#امام_جواد_علیه_السلام 💠 بخدا قسم به معرفت و شناخت ما نمى رسد مگر كسى كه خداوند بر او منّت گذارد و او را به عنوان ولى و دوست ما پسند كند و برگزيند... غلام حضرت جواد عليه السلام گوید: بر آن حضرت وارد شدم و از روى تعجب با خود گفتم: سبحان اللَّه، چقدر چهره مولايم گندمگون و بدن او ضعيف است! بخدا قسم هنوز اين كلامم را تمام نكرده بودم كه ناگاه ديدم قد مبارك او طويل و جسم شريفش عريض گشت به طوريكه ايوان خانه را از هر جهت پر كرد. سپس ديدم رنگ بدن او مثل شب تاريك سياه شد، بعد از آن ديدم از برف سفيدتر و سپس مثل خون قرمز گرديد و بعد از آن مانند برگ سبز شاخه هاى درختان سبز شد، سپس جسم او كاهيده گرديد تا به صورت اوّل برگشت و رنگ بدن حالت اصلى خود را يافت. من كه از ديدن اين صحنه عجيب مبهوت زده شده بودم با رو به زمين افتادم. آنگاه حضرت جواد عليه السلام مرا با صداى بلند نهيب زد و فرمود: يا عسكر، تشكّونَ فننبّئكم وتضعفون فنقوّيكم، واللَّه لايصل إلى حقيقة معرفتنا إلّا من مَنَّ اللَّه عليه بنا وارتضاه لنا وليّاً . 🔸اى عسكر! دچار شك و ترديد مى شويد ما شما را آگاه مى كنيم، و سست و ضعيف مى شويد و ما شما را تقويت مى كنيم. و بخدا قسم به حقيقت معرفت و شناخت ما نمى رسد مگر كسى كه خداوند بر او منّت گذارد و او را به عنوان ولى و دوست ما پسند كند و برگزيند. 📚المناقب: ج۴ص٣٨٧ 📚بحار الأنوار: ج۵۵/۵۰ ح ۳۱، 📚 مدينة المعاجز: ج۳۴۵/۷ 📚 دلائل الإمامة: ص۴۰۴ @maghaatel

#امام_جواد_علیه_السلام 💠 هر كس كه اين دعا را بخواند، روز قیامت، امام جواد عليه السّلام شفيع او خواهد بود... علىّ بن عاصم از حضرت جواد عليه السّلام نقل کرده که حضرت فرمودند : جدّم رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: محمّد بن علیّ الجواد علیه السلام در دعايش چنين مى‏گويد: « يَا مَنْ لَا شَبِيهَ لَهُ وَ لَا مِثَالَ! أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، وَ لَا خَالِقَ إِلَّا أَنْتَ، تُفْنِي الْمَخْلُوقِينَ وَ تَبْقَى أَنْتَ، حَلُمْتَ عَمَّنْ عَصَاكَ، وَ فِي الْمَغْفِرَةِ رِضَاكَ » بعد رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ كَانَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ شَفِيعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ . 🔹هر كس كه اين دعا را بخواند، روز قیامت، محمّد بن علیّ عليهما السّلام شفيع او خواهد بود. 📚کمال الدین، ج‏١ ص٢۶٧ @maghaatel

#امیرالمومنین_علیه_السلام 🔹 من بر همه زنان قبل خود، به خاطر این مولود برتری یافتم.... وقتیکه فاطمه بنت اسد علیهاالسلام از کعبه بیرون آمد، گفت: «اِنّی فُضِّلْتُ عَلی مَنْ تَقَدَّمَنی مِنَ النِّساءِ لاَِنَّ آسِیَةَ بِنْتَ مُزاحِمٍ عَبَدَتِ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ سِرّا فِی مَوْضِعٍ لایُحِبُّ اَنْ یَعْبُدَاللّه َ فِیهِ اِلاّ اضْطِرارا، وَاِنَّ مَرْیَمَ بِنْتَ عِمْران هَزَّتِ النَّخْلَةَ الْیابِسَةَ بِیَدِها حَتّی اَکَلَتْ مِنْها رُطَبا جَنیّا، وَاِنّی دَخَلْتُ بَیْتَ اللّه ِ الْحَرامَ فَاَکَلْتُ مِنْ ثِمارِ اَلجَنَّةِ وَاَوْراقِها[ارزاقها]؛ 🔶به راستی من بر زنهای پیش از خود برتری یافتم؛ زیرا آسیة دختر مزاحم (همسر فرعون) خدا را پنهانی در جایی عبادت کرد که دوست نمی داشت در آن مکان (یعنی کاخ فرعون) خدا را عبادت کند، مگر در حال ناچاری. و به راستی مریم دختر عمران درخت خشک خرما را با دستش تکان داد تا رطب تازه ای از آن بخورد، ولی من داخل خانه خدا شدم و از میوه های بهشتی و ورقها (یا روزیها)ی آن استفاده بردم.» فاطمه بنت اسد می گوید: «فَلمّا اَردْتُ اَنْ اَخْرُجَ هَتَفَ بی هاتِفٌ یا فاطِمَةُ سَمّیهِ عَلیّا فَهُوَ عَلِیٌ وَاللّه ُ الْعَلِیُّ الاَْعْلی یَقُوْلُ: اِنّی شقَقْتُ اِسْمَهُ مِنْ اِسْمی وَاَدّبْتُهُ باَدَبی وَوَقَفْتُهُ عَلی غامِضِ عِلْمی وَهُوَ الَّذی... یُؤذِّنُ فَوْقَ ظَهْرِ بَیْتی وَیُقَدِّسُنی وَیُمَجِّدُنی فَطُوبی لِمَنْ اَحَبَّهُ واَطاعَهُ وَوَیْلٌ لِمَنْ اَبْغَضَهُ وَعَصاهُ؛ 🔶پس هنگامی که خواستم [از کعبه] خارج شوم، هاتفی [از غیب] مرا ندا داد: ای فاطمه [او را] به نام علی نام گذاری کن! پس او علی است و خدای علیّ اَعْلی است که می گوید: به راستی، اسم او را از اسم خودم جدا ساختم و او را به ادب خود پرورش دادم و او را بر پیچیدگیهای علم خود آگاه ساختم و او کسی است که... بر بام خانه من اذان خواهد گفت و مرا تقدیس و تمجید خواهد نمود. پس خوش به حال کسی که او را دوست بدارد و اطاعتش کند و وای بر کسی که او را دشمن بدارد و نافرمانی کند.» 📚بحارالانوار، ج٣۵ ص٨. @maghaatel

