همچون آدمی که در جریان یک رودخانه ی تندی که در بستر سیلی که از کوهسار پایین می‌آید، قرار گرفته باشد؛ البتّه مایل نیست که به صخره‌های تنومند و تناور اصابت بکند و سرش بشکند، البتّه مایل نیست که با این آب برود و توی باتلاق بیافتد، البتّه مایل نیست که در لابه لای امواج این آب خفه بشود، امّا با آنکه مایل نیست، این جریان تند آب بی اختیار او را میبرد، دست و پا هم میزند، خود را به این طرف و آن طرف هم میچسباند، به هر خار و خسی متشبّث هم میشود، امّا جریان آب، جریان تندی است؛ بی اختیار او را میبرد. ولایت طاغوت و ولایت شیطان یک چنین چیزی است. لذا آیه ی قرآن میفرماید: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یدْعُونَ إِلَی النَّارِ»؛ پیشوایان و رهبرانی وجود دارند که پیروان و افراد تحت فرمان خود را به طرف آتش دوزخ و بدبختی میکشانند. آیه ی دیگر قرآن میفرماید: «أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ الله کفْرا؛ آیا نمی نگری به آن مردمی که نعمت پروردگار را کفران کردند؟ این نعمتی که کفران کردند چه بوده است»؟ نعمت قدرت که مظهر قدرت پروردگار است، قدرت‌های دنیوی، نعمت سررشته داری اداره ی امور انسان، نعمت در دست داشتن استعدادها و اندیشه‌ها و نیروها و انرژی‌های فراوان از انسانها، اینها همه اش نعمت است، سرمایه‌هایی است که میتواند برای انسانیت منشأ خیر باشد. هر کس از این انسانها که تحت اختیار آن مردمی هستند که در این آیه مورد اشاره هستند، میتوانستند انسانهای بزرگی باشند، میتوانستند به عالی ترین مدارج کمال برسند؛ امّا اینها به این نعمتها کفران کردند و در راهی به کار نیانداختند، در دنبالش میفرماید: خودشان به دَرَک! قوم خود را و مردم تحت فرمان خود را به دیار نیستی و نابودی و هلاکت کشاندند: «و به جهنّم کشاندند که در آن سرازیر و افکنده خواهند شد و چه بد جایگاه و محلّ استقراری است». این آیه را موسی بن"ادامه👇"

- صفحه ۹۰]  جعفر علیه السلام برای هارون خواندند و به هارون فهماندند که تو همان کسی هستی که قومت را و خودت را به بدترین منزلگاه و هلاک بارترین جایگاه‌ها خواهی افکند؛ چون هارون سئوال کرده بود مگر ما کافر هستیم؟ و منظورش این بود که مگر ما معتقد به خدا و پیغمبر و دین نیستیم؛ لذا امام علیه السلام در جوابش این آیه راخواندند تا به او بفهماند که کافر فقط آن کسی نیست که راست، صاف و صریح میگوید: خدا نیست، قرآن دروغ است، یا پیغمبر مثلاً افسانه است؛ که این کافر است و بهترین نوع کافر است که صریحاً حرف خودش را میزند و آدم او را میشناسد و موضع گیری خودش را با او درست تنظیم میکند. کافر بدتر آن کسی است که این نعمت‌های عظیمی را که در اختیار اوست، کفران میکند و در مجرای غیرصحیح به کار می‌اندازد و نه فقط خود را به جهّنم میبرد. ولایت طاغوت یک چنین چیزی است، آن کسی که تحت ولایت طاغوت زندگی میکند، گویی او اختیاری از خود ندارد، نمیگویم به کلی بی اختیار است، بعد که آیه ی قرآن را که معنا کردم،"ادامه👇"

