خوبان چو قصد کشتن اهل وفا کنند، خواهم که ابتدا ز منِ مبتلا کنند دل بهرِ آن بُود که دهندش به دلبری جان از برای آنکه به خوبان فدا کنند پیراهنی که نآید از او بوی یوسفم گو همچو گل، صبا و نسیمش قبا کنند بهرِ خدا جمال خود از بیدلان مپوش بُگذار تا نظاره‌ی صُنع خدا کنند بنْشین دَمی که گوشه‌نشینان صبح‌خیز شد سال‌ها که بهرِ همین دَم دعا کنند مژگان ناوَک‌افکنِ چشمت، به غیر ما بر هرکه افکنند خدنگی، خطا کنند! عمری‌ست تا به گوشه‌ی هجران شدیم خاک "آیا بُود که گوشه‌ی چشمی به ما کنند؟" ارزان بُود -به جان عزیز تو- یک نفس وصل تو را به هر دو جهان گر بها کنند چشمان پُرکرشمه و مستانه‌ی تواَند "آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند" بنگر به سوی «فخریِ» مسکین، که عیب نیست شاهان گر التفات به حال گدا کنند... #فخری_هروی @mah_daviat313