eitaa logo
محبان مهدی عجل الله
353 دنبال‌کننده
19.4هزار عکس
3.9هزار ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
قسمت 1⃣ 🔸یکی از مباحث ضروری که لازم است هر چه بیشتر درباره اش صحبت شود، مسئله است. 👌بحث در اسلام بحث کلیدی و اصلی است. در روایات زیادی هست که دنیا بدون باقی نمی ماند. 🔹بحث امامت بحث تداوم داری است و تا قیامت ادامه دارد و خیلی لازم است که در این باره زیاد صحبت شود زیرا بحث رهبری فکری و عقیدتی جامعه است. 👌یعنی اگر جامعه بخواهد رهبری شود باید رهبر آن آسمانی باشد . 🔸بحث امام شناسی که مورد غفلت واقع شد، تبعا نتایج آن غفلت، به غیبت امام زمان علیه السلام منتهی شده است. 🔹آثار غیبت فرو رفتن در است که آن ظلمت را نمیشود با چیزی روشن کرد جز . ✅ معرفت امام آنقدر مهم است که اگر امام در رهبری جامعه باشد چه آثار مثبتی دارد و اگر نباشد چه آثار منفی دارد. ❓معرفت یعنی چه؟ 🔸 مجموعه اطلاعاتی که انسان از امام دارد و این مجموعه اطلاعات موجب میشود که من الزامی پیدا کنم به اینکه خودم را مطیع امام قرار دهم. 🔹شیطان مجموعه اطلاعاتی از خدا دارد ولی الزامی برای اطاعت از خدا ایجاد نکرده و تمام اطلاعاتش هیچ ارزشی برای او ندارد چون از اینها برای اطاعت امام استفاده نکرده است. ❓جاهل کیست؟ 🔸اگر کسی مجموعه اطلاعاتی از امام داشت ولی باعث نشد که از امام اطاعت کند و از این مسیر به سمت خدا رود، او جاهل است. ❓عارف کیست؟ 🔹عارف یعنی در اختیار امام بودن و مطیع امام بودن. 👈 معرفت به ۳ قسمت تقسیم میشود: 1⃣ دادن زمینه های همان اطلاعات، این عنایتی است و خدا به همه داده و در ذات همه قرار داده است (شیطان، جاهل، همه) 2⃣ معرفت عام به درجه ای که از امام میتوانیم اطاعت کنیم، به همان درجه عارف به حق امام هستیم. 3⃣ معرفت نورانی عارفین به حقشان کسی که این حد از معرفت را داشته باشد، دارد. که توضیح داده خواهد شد. .... https://eitaa.com/mahdavieoon
۱.هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می رفت. ۲.در راه رفتن، قدم ها را بر زمین نمی کشید. ۳.نگاهش پیوسته به زیر افتاده و بر زمین دوخته بود. ۴.هر که را می دید مبادرت به سلام می کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵.وقتی با کسی دست می داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی کشید. ۶.با مردم چنان معاشرت می کرد که هر کس گمان می کرد عزیز ترین فرد نزد آن حضرت است. ۷.هر گاه به کسی می نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی کرد. ۸.هرگز به روی مردم چشم نمی دوخت و خیره نگاه نمی کرد. ۹.چون اشاره می کرد با دست اشاره می کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰.سکوتی طولانی داشت و تا نیاز نمی شد لب به سخن نمی گشود. ..... https://eitaa.com/mahdavieoon
۱۱.هرگاه با کسی هم صحبت می شد، به سخنان او خوب گوش فرا می داد. ۱۲.چون با کسی سخن می گفت کاملا برمی گشت و روبه او می نشست. ۱۳.با هر که می نشست تا او اراده برخاستن نمی کرد آن حضرت برنمی‌خواست. ۱۴.در مجلسی نمی نشست و برنمی‌خاست مگر با یاد خدا. ۱۵.هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزدیک درب می نشست نه در صدر آن. ۱۶.در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی داد و از آن نهی می کرد. ۱۷.هرگز در حضور مردم تکیه نمی زد. ۱۸.اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹.اگر در محضر او چیزی رخ می داد که ناپسندِ وی بود نادیده می گرفت. ۲۰.اگر از کسی خطایی صادر می گشت آن را نقل نمی کرد. ..... https://eitaa.com/mahdavieoon
۲۱.کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی کرد. ۲۲.هرگز با کسی جدل و منازعه نمی کرد. ۲۳.هرگز سخن کسی را لغو نمی کرد مگر آن که لغو و باطل بگوید. ۲۴.پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵.چون سخن ناصواب از کسی می شنید، نمی فرمود "چرا فلانی چنین گقت" بلکه می فرمود "بعضی مردم را چه می شود که چنین می گویند؟" ۲۶.بافقرا زیاد نشست و برخاست می کرد و با آن‌ها هم‌غذا می شد. ۲۷.دعوت بندگان و غلامان را می‌پذیرفت. ۲۸.هدیه را قبول می کرد اگر چه به اندازه یک جرعه شیر بود. ۲۹.بیش از همه صله رحم به جا می آورد. ۳۰.به خویشاوندان خود احسان می کرد بی آن که آنان را بردیگری ترجیح دهد. ... https://eitaa.com/mahdavieoon