تفسیر مطلب روشن میشود؛ امّا در جریان سیل گرفته و دارد میمیرد، میخواهد دست و پایی بزند امّا نمیتواند، میخواهد از راه جهنّم برگردد و می‌بینید که هم افراد دارند به طرف جهنّم میروند و او را هم با خودشان میکشانند؛ آیا به آن جاهایی که جمعیت زیادی هست رفته اید؟ دلت می‌خواهد از این طرف بروی امّا جمعیت بی اختیار تو را مثل پر کاهی به طرف دیگر میبرد، کسی که تحت ولایت طاغوت است. میخواهد خوب باشد، خوب زیست کند، انسان زندگی کند، مسلمان بماند و مسلمان بمیرد امّا نمیتواند؛ یعنی جریان اجتماعی او را میکشد و میبرد، آن چنان میبرد که دست و پایی هم نمیتواند بزند، اگر دست و پا هم بزند، جز هدر دادن یک مقدار انرژی کار دیگری از پیش نبردهاست، نه فقط نمیتواند دست و پا بزند، دردناک تر این است که حتی گاهی نمیتواند بفهمد. نمیدانم این ماهی‌هایی را که از دریا صید میکنند دیدهاید یا نه؟ گاهی هزاران ماهی در یک تور می‌افتد که از وسط‌های دریا آنها را به ساحل می‌کشند، امّا هیچ یک از ماهی‌ها نمی فهمند که آنها را به کجا میبرند و هر یک فکر میکند، که خودش مقصدی را با اختیار میرود امّا در واقع بی اختیار است، مقصد او همانجاست که مقصد آن صیاد صاحب تور است. این تور نامریی نظام جاهلی، آن چنان انسان را میکشد، آن چنان به سویی که هدایت کنندگان آن تور مایل هستند، آدم را میکشاند که آدم نمی فهمد کجا میرود، گاهی هم خیال میکند که به طرف سرمنزل سعادت و رستگاری میرود، غافل از اینکه دارد به جهنّم میرود: «جَهَنَّمَ یصْلَوْنَها وَ بِئْسَ الْقَرار». این ولایت طاغوت و ولایت شیطان است... با این وصف آیا میشود که در ولایت طاغوت مسلمان زیست؟ اصلاً مسلمان زیستن چیست؟ مسلمان زیستن یعنی تمام امکانات، انرژی ها، نیروها قدرت‌ها و استعدادهای انسان دربست در اختیار خدا بودن، مالشان و همه چیزشان در اختیار خدا، جانشان در اختیار خدا، اندیشه و فکرشان در اختیار خدا. [۱] ---------- [۱]: . طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص ۶۲۰-۶۲۶.

♦️ چنان کار کنید که عالم مهیا بشود برای آمدن حضرت مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه شریف) 🔸 اینهایی که می‌گویند که هر عَلَمی بلند بشود و هر حکومتی، خیال کردند که هر حکومتی باشد این بر خلاف انتظار فرج است. اینها نمی‌فهمند چی دارند می‌گویند. اینها تزریق کرده‌اند بهشان که این حرفها را بزنند 🔹 نمی‌دانند دارند چی‌چی می‌گویند. حکومت نبودن، یعنی اینکه همه مردم به جان هم بریزند، بکشند هم را، بزنند هم را، از بین ببرند، بر خلاف نص آیات الهی رفتار بکنند. 🔹 ما اگر فرض می‌کردیم دویست تا روایت هم در این باب داشتند، همه را به دیوار می‌زدیم؛ برای اینکه خلاف آیات قرآن است. اگر هر روایتی بیاید که نهی از منکر را بگوید نباید کرد، این را باید به دیوار زد. این گونه روایت قابل عمل نیست. 🔺 امام خمینی (ره)، ۱۴فروردین۱۳۶۷ ┅══❉💠❉══┅ #کانال_مهدویت_و_انتظار https://eitaa.com/ammar_3132

شرایط ظهور امام_زمان علیه السلام 👤 حجه الاسلام عالی 👈مهدویـــــــــت 👌پیشنهاد دانـــــــلود ➖➖➖➖➖➖ 🎴 حتماً به کانال نشر آثار اساتید انقلابی بپیوندید: 📡 eitaa.com/joinchat/3138322748Ccf3df826a3 حتماًعضوشوید👆

 [ما منتظریم : خورشید مهدویت در منظومه فکری امام خامنه ای - گفتار دوّم. جایگاه امامت و ولایت و منزلت امام - صفحه ۸۹]  ولایت شیطان یعنی چه؟ ولایت شیطان معنایش این است که - شیطان به همان معنای کلّی شیطان که بارها گفته ام - به تمام نیروها، استعدادها، ابتکارها و کارها در وجود آدمی مسلّط بشود؛ آنچه انسان انجام میدهد، در آن خطّی باشد که شیطان معین کرده است، آنچه میاندیشد در آن راهی باشد که شیطان میخواهد، یا ترسیم میکند.

🍀بسم رب المهدی🍀 🌸باعرض سلام وتحیت بدینوسیله به همه مهدی باورانی که اشتیاق شناخت حضرت را درجانِ وروحِ خود شعله ور دارند میرساند،ازآنجا که فرصتِ ثبت نام برایِ اولین دوره تربیت مربی معارف مهدوی به پایان رسید"ضمنِ تشکرازکسانیکه ثبت نام کرده اند".متاسفانه تعدادِ علاقمندان به طی این دوره به حدّ نصاب نرسید،لذا تشکیل این دوره دراین برهه اززمان منتفی است.امیداست شرایط برای تشکیل دوره فوق فراهم شود.🌸 🌼ومن الله التوفیق والیه التکلان🌼 🍀موسسه فرهنگی ولی عصر شهرستان بابل🍀

