برشی از کتاب فتح خون نوشته مرتضی آوینی 🥀در خویش بنگر🥀 صحرای بلا به وسعت تاریخ است و کار به یک یا لَیْتَنی کُنْتُ مَعَکُم ختم نمی شود . اگر مرد میدانِ صداقتی ، نیک در خویش بنگر که تو را نیز با مرگ اُنسی این گونه هست یا خیر ! اگر هست که هیچ ، تو نیز از قبله دارانِ دایره طوافی ، و اگر نه ... دیگر به جای آن که با زبان زیارت عاشورا بخوانی ، در خیل اصحاب آخرالزمانی حسین با دل به زیارت عاشورا برو . ضحاک بن عبدالله مشرقی را که می شناسی ! عصر عاشورا از جبهه حق گریخت بعد از آن که صبح تا شام را در رکاب امام شمشیر زده بود . خوف فرزندِ شک است و شک زاییده شرک و این هر سه ، خوف و شک و شرک ، راهزنان طریق حق اند ... که اگر با مرگ اُنس نگیری خوف راه تو را خواهد زد و امام را در صحرای بلا رها خواهی کرد . 📚 فتح خون ، مرتضی آوینی ، ص۸۴ و ۸۵

🔹چرا باید شب و روز عاشورا برای حضرت صاحب‌الزمان صدقه کنار گذاشت؟🏴 🎙️حجت الاسلام #عالی 📡حداقل برای☝️نفر ارسال کنید.

برشی از یک کتاب 🌻ویژگی حکومتِ امام حسین🌻 آن حکومت دینی که حسین(ع) می خواست دوباره اقامه بشود ، همین حکومت بود . حکومتی که حاکمش ، علی (ع) ، مَصقَلَه بنِ هویره را که از کار گزاران خودش بود ، به جرم قوم و خویش بازی در حکومت ، گوشمالی داد ، حکومتی که با عَلاء بن زیاد ، یکی دیگر از مسئولین که خانه ای اشرافی برای خود ساخت ، برخورد کرد . حکومتی که وقتی مُنذِرِ بنِ جارود ، پارتی بازی کرد ، حضرت او را کوبید . حکومتی که وقتی عبدالله بن زَمعه ، سهم اضافی از اموال عموم و بیت المال برای خود خواست ، حضرت امیر (ع) او را پیش چشم مردم ، تحقیر کرد . حکومتی که وقتی عثمان بن حُنیف ، حاکم بصره ، در میهمانی سرمایه دارها شرکت کرد و فقط در میهمانی شرکت کرد و بر سر سفره آن ها نشست ، او را به شدت توبیخ کرد . حکومتی که وقتی ابن عباس ، پسر عموی خود علی (ع) ، در حاکمیت ، خطا کرد ، او را در هم کوبید و گفت : به خدا سوگند ، با شمشیری تو را خواهم زد که هر کس را با این شمشیر زدم ، به جهنم رفت . حکومتی که آهن گداخته به دست برادرش عقیل نزدیک کرد ؛ چون سهم اضافی از بیت المال می خواست . حکومتی که ابوالاسود دوئلی را از اصحاب درجه یک خود علی بن ابی طالب(ع) و آدم صالح و شریفی بود ، از قضاوت عزل کرد ؛ برای آن که صدایش را در جلسه دادگاه بلند کرده بود . حکومتی که حسین(ع) به خاطر آن شهید شد ، حکومتی بود که اهل سازش و سستی نباشد . 📚 حسین ، عقلِ سُرخ ، حسن رحیم پور‌ ازغدی ، ص ۴۴

🎥سخنرانی استاد عالی در بیت رهبری:مواظب باشیم به حکومتی که مقدمه ظهور است ضربه نزنیم…

📌دانلود کتاب ١٠٠روایت کوتاه و خواندنی از زندگی عارف وارسته حضرت آیت الله قاضی رضوان الله تعالی علیه

🎬 #کلیپ «فریادهای تکان دهنده» 👤 آیت‌الله #بهجت 🔅 پنج جمله امام زمان هنگام ظهور... #امام_زمان #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈

