🔺من کیستم؟ #نكته‌ي_اول 1ـ خواب تا كنون شده در خواب ببينيد در حال افتادن از كوهي و يا تصادف با اتومبيلي هستيد؟ چند لحظه پس از آن چه اتفاقي مي‌افتد؟ ناگهان از خواب بيدار مي‌شويد و مي‌گوييد خدا را شكر كه خواب بودم. حال مي‌خواهيم آن خواب را با هم مرور كنيم: 1ـ ترسيدم. 2ـ دهانم خشك شد. 3ـ قلبم شروع كرد به تند زدن. 4ـ بدنم خيس عرق شد. 5ـ ..... حال مي‌خواهيم به دو سوال جواب دهيم: سوال اول: #چه_كسي_در_خواب_بود؟ شخصی بود شبیه من؟ تصویر من بود؟ یا می‌گویم درخواب دیدم که خودم از کوه افتادم؟ من با تمام وجودم حسّ مي‌كنم كه خودِ خودم بودم كه درخواب حاضر بودم نه تصويري از من و نه اين‌كه شخص ديگري را در خواب ديده باشم. من،‌ حالاتي كه برايم پيش آمده را به خودم نسبت مي‌‌دهم نه به شخصي ديگر. بنابر اين، من خودم را آن‌جايي حس كردم كه بودم نه در رختخواب و همان شخصي حس كردم كه بودم نه اين دست و پا و اين جسم. يعني نه خودم را اين جسمي كه در رختخواب است حس مي‌كنم و نه آن جسمي كه در خواب ديدم. حال بگوييد آيا اين حسّي كه الآن كه دور هم نشسته‌ايم نسبت به خودتان داريد غير آن حسي است كه از خودتان در خواب داشتيد؟ مثلا اگر بخواهيد خاطره‌اي براي دوستتان تعريف كنيد مي‌گوييد: «من پارسال به چابهار رفتم و ...» حال اگر بخواهيد خوابي را براي دوستتان تعريف كنيد مي‌گوييد: «من به بالاي كوه رفتم و ناگهان سنگي از زير پايم لغزيد و....» يعني با تمام وجود حسّ مي‌كنيد آن «من» كه در هر دو قضيه از او تعريف مي‌كنيد خودِ خودِ شماييد و نوع احساسي كه در خواب داشتيد همان نوع احساسي است كه در بيداري داشتيد. نكته: فارق حضوري و تجربي بين خواب و توهم همين نكته است چرا كه اولا در توهمات، انسان خودش را حاضر نمي‌بيند و حس نمي‌كند خودش است كه در حال سير در فلان توهم است و ثانيا حالاتي مثل ترس و خوشحالي و غيره از توهمات حاصل نمي‌شود. و ثالثا رؤیا در موارد عدیده‌ای صادقه است و (همان‌طور که در نکته‌ی دوم خواهد آمد) در این نوع رؤیا همان واقعیّت خارجی است که در خواب دیده می‌شود بخلاف توهّمات. (توضیح بیشتر در نکته‌ی بعدی خواهد آمد) پس من همان شخصي بودم كه در خواب حاضر شده‌بودم نه اين دست و پايي كه در رختخواب بود. #ده_نکته_از_معرفت_النفس #استاد_اصغر_طاهرزاده 🆔 @maghsoudi_ir

📚 معرفی کتاب #ده_نکته_از_معرفت_النفس 📝نوشته:استاد عزیزم اصغر طاهرزاده در نوشتار حاضر، با موضوع "خودشناسی" در بخش نخست، نگارنده حقیقت انسان و همه ی ادراکات او را مربوط به نفس می داند. وی در این بخش از تشابه خواب و مرگ، سخن به میان آورده، نیز خواب یا رویا را در سه بخش، تقسیم بندی می کند که عبارت اند از: "رویای رحمانی"، "صادقانه" و "رویای باطل". در بخش دوم، "رویای صادقه" را اصل انسان و فراتر از زمان و مکان می داند. در بخش های بعدی