https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1735350850274576291 🖌 حد شناسی پیوست نگار فرهنگی منجنیق فلک ✍ داود مهدوی زادگان برشی از متن: اما این گفته ملامت گر نا اهل که «باید در مصاف با تجسم قوه غضبیه تاریخ و طبیعت، اول حد خود را بشناسیم» سخن مهمی است. مهم این است که با کدام گفتمان حدشناسی کنیم. حد شناسی گفتمان انقلاب اسلامی از همان آغاز نهضت با دستیابی تکنولوژی مدرن و توانایی هسته ای و تسلیح جبهه مقاومت به موشک‌های هایپرسونیک انجام شده است. بحمدالله امروز سپاه و ارتش مکتبی به تراز بالایی از حد شناسی نظامی امنیتی دست یافته است و اکنون به تهدید بالفعل علیه آن قوه غضبیه تبدیل شده است. اما حد شناسی گفتمان غربزدگی این جماعت لاف زن و خود شیفته در همان کلوخ اندازی و برجام و سازش و تسلیم باقی مانده است. بی جهت نیست که این جماعت واداده خواهان بازگشت ایران از تهدید بالفعل موشکی و هسته ای به تهدید عصر حجری سنگ پرانی هستند. حال بنگرید کشتی کدامیک لنگر گسیخته و به گل نشسته در گرداب تباهی است. آن تجسم موهوم قوه غضبیه برای حد شناسی کدام گفتمان مجبور به هزینه هنگفت چند تريليون دلاری شده است و از پی توقف کدام کشتی جنگی است؛ کشتی سپاه یا قایق چوبی روشنفکری بیمار؟! ✅ @mahdavizadegan

🖌 دفاع ملی شرط احتیاط عقلی و شرعی است https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1735711519597753214/ « برخی کشورها اگر دچار اشتباه بزرگ شوند و عوامل ثبات و اقتدار خود را که همان جوان‌های مومن هستند، از صحنه خارج کنند، همانند‌ سوریه خواهند شد ». ( بیانات ولی فقیه: ۱۴۰۳/۱۰/۱۲ ) مرجعیت دینی نجف به درستی با طرح مساله انحلال حشد الشعبی مخالفت کرده است. همچنین در خبرها آمده بود که نخست وزیر کنونی عراق آقای السودانی و اسبق آقای نوری مالکی نیز هرگونه اظهار نظر درباره انحلال الحشد الشعبی را رد کرده اند. حشد الشعبی نیروی دفاع مردمی است که با تدبیر دور اندیشانه سردار شهید حاج قاسم سلیمانی ره در زمان هجوم تروریست های داعشی به عراق شکل گرفت و توانستند شر فتنه داعش را از عراق دور کنند. اما شرایط منطقه همچنان بحرانی است. بخصوص که اکنون سوریه به تصرف عدوانی تروریست های تحریر الشام درآمده است و هر آن ممکن است تروریست ها برای هجوم مجدد به عراق و تهدید مرزهای غربی ایران طمع بورزند. بنابر این، چنین موضعی از سوی مرجعیت دینی نجف دولت مردان عراقی کاملا منطقی و دور اندیشانه است. قصد نگارنده در این گفتار تعریف و تمجید از چنین موضع گیری نیست. چون درستی آن به قدری روشن و معقول است که نیازی به صحه گذاشتن بر مواضع آنها نیست. بلکه مقصود توجه دادن به حماقت و بلاهت آن ذهنیتی است که مساله انحلال نیروی دفاع مردمی را دنبال می کند و خواهان اجرای آن است؛ آن هم در چنین شرایط بحرانی که دشمن منتظر کوچک ترین اشتباه محاسباتی مسئولان و تصمیم گیران حکومتی و احزاب سیاسی است تا دست به کار تجاوز و خون ریزی شوند. خیلی واضح است که اقدام به انحلال نیروهای دفاع مردمی مانند این است که فرد متجاوز مسلحی به شخصی هجوم آورد و آن شخص هم به جای تسلیح و تشدید سپرهای دفاعی و ایمنی خود، تصمیم می گیرد یک یا هر دو دست خود را هم قطع کند. چنین اقدامی به غیر از حماقت و بی خردی وصف دیگری نمی توان برای آن بر شمرد. واقعاً