۳۱.کار نیک را تحسین و تشویق می فرمود و کار بد را تقبیح می نمود و از آن نهی می فرمود. ۳۲.آنچه موجب صلاح دین و دنیای مردم بود به آنان می فرمود و مکرر می گفت هر آنچه حاضران از من می شنوند به غایبان برسانند. ۳۳.هر که عذر می آورد عذر او را قبول می کرد. ۳۴.هرگز کسی را حقیر نمی شمرد. ۳۵.هرگز کسی را دشنام نداد و یا به لقب های بد نخواند. ۳۶.هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را نفرین نکرد. ۳۷.هرگز عیب مردم را جستجو نمی کرد. ۳۸.از شر مردم‌برحذر بود ولی از آنان کناره نمی گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹.هرگز مذمت مردم را نمی کرد و بسیار مدح آنان نمی گفت. ۴۰.بر جسارت دیگران صبر می فرمود و بدی را به نیکی جزا می داد. .... https://eitaa.com/mahdavieoon
۴۱.از بیماران عیادت می کرد اگر چه دورافتاده‌ترین نقطه مدینه بود. ۴۲.سراغ اصحاب خود را می گرفت و همواره جویای حال آنان می شد. ۴۳.اصحاب را به بهترین نام هایشان صدا می زد. ۴۴.با اصحابش در کارها بسیار مشورت می کرد و بر آن تاکید می فرمود. ۴۵.در جمع یارانش دایره وار می نشست و اگر غریبه ای بر آنان وارد می شد نمی توانست تشخیص دهد که پیامبر کدامیک از آنان است. ۴۶.میان یارانش انس و الفت برقرار می کرد. ۴۷.وفادارترین مردم به عهد و پیمان بود. ۴۸.هرگاه چیزی به فقیری می بخشید به دست خودش می داد و به دیگری حواله نمی کرد. ۴۹.اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می آمد نمازش را کوتاه می کرد. ۵۰.اگر در حال نماز بود و کودکی گریه می کرد نمازش را کوتاه می کرد. ....... https://eitaa.com/mahdavieoon
۵۱.عزیزترین افراد نزد او کسی بود که خیرش بیشتر به دیگران می رسید. ۵۲.احدی از محضر او ناامید نبود و می فرمود"برسانید به من حاجت کسی را که نمی تواند حاجتش را به من برساند" ۵۳.هرگاه کسی از او حاجتی می خواست اگر مقدور بود روا می فرمود وگرنه با سخنی خوش و با وعده ای نیکو او را راضی می کرد. ۵۴.هرگز جواب رد به درخواست کسی نداد مگر آن که برای معصیت باشد. ۵۵.پیران را بسیار اکرام می کرد و با کودکان بسیار مهربان بود. ۵۶.غریبان را خیلی مراعات می کرد. ۵۷.با نیکی به شروران،دل آنان را به دست می آورد ومجذوب خود می کرد. ۵۸.همواره متبسم بود و در عین حال خوف زیادی از خدا بر دل داشت. ۵۹.چون شاد می شد چشم‌ها را بر هم می‌گذاشت و خیلی اظهار فرح نمی کرد. ۶۰.اکثر خندیدن آن حضرت تبسم بود و صدایش به خنده بلند نمی‌شد. ..... https://eitaa.com/mahdavieoon
۶۱.مزاح می‌کرد اما به بهانه مزاح و خنداندن، حرف لغو و باطل نمی‌زد. ۶۲.نام بد را تغییر م‌داد و به جای آن نام نیک می‌گذاشت. ۶۳.بردباری‌اش همواره بر خشم او سبقت می‌گرفت. ۶۴.از برای فوت دنیا ناراحت نمی‌شد و یا به خشم نمی‌آمد. ۶۵.از برای خدا آن‌چنان به خشم می‌آمد که دیگر کسی او را نمی شناخت. ۶۶.هرگز برای خودش انتقام نگرفت مگر آن‌که حریم حق شکسته شود. ۶۷.هیچ خصلتی نزد آن‌حضرت منفورتر از دروغگویی نبود. ۶۸.در حال خشنودی و ناخشنودی جز یاد حق بر زبان نداشت. ۶۹.هرگز درهم‌و دیناری نزد خود پس انداز نکرد. ۷۰.در خوراک و پوشاک چیزی زیادتر از خدمتکارانش نداشت. ..... https://eitaa.com/mahdavieoon
۷۱.روی خاک می نشست و روی خاک غذا می خورد. ۷۲.روی زمین می خوابید. ۷۳.کفش و لباس را خودش وصله می زد. ۷۴.با دست خودش شیر می‌دوشید و پای شترش را خودش می‌بست. ۷۵.هر مرکبی برایش مهیا بود سوار می‌شد و برایش فرقی نمی‌کرد. ۷۶.هرجا می‌رفت عبایی که داشت به عنوان زیرانداز خود استفاده می‌کرد. ۷۷.اکثر جامه‌های‌آن حضرت سفید بود. ۷۸.چون جامه نو می‌پوشید جامه قبلی خود را به فقیری می‌بخشید. ۷۹.جامه فاخری که داشت مخصوص روز جمعه بود. ۸۰.در هنگام کفش و لباس پوشیدن، همیشه از سمت راست آغاز می‌کرد. ..... https://eitaa.com/mahdavieoon
۸۱.ژولیده مو بودن را کراهت می دانست. ۸۲.همیشه خوشبو بود و بیشترین مخارج آن حضرت برای خرید عطر بود. ۸۳.همیشه باوضو بود و هنگام وضو گرفتن مسواک می‌زد. ۸۴.نور چشم او در نماز بود و آسایش و آرامش خود را در نماز می‌یافت. ۸۵.ایام سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه را روزه می داشت. ۸۶.هرگز نعمتی را مذمت نکرد. ۸۷.اندک نعمت خداوند را بزرگ می شمرد. ۸۸.هرگز از غذایی تعریف نکرد یا از غذایی بد نگفت. ۸۹.موقع غذا هر چه حاضر می‌کردند میل می‌فرمود. ۹۰.در سر سفره از جلوی خود غذا تناول می‌فرمود‌. ..‌..... https://eitaa.com/mahdavieoon