🔸«آموزش‌و‌پرورش» و «علوم انسانی»؛ دو هدف استعمار نو #استعمار به دو روش و صورت است: ۱. استعمار کهنه و قدیمی؛ یعنی کشور استعمارگر، کشوری دیگر را فقیر، عقب‌مانده، ضعیف و ناتوان نگه می‌دارد تا فقر و جهل و بیماری بر آن مسلط باشد. ۲. استعمار نو؛ یعنی استعمارگر، کشوری را آباد کند، وضعیت بهداشت آن را بهبود بخشد، و فقر و بی‌سوادی را از چهرۀ آن برچیند؛ اما این کشور سالم، قوی و ثروتمند در جهت منافع استعمارگر مصرف شود. 👈تفاوت: شیوۀ اول، استعماری اجباری و تحمیلی و آشکار است. شیوۀ دوم، استعماری به‌ظاهر غیراجباری و غیرتحمیلی است. این استعمار پیچیده‌تری است. در این شیوه، برنامۀ استعمارگر کار کردن روی #کتاب‌ها، روی #درس‌ها و روی #آموزش‌و‌پرورش است؛ چشم او به #علوم_انسانی دانشگاه‌هاست. اگر استعمارگر بتواند در کشوری علوم انسانی دانشگاه‌ها را در چنگ داشته باشد، آن کشور بی‌زحمت در چنگ اوست؛ یعنی چنین کشوری خرج استعمار خودش را هم خودش می‌پردازد، و هزینۀ استعمار را خودش به عهده می‌گیرد! حتی وسیله‌ای می‌شود برای اینکه استعمار‌گران بتوانند کشورهای دیگر را نیز استعمار کنند. #ثامن