اگر برخی ها تا این اندازه نسبت به رفتار دشمن ملت ساده لوح و ابله هستند چگونه است که در شرایط عادی که تهدیدی در کار نیست به هنگام مسافرت خانه خود را چند قفله و مجهز به سیستم های ایمنی می کنند و صدقه کنار می گذارند و مدام در حین سفر، دعا می خوانند. چرا باید جماعتی برای محفوظ ماندن خانه شخصی خود تمام تدابیر ایمنی را پیش بینی کنند ولی نسبت به حفظ و امنیت مرزهای ملی تا این اندازه بی خیال و بی فکر باشند تا جایی که ابلهانه پیشنهاد جمع آوری و انحلال سیستم ها و نیروهای دفاعی ملت خود را می دهند. آنها چطور نمی فهمند که تمام گروه ها و جریانات سیاسی و ملی به هنگام آرایش جنگی دشمن باید اختلافات را کنار گذاشته و برابر دشمن متحد شد و در صدد تجهیز و تسلیح بیشتر نیروهای دفاع مردمی و ارتش و سپاه کشور شوند. روشن است که دفاع ملی کاملاً موافق با شرط احتیاط عقل است. به همین خاطر ممکن است آیه شریفه « وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ » را از احکام امضایی شارع مقدس دانست. چون حکمت سیاسی عقل، آدمی را به چنین حکمی هدایت می کند. طبق این آیه شریفه حتی خداوند سبحان می فرماید که شرط احتیاط را از دست ندهید. آیه شریفه مطلق است و حکم را به شرایط و دشمنان خاص مقید نکرده است. بنابر این، اینگونه طرح مساله های ضد دفاع و امنیت ملی که آشکارا ملت را برابر دشمن مسلح متجاوز بی دفاع و غیر مسلح می کند، هیچگونه وجاهت عقلی و شرعی ندارد و نشانه بی خردی و حماقت محض است. بدیهی است که این مطلب در مورد مذاکره با دشمن نیز صادق و جاری است. اصل اولی در هرگونه مذاکره با دشمن کسب حداکثری امتیاز و عدم هر گونه خدشه بر نظام امنیتی ملت است. ✍ داود مهدوی زادگان ✅ @mahdavizadegan

❤️ رهبر انقلاب هم‌اکنون در مراسم پنجمین سالگرد شهادت شهید سلیمانی: برخی کشورها اگر دچار اشتباه بزرگ شوند و عوامل ثبات و اقتدار خود را که همان جوان‌های مومن هستند، از صحنه خارج کنند، همانند سوریه خواهند شد ✏️ سوریه متعلق به مردم سوریه است، کسانی که به خاک مردم سوریه تعرض کردند یک روزی درمقابل جوانان غیور سوری عقب خواهند رفت. ۱۴۰۳/۱۰/۱۲ 💻 Farsi.Khamenei.ir

https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1735984796050964250 ✅ @mahdavizadegan

🔸 انتظارات منطقی از گفتگوی خودمانی درباره وفاق ملی https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1736327036034507108/ رئیس جمهور محترم آقای دکتر پزشکیان کارشان را با شعار وفاق ملی شروع کرد و از دولت خود خواسته است که بر پایه این شعار وظایف و مأموریت ها را عملیاتی کنند. وفاق ملی از اصول اساسی انقلاب اسلامی است که امام خمینی ره آن را در گفتمان انقلابی نهادینه کرد. چنانکه این اصل جایگاه ویژه ای در سیره حکمرانی رهبر معظم انقلاب دارد. مسلماً رئیس جمهور محترم هم با الهام از تعالیم امامین انقلاب، اصل وفاق ملی را سرلوحه کار دولت چهاردهم قرار داده است. از سوی دیگر، تردیدی نیست که حوزه عمومی با پیروزی انقلاب اسلامی شکل گرفت. بطوری که اکنون شرایط به گونه ای است که روایت ها و تفسیر های مختلف و بعضاً متعارض از مفاهیم بنیادین سیاسی مانند وفاق ملی آزادانه مجال برپایی هم اندیشی و تضارب آراء پیدا کرده اند. با ایجاد چنین فضای متکثر اندیشه ورزی، پرسش از برداشت و تفسیر