عمر و أبيبکر چند بار، هم به دست خودشان و هم با توسیطِ دخترانشان، به رسولالله (صلی الله علیه و آله) سَـمّ دادند.
و ایشان در نهایت با سمِّ آن دو ملعونه به شهادت رسیدند.
اللهم العنهما و ابنتیهما لعناً وبیلا و عذّبهما عذابا شدیدا یستغیث منه أهل النار بالنار
اگر خودتان ترکزبان هستید، در شهر ترکزبان هم زندگی میکنید، فارسی را هم خوب بلد نیستید، چه نیاز یا رجحانای دارد که با فرزندتان فارسی صحبت کنید؟
امروز بچه توی سوپرمارکت به پدرش گفت: پدر، به من از اینها [جعبهی شانس] بخر.
منظورش این بود که برای من از اینها بخر.
نمیدانید با چه زحمتای توانستم جلوی خندهام را بگیرم.
پدرش هم گوریلهیکل بود، اگر میفهمید دارم به آنها میخندم، درجا به پانزده قسمتِ نامساوی تقسیمام میکرد.
خدا رحم کرد.
شَأنِ رسمیّت از این قوم مخواه
آفرینشْ سرِ بیدَستار است
خندهی چِرک مَخواهی از ما
شیر اگر شوخ شود کفتار است
وقتی به کسی دروغ میگوییم، خصوصا به کسی که با ما سلوک و عشرت و صحبتای دارد، از فامیل و آشنا و دوست و همکار و غیرهم، و او دروغِ ما را میپذیرد، یعنی قصه بهنوعی پیش میرود که انگار دروغِ ما را باور کرده است، بهتر است بهعنوانِ یک عاقلْ این احتمال را در نظر بگیریم که شاید دروغِ من را فهمیده باشد، شاید کیاستِ او بیش از مهارتِ من در دروغگویی باشد، شاید فهمیده و نخواسته خجلام کند لذا به روی خودش نیاورده، شاید از دروغِ من به جوابِ واقعی رهنمون شده و اصلِ قصه را فهمیده. این احتمال را در نظر بگیریم که همیشه عاقلتر از ما و زرنگتر از ما و کریمتر و متخلقتر از ما بسیار در این عالَم هست.
و وقتی این احتمال را در نظر گرفتیم، کمترین ثمرهاش این میشود که دیگر به مخاطبمان فعلاً و قولاً إصرار نخواهیم کرد که دروغِ ما را باور کرده و بلکه مَشی و کنشهای آتیاش را بر آن استوار کند.
انسان واقعاً موجود عجیبای است.
طی شد ایامِ برومندیِ ما در سختی
همچون آن دانه که در زیرِ قدم سبز شود
البهجة المرضیة، 046.mp3
909.9K
هركس به آنكه لائقِ خوبى نيست خوبى كند، به خوبى و احسانِ خود ستم كرده است.
12.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سبحانَ مَن خلَق البَهْتيٖمي
مهدي عاملي [کانال]
آدی معطّر ائدوب آغزیمی گلابدن آرتیخ «حسین حسین» دئمهسم، بو زبانین ارزشی یوخدی
زاهد اَر راه به رندی نَبَرَد، معذور است؛
عشقْ کاری است که موقوفِ هدایت باشد
(حافظ)