🔹 دعای خاص امام زمان(عج) برای مؤمنین 💠استاد مسعود عالی

🔴 درمورد شرایط یاری کردن امام زمان(عج) سخنران استاد عالی

♨️امام زمان آمدنی نیست امام زمان آوردنی است! 🎙حجت الاسلام #عالی

🔹 مهدویت و آخرالزمان - رسالت و ماموریت امام زمان(عج) در عصر کنونی - ناشناخته بودن حضرت در دوره غیبت دلیل بر حضور نداشتن ایشان نیست - تلاش حضرت برای... 🎙 #استاد_عالی

کتاب صوتی: از قله عاشورا تا دریای ظهور نویسنده: اسماعیل شفیعی سروستانی دشمنان اهل‌بیت(ع) همه‌ی تلاش خود را کردند تا واقعه‌ی روز عاشورا، در جغرافیای زمانی سال ۶۱هجری قمری و جغرافیای مکانی دشت نینوا بماند؛ درحالی‌‌که سفیر امام حسین(ع) از آغازین روزها و از اولین زیارت حسین(ع) در روز اربعین، بر آن بود تا حصار زمانی و مکانیِ قیام امام را بشکند و قیام و عمل خاندان رسول خدا(ص) را در رودخانه‌‌ی تاریخ جاری کند. از این‌‌رو می‌توان گفت زائری که بی‌بهره‌ از کربلا خارج شده و قیام و عمل خاندان پیامبر اکرم(ص) در منش و اندیشه‌ی او تاثیر نگذاشته باشد، گویی امام حسین(ع) را در کربلا رها کرده و به شهر و دیار خویش بازگشته است. این کتاب توصیفی شاعرانه از جریانی جهادگر، منتظر و اندیشمندانه است که با اتّصال و اتّصاف به «زیارت سرخ» معنی متعالی زندگی را از مکتب عاشورا فرامی‌گیرد تا در بستر تاریخ چونان رودی جاری شود؛ فراز و نشیب‌های حیات را با تکیه به مرام‌‌نامه‌‌ی شیعه بودن پشت سر بگذارد و در کسوت اهل انتظار، به استقبال امام زمانش برود. این اثر، پنجره‌ای نو به سنّت زیارت و زیارت عاشورا است که امید می‌رود طبع لطیف آن دو امام بزرگوار را بیاراید. «اسماعیل شفیعی سروستانی» در کتاب «از قلّه‌‌ی عاشورا تا دریای ظهور» قیام امام حسین(ع) را جاری در زیارتی می‌داند که به‌‌‌راستی برپاکننده‌‌ی حق آن جناب باشد. نویسنده نام این زیارت را «زیارت سرخ» می‌نهد؛ زیارتی که درپیِ آن تغییر و تحول در زندگی اتفاق بیفتد. سپس چنین زیارتی را به قیام حضرت مهدی(عج) که همان نقشه‌‌ی بزرگ الهی برای جهان است، متّصل می‌کند. در بخشی از این کتاب آمده است: «آنکه عهد نو نکند، محرم نیست؛ بیگانه‌ای است که به ناگهان، به‌‌سانِ دزدی از دیوار بالا می‌آید. به‌قولِ حضرت امیرالمؤمنین(ع) «کسی که از غیرِ در وارد شود، سارق است.» در زندگی و مراودات معمولی، همه‌‌ی ما در ارتباط با مردم و حتّی دوستان و خویشاوندان، حدودی را مراعات و خطوطی را میان خود رسم می‌‌کنیم و متعصّبانه آن را پاس می‌‌داریم. چنان‌که اهل منزل را محرم خویش می‌شناسیم، همه‌‌ی آنها را در سود و زیان خانواده شریک می‌‌دانیم، کاستی‌ها و نقصانشان را از دید نامحرمان پنهان می‌سازیم و اسرارشان را میان دیگران منتشر نمی‌کنیم. آنکه محرم خانواده است، وسعت تصرّف و دخالتش هم در میان همه‌‌ی مایملک و حتّی اخبار و اطّلاعات و تصمیم‌گیری‌های خانواده بیشتر است؛ به عکسِ نامحرمان. در میان ما، مهمان نیز نامحرمی است که با حفظ شئون و ملاحظات در ساعتی معیّن، به صحن منزل و میان اهل خانواده حاضر شده و پس از آن، با سلام و احترام از میان خانواده خارج می‌شود. نامحرمان بیگانه، اساساً مجال حضور در خانه را پیدا نمی‌کنند. میزان قرابت افراد به خانه و خانواده، میزان حضور در میدان عمل و دخالت آن‌ها را معیّن می‌سازد. محدوده‌‌ی تصرّف در همه‌‌ی امور و میان عموم مناسبات در سراسر جهان، به محدوده‌‌ی خویشی و پیوند و محرمیّت بستگی دارد. از این مطلب می‌توان دریافت که چرا میدان حضور، عمل و حقّ تصرّف اولیای الهی و به‌‌ویژه حضرات معصومان، درباره‌‌ی عموم خلق خدا (اعم از نباتات و جامدات و حیوانات و انسان‌ها) وسیع و ولایت آنها گسترده است. آنان در تقرّب و پیوند با خداوند به جایی رسیده‌اند که حضرت جبرئیل(ع) نیز نرسیده است.» لینک صوتی کتاب: http://book.iranseda.ir/detailsalbum/?VALID=TRUE&g=444001