دولت چهاردهم از اصل وفاق ملی انتظار بجا و درستی است. چنانکه اراده نهاد راهبردی دولت بر بیان تلقی و تفسیر مورد نظر از این اصل نیز ارزشمند و ضروری است. چون هر دولتی برای عملیاتی شدن شعارهایش به پیوست فرهنگی نیاز دارد. لکن، باید توجه داشت که چگونگی پردازش شعارهای سیاسی دولت ها در پیشبرد یا توقف آن شعارها نقش بسزایی دارد. بدیهی است که هر نهاد راهبردی در جمهوری اسلامی که مأموریت تبیین و تفسیر شعارهای سیاسی و اجتماعی دولت متبوع خود را بر عهده دارد مختار است به هنگام برپایی گفتگوهای نخبگانی از صاحب نظران جناحی و حزبی همسو نظر خواهی کند، اگر نخواهد گفتگویی در سطح ملی برگزار کند. اما این آزادی عمل برای برگزاری هم اندیشی دولتی هر اندازه که خودمانی باشد مشروط به تامین انتظارات اولیه درست و بحقی است که نمی توان آنها را نادیده گرفت. اما آن انتظارات اولیه در برگزاری گفتگوی نخبگانی خودمانی این است که مدعوین آن‌ از میان صاحب نظرانی انتخاب شوند که در چارچوب آرمان های انقلاب و نظام اسلامی می اندیشند و کارنامه فکری و عملی شان در راستای همبستگی و وفاق ملی باشد و نظرات راهگشای معقولی در برگ نامه و کارنامه خود ارائه کرده باشند. چون قرار است که خروجی چنین گفتگوی خودمانی در جهت تبیین شعار وفاق ملی رئیس جمهور محترم باشد. طبیعی است که اگر این انتظارات اولیه رعایت نشود، شعار برگزیده ایشان مصادره به مطلوب خواهد شد و نتیجه مورد انتظار به دست نخواهد آمد. ✍ داود مهدوی زادگان ✅ @mahdavizadegan

https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1737182619479934180 🖌 چالش های الگوی توسعه ایرانی؛ موانع یا مسایل برشی از متن: مفروض پرسش مجری برنامه شیوه این است که ایران همچنان از مشروطه به این سو در مسیر توسعه قرار نگرفته است. در نتیجه سوال این است که چرا الگوی توسعه در ایران پا نمی گیرد؟ دکتر مشایخی که یکی از با سابقه ترین و تاثیر گذار ترین نخبگان برنامه ریزی توسعه در چهار دهه اخیر است، با سیاه نمایی تجربه بعد انقلاب پرسش مجری برنامه را تفصیل بیشتری داده زیرکانه از طرف مقابل خواست که به این پرسش جواب دهد. دکتر مشایخی در این گفتگو اولاً مساله توسعه را محدود به چهار دهه بعد انقلاب می کند و ثانیاً سعی بلیغی داشت که مشکل اساسی را متوجه ذهنیت حاکمیت دینی نا سازگار با روایت مسلط جهانی توسعه سازد....اما آیا این مفروض برنامه درست است. گویا منور الفکران ایرانی در یکصد و پنجاه سال گذشته خود را متعهد به پی گیری پرسش عباس میرزا و یافتن پاسخ آن می دانند. چنانکه پرسش مشایخی نیز در همین راستا بود. لکن اعتبار پرسش عباس میرزا با وقوع انقلاب اسلامی و برآمدن جمهوری اسلامی خاتمه یافته است. چون ایران انقلابی چهار دهه است که با قرار گرفتن در مسیر توسعه و پیشرفت عملاً پاسخ عباس میرزا را داده است. اکنون مساله این نیست که چرا ایران در مسیر توسعه قرار نمی گیرد بلکه مساله این است که با مسایل توسعه ایرانی چه باید کرد. همانند دیگر کشورهای توسعه یافته که با مسائل توسعه درگیرند. ✍ داود مهدوی زادگان ✅ @mahdavizadegan

