✅اسلام به درونی سازی مطالب بیشتر اهمیت می دهد تا استفاده از اهرم های قانونی، بنابراین اگر چه برای قانون اهمیت قائل است ولی اصالت را به تقوا و تربیت می دهد. مربی و مادر خوب کسی است که زمینه ی ایجاد تحول را در مخاطب خود ایجاد کند یعنی باید بتواند در #درون مخاطب خود تمایل و رغبت به تغییر را ایجاد کند. نه #دائم با بکن نکن های بیرونی به دنبال تربیت او باشد. ✅ لذا عادت های انفعالی، که انسان را از بیرون کنترل می‌کنند توصیه ی همیشگی اسلام نیست اگر چه بصورت موقت و مقطعی توصیه شود. ❓ مثلا در مسئله ی نشاط، شادی باید از درون و بر اساس استعداد ها و فطرت ها بجوشد. شادی های اصیل مورد استقبال اسلام است و اسلام اجازه نمی دهد به اسم انسان بودن این شادی ها را بر خود حرام کنیم اما با شادی های تقلبی هم مخالف است چون بر اساس فطرت نیستند. خوشحالی های تحمیلیِ از بیرون، ماندگار نیستند مثل اثر موسیقی حرام و رقص و شراب. کسانی که با این خوشی ها سرگرم اند نمیتوانند با خودشان تنها باشند زیرا از مواجهه با درون خود، از شلوغی درون خود می ترسند . ✅دین می‌گوید انسان دنبال خوشی ای باشد که با خودش خوبی بیاورد، خوشی ای که خوبی نیاورد به درد انسان نمی خورد. وقتی به بذری آب سالم و نور کافی و خاک مرغوب بدهی نمی گندد بلکه رشد می‌کند اما اگر آب دادی ولی آلوده بود نور دادی ولی کافی نبود خاک دادی ولی نامرغوب بود این دانه میگندد، دیگر آن چیزی که باید بشود نمی شود.