دین ابراهیمی جدید؛ در ظاهر رحمت، در باطن عذاب 🔺چندی پیش پاپ تواضروس دوم، پاپ کلیسای ارتدوکس مصر، ایده «دیانت ابراهیمی» را رد کرده و به گفته او این ایده ای است که توسط کارخانه جهان یعنی غرب تولید شده و توسط معبد جهان یعنی شرق رد شده است. 🔺این اظهار نظر پاپ به دنبال انتقاد شگفت‌انگیری بود که در آن زمان از سوی شیخ الازهر، امام احمد الطیب، صادر شد و «#الابراهیمیه» را یک رویا و و دعوتی خطرناک برشمرد که هدف آن آمیختن سه دین توحیدی اسلام، مسیحیت و #یهودیت است، آمیزه‌ای که احترام به باور دیگری را با شناخت آن اشتباه می‌گیرد. 🔺با این حال، این دو انتقاد هر دو مبتنی بر مبانی اعتقادی و الهیات اسلامی یا مسیحی بودند و دلایل و خطرات سیاسی آن که از سوی شورای فتوای فلسطین توضیح داده شد، توجهی نداشتند. 🔺پروژه ابراهیمی نشان‌دهنده یک استثمار سیاسی است که اشغالگران اسرائیلی از آن سود می‌برند تا حق ادعایی خود را تثبیت کنند و آنچه به نام «مسیر ابراهیم» شناخته می‌شود چیزی نیست جز ترسیم مجدد نقشه خاورمیانه، مطابق با نقشه اسرائیل بزرگ است. 🔺یکی از بزرگترین خطرات طرح دین ابراهیمی، تقدیس جاده‌ای به نام مسیر ابراهیم است، مسیری که روایت‌های هر سه دین با وجود تفاوت‌هایی که دارند می‌گویند پیامبر خدا حضرت ابراهیم(ع) و خاندانش چهار هزار سال پیش از آن هجرت کردند. این مسیری است که از حران ترکیه شروع می‌شود و از سوریه، عراق، مصر، اردن، لبنان، عربستان، ایران و فلسطین می‌گذرد و به شهر الخلیل ختم می‌شود، جایی که پدر پیامبران (حضرت ابراهیم) در آن مدفون است. 👈متن کامل این تحلیل را در وب‌سایت مفاز بخوانید @mafaz_news