#حضرت_زینب_علیهاالسلام ◼️ حتی اسم نعل اسب، اشک و ناله عقیله بنی هاشم حضرت زینب علیهاالسلام را در می آورد.... روزی عبدالله بن جعفر (شوهر حضرت زینب علیهاالسلام) قصد داشت به نخلستان برود. به غلام خود گفت: فلان اسب را مهیا کن. غلام گفت: آقا! نعل آن اسب ساییده شده است. تا حضرت زینب کبری صلوات الله علیها، اسم نعل را شنید شروع نمود به گریستن و بر سر و صورت زدن. 📚بیان الولایه ص ٢٣٩ @maghaatel

#حضرت_زینب_علیهاالسلام #شب_جمعه ◼️ وقتی نگاهِ سَر بریده اباعبدالله علیه السلام به زینب کبری علیهاالسلام می افتد... نوشته اند : در مجلس یزید سر مبارک اباعبدالله سلام اللّه علیه بر نیزه بلندی بود و به جمیع اسیران نگاه می کرد الّا انه عِندَما النَّظر الی حالِ أختِه العقیلة أَطبقَ جَفنَیه و جَرَت دُموعه ▪️اما هر گاه، نگاه اباعبدالله عليه السلام به عقیله بنی هاشم زینب کبری «سلام اللّه علیها» می رسید، پلک ها را بر روی هم می گذاشت و اشک از چشمانش جاری می شد. 📚عجائب و غرایب رأس الامام حسین علیه السلام ص١۶٨ @maghaatel

💠 السلام علیکِ یا اباعبدالله و علی اخیکَ ابالفضل العباس... با توجه به این که در اوائل ماه شعبان المعظّم، سالروز ولادت سرور و سالار شهیدان ، دردانه ذات کبریایی، مولانا و سیّدنا حضرت اباعبدالله الحسین «صلوات اللّه علیه» و همچنین سالروز ولادت حضرت قمر بنی هاشم ابالفضل العباس«علیه السلام» را در پیش داریم، ان شاء الله در این ایام باقی مانده تا اوائل ماه شعبان، گوشه ای از فضائل و مناقب حضرت سیدالشهداء عَلَيْهِ السَّلَام و قمر بنی هاشم علیه السلام را خدمت عزیزان ارائه می‌دهیم. 🔹 و همچنین در آخر ماه رجب نیز، سالروز شهادت آقا موسی بن جعفر علیهماالسلام را در پیش داریم که ان شالله مقاتل و مصائب مربوط به آن حضرت نیز ، قبل از سالروز شهادت خدمت تشنگان معارف اهلبیت علیهم السلام ارائه می‌دهیم.

#معارف_حسینی 💠 کسی طاقت درک مقام سیدالشهدا علیه السلام را ندارد... در روایتی از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه حضرت فرموند : شخصى خدمت امام حسين عليه السلام شرفياب شد و عرض كرد: حدّثني بفَضلكم الّذي جعَل اللَُّه لكم. 🔹از فضائلى كه خدا براى شما قرار داده حديثى براى من بفرمائيد. امام عليه السلام فرمود: تو طاقت شنيدن و توان پذيرفتن آن را ندارى. عرض كرد: اى فرزند رسول خدا! حديث را بفرمائيد، من آن را تحمّل مى كنم و مى پذيرم. امام عليه السلام كه اصرار او را ديد حديثى برايش بيان فرمود، ولى هنوز گفتار امام حسین علیه السلام به پايان نرسيده بود، موهاى سر و صورت آن شخص سفيد شد و حديث را فراموش كرد. امام حسين عليه السلام فرمود: أدركتْهُ رحمةُ اللَّه حيث نسي الحديث. 🔹رحمت خداوند شامل حال او شد كه حديث را فوراً فراموش كرد. 📚 الخرائج: ج۷۹۵/۲ ح۵، 📚مختصر البصائر: ص۱۰۸، 📚إثبات الهداة:ج ۱۹۵/۵ ح ۳۰. 🔶در روایت دیگری آمده است که : سه نفر خدمت اباعبدالله الحسین «صلوات اللَّه عليه» شرفياب شدند و از او چنين درخواستى كردند، وقتى امام حسين عليه السلام به یکی از آنها حديثى فرمود، او از جای برخاست در حاليكه عقل از سرش پريده بود و واژگون بر روى صورت به راه افتاد و رفت، و آن دو رفيقش هرچه با او صحبت كردند جوابى به آنها نداد و همگى برگشتند. 📚الخرائج:ج ۷۹۵/۲ ح۴ 📚مختصر البصائر:ص ۱۰۷. @maghaatel

