❓💔«مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَى‏» ❓💔«کی می‌شود که بر چشمه‌سارهای پر آب تو درآییم و سیراب شویم؟» ⬅️ به عنوان منتظر، درخواستی که از حضرت داریم درخواست ضیافت نیست؛ درخواست صِرف در محضر بودن نیست؛ درخواست بهره‌مندی از امدادهای او نیست؛ بلکه در اولویت درخواست‌هایمان این است که به سرچشمۀ وجود مولایمان وارد و سپس، سیراب شویم. ⬅️در این عبارت، مؤدّبانه و به‌کنایه، اعلام می‌کنیم که طالب معرفت هستیم؛ زیرا در علوم باطنیه، از آب، به معرفت تعبیر می‌شود. ⬅️ما چشم‌انتظار زمانی هستیم که حقایق را بی‌واسطه از سرچشمۀ وجود امام دریافت کنیم؛ آن هم نه در حد چشیدن؛ بلکه در حد سیراب شدن. ⬅️ در واقع، می‌خواهیم برای همیشه در کنار چشمه، اقامت داشته باشیم؛ زیرا طلب معرفت انسان را سیری‌ناپذیر می‌کند. ⬅️ می‌خواهیم معرفت، همچون آب روان، در زندگی ما جریان داشته باشد و بدون زحمت و تکلف، معارف ناب و خالص را دریافت کنیم. ⬅️ نکتۀ قابل تأمل در عبارت ذکرشده این است که برای ورود به این چشمه باید با جمع مشتاقان همراه شد. در این صورت، انسان از دو لذت برخوردار می‌شود: 🔸 ۱. بهره‌مندی از سرچشمه؛ 🔸 ۲. اُنس با دیگر منتظران. ⬅️ هر یک از ما، اگر به تنهایی بر این چشمه وارد شویم، لذت کافی را دریافت نمی‌کنیم. حسرت می‌خوریم که چرا دیگر منتظرانی که با ما همدل و هم‌سو هستند؛ از این چشمۀ گوارا محروم‌اند و تشنه‌کام می‌مانند! اما زمانی‌که همراه با جمع تشنگان، بر چشمه وارد شویم، از لذت و خوشیِ بدون افسوس و نگرانی بهره‌مند می‌شویم. ✍استاد بروجردی #امام‌_زمان #مهدی_شناسی #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج https://eitaa.com/mahdaviiiyat