کتاب صوتی: سیره حکومتی امام مهدی (عج) نویسنده: محمد محمدی ری‌شهری امام عصر (عج) مجال نقد و بررسی حکومت‌های فعلی و فعال در سراسر جهان را فراهم کرده است و ضمن آن، شکل‌گیری صورتی مجمل از حکومت آینده‌ی منتظران را ترسیم می‌کند. بی‌شک این اثر ارزشمند آیت‌الله محمدی ری‌شهری مقدمه‌ای خواهد بود که پس از آن، انگیزه لازم در محققان و پژوهشگران به وجود آید تا به معرفی نزدیک‌ترین و مفصل‌ترین صورت از سیره حکومتی امام منتظر(عج) بپردازند. نخستین نکته‌ی برجسته در تبیین سیره‌ی حکومتی امام مهدی (عج) و سیاست‌‏های دولت ایشان، این است که سیره‌ی حکومتی مهدوی، دقیقاً همان سیره‌ی حکومتی نبوی و علوی است؛ با این تفاوت که در دوران نبوت پیامبر (ص) و حکومت امام علی (ع) زمینه‌ی لازم برای اجرای کامل سیاست‏‌های آن بزرگوار، فراهم نبود؛ لیکن در عصر ظهور امام مهدی (عج) آمادگی‌‏های لازم در جامعه‌ی جهانی برای اجرای سیاست‏‌های ایشان، به طور کامل وجود دارد. در بخشی از کتابِ «رمز حکومت بر دل‌‏ها» می‌خوانیم: بررسی سیره‌ی نبوی و علوی در حکومت، نشان می‏‌دهد که روش حکومتی آنها، حکومت بر دل‏‌هاست و رمز محبوبیت آنها را باید در همین شیوه جست‌وجو کرد. از بنیادی‌‏ترین عناصر اسلام که برنامه‌ی تکامل انسان به‌شمار می‏‌رود، محبت است. از نگاه امام علی(ع)، ستون‏‌های اصلی اسلام، برپایه‌ی محبت خداوند سبحان، استوار است. ایشان اسلام را چنین توصیف می‏‌فرمایند: «این اسلام، آیین خداست که آن را برای خود برگزید و بر دیده‌‏اش پرورید و بهترینِ آفریدگانش را ویژه [ابلاغ‏] آن گرداند و ستون‏‌هایش را بر دوستی خود استوار کرد.» بر این اساس، پایگاه اصلی حکومت اسلامی، فراتر از بیعت و رأی مردم است و حکومت مهدوی، مانند حکومت نبوی و علوی، حکومت بر دل‏‌هاست‏ و ریشه در ارادت و عشق و محبت به مردم دارد و مبدأ این عشق، سیره و شیوه‌ی زندگی شخصی آنها در زمان قدرت و سیاست‏‌های مدیریتی آنها در دوران حکومت است. نویسنده‌ی کتاب «سیره حکومتی امام مهدی(عج)» درباره شیوه‌ی زندگی پیشوایان عدل‏ می‌نویسد: بر‌پایه‌ی مفاد این احادیث، ساده‏‌زیستی و همسان‌‏سازی سطح زندگی، به‌ویژه در خوراک و پوشاک، با زندگی بینواترین مردم جامعه، وظیفه‌ی اختصاصی برای امیر مؤمنان(ع) نیست؛ بلکه تکلیف الهی همه پیشوایانِ عدالت‏‎گستر و حق‏‌محور است. لینک صوتی کتاب: http://book.iranseda.ir/detailsalbum/?VALID=TRUE&g=344325