#معارف_حسینی 💠 حکایت درویشی که دلش به حال امام حسین علیه السلام و اطفال آن حضرت سوخت... نوشته اند که : چون سیدالشهدا «صلوات الله علیه» در کربلا تنها شد، درویشی به نهر علقمه رسید تا آبی بخورد. صدای العطش از خیمه ها به گوش او خورد،بی تاب شد و کشکول را پر از آب کرد تا ببرد نزد خیام. نزدیک خیمه ها که رسید، حضرت او را دید و به او فرمود: ای درویش! کجا می روی؟ گفت: من غریبم؛ آمدم نهرعلقمه آب بنوشم، صدای این بی کسان به گوشم خورد. حضرت گریه کرد و فرمود: اینها هنوز بی کس نشده اند. بعد فرمودند : کشکول خود را بده و درویش داد و حضرت آب آن را بر روی زمین ریخت و خاک در آن ریخت و همه خاک ها جواهر شد، . بعد فرمودند : قحطی به اینها نرسیده است. پشت خیمه ها را نگاه کن. درویش دید نهر ها و چشمه ها جاری است از پشت خیمه ها. عرض کرد: شما کیستی که چنین معجزاتی داری؟ فرمود: من فرزند علی بن ابی طالبم. درویش عرض کرد : شما عباس «صلوات الله علیه» هستی؟ حضرت گریه کردند و فرمودند: او را شهید کردند. من حسین بن علی هستم. درویش گریه کرد و گفت: اجازه بدهید تا اینجا برای شما کشته شوم. ابتدا امام علیه السلام قبول نکردند اما درویش گریه کرد و گفت: من رو سیاهم؛ اجازه بدهید با شما روسفیدان باشم. من خون کثیفی دارم اجازه بدهید خونم با خون پاک شما ریخته شود. حضرت اجازه دادند و او به میدان رفت و چهار نفر را به درک فرستاد و او را تیربار کردند و به شهادت رساندند. بعد از شهادت او جنازه او را دیدند که روی او سفید شده و بوی عطر می دهد. 📚مقتل خطی بیاض مراثی ص ۷۶ @maghaatel

#شب_جمعه #معارف_حسینی 💠 به زوّار سیدالشهداء علیه السلام، التماس دعا بگوییم... در روایت آمده است که : بر امام صادق عليه السّلام یک بیماری عارض شد. فَأَمَرَ مَنْ عِنْدَهُ أَنْ يَسْتَأْجِرُوا لَهُ أَجِيراً يَدْعُو لَهُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام 🔹آن حضرت به نزديكانش امر فرمود كه فردى را اجير كنند تا برود نزد قبر امام حسين- عليه السّلام- و براي حضرت دعا كند. يكى از دوستان حضرت، جهت انجام اين فرمان از خانه خارج شد، فردى را جلوى درب خانه ديد و ماجرا را برايش بازگو كرد. آن مرد گفت: من مى‏روم ولى شبهه‏اى در ذهنم ايجاد شده و آن اينكه امام حسين- عليه السّلام- امامى است كه طاعتش واجب است و او (يعنى امام صادق- عليه السّلام-) نيز امامى است كه طاعتش واجب است، پس اين كار چه معنا دارد؟ (يعنى فرقى بين اين دو امام نيست، پس چرا براى شفاى اين امام، نزد آن امام بروم و دعا كنم؟) آن فرد به خانه برگشت و مطلب را خدمت امام عرضه داشت. حضرت فرمود: هُوَ كَمَا قَالَ لَكِنْ مَا عَرَفَ أَنَّ لِلَّهِ تَعَالَى بِقَاعاً يُسْتَجَابُ فِيهَا الدُّعَاءُ فَتِلْكَ الْبُقْعَةُ مِنْ تِلْكَ الْبِقَاعِ‏ 🔹سخن اين مرد درست است (كه فرقى بين دو امام نيست) اما ندانسته است كه خداوند متعال سرزمينهايى دارد كه در آنجا دعا مستجاب مى‏شود و حرم حضرت سيد الشهداء- عليه السّلام- از آنهاست». 📚عدة الداعي و نجاح الساعي ص۵٧ @maghaatel

#امیرالمومنین_علیه_السلام 💠 یار غار حقیقیِ رسول خدا صلی الله علیه و آله مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام در ضمن خطبه ای فرمودند: در آن روزها، در هیچ خانه اسلام راه نیافت جز خانه رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم که خدیجه هم در آن بود و من سوّمین آنان بودم. أَرَی نُورَ الْوَحْیِ وَ الرِّسَالَةِ وَ أَشَمُّ رِیحَ النُّبُوَّةِ وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّیْطَانِ حِینَ نَزَلَ الْوَحْیُ عَلَیْهِ صلی الله علیه و آله 🔹 من نور وحی و رسالت را می‌دیدم، و بوی نبوّت را می‌بوییدم من هنگامی که وحی بر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرود می‌آمد، ناله شیطان را شنیدم، گفتم ای رسول خدا، این ناله کیست؟ گفت: شیطان است که از پرستش خویش مأیوس گردید و فرمود: إِنَّکَ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ وَ تَرَی مَا أَرَی إِلَّا أَنَّکَ لَسْتَ بِنَبِیٍّ وَ لَکِنَّکَ وَزِیرٌ وَ إِنَّکَ لَعَلَی خَیْرٍ 🔹علی! تو آنچه را من می‌شنوم، می‌شنوی، و آنچه را که من می‌بینم، می‌بینی، جز اینکه تو پیامبر نیستی، بلکه وزیر من بوده و به راه خیر می‌روی». 📚نهج البلاغه ص ۴۱۷ @maghaatel

