچه در برابر تقاضا داده مى شود یا از روى حیاست و یا براى فرار از مذمّت» 🔹سخاوت را این گونه تفسیر کرده اند: حالت و فضیلتى درونى است که انسان را به بذل مال به مستحقان و نیازمندان بدون عوض وا مى دارد. 🔸بر این اساس اگر کسى درخواستى کند و از آبروى خود به وسیله درخواست مایه بگذارد، آنچه سخاوتمندانه مى بخشد در واقع عوض آبروى اوست و به راحتى نمى توان نام آن را سخاوت گذاشت و نیز بخشش که پس از درخواست صورت مى گیرد ممکن است بدین سبب باشد که اگر بخشش نکند، درخواست کننده و یا مردمى که از آن آگاهى مى یابند او را نکوهش و مذمت کنند، بنابراین بخشش در برابر نجات از مذمت مردم واقع شده است و بدون عوض نیست.بنابراین سخاوت خالص و حقیقى آن است که انسان پس از آگاهى بر نیازمندى افراد آبرومند، در حل مشکل آنها به صورت پنهانى بکوشد و نیازى به سؤال نباشد. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۳۳ : ( و ممنوع!) امام(ع) در این سخن کوتاه و پرمعنا دعوت به اعتدال در بذل و بخشش هاى مالى مى کند و مى فرماید: « باش و در این راه مکن و در زندگى حساب گر باش و سخت گیر مباش» 💠در روایتى از امام صادق(ع) با ذکر مثال روشن و جالبى این حد اعتدال بیان شده است. راوى مى گوید: «امام مشتى از سنگریزه برداشت و محکم در دست خود گرفت سپس فرمود: بخل که خداوند فرموده همین است. آن گاه مشت دیگرى بر داشت و چنان دست خود را گشود که همه آن روى زمین ریخت و فرمود این اسراف است آن گاه مشت دیگرى برداشت و آن را به طورى گشود که مقدارى در کف دست باقى ماند و مقدارى از لابه لاى انگشتان فرو ریخت و فرمود این همان اعتدال است.» http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۵۷ : امام(ع) در این گفتار کوتاه و حکمت آمیز به اهمیت اشاره کرده مى فرماید: «قناعت مالى است که هرگز تمام نمى شود» 💠در تعریف قناعت مى توان گفت: حالتى است که انسان با داشتن آن به حد اقل ضروریات زندگى مى سازد و به دنبال زرق و برق و اضافاتى که فکر و وقت انسان را پیوسته به خود مشغول مى دارد و آلوده انواع محرمات مى کند نمى رود. 🔹در بحارالانوار نیز از آن حضرت نقل شده که فرمود: «من در جستجوى توانگرى برآمدم ولى آن را جز در قناعت نیافتم (زیرا حرص، غالب توانگران را راحت نمى گذارد) بنابراین قناعت پیشه کنید تا غنى شوید». http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠بخشی از خطبه ۱۷۶ : در اين بخش، امام(ع) اهمّيّت قرآن مجيد را بيان مى کند و پنج وصف مهم در پنج جمله بيان مى دارد، مى فرمايد: «بدانيد اين قرآن، پند دهنده اى است که هرگز کسى را نمى فريبد و هدايتگرى است که هيچ گاه گمراه نمى سازد و سخنگويى است که هرگز دروغ نمى گويد.هيچ کس در کنار اين قرآن ننشسته جز اين که از کنار آن با زياده يا نقصانى برخاسته ; زيادتى در هدايت يا نقصانى از کوردلى و جهالت.