#شعر #پاسخ_شبهه رزق گر میرسد از سوی خدا / فقر پس گشته چرا سهم شما؟ ادعا کرده خدا رزق مرا/ میدهد تا نشود بنده گدا. پس کجا رفته؟چرا پول نداد؟/ حرف بود این همه، تا گردم شاد؟ گشت نزدیک یکی از آن سو/ داد پاسخ همه را بس نیکو. گفت: آیا تو تلاشی کردی؟/ یا فقط حرف تراشی کردی؟ صحبت از روی عمل داشته اي؟/ یا فقط بذر فتن کاشته ای؟ اگر این روز تو گشتی بی چیز/ چشم بگشا تو ببین در همه چیز نقص از هردو طرف باید ديد/ یک طرف را تو گرفتی ناديد. همه چیز از طرف خالق بود/ حرفهایت همگی صادق بود. یک ولی دارد و صد ها اما/ تو نپرداخته ای باقی را. ضعف ها، تنبلی و بیماری/ عاملش چیست؟به جز کم کاری؟ اینهمه ربط به خالق دارد ؟/ یا به آن کس که بدی میکارد؟ عقل داده است خدا تا انسان/ فرق واضح بشود با حیوان . حیف اما طرق حیوانی/ به همان نحو که خود میدانی، پیشه کردیم و چه بد رفتاری است/ این طریقی ز دگر آزاری است. شد سفارش همه از سوی خدا/ دیگران را نبُود فرق ز ما. همه انسان و همه محدودیم/ در حقیقت همگی معبوديم. کم اگر بوده ز ما خاسته است/ حرف هارا به شما باید بست. همه گر راه خدا میرفتند/ شیطنت ها ز شما ميرفتند، جلوه ی حق به جهان می آمد/ سبز می گشت، عیان می آمد. باید این فکر جهان گیر شود/ شاید این قصه زمان گیر شود. همه ی حق فقط از آن تو نیست/ زندگی در دو جهان مال تو نیست. همگی حق و حقوقی دارند/ شرط احقاق اگر بگذارند! همه را همچو خودت انسان بین/ دیگران جمله مقصر تو نبین. کم اگر دیده شود خوبی ها/ نفي کردی تو چرا خوبی را؟ خالق این ها همه داده است به ما/ عقل و فکر و عمل انسان را تا که از عقل و عمل بهره برد/ با همه راه سعادت بخرد. ✍ #أحد #رزق #روزی #خدای_روزی_رسان #فقر #گرسنگی #توحید_در_رازقیت #رازقیت_خدا #طلب_روزی #کد1019_4