📚معالي السّبطين، ج۱/ ص۲۲۰- ۲۲۱؛ 📚،وسيلة الدّارين، / ص۵۳- ۵۴

#معارف_حسینی 💠 امام حسین علیه السلام در شکم مادر، چه بر لب داشت... يك روز پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله ) وارد خانه حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) شدند. ديدند که حضرت زهرا (علیهاالسلام) در حجره ي خلوت با كسي صحبت مي كند، حضرت رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: با كه حرف مي زني؟ حضرت زهرا (علیهاالسلام ) عرضه داشت، با انيس من در شكم، اما گاهي حرف هايي مي زند که دلم را آتش مي زند: يك روز صدا مي زند: انا الغريب يك روز صدا مي زند: اناالمظلوم، يك روز صدا مي زند: انا العطشان، فرمود : فاطمه جان! بچه ات پسر است ،اسمش حسين است؛ واقعه كربلا پيش مي آيد، حسين تو را بين دو نهر آب، با لب تشنه مي كشند. 📚علامه سيد عبدالرزاق مقرم، مجموعه مقالات الزهرا ، ص ٢٣٣ 🔹در نقل دیگری هم آمده است : يحيى كان يتكلم في بطن أمه، و الحسين عليه السّلام كذلك، قال: يقول في بطن أمه فاطمة عليها السّلام: يا أماه‏ أنا العطشان‏، يا أماه أنا العريان، يا أماه أنا السحقان. 🔹حضرت يحيي در شكم مادرش صحبت مي كرد و امام حسين عليه السلام همچنين در شكم مادرش فاطمه علیهاالسلام حرف مي زد و مي فرمود: أنا العطشان‏، أنا العريان، أنا السحقان 📚 موسوعة کربلا @maghaatel

#معارف_حسینی 💠 آیا قیامت به پا شده است؟! 💠 دُردائیلِ مَلَک.... آزادشده سیدالشهدا علیه السلام... ابن عباس گوید : «از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله شنیدم که می‌فرمود: «خدای سبحان ملکی دارد که به او دردائیل می‌گویند و دارای شانزده هزار بال است. بین هر بال وی تا بال دیگرش هوایی وجود دارد که به قدر هوای بین آسمان و زمین است. یک روز آن ملک به خودش می‌گفت: «آیا ما فوق پروردگار ما چیزی هست؟ » خدای علیم که از این حرف او آگاه شده بود، به تعداد بال‌هایی که داشت به بال‌های او اضافه کرد و او دارای سی و دو هزار بال شد. سپس خدای توانا به وی دستور داد که پرواز کن! وی مدت پانصد سال پرواز کرد، با این حال سرش به یکی از قائمه‌های عرش هم نرسید. خدای عزیز پس از مشاهده خستگی اش، به او وحی کرد که: «به جای خویشتن بازگرد! زیرا من خدای عظیمم که ما فوق هر عظیم و بزرگی هستم و مافوق من چیزی نیست و در هیچ مکانی وصف کرده نخواهم شد. » سپس خدای توانا بال‌های او را گرفت و از صف ملائکه اخراجش کرد. هنگامی که امام حسین علیه السلام عصر پنجشنبه و شب جمعه متولد شد، خدای رئوف به خازن آتش وحی کرد که آتش‌ها را به خاطر ولادت مولودی که برای حضرت محمّد صلی اللَّه علیه و آله در دنیا متولد شده خاموش کند. همچنین به خازن بهشت وحی کرد که بهشت را به خاطر مولودی که در دنیا برای پیغمبر اسلام متولد شده، زینت و معطر کند. آنگاه به حورالعین وحی کرد که به خاطر نوزادی که در دنیا به حضرت محمّد عطا شده، خویشتن را زینت و یکدیگر را زیارت و ملاقات کنند. سپس خدای رئوف به ملائکه وحی کرد که صف بکشید و مشغول تسبیح و تمجید و تکبیر شوید، زیرا در دنیا مولود مسعودی برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله متولد شده. همچنین به جبرئیل وحی کرد که با هزار قبیله از ملائکه که هر قبیله ای هزار هزار ملک هستند، در حالی که هر کدام بر اسبی سوار شده اند که ابلق و زین و لگام کرده اند و قبه‌هایی از در و یاقوت بر پشت آنهاست و به همراه آنها ملائکه ای هستند که حربه‌هایی از نور در دست دارند، به طرف زمین بروید و به حضرت محمّد صلی الله علیه و آله به خاطر مولودی که به وی عطا شده تهنیت و تبریک بگویید. خدای عزوجل فرمود : «ای جبرئیل! به رسول ما بگو که ما نام او را حسین گذاشته ایم. سپس به پیامبر ما تسلیت بگو و اضافه کن که اشرار امت تو که بر بدترین اسب‌ها سوارند، حسینت را خواهند کشت. وای بر قاتل او! وای بر آن افرادی که آنها را می‌رانند! وای بر آن اشخاصی که راهنمای آنان می‌شوند! من از قاتل حسین بیزار و او نیز از من بیزار است، زیرا در فردای قیامت، هیچ گناهی بزرگ تر از جرم قاتل حسین نخواهد بود. فردای قیامت کشنده حسین به همراه آن افرادی که برای خدا شریک قرار دادند داخل جهنم خواهند شد. اشتیاق آتش نسبت به قاتل حسین، از شوق بهشت به کسانی که اطاعت خدا را کردند، بیشتر است. » راوی می‌گوید: هنگامی که جبرئیل به طرف زمین می‌آمد، به ملکی برخورد که به او دردائیل می‌گفتند. او به جبرئیل گفت: مَا هَذِهِ اللَّیْلَةُ فِی السَّمَاءِ هَلْ قَامَتِ الْقِیَامَةُ عَلَی أَهْلِ الدُّنْْيا.؟ 🔸این چه شبی است که در آسمان می‌بینم! مگر قیامت برای اهل دنیا قیام کرده؟ » گفت: «نه. ولی در دنیا نوزادی برای حضرت محمّد صلی اللَّه علیه و آله متولد شده. خدا مرا به سوی پیغمبر اعظم صلی الله علیه و آله فرستاده که به او تبریک بگویم. » دردائیل گفت: «ای جبرئیل! تو را به حق آن خدایی که تو و مرا آفریده، وقتی نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رفتی سلام مرا به آن حضرت برسان و بگو که تو را به حق این مولود قسم می‌دهم از خدا بخواه که از من راضی شود و پر و بال و مقامی را که در میان ملائکه داشتم به من باز گرداند. » هنگامی که جبرئیل به زمین آمد و به رسول خدا تبریک و تهنیت گفت، حضرت محمّد صلی اللَّه علیه و آله و سلم فرمود: «آیا حسین مرا امتم خواهد کشت؟ » گفت آری. پیغمبر اعظم فرمود: «آنان امت من نیستند. من از ایشان بیزارم و خدا هم از آنان بیزار است. » جبرئیل گفت: «یا محمّد! من نیز از آنان بیزارم. » آنگاه پیامبر خدا نزد فاطمه اطهر آمد و به وی تبریک و تسلیت گفت. حضرت زهرا که به گریه افتاده بود فرمود: «کاش من این حسین را به دنیا نیاورده بودم. خدا قاتل حسین را وارد جهنم کند! » رسول اکرم به فاطمه اطهر فرمود: «من هم به این موضوع شهادت می‌دهم. ولی حسینم شهید نخواهد شد، مگر آنکه یک امام از او به وجود بیاید که امامان هدایت کننده بعدی از او خواهند بود. » سپس پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله تک تک امامان را نام برد. در این موقع بود که گریه حضرت فاطمه اطهر متوقف شد. بعد از این اتفاق، جبرئیل داستان آن ملک را به عرض رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله رساند. ابن عباس می‌گوید که پیغمبر معظم اسلام، امام حسین علیه السلام را که در میان یک پارچه پشمی