و بدانيد هيچ کس با داشتن قرآن، فقر و بيچارگى ندارد و هيچ کس بدون آن غنا و بى نيازى نخواهد داشت» 💠 يک راهنماى خوب و هدايتگر، کسى است که نه دروغ بگويد، نه خيانت کند و نه گرفتار گمراهى شود تا سبب انحراف ديگران گردد. قرآن وحى الهى است که از علم بى پايان حق سرچشمه گرفته ; نه دروغى در آن راه دارد و نه غشّ و خيانتى ; چرا که گوينده اين کتاب، خداوند است و خدا از همگان بى نياز و بر همگان مشفق است. در نتیجه هدایت های قرآن سبب میشود که همنشين هاى قرآن پيوسته در زياده و نقصان باشند: فزونى در هدايت و کاستى در گمراهى ; و ديگر اين که قرآن سرمايه اى است عظيم که هر کس و هر جامعه اى از آن بهره گيرد و دستوراتش را به کار بندد، نه گرفتار فقر معنوى مى شود و نه فقر مادّى و آن ها که به آن پشت کنند گرفتار هر دو نوع فقر خواهند شد. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠بخشی از حکمت ۱۲۳ : ✨«تعجب مى کنم از کسى که دار فانى را آباد مى کند ولى دار باقى را ترک مى نماید و به فراموشى مى سپارد»✨ 🔸این جهان دار فانى است; هر روز گروهى مى میرند و گروهى به دنیا مى آیند و جاى آنها را مى گیرند. سپس همین گروه جاى خود را به گروه هاى دیگر مى دهند. کاخ هاى زیبا بر اثر گذشت زمان به ویرانه اى مبدل مى شود... همه چیز در گذر است و همه چیز رو به فنا مى رود. آیا عقل اجازه مى دهد که انسان در آبادى این دار فانى بکوشد; اما سراى آخرت را که در آن حیات جاویدان است فراموش کند و گامى در طریق عمران و آبادى آن از طریق ایمان و اعمال صالح بر ندارد؟ 🔹در حدیثى از امیرمؤمنان على(ع) مى خوانیم: «دنیا منتقل مى شود و فانى مى گردد اگر (فرضا) براى تو باقى بماند تو براى او باقى نمى مانى». http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠 قسمتی از خطبه ۱۹۳ : (شب پرهیزگاران) اما شب هنگام بر پاى خود (به نماز) مى ایستند و آیات قرآن را شمرده و با تدبر مى خوانند، به وسیله آن، جان خویش را محزون مى سازند و داروى درد خود را از آن مى طلبند. هنگامى که به آیه اى مى رسند که در آن، تشویق است (تشویق به پاداشهاى بزرگ الهى در برابر ایمان و عمل صالح) با اشتیاق فراوان بر آن تکیه مى کنند و چشم جانشان با علاقه بسیار در آن خیره مى شود و گویى آن بشارت را در برابر چشم خود مى بینند و هنگامى که به آیه اى مى رسند که بیم و انذار در آن است (انذار در برابر گناهان) گوشهاى دل خویش را براى شنیدن آن باز مى کنند و گویى فریادها و ناله هاى زبانه هاى آتش دوزخ در درون گوششان طنین انداز است! آنها قامت خود را در پیشگاه خدا خم مى کنند (و به رکوع مى روند) و پیشانى و کف دست ها و سر زانوها و نوک انگشتان پا را (به هنگام سجده) بر زمین مى گسترانند و آزادى خویش را از پیشگاه خداوند متعال درخواست مى کنند. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۵۹ : ! 🔹امام(ع) در اين سخن كوتاه و گرانمايه به اهميت هشدارهاى بجا و سودمند پرداخته مى فرمايد: «كسى كه تو را (از امورى كه خطرناك است) بترساند همچون كسى است كه به تو بشارت دهد (به امورى كه مايه سرور و خوشحالى است)» 🔹در حديثى در كتاب شريف كافى از امام باقر(ع) مى خوانيم كه به يكى از ياران خود فرمود: «از كسى پيروى كن كه تو را مى گرياند ولى خيرخواه توست از كسى كه تو را مى خنداند اما به تو دروغ مى گويد و حقايق را وارونه نشان مى دهد، پيروى