♨️ چرا واکسیناسیون اجباری اقدامی غیرقانونی، غیراخلاقی و غیر علمی محسوب می‌شود؟ (بخش اول)
1️⃣ اثربخشی واکسن‌ها: هنوز میزان اثربخشی هیچ‌یک از واکسن‌های آزمایشی کرونا به طور قطعی به اثبات نرسیده‌است. موفقیت یک واکسن در فاز سوم آن هم با پروتکل‌های بحث‌برانگیز لزوماً به معنای همان میزان موفقیت در جهان واقعی نیست. کارآزمایی بالینی بسیاری از واکسن‌ها دچار خدشه و دقت پایین است، مطالعات جهان واقعی با اشکالات جدی روبرو بوده و به استناد شواهد متعدد، آمارهای کرونا پس از واکسیناسیون در بسیاری از کشورها در حال مهندسی و دستکاری شدن است و برخی نیز آمارهای بدتری از کرونا را ثبت کرده‌اند. علاوه بر این، تا زمانی که امکان انتقال و گسترش ویروس و حتی بستری شدن هم در افراد واکسینه‌شده و هم غیرواکسینه‌شده تا حد زیادی وجود دارد و فقط واکسن‌ها می‌توانند ( آن هم با ابهامات متعدد) از مرگ خود فرد جلوگیری کنند، با چه حقی می‌توان از واکسیناسیون اجباری صحبت کرد؟ اجباری‌سازی واکسنی که میزان و گستره اثربخشی آن در بیماری مشخص نگردیده اقدامی کاملاً غیرعلمی و غیرمسئولانه است.
2️⃣ ایمنی واکسن‌ها: هنوز هیچ مطالعه‌ای با بازه طولانی‌مدت دریافت داده‌های ایمنی برای واکسن‌ها انجام نپذیرفته‌است. داده‌های قابل‌اعتماد برای تحلیل توازن سود/خطر در واکسن‌ها وجود ندارد و شواهد نگران‌کننده‌ای درباره اثرات واکسن‌های ژنتیکی در بیماری‌های خودایمنی، مشکلات قلبی و عروقی، ایجاد اختلال در باروری و نهایتاً ایجاد اختلالات ژنتیکی خطرناک مانند سرطان وجود دارد که بسیاری از آنها جز در مطالعات بلندمدت مشخص نمی‌شوند. اجباری‌سازی واکسنی که ایمنی آن مشخص نیست اقدامی کاملاً غیراخلاقی و نادرست است.
3️⃣ فرآیند معیوب واکسیناسیون: متأسفانه هنوز اقدام قابل‌توجه و اساسی برای رصد و پایش جمعیت واکسینه‌شده در کشور وجود ندارد و مشخص نیست که هر یک از واکسن‌های استفاده‌شده چه میزان اثربخش و چه میزان ایمن خواهند بود. فرآیند نظارت بر واردات و صدور مجوز برای واکسن‌ها نیز بیش از حد سهل‌گیرانه و غیرشفاف است و هر واکسنی فارغ از اشکالات ایمنی یا حتی اثربخشی حائز مجوز می‌گردد. در صورت اجباری‌سازی واکسن بدون ساماندهی این امور و تأمین زیرساخت‌های نظارتی و پایشی کلان عملاً با خسارت‌های فراوان مالی و اجتماعی و حتی جانی روبرو خواهیم‌شد.
4️⃣ مشکلات حقوقی و قانونی: اکثریت غالب واکسن‌های کرونا در داخل و خارج از کشور در مرحله آزمایشی و کارآزمایی بالینی قرار دارند. همه واکسن‌ها ذیل مجوز استفاده اضطراری قرار دارند و تأییدیه نهایی که مستند به شواهد متقن مبنی بر اثربخشی و ایمنی باشد را ندارند. کمپانی‌های تولیدکننده درباره عوارض واکسیناسیون در مرحله آزمایشی پاسخگو نیستند و حداقل تا یک الی دو سال دیگر نمی‌توان از تأییدیه نهایی صحبت کرد. مجبور کردن همه اقشار مردم به تزریق واکسنی که در مرحله آزمایشی قرار دارد اقدامی کاملاً غیرقانونی می‌باشد که با هیچ‌یک از قوانین حوزه سلامت سازگار نیست.