قنداق شده بود به سوی آسمان بلند کرد و گفت: «پروردگارا! به حقی که این نوزاد بر تو دارد، نه، بلکه آن حقی که تو نسبت به این نوزاد و جدش حضرت محمّد،ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب داری، اگر این حسین بن علی که پسر فاطمه است نزد تو قدر و منزلتی دارد، از قصور دردائیل درگذر و پر و بال و مقامی را که در میان ملائکه داشته به او عطا فرما! » خدای رئوف دعای حضرت محمّد را آن ملک را آمرزید. آن ملک در بهشت، به آزادشده حسین بن علی علیهما السلام معروف است 📚 کمال الدین ج١ص٣٩٨ @maghaatel

#معارف_حسینی 🔹 فقط از یک پرتو از نور سیدالشهداء عَلَيْهِ السَّلَام، تمام بهشت و حورالعین را خدا آفرید... وقتی که سیدالشهدا علیه السلام به دنیا آمدند، پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله قنداقه امام حسین علیه السلام را به دست گرفتند و فرمودند : فَتَقَ نُورَ وَلَدِیَ الْحُسَیْنِ فَخَلَقَ مِنْهُ الْجَنَّةَ وَ الْحُورَ الْعِینَ فَالْجَنَّةُ وَ الْحُورُ الْعِینُ مِنْ نُورِ وَلَدِیَ الْحُسَیْنِ وَ نُورُ وَلَدِیَ الْحُسَیْنِ مِنْ نُورِ اللَّهِ فَوَلَدِیَ الْحُسَیْنُ أَفْضَلُ مِنَ الْجَنَّةِ وَ الْحُورِ الْعِینِ 🔹 خدای متعال نور فرزندم حسین علیه السلام را (در عالمی قبل از این دنيا) شکافت و از پرتویی از آن نور، بهشت و حورالعین را آفرید، بنابراین بهشت و حورالعین از نور فرزندم حسین علیه السلام هستند و نور فرزندم حسین از نور خداست، پس فرزندم حسین افضل از بهشت و حورالعین است. 📚 بحارالانوار ج ٣٧ص٨۴؛به نقل از مصباح الانوار، شیخ طوسی 📚عوالم العلوم بحرانی @maghaatel