مكن». http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠بخشی از حکمت ۴۱۵ : امام(ع) را در لباس مثال گويايى بيان كرده، مى فرمايد: «اهل دنيا همچون كاروانى هستند كه هنوز رحل اقامت نيفكنده اند كه قافله سالار فرياد مى زند ( كوچ كنيد) و آن ها كوچ مى كنند» 💠اشاره به اين كه مردم دنيا حتى وضعشان از مسافران عادى نيز بدتر است زيرا مسافران عادى هنگامى كه وارد منزلى شدند مقدارى در آن جا مى مانند و استراحت مى كنند و خود را آماده ادامه راه مى نمايند مگر اين كه قافله سالار بعد از اجازه اقامت احساس كند در آن منزلگاه خطرى است، در اين صورت بلافاصله اعلام مى دارد همه برخيزند و آماده حركت شوند و اهل دنيا درست به چنين قافله و قافله سالارى مى مانند و اين مربوط به شرايط غير عادى است. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۳۱۲ : امام علی(ع)فرمودند : دلها (ى انسانها) گاه روى مى آورد (و پرنشاط است) و گاه پشت مى كند(و بى نشاط است) آنگاه كه روى مى آورد آن را به انجام نوافل و مستحبات نيز وادار كنيد و آنگاه كه پشت مى كند و بى نشاط است تنها به انجام فرائض و واجبات قناعت نماييد. 💠 بدون شك، انسان حالات مختلف و متفاوتى دارد و در هر يك از اين حالات بايد موافق آن گام بردارد تا به نتيجه مطلوب برسد. در نامه 69 كه از نامه هاى جالب اميرمؤمنان على(ع)به «حارث همدانى» است نيز اشاره اى به اين حقيقت شده آنجا كه مى فرمايد: «در انجام عبادت، نفس خود را بفريب (و آن را رام ساز) و با آن مدارا كن و خويشتن را بر آن مجبور نساز، بلكه بكوش آن را در وقت فراغت و بانشاط به جا آورى مگر فرايضى كه بر تو مقرر شده است كه در هر حال بايد آنها را انجام دهى و در موقعش مراقب آن باشى». http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۷ () امام(ع)به دو موضوع که در زندگى مادى و معنوى او تأثیر فراوان دارد اشاره کرده نخست مى فرماید: «صدقه داروى شفابخشى است» 🔹در قرآن مجید و در روایات اسلامى صدقه یکى از مهم ترین و مؤثرترین حسنات شمرده شده است. 🔹صدقه به هرگونه بخشش گفته نمى شود، بلکه بخشش هایى است که قصد قربت در آن باشد. اما چگونه این صدقات داروى شفابخشى است، بخشى از آن جنبه حسى دارد که با چشم خود مى بینیم; بیماران محروم از این طریق درمان مى شوند، ایتام سرپرستى مى گردند و.... و بخشى از آن جنبه معنوى دارد. در حدیث نبوى(ص) آمده است: «بیماران خود را با صدقه درمان کنید و درهاى بلا را با دعا ببندید». 🔹 در دومین نکته مى فرماید: «اعمال بندگان در این جهانِ زودگذر در برابر چشمان آنها در آن جهان (پایدار) است» این کلام امام اشاره روشنى به تجسم اعمال در قیامت دارد. منظور از تجسم اعمال این است که اعمال نیک و بد هر یک در روز قیامت به صورت مناسب حسى درمى آید و انسان ها در کنار اعمال مجسم خود خواهند بود و بخشى از پاداش و کیفر آنها از این طریق صورت مى گیرد. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۲۹ : امام(ع) در مورد سرعت گذشت عمر و فرارسيدن لحظات مرگ به همگان هشدار مى دهد مى فرمايد: «در حالى که تو به زندگى پشت مى کنى و مرگ به تو روى مى آورد ملاقات (با يکديگر) چه سريع خواهد بود!» 