💢تحفه‌ای اصفهانی اندر باب بی‌حجابی💢 (2) صفحه 2 از 3 ➖چند نکته راهبردی را کوتاه و البته صریح عرض می‌کنم: 1️⃣ ایده تذکر لسانی عمومی به این معنا که همه متدینین راه بیفتند و خودجوش تذکر لسانی بدهند، به علت عدم آموزش و مهارت لازم عموم مردم و همچنین به علت به دنبال بهانه بودن دشمن، بسیار پرهزینه است و منتهی به شکاف بیشتر و بیشتر اجتماعی می‌گردد. 2️⃣ بهترین و مطمئن‌ترین راه کوتاه مدت برای کنترل گسترش بی‌حجابی را باید در تذکر لسانی مهربانانه و البته مقتدرانه به سربرهنگان و البته برخورد قاهرانه‌تر با 3 الی 4 درصد هنجارشکنان (بخوانید تن‌نماها)، توسط کادر حراست و انتظامات اماکن جستجو کرد. رسمیت قانونی که به دنبال خود نوعی اقتدار حکومتی را نمایندگی می‌کند، موضعی است که در موارد متعددی که شاهد بودم، طرف منازعه و معارضه قرار نمی‌گیرد؛ بر خلاف امر به معروف و نهی از منکرهای فردی و خودجوش. باید توجه کرد که در حال حاضر بخش زیادی از بی‌حجابان در حال مزه مزه کردن است و هنوز آنقدر بر ادامه این مسیر تصمیم قاطعی نگرفته است، لذا رها کردن فضا و حساسیت‌زدایی از آن بسیار خطرناک است و باعث تقویت موضع ایشان می‌گردد. 3️⃣ البته آنچه گفته شد، اصلا به این معنا نیست که ما نباید «مردمی‌سازی مبارزه با بی‌حجابی» را دنبال کنیم. اساساً راه حل اصلی رفع مشکلات اجتماعی را باید در مردمسالاری دینی جستجو کرد، ولی ـ همانطور که بارها این مسئله محل اختلاف با دوستان عزیزم بوده است ـ ، به جدّ معتقدم که نگاه توده‌ای به حضور و مشارکت مردمی، جز اتلاف انرژی و اصطکاک‌های پرهزینه و فرصت سوز عایدی نخواهد داشت و مرد‌م‌سالاری زمانی امکان تحقق می‌یابد که با هدایت و رهبری دینی صورت گیرد وگرنه آنچه که اتفاق می‌افتد، مردم‌سالاری نخواهد بود، بلکه وضعیت به وضعیت«مردم علیه مردم» تبدیل خواهد شد. مدعای بنده این است که برای ایجاد موقعیت «مردم‌سالاری دینی» در هر پدیده‌ای، باید آن پدیده را به پدیده‌ای سیاسی ـ ملی تبدیل کرد. این مدعا را قدری توضیح می‌دهم: برداشت من این است که هم جریان بی‌حجاب و هم جریان مذهبی در حال وزن کشی و شرایط سنجی است. امروز جریان بی‌حجابی در کشور، در حال تست و در حال ایجاد نمونه‌های موفق همبستگی اجتماعی از طریق بی‌حجابی به عنوان مهمترین فناوری اجتماعی بروز اعتراضات سیاسی خود است و لذاست که بی‌حجابی امروز نه یک پدیده صرفا فرهنگی که اساساً یک اکت و کنش پرقدرت سیاسی است که اگر هزینه‌های این نزاع سیاسی واضح نشود، امکان پیوستن خیل عظیمی از بدنه شل حجاب به بی‌حجابان و یا بی‌حجابان به تن‌نمایان دور از انتظار نخواهد بود. صریحاً عرض می‌کنم امروز نابودکننده ترین راهبرد برای مواجهه با بی‌حجابی، #سیاست_زدایی از این پدیده و فروکاهیدن آن به مثابه یک عارضه فرهنگی و اجتماعی است؛ همانطور که در طرح شورای عالی انقلاب فرهنگی (هم طرح زیست عفیفانه و هم طرح اقدام مشترک) به وضوح قابل مشاهده بود. سیاسی بودن یک فعل، یعنی اینکه مسئله، مسئله‌ی مرگ و زندگی است؛ یعنی مسئله‌ی بقا و عدم بقای یک ملت است؛ یعنی مسئله، حساستر از یک تصمیم شخصی و یا گروهی و یا صنفی است؛ یعنی مسئله، یک مسئله ملی است! سیاست‌زدایی از پدیده بی‌حجابی، نه تنها شرایط پیوستن قشر شل حجاب به بی‌حجاب و بی‌حجاب به تن‌نمایان را فراهم می‌کند، بلکه بالاتر، امکان فعال‌سازی انرژی پنهان و عظیم جریان مذهبی در کشور را هم از دست می‌دهد. سیاست‌زدایی، به معنای این است که مسئله هجمه به هویت ملی در کار نیست و لذا ظرفیت انگیزش و برانگیختن قدرت واقعی مردم متدین ایران به عنوان بزرگترین نیروی اجتماعی دویست سال گذشته ایران را نخواهد داشت. مخدوش شدن هویت ملی، بزرگترین سرمایه انگیزشی ایجاد عزم ملی برای ویرایشها و اصلاحها بزرگ در کشور ایران است که سیاست‌زدایی و فرهنگ‌مالی کردن امور تمدنی، آن را نفی می‌کند و تقلیل می‌دهد. ادامه دارد...👇 قسمت اول: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1320 قسمت دوم: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1321 قسمت سوم: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1322 #عقلانیت_انقلابی #تمدن_نوین_اسلامی #توسعه_تفاهم_اجتماعی #بی‌حجابی