کتاب، نگارنده، از تاثیر حالات روحی بر تن سخن می گوید. نیز ادراک انسان در زمان مرگ و خواب، را بازگو می کند، در بخش پنجم کتاب، انواع مرگ نظیر "مرگ طبیعی"، "حیوانی" و "غیر طبیعی" مطرح می گردد. "مجرد بودن نفس از بدن"، "حضور تمام نفس"، "چگونگی حضور مجردات در عالم"، "وحدت نفس و نقش آن در شناخت حق" و "برزخ و چگونگی عذاب قبر" از مباحث بعدی کتاب هستند. در پایان نیز، مساله ی "وسعت روح انسانی" بر اساس آیات و اشعار، بازگو می گردد. 🆔 @maghsoudi_ir

🔺من کیستم؟ #نكته‌ي_اول 1ـ خواب تا كنون شده در خواب ببينيد در حال افتادن از كوهي و يا تصادف با اتومبيلي هستيد؟ چند لحظه پس از آن چه اتفاقي مي‌افتد؟ ناگهان از خواب بيدار مي‌شويد و مي‌گوييد خدا را شكر كه خواب بودم. حال مي‌خواهيم آن خواب را با هم مرور كنيم: 1ـ ترسيدم. 2ـ دهانم خشك شد. 3ـ قلبم شروع كرد به تند زدن. 4ـ بدنم خيس عرق شد. 5ـ ..... حال مي‌خواهيم به دو سوال جواب دهيم: سوال اول: #چه_كسي_در_خواب_بود؟ شخصی بود شبیه من؟ تصویر من بود؟ یا می‌گویم درخواب دیدم که خودم از کوه افتادم؟ من با تمام وجودم حسّ مي‌كنم كه خودِ خودم بودم كه درخواب حاضر بودم نه تصويري از من و نه اين‌كه شخص ديگري را در خواب ديده باشم. من،‌ حالاتي كه برايم پيش آمده را به خودم نسبت مي‌‌دهم نه به شخصي ديگر. بنابر اين، من خودم را آن‌جايي حس كردم كه بودم نه در رختخواب و همان شخصي حس كردم كه بودم نه اين دست و پا و اين جسم. يعني نه خودم را اين جسمي كه در رختخواب است حس مي‌كنم و نه آن جسمي كه در خواب ديدم. حال بگوييد آيا اين حسّي كه الآن كه دور هم نشسته‌ايم نسبت به خودتان داريد غير آن حسي است كه از خودتان در خواب داشتيد؟ مثلا اگر بخواهيد خاطره‌اي براي دوستتان تعريف كنيد مي‌گوييد: «من پارسال به چابهار رفتم و ...» حال اگر بخواهيد خوابي را براي دوستتان تعريف كنيد مي‌گوييد: «من به بالاي كوه رفتم و ناگهان سنگي از زير پايم لغزيد و....» يعني با تمام وجود حسّ مي‌كنيد آن «من» كه در هر دو قضيه از او تعريف مي‌كنيد خودِ خودِ شماييد و نوع احساسي كه در خواب داشتيد همان نوع احساسي است كه در بيداري داشتيد. نكته: فارق حضوري و تجربي بين خواب و توهم همين نكته است چرا كه اولا در توهمات، انسان خودش را حاضر نمي‌بيند و حس نمي‌كند خودش است كه در حال سير در فلان توهم است و ثانيا حالاتي مثل ترس و خوشحالي و غيره از توهمات حاصل نمي‌شود. و ثالثا رؤیا در موارد عدیده‌ای صادقه است و (همان‌طور که در نکته‌ی دوم خواهد آمد) در این نوع رؤیا همان واقعیّت خارجی است که در خواب دیده می‌شود بخلاف توهّمات. (توضیح بیشتر در نکته‌ی بعدی خواهد آمد) پس من همان شخصي بودم كه در خواب حاضر شده‌بودم نه اين دست و پايي كه در رختخواب بود. #ده_نکته_از_معرفت_النفس #استاد_اصغر_طاهرزاده 🆔 @maghsoudi_ir