‼️ اصل برائت با طعم احساسات‼️ بسیاری از افراد و حتی برخی فرهیختگان مدام از #اصل_برائت در تایید صلاحیت کاندیداها سخن می گویند. ایشان بر این باورند که اگر دلیل قانع کننده و قاطعی بر عدم احراز وجود نداشته باشد مستند به اصل برائت باید تایید صلاحت انجام گیرد. غافل از اینکه فرق است بین مقام #اثبات_جرم و مجازات و مقام #سپردن_مسئولیت! برای اثبات جرم و به تبع آن‌مجازات نمودن شخص باید جرم‌قطعی باشد و در صورت شک و تردید اصل برائت حاکم است و مستند به این اصل جرم‌اثبات نمی گردد. ولی در مقام سپردن مسئولیت آن هم مسئولیت های #اجتماعی خطیر باید لیاقت و شایستگی شخص #احراز شود و اطمینان نسبی حاصل گردد. راننده ای را در نظر بگیرید که در مورد رانندگی اش ان قلت هایی وجود دارد. قرائن و شواهدی وجود دارد که نشان‌می دهد راننده مطمئنی نیست! کدام انسان عاقلی با اجرای اصل برائت یک اتوبوس مسافر را در اختیار او قرار می دهد؟! آیا هیچ پدری حاضر است دخترش را به ازدواج کسی در بیاورد که اطمینان به صحت و سلامت روحی و جسمی او ندارد؟! کدام‌مشاور خانواده ای اینجا که مقام‌ سپردن مسئولیت یک خانواده به مرد است دم از اصل برائت می زند؟ البته گاهی احساسات و عواطف نیز در کنار اصل برائت بکار گرفته شده و گفته می شود اسلامی که تا جرم ثابت نشده کسی را مجازات نمی کند چطور مدعیان این اسلام در شورای نگهبان در مورد شخصی حکم‌می‌کنند و می‌گویند صلاحیت را احراز نکردیم؟! حقیقت این است که این سخنان سست است و مطرح شدنش از ناحیه هرکس باشد حتی اگر لقب #استاد_دانشگاه یا استاد حوزه را داشته باشد برازنده نیست! ✍حمید کمالی اردکانی @nokthaa