چرا هیشکی منو دوست نداره

خورشید دوباره جان گرفته، میسوزد ولی ما به شب های سردمان عادت کرده ایم؛ این بار نوبت حس نا آشنای گرماست ک مارا بسوزاند، این روز ها خوشی ها دیگر رنگ و بوی قدیم را ندارد و من به این گرما تعلق ندارم حتی دیگر به آن سرمای پیشین. و حالا من نه به خوبی و نه به بدی و حتی مرگ تعلق ندارم. انگار در وجودم حس زیستن مرده حتی در جهانی دیگر!

همچی مسخره

یه نفر سعی میکنه یکم بهم نزدیك بشه . من : اگه این اشتباه مرگبار رو نکنی امنیتت بیشتره !

این زندگی یه خوابه با تو ؛ بذار تو این خواب بمیرم . . .

اینجا نشد ؛ اون دنیا باشه قرار من و تو : )

تو این خونه اعصاب کی داره ؟

چطوری میتونم انقدر خوب وانمود کنم که آدم خوب و سالمی‌ام ؟ بازیگری مهارتیه که هیچوقت براش تلاشی نکردم و در عین حال میتونم به خوبی ازش استفاده کنم . . .

گریه نکن . گریه نکن.

ایبابا