#معارف_حسینی 🔷 امام حسین علیه السلام در دوران نوزادی فقط از انگشت آقا رسول خدا صلی الله علیه و آله تغذیه می نمود... امام جعفر صادق علیه السّلام فرمود: جبرئیل بر حضرت محمّد صلّی اللّه علیه و آله نازل شد و گفت: ای محمّد! خدا به تو سلام می‌رساند و تو را به مولودی بشارت می‌دهد که از فاطمه زهرا علیهاالسلام متولد می‌شود و امت تو او را پس از تو خواهند کشت. پیامبر فرمود: سلام بر خدای سبحان. ای جبرئیل، من به فرزندی که از فاطمه متولد گردد و بعد از من به دست امتم کشته شود احتیاجی ندارم. جبرئیل بالا رفت و برگشت و همان سخن اول را گفت. رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود: سلام بر پروردگار من، من به چنین فرزندی که امتم او را بعد از من شهید نمایند احتیاج ندارم. جبرئیل بالا رفته و پایین آمد و گفت: ای محمّد! خداوند به تو سلام رسانده و به تو مژده می‌دهد که مقام امامت، ولایت و جانشینی را به فرزندان امام حسین علیه السّلام عطا خواهد کرد. پیغمبر معظم اسلام صلّی اللّه علیه و آله فرمود: راضی شدم. سپس پیامبر خدا نزد فاطمه زهرا فرستاد و فرمود: خدا من را به مولودی بشارت داده که از تو متولد می‌شود و امت من وی را پس از من خواهند کشت. فاطمه علیها السلام جواب داد: من به فرزندی که امت تو او را بعد از تو شهید کنند احتیاج ندارم. پیغمبر در جوابش فرمود: خدا در عوض این مصیبت مقام امامت و ولایت و جانشینی را به فرزندان حسینم عطا خواهد کرد. فاطمه زهرا علیهاالسلام فرمودند : راضی شدم. آنگاه این آیه در شأن وی نازل شد که می‌فرماید: «حملته أمه کرها و وضعته کرهاً و حمله و فصاله ثلاثون شهراً حتی إذا بلغ أشدّه و بلغ أربعین سنة قال ربّ أوزعنی أن أشکر نعمتک التی أنعمت علیّ و علی والدیّ و أن أعمل صالحاً ترضاه و أصلح لی فی ذریتی» احقاف/ ۱۵ 🔹«مادرش با تحمّل رنج به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنیا آورد. و بار برداشتن و از شیر گرفتن او سی ماه است، تا آن گاه که به رشد کامل خود برسد و به چهل سال برسد،(عیسی علیه السلام) می گوید :«پروردگارا، بر دلم بیفکن تا نعمتی را که به من و به پدر و مادرم ارزانی داشته ای سپاس گویم و کار شایسته ای انجام دهم که آن را خوش داری، و فرزندانم را برایم شایسته گردان. » امام حسین علیه السّلام نه از فاطمه علیهاالسلام و نه از زن دیگری شیر نخورد. بلکه آن حضرت را نزد پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله می‌آوردند و آن بزرگوار انگشت شَست مبارک خود را در دهان امام حسین علیه السلام می‌گذاشت و امام حسین علیه السّلام به قدری انگشت آن حضرت را می‌مکید که غذای دو الی سه روز خود را تأمین می‌کرد و گوشت و خون امام حسین بدین وسیله از گوشت پیامبر اکرم اسلام صلّی اللّه علیه و آله پرورش می‌یافت. هیچ نوزادی شش ماهه به دنیا نیامد که زنده بماند غیر از عیسی بن مریم و امام حسین علیهما السّلام. 📚 کامل الزیارات ص۵٧ @maghaatel

#معارف_حسینی #شب_جمعه 💠 حضرت ثامن الحجج علیه السلام، با دستان مبارک خود، مجلس روضه امام حسین علیه السلام را به پا می‌کند... نقل می‌کنند : چون دعبل آن قصیده معروف را تمام کرده بود، خدمت امام رضا «صلوات الله علیه» رسید. اول ماه محرم بود؛ سیصد نفر اجتماع کرده بودند مقابل خانه حضرت. امام رضا علیه السلام ، به استقبال دعبل آمدند و میان پیشانی او را بوسیدند و أمر کردند تا پرده آوردند. خود حضرت با نفس نفیس خود میخ آن پرده را کوبید. مردم گفتند: یابن رسول الله! ما سزاوار این کاریم. امام رضا علیه السلام فرمود: ساکت باشید،این مصیبت کسی است که جبرئیل، خادم اوست. آنگاه عیال حضرت پشت پرده نشستند و دستور دادند تا دعبل بخواند. 📚مقتل خطی جامع المجالس ص ١١٢ @maghaatel

#امام_زمان_علیه_السلام 💠 منتظرِ حقیقی، همانند شهید در رکاب رسول خداست... فیض بن مختار می‌گوید: از حضرت صادق علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهَذَا الْأَمْرِ کَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ 🔹«هر کس از شما بمیرد در حالی که منتظر ظهور قائم آل محمد( صلوات الله علیهم اجمعین) باشد، مثل کسی است که با قائم علیه السلام در خیمه اش باشد. » سپس لحظه ای سکوت کرد و آنگاه فرمود: «نه! بلکه مانند کسی است که در رکاب او شمشیر زده است. » بعد از آن فرمود: لا وَ اللَّهِ إِلَّا کَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله. 🔸«نه به خدا! بدانید که او همچون کسی است که در رکاب پیغمبر صلی الله علیه و آله، به عزّت شهادت نائل گشته است. » 📚المحاسن ص۲۷۸ @maghaatel

#امام_زمان_علیه_السلام 💠 حال و هوای زمان ظهور از زبان کریم اهلبیت علیهم السلام.... امام حسن مجتبی علیه السلام در بیان وقایع زمان ظهور ولی عصر علیه السلام می فرمايد : روزگار بدین منوال خواهد بود تا اینکه خدا مردی را در آخر الزمان که روزگاری است سخت، بر می‌انگیزد و او را به وسیله ملائکه خود یاری می‌کند، از یاران وی محافظت می‌کند، او را به وسیله آیات و معجزات خود یاری می‌دهد و وی را بر زمین ظاهر و مسلط می‌سازد، تا اینکه مردم خواه ناخواه مطیع او شوند. او زمین را پر از عدل و داد و نور و برهان خواهد کرد، تمام سرزمین‌ها مطیع او می‌شوند، تا آنجا که کافری نیست مگر اینکه ایمان می‌آورد و تبه کاری نیست مگر اینکه نیکوکار خواهد شد. تَصْطَلِحُ فِی مُلْکِهِ السِّبَاعُ وَ تُخْرِجُ الْأَرْضُ نَبْتَهَا وَ تُنْزِلُ السَّمَاءُ بَرَکَتَهَا وَ تَظْهَرُ لَهُ الْکُنُوزُ یَمْلِکُ مَا بَیْنَ الْخَافِقَیْنِ أَرْبَعِینَ عَاماً فَطُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ أَیَّامَهُ وَ سَمِعَ کَلَامَهُ 🔸 درندگان در زمان حکومت او دیگر درنده نیستند ، زمین گیاهان خود را می‌رویاند، آسمان برکات خود را فرو می‌ریزد و گنج‌ها برای او ظاهر خواهند شد. مدت چهل سال مالک شرق و غرب خواهد شد، خوشا به حال کسی که روزگار او را درک کند و سخن وی را بشنود 📚 احتجاج: ص ۱۴۸ و ۱۴۹ @maghaatel