نعل‌سازی در قامت یک عارف بالله! بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین. سحرگاه بود و ساعتی بیش به اذان صبح نمانده؛ آیت‌الله قاضی که به کربلای معلیٰ سفر کرده، طبق دأب و رویه‌ی همیشگی‌اش که برای عبادت و نماز شب بیدار شده، راهی حرم سیدالشهداء عليه السلام می‌شود و سر راه، برای نشاط بیشتر در عبادت، وارد یک قهوه‌خانه می‌شود تا چایی بخورد. از آن‌سوی، مرد میان‌سالِ نعل‌ساز، طبق معمول، از منزل بیرون زده تا کوره‌ی دکان‌اش را آتش کند و کسب و کارش به تعویق نیفتد. از جلوی قهوه‌خانه که عبور کرد، آیت‌الله را دید که منتظر چایی نشسته است؛ این منظره در نظرش خوش نیامده، با اینکه آقا را نمی‌شناخت، ولی ایشان را به جهت صرف چای به منزل خود دعوت کرد. پس از صرف چای، مهمان‌اش را عتاب و خطاب کرد که آقا! در شأن شما که در کسوت روحانیت هستید، صحیح نیست نشستن در اینجور جاها! نباید به خاطر یک چایی، دون شأن و زیّ طلبگی‌تان رفتار کنید!!! آقا سید علی قاضی که صفای باطن و خلوص نیت سید هاشم را در چهره‌ی تکیده و سوخته و نمکین‌اش و آهنگ کلام‌ دلسوزانه‌اش دیده بود، صبر کرد «امر به معروف و نهی از منکر»! میزبان مؤمن‌اش که تمام شد، با نگاه و لبخندی مملو از عطوفت و مهرورزی، پاسخ‌اش داد: به نیت پریدن خواب از سرم و نشاط بیشتر برای عبادت، قصد نوشیدن چای کردم و اگر مسافر نبودم، در منزل خودم هم چایی یافت می‌شد. جذبه‌ی روحانی کلام دل‌نشین سالار فرزانگان چنان روح و جان سید هاشم را تسخیر و اسیر خود کرد که همان‌جا فی‌المجسل، طوق شاگردی وی را به گردن انداخته، آن ملاقات سحرگاهی، به رابطه‌ی استاد و شاگردی و مرید و مرادی‌ای به بلندای یک عُمْرْ تبدیل شد و مصداقی اتم از شعر عرفانی لسان‌الغیب حافظ گردید که چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه‌ براتم دادند آری! سید هاشم نعّال (حداد) به مرتبه‌ای از عرفان عملی رسید که وصی باطنی حضرت آقای قاضی شد و خود، شاگردانی مبرز مانند حضرت علامه‌ سید محمد حسین حسینی طهرانی و امثال ایشان را در مکتب توحیدی خویش تربیت نمود. روزی علامه‌ی شهید مطهری، به شرف ملاقات‌اش نائل شد، سید از او پرسید: جهت حضور قلب در نماز، چکار می‌کنی؟! شهید پاسخ می‌دهد: ترجمه‌ی فارسی اذکار واجب و مستحبی را که می‌خوانم، از ذهن می‌گذرانم. سید گفت پس کی نماز می‌خوانی؟!!! و وقتی با تحیر مطهری مواجه می‌شود، می‌فرماید: بهترین کار، تقویت احساس حالت حضور در محضر رب‌العالمین است!!! علامه‌ی تهرانی، شرح احوال و آراء عرفانی استاد خویش را در کتابی تحت عنوان «روح مجرد» نوشته است که بارها چاپ شده، در دسترس است. سید هاشم حداد، در ۲۱ خرداد سال ۱۳۶۳ (۱۲ رمضان‌المبارک ۱۴۰۳ ه‌ق) دار فانی را وداع گفت و در قبرستان وادی‌الصفا در شهر مقدس کربلا، رخ در نقاب خاک کشید. روحش شاد. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته. علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) یکشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ ؛ ۲۲ ذی‌القعده ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam [وقایع‌الایام را به مخاطبین‌تان پیشنهاد بدهید]

« ویژگی یاران امام مهدی » 💢 این آدم میـــــــــتونه پا رکاب امام زمانــــــش وایســـــــه؟ 👤استاد علی اکبر رائفی پور 👈دیـــنی و اعتــــقادی 👌پیشنهاد دانـــــــلود ➖➖➖➖➖➖ 🎴 حتماً به کانال نشر آثار اساتید انقلابی بپیوندید: 📡 eitaa.com/joinchat/3138322748Ccf3df826a3 حتماًعضوشوید👆