💠نکته مهمى در اين سخن پرمحتواى امام(ع) است که نخست همه انسان ها را در حال حرکت به سوى پايان عمر معرفى مى کند و اين يک واقعيت است. انسان در هر نفسى که مى زند يک گام به پايان زندگى نزديک مى گردد، اين حرکت سريع بدون يک لحظه توقف ادامه دارد و به اين ترتيب، از اين سو همه انسان ها شتابان به سوى مرگ حرکت مى کنند. از سوى ديگر، پيوسته عوامل مرگ به سوى انسان در حرکت اند خواه اين عوامل از طريق حوادث ناگهانى، زلزله ها، تصادف ها و مانند آن باشد يا به صورت بيمارى هايى که با گذشت عمر و ناتوانى اعضا خواه ناخواه دامان انسان را مى گيرد و بدين ترتيب دو حرکت از دو سو رو به روى يکديگر دائماً در حال انجامند در چنين شرايطى ملاقات با يکديگر سريع خواهد بود. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۲۱۳ : امام علی (ع) دستور بسيار خوبى براى تحصيل در زندگى مى دهد و مى فرمايد: «چشم خود را بر خاشاك و رنج ها فرو بند تا هميشه راضى باشى» 💠اشاره به اين كه زندگى انسان در اين جهان به هر حال آميخته با ناراحتى هايى است و شايد هيچ كس را نتوان پيدا كرد كه از چيزى ناراحت نباشد; گاه مشكلاتى براى خود مى بيند و گاه براى فرزندان و بستگان، يا دوستان، يا همشهريان، يا هموطنان و امثال آن و اگر انسان تاب تحمل هيچ مشكلى را نداشته باشد و در برابر هر مشكلى بى تابى و جزع و فزع كند، هرگز رضايت خاطر و آرامش روح پيدا نخواهد كرد، بنابراين انسان بايد صبور و شكيبا و داراى تحمل باشد تا بتواند آرامش خود را در زندگى حفظ كند و از حيات خود راضى و از نعمت هاى پروردگار خشنود باشد و گرنه اين بى تابى ها ممكن است سر از شكايت از پروردگار درآورد و سعادت انسان را بر باد دهد. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۶۹ : نگران مباش: امام(ع) در این گفتار حکیمانه به افرادى که در رسیدن به مقصودشان ناکام مى مانند دستورى مى دهد که مایه آرامش است، مى فرماید: «هنگامى که آنچه را مى خواهى انجام نمى گیرد، از وضعیتی که داری،ناخشنود نباش». 💠براى این جمله تفسیرهاى متعددى از سوى شارحان نهج البلاغه ذکر شده است; اکثر شارحان بر این عقیده اند که این سخن حکیمانه اشاره به همان چیزى است که در قرآن مجید آمده: (لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَکُم) یعنى هنگامى که به مقصد نرسیدى غمگین مباش، چرا که اگر مقصود مادى است دنیاى مادى بقایى ندارد و اگر مقصود معنوى است خداوند براى تلاشى که کردى به تو اجر و پاداش مى دهد. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۲۶۳ : (دو دلیل ) امام علی(ع)مى فرماید: «عجله کردن پیش از فراهم شدن امکانات، و از دست دادن امکانات و سستى نمودن پس از فرصت، از حماقت و نادانى است». 💠امام(ع) دو چیز را در این جا نشانه نادانى مى شمرد: نخست تعجیل کردن قبل از فراهم شدن امکانات است مثل این که کسى در فصل غوره کردن درختان انگور اصرار بر چیدن انگور داشته باشد که نشانه نادانى است و دیگر این که وقتى فرصت ها فراهم مى شود سستى کند تا فرصت از دست برود; فرصتى که شاید هرگز بازنگردد این هم نشانه نادانى است.