#امام_زمان_علیه_السلام 💠 امام زمان علیه السلام،مهجور از مردم است... عیسی خشّاب گوید: به امام حسین علیه السّلام عرض کردم: «صاحب الامر شما هستید؟ » فرمود: لَا وَ لَکِنْ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ الطَّرِیدُ الشَّرِیدُ الْمَوْتُورُ بِأَبِیهِ الْمُکَنَّی بِعَمِّهِ یَضَعُ سَیْفَهُ عَلَی عَاتِقِهِ ثَمَانِیَةَ أَشْهُرٍ. 🔸«نه! صاحب الامر کسی است که از اهل و وطن دور و(از نزد مردم) مهجور شده است؛ پدرش را کشته اند و او خونخواهی نکرده است؛ کنیه اش کنیه عمویش است و هشت ماه شمشیرش را روی دوشش می گذارد . » 📚 کمال الدین ج۱: ص۲۹۸ @maghaatel

#امام_زمان_علیه_السلام 💠 خوشا به حال شیعیانِ ثابت قدم... یونس بن عبدالرحمن می‌گوید: خدمت آقا موسی بن جعفر علیهماالسلام رسیدم و عرض کردم: «آقا! آن کسی که قیام به حق می‌کند شما هستید؟ » فرمود: «من برای ترویج حق قیام کرده ام، ولی آن قائم که زمین را از وجود دشمنان خدا پاک می‌گرداند و پر از عدل و داد می‌کند، فرزند پنجم من است. او به خاطر حفظ جانش غیبتی می‌کند که مدت آن طولانی است، به طوری که مردم بسیاری مرتد می‌شوند و عده دیگر ثابت می‌مانند. » آنگاه فرمود: طُوبَی لِشِیعَتِنَا الْمُتَمَسِّکِینَ بِحُبِّنَا فِی غَیْبَةِ قَائِمِنَا الثَّابِتِینَ عَلَی مُوَالاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا أُولَئِکَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ قَدْ رَضُوا بِنَا أَئِمَّةً وَ رَضِینَا بِهِمْ شِیعَةً وَ طُوبَی لَهُمْ هُمْ وَ اللَّهِ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ 🔹خوشا به حال آن دسته از شیعیان ما که در غیبت قائم ما چنگ به دوستی و محبت ما زده، بر محبت ما ثابت می‌مانند و از دشمنان ما بیزاری می‌جویند. آنها از ما و ما از آنها هستیم. آنها به ما امامان دل بسته اند و ما نیز آنها را شیعیان خود می‌دانیم و از آنها خشنود هستیم. خوشا به حال آنها! به خدا قسم آنها در روز قیامت در درجه ما خواهند بود. 📚کمال الدین ص ۳۳۷ @maghaatel

#امام_زمان_علیه_السلام #ماه_رمضان 🔹در هر حالی که هستی، این دعا را بسیار تکرار کن... در روایتی آمده است : تُكَرِّرُ فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ هَذَا الدُّعَاءَ سَاجِداً وَ قَائِماً وَ قَاعِداً وَ عَلَى كُلِّ حَالٍ وَ فِي الشَّهْرِ كُلِّهِ وَ كَيْفَ أَمْكَنَكَ وَ مَتَى حَضَرَكَ مِنْ دَهْرِكَ تَقُولُ بَعْدَ تَحْمِيدِ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ 🔸در تمامی ماه رمضان در هر حالی که هستی چه در سجده، چه در قیام و چه اینکه نشسته ای خصوصا در شب بیست و سوم این ماه، بلکه در تمامی عمرت تا میتوانی، بعد از حمد و ثنای خدای متعال و صلوات بر پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله، این دعا را بسیار تکرار کن : اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الحُجّةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ علیهِ وَ عَلَی آبَائِهِ فی هَذِهِ السَّاعَةَ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ وَلِيّاً وَ حَافِظاً و قَائِداًوَ نَاصِراً وَ دَلِيلًا وَ عَيْناً حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِيهَا طَوِيلًا. 📚الکافی ج۴ص١۶٢ @maghaatel

🔹 چاقو زدن، رسم دیرینه این جماعت کافر... ... بعید نیست که به جرم محبت و ولایت مولا علی علیه السلام، چند محبّ آل الله را چاقو بزنند. اینان دنباله رو همان ملعون ازل و ابد، خلیفه دوم هستند که نه یک مرد ، بلکه یک زن آبستن و آن هم انیسه حوراء فاطمه زهرا سلام الله علیها را با خنجر نحسش، به جرم دفاع از امیرالمومنین علی علیه السلام به شهادت رساند... علامه مجلسی (ره) می‌نویسد: 🔘 ... وكان قاتل الزهراء (هو الخليفة الثاني نصّاً) الذي ضرب الباب على بطنها وثقب الباب بالسكين على بطنها وضربها قنفذ بالسوط وكسر يدها . ▪️و قاتل فاطمه زهرا سلام الله علیها عمر بن خطاب بود که درب خانه را به شکم او زد و از لای در، چاقو بر شکم مبارك آن حضرت زد و قنفذ، غلام او، تازیانه زد و دست مبارك او را شکست. 📚تذكرة الائمه علیهم السلام، علامه مجلسي،ص ۶١.(چاپ سنگي ص ٩٨) 🔘 عندما جاء عمر ابن الخطاب قالت له فاطمة : لن اترك ابن عمي حتى تفارق روحي جسدي فسحب عمر ابن الخطاب سكين وضرب بها بطن الزهراء ▪️وقتی حضرت زهرا علیهاالسلام پشت در آمدند، به عمر فرمودند : تا جان در بدن دارم نمی گذارم پسر عموی مرا ببرید. عمر چاقویی از کمر کشید و با آن به شکم مبارک حضرت زهرا علیها السلام ضربه زد. 📚مقتل قرن سيزدهم كتابخانه مجلس شماره ١٨٣۶٢ ص ١۴۵ 🔘و در دعای صنمی قریش هم این تعبیر آمده که مولا علی علیه السلام اینگونه دعا کردند : اللَّهُمَّ الْعَنْهُمَا وَ أَتْبَاعَهُمَا وَ أَوْلِيَاءَهُمَا وَ أَشْيَاعَهُمَا وَ مُحِبِّيهِمَا ... وَ بَطْنٍ فَتَقُوهُ وَ ضِلْعٍ كَسَرُوه . ▪️خدایا لعنت کن آن دو و پیروانشان و یارانشان و گرویدگان به آن دو و دوستانشان را،... به خاطر آن شکمی را که شکافتند و پهلویی را که شکستند. 📚المصباح للكفعمي ص ۵۵٢ @maghaatel

