🔸تربیت مارپله ای مادر و پدر با گذر از هفت خوان رستم ؛ و پیوند همسری به تربیت افلاطونی فرزند خود می نگرند . جستجو برای اسمی با ریتم و هماهنگ سازی با اسم فرزند دوم در حروف ، هجا ، آوا ، شب و روز خانواده عروس و داماد را پر می کند در نهایت تاس می انداختند و از میان ژینوس و ژیلا به آرتا و بوشفر می رسیدند. واین همان اوج ده خانه ای تربیت بود که با نیش شیر خشک و شب بیداری ها تمام می شد و خبری دیگر از آن شور و شوق تربیتی نبود . در ویترین پدر و مادر ، برای رشد فرزند دلبند شان ، مهره تنبیه یا تشویق بیش نیست. نگاه اهریمنی یا اهورا مزدایی به تعالی استعداد و نهاده های عظیم یک انسان بسان آتش شعله ور بود ، نگریستن بر شاقول سیاه و سفید بر اریکه ذهن متلاطم فرزند طلوع پدر و مادر بود ، راه رفتن بر پل صراط بهشت یا جهنم تنها واژه تاثیر گذار برای حرکت آفرینی آن جنین قد کشیده بود که یا نردبان را پا می نهد و به خانه جایزه می رسد یا در میانه راه با نیش مار مواجهه می گردد و به خانه اول باز می ایستد . از گنجینه سترگ قرآن ، دو واژه را استخدام امیال تربیتی کرده اند و بهشتی و جهنمی بچه معصوم را هر روز ترازو می کنند و چاقی و لاغری آن را به میوه های بهشتی و شربت گوارا رهنمون می سازند و از جهنم همان سرب داغ و آتش برافروخته بر حلقوم عزیزترین عصاره وجودشان (فرزند) می ریزند و تنبیه را شایسته می دانند و این تمام دریافت تربیتی از قرآن است . اینکه با یک خطا از شاگرد و فرزند نمره بیست را به صفر برسانید وبا کمربند تشر و تنبیه را بر روح چنان سیاه و کبود کنید که هیچ دشمنی دشمن تر از شما نسبت به او نیست و با یک کار درست کامیون اسباب بازی ها را بر سر او کمپرس کنید. توقف در تربیت جسمانی و هیکلی فرزند ، میزان کالری موجود در غذا ، پوشاندن لباس ناز و حریر ، آموختن چند کلمه ، جمله و یک بیت شعر از حافظ ، با خط کشی بهشت یا جهنم راه به جایی نمی برد . یا بچه ای تپل مپل یا لاغر نی قلیان نصیب خانواده ها می شود . تربیت چکش نیست که برمیخ سر بکوبید و بر دیوار رفتار فرزند فرو رود ؛ تربیت جوهر نمک نیست که بریزد و همه بدیها را بشوید و ببرد ؛ تربیت بادکنک نیست که با تعریف و تمجید از شاگرد و فرزند آن را باد کنید؛ تربیت چلوکباب نیست که آن را با روغن کره پول چرب کنید و آسوده بیاسایید؛ تربیت مسواک زدن و خوابیدن سر ساعت 9 نیست ؛ تربیت سلام و خداحافظی مودبانه نیست ؛ تربیت لباس اتو کشیده بر اندام نیست؛ تربیت یک علم نیست؛ تربیت؛ یک فن ،مهارت، فناوری با عقبه آگاهی بخشی و سپردن به مالک الملک هستی است . تربیت خانه به خانه رفتن است بدون نردبان ، بدون نیش مار ، تربیت شکلات نیست که آن را در کام بریزی و شادکام کنی تربیت نفس به نفس جنگیدن با مارهای افعی خواسته های متورم کودکانه است تربیت پا به پا کوبیدن بر امیال حسد و کینه و خشم و غضب است تربیت پنجه در پنجه فرزند نهادن برای شکوفا سازی استعداد های الهی اوست تربیت جهنم نیست ؛بهشت نیست ؛ آتش نیست ؛انار و انگور نیست؛ تربیت تا بیست سالگی نیست؛ تا ازدواج نیست ؛ تربیت پدر و مادر برای فرزند تا آخرین لحظه حیات است تربیت #تربیت_مارپله ای نیست . ✍سید جواد محمدزاده @mahammmadzadeseyedjavad