مولای متقیان حضرت امیرالمومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام در #نهج_البلاغه میفرمایند: ▫️قَدْ کَفَاکُمْ مَؤُونَةَ دُنْيَاکُمْ، وَ حَثَّکُمْ عَلَى الشُّکْرِ، وَ افْتَرَضَ مِنْ أَلْسِنَتِکُمُ الذِّکْرَ 🟤خداوند نياز دنياى شما را برطرف ساخته و شما را به شکر نعمتهايش ترغيب کرده و ذکر و ياد خود را با زبانهايتان بر شما واجب ساخته است (تا دلهايتان همواره بيدار باشد) ✍اشاره به اينکه از يک سو شما را مشمول انواع نعمتها ساخته و به حکم (وَسَخَّرَ لَکُمْ مَّا فِى السَّمواتِ وَ مَا فِى الاَْرْضِ) و (هُوَ الَّذِى خَلَقَ لَکُمْ مَّا فِى الاَْرْضِ جَمِيعاً) همه مواهب زمين و آسمان را از نور آفتاب گرفته تا باران حياتبخش و نسيم روح پرور و چشمه ها و نهرها و منابع زيرزمينى و رو زمينى، همه را مسخّر شما کرده است. از سوى ديگر، به شما دستور شکرگزارى داده، همان کارى که موجب فزونى نعمت و بقاى مواهب الهى و الطاف او خواهد شد. از سوى سوم شما را وادار به ياد او کرده، يادى که مايه آرامش دلها و نجات از چنگال شيطان است اينکه ملاحظه مى شود امام عليه السلام از ميان همه اعمال واجب و مستحب بر ذکر زبانى تکيه کرده به جهت آن است که ذکر با زبان، مايه بيدارى دل است و اين بيدارى سرچشمه اصلى حرکت به سوى خير و سعادت است. افزون بر اين اگر زبان در اختيار ذکر خدا قرار نگيرد در اختيار شيطان قرار خواهد گرفت و مى دانيم که بخش مهمّى از گناهان کبيره با زبان انجام مى شود. #خطبه_183 #حدیث_روز @mahale114