شمع می‌سوزد و پروانهٔ نگران، اما ما بی‌خبر از پروانهٔ‌ایم، تنها با شعله‌ی ِدل ِخود می‌سوزیم. نه نگاهی ما را می‌بیند، و نه دستی برای خاموش کردن ِآتش ِقَلب‌ِمان می‌گذارند. دل ما، مانند چراغی است بی‌پناه در شبِ ‌بی‌‌انتها، که میسوزیم ُشاید، برای روشن کردن راه ِفردی که هرگز نخواهد آمد، می‌سوزیم تا یادمان بماند زنده‌ایم، حتی اگر هیچ نگاهی، هیچ صدایی، نگرانِ ما نباشد. تا شاید در این سوختن، معنا یابیم. و در انتظار که پروانهٔ خود ِدل ِماست که جرأت پرواز ندارد.

به نام ِزندگانی ؛ حرامم شد جواني ‌

‌من بسیار آدم «پیام نداد حتما نمیخواد در ارتباط باشیم، پس منم مزاحمش نمیشم»ای هستم.

زندگی کوتاهه،پس با یه دختر مو مشکی بگذرونش.

بریم به دنیای ِانیمیشن ؟؟ این پیامو فوروارد کن ؛ عضوباش منم ی تیکه ویدیو از ی انیمیشن کاملا رندوم تقدیمتون میکنم ؛ 🎲 @HAER_09 // اگر ریپ هستی سر فرصت قرار میدم !!

بحث که زیاده، منتها سکوت ترجیه ِ

غمگینم

یک دنیا غم دارم