🔹 این تازه آغاز هدر رفت های صهیونی است آن بنیانی که بر ایمان و معنویت استوار است در راه جهاد با دشمنان دین و امت چه بکشد و چه کشته شود، پیروز و مرزوق عند الله است. اما آن اساسی که بر مادیت و غرور است، هر قدر که سخت و استوار باشد دود می شود و به هوا می رود. و این مشیت الهی است: « وَ قَدِمْنا إِلى ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً؛ و ما به‌ سراغ اعمالى كه انجام‌ داده‌اند مى‌رويم، و همه را همچون غبارى پراكنده [در هوا] قرار مى‌دهيم » ( فرقان: ٢٣ ). رژیم صهیونی غاصب قصاب که مجاهدت رزمندگان حماس در هفت اکتبر را بهانه و وقت مناسبی برای یکسره کردن کار مجاهدان مسلمان و نابودی یا اخراج مردم مظلوم غزه از سرزمین آباء و اجدادی شان تلقی کرده بود، تهاجم نظامی ددمنشانه بی سابقه ای را علیه این مردم بی پناه آغاز کرد. ١۵ ماه هزاران هزار بمب و موشک و گلوله بر سر مردم غزه ریخت و بیش از ۵٠ هزار نفر انسان بی گناه را به خاک و خون کشاند و هزاران نفر را مجروح کرد و تمام خانه ها و زیر ساخت های غزه را نابود کرد. با وصف این، مقاومت مقدس مردم مظلوم غزه و مجاهدان حماس و خون شهداء به ثمر رسید و بالاخره صهیونیست های جنایتکار را بدون کوچکترین دستاوردی برای رسیدن به اهداف شوم شان وادار به پذیرش آتش بس کرد. اکنون نظامیان صهیونی مجبورند با خفت و خواری غزه را ترک کرده به پشت مرزها نامشروع شان عقب نشینی کنند. علاوه بر این، آنها مجبور به آزادی اسیران فلسطینی و باز گشایی تنها گذرگاه مردم غزه ( رفح ) شدند. این معجزه بزرگ، شکست و هزیمت تاریخی بسیار سنگینی است که حتی کابینه صهیونی علیرغم میل باطنی شان با حسرت و اندوه و چشمانی گریان بدان اعتراف کردند. بدیهی است که پذیرش آتش بس برای چنین دولت نامشروع مغرور و قدرتمندی به مثابه شکست و سرافکندگی تلقی شود. اما مهم تر از این هزیمت، هدر رفت سرمایه بسیار سنگینی است که رژیم صهیونی نه فقط در این ١۵ ماه بلکه در هفتاد سال گذشته هزینه کرده می باشد. ما از عمق و دامنه هدر رفت سرمایه مادی و اعتباری صهیونیست ها اطلاع دقیقی نداریم ولی معلوم است که هدر رفت تلاش و امکانات شان بسیار سنگین بوده است. بطوری که به فرموده ولی فقیه، حضرت آیت الله خامنه ای حفظه الله، صهیونیست ها دیگر نخواهند توانست به وضعیت قبل ماجرای هفت اکتبر بر گردند. چون آنها تمام اعتبارشان را در این جنگ ظالمانه پای کار آورده بودند ولی هرگز به نتیجه دلخواه خود نرسیدند. اما این هدر رفت سرمایه ها محدود به رژیم صهیونی نمی شود بلکه شامل حال حامیان آمریکایی و اروپایی و دولت های مرتجع منطقه ای صهیونیست ها هم می شود. چون جهانیان مشاهده کردند که چگونه این دولت های استکباری برای به نتیجه رسیدن تهاجم صهیونیستی از هیچ پشتیبانی فرو گذاری نکردند. با این حال، تمام خدمات آنها بی نتیجه ماند و به هدر رفت. حتی دستاورد آنها در سوریه که به مثابه خنجری از پشت بر جبهه مقاومت بود، هدر رفت. اکنون جبهه مقاومت بیش از گذشته می تواند با سر بلندی به سرمایه گذاری مادی و معنوی خود در دفع دشمن صهیونی ببالد و افتخار کند. این پیروزی جبهه مقاومت روایتی از دود شدن تمام تلاش های دشمن صهیونی است و تازه این آغاز هدر رفت تلاش های مذبوحانه آنها است. انشالله ✍ داود مهدوی زادگان ✅ @mahdavizadegan

✅ @mahdavizadegan

