هی مینویسم و هی پاک میکنم ، واقعا نمیدونم درد نبودن یه آدم رو چجوری با کلمات میشه به تصویر کشید .

هیچوقت مشکی رو دوست نداشتم ، اگه لباسای مشکی میپوشم دارم سوگواری میکنم نه برای رفتن تو از دنیا ، برای رفتنت از دنیای من ، برای رفتن خودم از دنیای خودم . عزاداری همیشه برای کسایی نیست که از دنیا رفتن ، گاهی برای کساییه که از دنیام رفتن تو از دنیای من رفتی و بدون هیچ تظاهری نیاز دارم عزاداری کنم .

از صبح تا شب هر نقشی میخواید بازی کنید ولی از ساعت ۱۲ به بعد چاره ای جز اینکه خودتون باشید ندارید ، تا طلوع خورشید باید گلاویز بشید با هر آنچه که در طول روز به انکارش پرداختید ! بخوابید ، قبل از ۱۲ بخوابید .

دلتنگی غول سیاهیت که هرشب از زیر تخت انگشتهایش را دور گردنم میپیچد ، خفگی غالب میشود اما متاسفانه هربار ، هرشب ، جان سالم بدر میبرم .

آدمیزاد؟ اشرف مجبورات .

خودت را از کسی که دوستت میدارد دریغ نکن ، عاشق که جز معشوق چیزی ندارد .

_

لحظه ی رفتن تو بغض من گریه شد و راه تماشا را بست ، از تو جز منظره ای تار ندارم در یاد .

مرا رسم کن ، حالا تو درد کشیدی .

گاهی تو حتی لب نگشوده ای و من به پایان آنچه خواهی گفت رسیده ام .

آدمیزاد؟ اشرف مغمومات