#شب_جمعه #معارف_حسینی 🔷 آب خوردم، عوض خنک شدن، حس کردم جگرم سوخت برای جگر سوخته ات... داود رقّی می‌‏گوید: در محضر امام صادق علیه‌السّلام بودم، حضرت آب طلبیدند. فَلَمَّا شَرِبَهُ رَأَيْتُهُ قَدِ اِسْتَعْبَرَ وَ اِغْرَوْرَقَتْ عَيْنَاهُ بِدُمُوعِهِ ▪️زمانی که آب را نوشیدند دیدم در حضرت حالت گریه پیدا شد و دو چشم آن حضرت غرق اشک شد. سپس به من فرمودند: ای داوود! خدا قاتل امام حسین علیه السّلام را لعنت کند؛ 🔹بنده‌ای نیست که آب نوشیده و امام حسین علیه السّلام را یاد کرده و قاتل او را لعنت کند مگر آن‌که خداوند منّان صد هزار حسنه برای او می‌نویسد و صد هزار گناه از او محو کرده و صد هزار درجه، مقامش را بالا برده و گویا صد هزار بنده، آزاد کرده و روز قیامت حق تعالی او را با قلبی آرام و مطمئن محشورش می‌‏کند. 📚الکافی ج۶ص٣٩١ @maghaatel

#ماه_رمضان 🔷 حال و روز ارواح مؤمنین در شب و روز جمعه، از ماه رمضان... 🔷 روایتی بسیار تکان دهنده برای بازماندگان از اموات... در روایتی از آقا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمده است که فرمودند : حقیقتاً ارواح مؤمنین در هر شب و روز جمعه از ماه رمضان (در روایتی دیگر آمده در تمام جمعه های سال) به نزد شما حاضر می شوند و باصدایی محزون و گریان هر یک از آنان فریاد می زنند : يَا أَهْلَاهْ وَ يَا وَلَدَاهْ وَ يَا قَرَابَتَاهْ اعْطِفُوا عَلَيْنَا بِشَيْ ءٍ يَرْحَمُكُمُ اللَّهُ وَ اذْكُرُونَا وَ لَا تَنْسَوْنَا بِالدُّعَاءِ 🔹ای اهل و عیال من! ای فرزندان من! ای نزدیکان و آشنایان من! با یک چیز اندک هم که شده نسبت به ما مهربانی کنید. خدا شما رو رحمت کند؛ مارا یاد کرده و از یاد نبرید. برایمان دعا کنید. وَ ارْحَمُوا عَلَيْنَا وَ عَلَى غُرْبَتِنَا فَإِنَّا قَدْ بَقِينَا فِي سِجْنٍ ضَيِّقٍ وَ غَمٍّ طَوِيلٍ وَ غَمٍّ وَ شِدَّةٍ 🔹به ما و غربت ما رحم کنید. چرا که ما ماندیم و یک زندان تنگ و تاریک و غم ها و شدائد طولانی. فَارْحَمُونَا وَ لَا تَبْخَلُوا بِالدُّعَاءِ وَ الصَّدَقَةِ لَنَا لَعَلَّ اللَّهَ يَرْحَمُنَا قَبْلَ أَنْ تَكُونُوا مِثْلَنَا 🔹پس بر ما رحم کنید. دعاها و صدقه هایتان را از ما دریغ نکنید. تا قبل از اینکه شما هم به این جا بیایید، شاید خدا با همان دعا و صدقه هایتان بر ما رحم کند. آه از این حسرت! ما هم روزی مثل شما توانمند بودیم. ای بندگان خدا! این سخنان را از ما خوب بشنوید و فراموش نکنید. چرا که فردا روزی می فهمید ما چه می گفتیم. آن اموال و زیادی ها و نعمت هایی که در دست شما هست در دستان ما هم بود. اما ما در راه اطاعت از خدا آن ها را انفاق نکردیم و همان اموال امروز وبال گردن ما شده و منفعت آن هم به دیگران رسیده است. پس بر ماه مهربانی کنید و لو با دادن یا درهم صدقه یا یک دانه خرما یا یک چیز اندک. سپس آن ارواح با صدای بلند فریاد می زنند : مَا أَسْرَعَ مَا تَبْكُونَ عَلَى أَنْفُسِكُمْ وَ لَا يَنْفَعُكُمْ كَمَا نَحْنُ نَبْكِي وَ لَا يَنْفَعُنَا فَاجْتَهِدُوا قَبْلَ أَنْ تَكُونُوا مِثْلَنَا 🔹چه زود است آن روزی که شماهم مثل ما باید بر خودتان گریه کنید اما دیگر نغعی ندارد. پس تا می توانید تلاش کنید قبل از اینکه همانند ما بشوید.   📚 مستدرک الوسائل ج٢ص١۶٣ @maghaatel