فصل ممیز بشریت انبیأ جمیع انبیأ متصف به حقایق زیادی چون رحمت، حکمت، عزت، قدرت، شهادت، لطافت، شفقت، عدالت، شجاعت، سخاوت، کرامت، محبت، شفاعت، ولایت و دانایی و نذیر و مبشر بودن است. در قرآن کریم همه این اوصاف جلیله زیر عنوان واحد نبی جمع شده است و همین عنوان وجه تمایز انبیاء باشد دیگر ابناء بشر آمده است: « قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا» ( الكهف : ١١٠ ) بنابر این نبوت همان حقیقت الحقایق انبیأ و فصل ممیز آنان از جنس بشر بودن است. نبی بشری است که بر او وحی می شود و پیام رسان سخن خدا بر آدمیان است. اما کفار و مشرکین چنین فصل ممیزی را قبول ندارند و آن را انکار می کنند. از نظر آنان وحی واقعیت ندارد تا شخصی بخواهد بواسطه آن بر دیگران برتری پیدا کند. او هم مثل دیگران بشر است و فقط در صدد برتری طلبی است: « فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ» ( المؤمنون : ٢۴ ). اندیشه سکولار از این حیث ( انکار فصل ممیز انبیأ ) با دیدگاه کفار و مشرکین همسویی خاصی دارند، اگرچه ممکن است باور به سنت کفر کیشی نداشته باشد. آنها نیز با تاکید بر ساحت بشری انبیأ وحی را تا مرز امری موهوم و فاقد خصلت معرفت زایی تقلیل می دهند. یک نمونه از این دست اندیشه گان سکولار، اسپینوزا است. دو فصل اول و دوم رساله الهی - سیاسی وی ( ١۴٠٠، ترجمه علی فردوسی، شرکت سهامی انتشار، چ پنجم ) درباره نبوت و انبیأ با همین نگرش تقلیل گرایانه تالیف شده است. بطور کلی، نبوت از نظر اسپینوزا دریافت سخن خدا یا وحی به نحو غیر مستقیم و از طریق تخیل است ( همان: ١١٢ و ١٢٢ ). برتری انبیأ در شاداب تر بودن قوه تخیل آنها است و الا نسبت به دیگران ذهن کامل تری نداشتند. بلکه در امر تعقل ضعیف تر از دیگران هستند. چون هر جا قوه تخیل قوی تر باشد، قوه تعقل ضعیف است. تازه قوه تخیل انبیأ هم یکسان نیست. چون همه آنها در یک جا به این مقام نرسیده اند. برخی شهری و برخی دیگر روستایی بودند ( همان: ١٣١ ). اسپینوزا با همین پیش فرض موهوم غیر عقلانی، خود و مخاطبانش را از تلاش برای فهم و کاربست معارف وحیانی که در کتاب مقدس آمده راحت کرده است: «در نتیجه آنانی که در صحایف انبیأ به دنبال علم و حکمت چیزهای طبیعی و معنوی می گردند راهی به کل خطا می پویند» ( همان: ١٢۶ ). بدین ترتیب، ساحت بشری انبیأ حتی با دیگران برابری نمی کند تا کتاب مقدس با انگیزه های معرفت جویانه به دست گرفته شود. ارجاعات بی شمار اسپینوزا به کتاب مقدس هم صرفاً برای اثبات آنچه که وی درباره نبوت و انبیأ تخیل کرده می باشد و نه به عنوان مرجعیت علمی در حل مسائل علوم انسانی. دقیقاً در سه چهار قرن گذشته همین نگاه ظنی به متون وحیانی بر ذهنیت علوم انسانی در دانشگاه سیطره دارد. چنانکه ریشه های فکری نظریه « رؤیا صادق پیامبر » به همین تفکر اسپینوزا یی باز می گردد. https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1738264450766557360/ ✍ داود مهدوی زادگان ✅ @mahdavizadegan

🌻باسلام و آرزوی بهترین ها ، حلول ماه شعبان، اعیاد شعبانیه و طلوع فجر انقلاب اسلامی مبارک باد؛ شادی روح شهدا و امام شهیدان صلوات🌹🌷🌹 ✅ @mahdavizadegan

