─═इई🔹💠 ┄┅✼❁⚜❁✼┅┄ 💠🔹ईइ═─ #خطبه154: از جلسه گذشته: «...پس مراد از رویش عمل آثار ‌حقیقی عمل است و مقصود از آب، علم اهل بیت علیهم السلام است و اداب این رویش دل کندن از چشمه های واهی علوم دیگران و اتصال به علم اهل بیت است.» #سؤال7⃣:باتوجه به پاسخِ استاد 👆 در مورد چیستی رویش اعمال و آب های آبیاری کننده، آیا مراد از آب، آگاهی هایی نیست که فرد قبل از عمل باید کسب کند؟ #جواب: 👈امام(علیه السلام) در این تشبیه زیبا، انسان و اعمالش را به درختان و میوه هایش تشبیه نموده است. ‼️همان گونه که درختان وگیاهان از آب براى رویش بى نیاز نیستند، انسان ها نیز به تعلیم و تربیت و تبلیغ نیاز دارند. ⬅️آن کس که از تعلیم و تربیت و تبلیغ صحیحى برخوردار باشد اعمالش پاک و آن کس که تحت تأثیر تبلیغات سوء قرار گیرد، عملى ناپاک خواهد داشت. ↩️به تعبیر دیگر ارزش میوه هاى درختان در واقع از سه چیز نشأت مى گیرد: بذر خوب و زمین خوب و آب خوب. 💯به یقین بذر انسان ها با توجه به فطرت پاک خداداد خوب است. ✅هر گاه وراثت محیط که به منزله زمین است و تعلیم و تربیت که به منزله آب است پاک و پاکیزه باشد، آثار وجودى انسان ها ارزشمند و پاک و پاکیزه خواهد بود. #سؤال8⃣: در انتهای #خطبه154 (پیامبر فرمود: همانا خداوند بنده ای را دوست اما کردارش را دشمن می دارد و کردار بنده ای دوست اما شخص را ناخوش می دارد.) لطفاً این قسمت رو توضیح بدید. #جواب: ✍ راه شناخت نیکان از بدان را نشان مى دهد، مى فرماید: «بدان هر ظاهرى باطنى دارد همانند خود، آن چه ظاهرش پاک و خوب است باطنش نیز پاک و خوب است و آن چه ظاهرش خبیث و بد است باطنش نیز خبیث است» ⏪زیرا معمولاً اعمال انسان ها بازتاب افکار و اخلاق و صفات درونى آن هاست و ظاهر آنان تراوشى از باطن شان است. 🔁 همان گونه که در ضرب المثل معروف نقل شده: «از کوزه همان برون طراود که در اوست». ↔️بر این اساس هنگامى که باطن کسى براى ما مشکوک شود باید در اعمال او دقت کنیم و از لابه لاى آن به باطن او پى ببریم. 📖قرآن مجید نیز این حقیقت را در آیات مختلف تأیید کرده و درباره منافقان گاه مى فرماید: «(قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِى صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ)»نشانه هاى عداوت آن ها از دهان و کلامشان آشکار شده و آن چه در دل هایشان پنهان مى دارند از آن مهم تر است». 📣و در جاى دیگر مى فرماید: «(وَلَوْ نَشَاءُ لاََرَیْنَاکَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِیمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِى لَحْنِ الْقَوْلِ)» اگر ما بخواهیم منافقان را به تو نشان مى دهیم تا آن ها را به قیافه هاشان بشناسى، هر چند مى توانى آن ها را از سخنانشان بشناسى». و در جاى دیگر مى فرماید: «(وَالْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِى خَبُثَ لاَ یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِداً) سرزمین پاکیزه گیاهش (پاکیزه) به فرمان پروردگار مى روید؛ اما سرزمین خبیث و بد جز گیاه ناچیز و بى ارزش از آن نمى روید». #سوال9⃣:باتوجه به این سوال 👆 و پاسخ استاد، در ادامه آمده که پیامبر راستگو فرمود: «همانا خداوند بنده ای را دوست دارد اما کردار او را دشمن ، و کردار بنده ای را دوست دارد اما شخص او را دشمن» پس ظاهرا این حرف چندان غلط نیست که فردی ظهور غلطی داشته باشد اما بگوید که باطن خوبی دارم. آیا این اشکال صحیح است؟ #جواب: ✍ این یک قاعده کلى است که هر ظاهرى باطنى دارد همانند خود، آن چه ظاهرش پاک و خوب است باطنش نیز پاک و خوب است و آن چه ظاهرش خبیث و بد است باطنش نیز خبیث است. اما این قاعده کلى مانند سایر قواعد بدون استثنا نیست؛ زیرا افرادى هستند بسیار پیچیده و به تعبیر عامیانه «تودار» که به آسانى نمى توان آن ها را از اعمالشان شناخت. ↩️ چنان ریاکار و متظاهر و مردم فریبند که گاه افراد عاقل و هوشیار را نیز به خطا مى افکنند. 📣و به همین جهت امام(علیه السلام) در ادامه سخن چنین مى فرماید: «پیامبر راستگو(صلى الله علیه وآله) فرمود: گاه خداوند بنده اى را دوست دارد ولى عملش را مبغوض مى شمرد و گاه عملش را دوست دارد و شخصش را مبغوض مى داند» 🖊 حجت‌الاسلام مهدوی ارفع ─═इई🔹💠 ┄┅✼❁⚜❁✼┅┄ 💠🔹ईइ═─