دانا کسى است که صبر کند و در انتظار فرصت باشد و هنگامى که فرصت فراهم شد بدون فوت وقت دست به کار شود و به مقصود خود برسد. این کار نشانه مدیریت صحیح است. پیامبر اکرم(ص)مى فرمایند: «مردم را عجله (بى جا) هلاک مى کند و اگر مردم در کارها درنگ مى کردند (و با آرامش و دقت کارها را انجام مى دادند) احدى هلاک نمى شد». http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠حکمت ۲۷۸ : امام (ع)در اين گفتار حكيمانه به نكته اى اشاره مى فرمايد كه بسيارى از آن غافلند، مى فرمايد: «كار كمى كه (با نشاط) آن را ادامه دهى اميدبخش تر از كار زياد و خسته كننده است» 💠بسيارى افراد هنگامى كه اهميت و فوايد كارى را مى شنوند ـ خواه فوايد مادى داشته باشد يا معنوى ـ به آن هجوم مى آورند، به مقدار زيادى انجام مى دهند و خسته شده و درنتيجه، از آن كار سرخورده مى شوند واى بسا كمتر رغبت تكرار آن را پيدا مى كنند در حالى كه اگر كار كمتر باشد وانسان آن را با ميل و رغبت ادامه دهد بسيار مفيدتر است. كارِ گروه اول مانند رگبارى است كه از آسمان نازل شود و سيلابى راه بيفتد وهمه جا را آب فرا بگيرد و بسيارى از زراعت ها و خانه ها را ويران سازد؛ ولى كار گروه دوم مانند باران هاى نرم نرم طولانى و مفيد است كه همه جا را آباد مى كند بى آنكه ويرانى به بار آورد. http://eitaa.com/mafahimm
🌺 💠 حکمت۳۹۲ : امام(ع) در اين گفتار حكيمانه به نكته مهمى اشاره كرده نخست مى فرمايد: «سخن بگوييد تا شناخته شويد» اشاره به اين كه اگر مى خواهيد مقامات علمى و فضل و كمال و ايمان و ارزش هاى وجودى شما آشكار گردد و مردم از آن بهره گيرند سخن بگوييد تا شما را بشناسند و به شخصيت شما پى ببرند و جايگاه خود را در جامعه پيدا كنيد و بتوانيد فرد مفيدى باشيد. و اگر سكوت كنيد ممكن است ساليان دراز در ميان مردم باشيد و شما را نشناسند و از وجودتان استفاده نكنند . آنگاه امام(ع) با تعبير جالبى براى آن استدلال مى كند، مى فرمايد: «زيرا انسان در زير زبان خود پنهان است» گويى شخصيت انسان مخفى گاهى دارد و آن، زير زبان اوست، هنگامى كه سخن بگويد، زبان از روى آن برمى خيزد و مخفى گاه آشكار مى شود. http://eitaa.com/mafahimm
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🔖 : 💠سوال :با توجه به ۳۰ شاخه گل محمدی از بوستان علوی ، در بیان اهمیت قرآن کریم حضرت علی(ع) ۵ وصف برای قرآن را بیان فرمودند.اوصاف رانام ببرید. : 💠بخشی از خطبه ۱۷۶ : در اين بخش، امام(ع) اهمّيّت قرآن مجيد را بيان مى کند و پنج وصف مهم در پنج جمله بيان مى دارد، مى فرمايد: «بدانيد اين قرآن، پند دهنده اى است که هرگز کسى را نمى فريبد و هدايتگرى است که هيچ گاه گمراه نمى سازد و سخنگويى است که هرگز دروغ نمى گويد.هيچ کس در کنار اين قرآن ننشسته جز اين که از کنار آن با زياده يا نقصانى برخاسته ; زيادتى در هدايت يا نقصانى از کوردلى و جهالت.و بدانيد هيچ کس با داشتن قرآن، فقر و بيچارگى ندارد و هيچ کس بدون آن غنا و بى نيازى نخواهد داشت» 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸 http://eitaa.com/mafahimm