🔸حاکمیت های فرصت سوز و فرصت ساز فرصت ها شرایط مطلوبی است که بدون آن دولت ها و مردم توفیق توسعه و پیشرفت را پیدا نمی کنند. باید برای سامان فرهنگی و اجتماعی و رشد اقتصادی زمینه های مساعد موجود باشد. در غیر این صورت، چنین انتظاری بیهوده و عبث است. فرصت ها شرایط رشد و شکوفایی را پدید می آورند. بنابراین، امر مشکلی نیست که دولت ها حتی با ضریب هوشی اندک نتوانند بفهمند که باید فرصت ها را غنیمت شمرد. با وصف این، حکومت ها در مواجهه با فرصت ها یکسان عمل نمی کنند. برخی ها فرصت ها را غنیمت نمی شمارند و برخی دیگر به دنبال آن دوان دوان گرد جهان می چرخند. بر همین اساس، دولت هایی هستند که همه گونه فرصت و شرایط مناسب برای آنها مهیا است تا در جهت وضعیت مطلوب گام بر دارند. ولی به دلایل مختلف، اینگونه دولت ها به جای غنیمت شمردن فرصت ها در جهت فرصت سوزی گام برمی دارند. اما دسته دیگر، دولت هایی هستند که فاقد شرایط مساعد برای تحقق وضعیت مطلوب هستند بلکه با تهدیدات بالقوه و بالفعل درگیر هستند. در نتیجه، اینگونه دولت ها مجبور به شناسایی و ایجاد فرصت های ناشناخته یا دست نیافتنی هستند. آنها مترصد فرصت ها می مانند تا به چنگ شان آورند و بهره برداری کنند. بدین ترتیب، حاکمیت ها به دولت های فرصت سوز و فرصت ساز تقسيم می شوند. در واقع، موعظه امام علی علیه السلام به دولتمردان در امر حکمرانی رعایت اصل غنیمت شماری فرصت است. آن حضرت اشاره دارند که فرصت ها به سراغ آدمیان می آیند ولی به مانند ابر های آسمان، ماندگار نیستند و به سرعت می گذرند. پس باید فرصت های خیر را غنیمت شمرد و به چنگ شان آورد: « الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ ، فانتَهِزُوا فُرَصَ الخَيرِ » ( نهج البلاغة: الحكمة ٢١ ). ولی فقیه مستند به همین فرمایش امام علی علیه السلام همواره دولت ها را به فرصت یابی و فرصت سازی ترغیب کرده اند: « روز اوّلِ دولت به فكر این باشید كه این مثل برق میگذرد. وقتی انسان به چهار سال پشت سرش نگاه میكند، می‌بیند كأنّه مثل یك روز گذشت - تَمرُّ مَرَّ السَّحاب(۱) - منتها در داخل همین وقت محدود، فرصتها نامحدود است؛ یعنی هر ساعتِ شما یك فرصت برای شما است. هر حادثه‌ای كه پیش می‌آید یك فرصت برای شما است. هر فكری كه به ذهن شما میرسد، ابتكاری كه به ذهنتان می‌آید، یك فرصت برای شما است. این فرصتها را از دست ندهید» ( بیانات ولی فقیه: ۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ). حال اگر بخواهیم بر همین اساس، حاکمیت های قبل و بعد انقلاب اسلامی را مقایسه کنیم، متوجه خواهیم شد که مردم در پیش از انقلاب با حکومتی فرصت سوز در گیر بود. ولی پس از انقلاب حکومتی فرصت ساز روی کار آمده است. استبداد پهلوی در مدت پنجاه سال سلطه بر مردم اغلب فرصت های بی شماری را که در اختیار داشت، یک به یک تضعیف کرد و برباد داد. بدون تردید عمران و آبادانی مملکت در آن زمان خیلی آسان تر و سریعتر از امروز امکان پذیر بود. به همین خاطر، جمهوری اسلامی برای برنامه ریزی عمران و پیشرفت کشور مجبور به فرصت سازی بود. چنانکه در این راستا حتی توانسته است تهدیدات دشمنان ملت را به فرصتی برای پیشرفت تبدیل کند. گفتمان انقلاب اسلامی با احیای علقه های ایمانی و ملی مردم و تقویت روحیه فداکاری و ایثار و ایجاد روحیه جهادی در متن جامعه و فرصت سازی های بی شمار در همه حوزه های زندگی توانسته ایران امروز را علیرغم همه تهدیدات بزرگ چون جنگ تحمیلی و تحریم های فلج کننده و فتنه های بی شمار تروریستی و آشوب طلبانه، در مسیر واقعی عمران و پیشرفت قرار دهد. https://farsnews.ir/MahdaviZadegan/1738919602568324036/ ✍ داود مهدوی زادگان ✅ @mahdavizadegan