🔸تحصیل به شرط واکسن، ورود به دانشگاه و مدرسه به شرط واکسن، ورود به کشور به شرط واکسن، خروج از کشور به شرط واکسن، زیارت به شرط واکسن، ورود به رستوران و ورزشگاه به شرط واکسن، استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی به شرط واکسن، دریافت خدمات اجتماعی به شرط واکسن و همانند آن مثال‌هایی از این اقدامات هستند که با شرایط فعلی، می‌توانند تبعات ویرانگری برای بنیان اجتماعی و امنیت زیستی کشور در آینده تحت تأثیر واکسیناسیون اجباری داشته‌باشند.
#نه_به_واکسن_اجباری
✅ #به_ما_بپیوندید
♨️ چرا واکسیناسیون اجباری اقدامی غیرقانونی، غیراخلاقی و غیر علمی محسوب می‌شود؟ (بخش دوم)
5️⃣ اخلاق پزشکی: مجبور کردن مردم به انجام عملی که هنوز سودمند بودن آن در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، در عین اینکه شواهد و احتمالات متعددی نیز مبنی بر پرریسک بودن آن وجود دارد اقدامی غیراخلاقی به جهت اخلاق پزشکی و حتی اقدامی غیرشرعی محسوب می‌گردد. آن هم در شرایطی که هنوز واکسن تأییدشده‌ای در اختیار نداریم و هنوز مشخص نیست که چه عاملی مقصر اصلی افزایش و تداوم وخامت همه‌گیری کروناست؟ گروه‌های جمعیتی خاص، گونه‌های جهش‌یافته، دخالت ویروس‌هایی غیر از کرونا در جریان همه‌گیری، انتشار عمدی ویروس‌ها توسط آزمایشگاه‌های بیولوژیک نظامی، عوامل اقلیمی و تغییرات آب‌وهوایی یا حتی عواملی فراتر از اینها که تا به حال کسی بدان توجه نکرده‌است؟
6️⃣ واکسیناسیون تنها راه نیست: بسیاری از تحرکات برای واکسیناسیون اجباری با این پیش‌فرض صورت می‌گیرد که بیماری کرونا غیرقابل درمان بوده، جهان را در شرایط بحرانی اضطراری قرار داده و راه دیگری به جز واکسیناسیون وجود ندارد. این فرض فقط در شرایطی صادق است که اولاً واکسن‌هایی با اثربخشی و ایمنی قطعی و اثبات‌شده و بدون ابهام در اختیار داشته‌باشیم، دوماً تمام راه‌های جایگزین آزمایش شده و عدم اثربخشی آنها اثبات شده‌باشد و سوماً شرایط بحرانی جهانی ناشی از عوامل دیگری نباشد. تا زمانی که چنین واکسنی در اختیار نداریم، تا زمانی که بخش بزرگی از مرگ‌ومیر و شرایط اضطراری به علت اعمال محدودیت‌های غلط و عامدانه و روش‌های درمانی نادرست است و تا زمانی که سایر روش‌های جایگزین مانند روش‌های درمانی و داروهای مؤثر و مفید را به درستی آزمایش نکرده و حتی آنها را تخریب می‌کنیم، مجوز و حق قانونی، اخلاقی و علمی صحبت از واکسیناسیون اجباری را نخواهیم‌داشت.
7️⃣ امکان ایجاد بحران‌های بزرگ‌تر: اگر نگرانی‌های مرتبط با عوارض واکسن‌های ژنتیکی یا ابعاد امنیتی آنها به حقیقت بپیوندد، واکسیناسیون اجباری با این نوع خاص از واکسن‌ها -حتی اگر با دید خوشبینانه اثربخشی آنها اثبات گردد- عملاً بحرانی بسیار بزرگ‌تر از کرونا را در آینده ایجاد خواهد کرد. همچنین است احتمال تحقق این نظریه که استفاده گسترده از واکسن‌های نیمه‌مؤثر در میانه پاندمی می‌تواند موجب شیوع واریانت‌های جهش‌یافته خطرناک‌تر شود.(1) نبود داده‌های قابل اتکا از عوارض و اثربخشی واکسن‌ها در کشور نتیجه‌گیری درباره غلبه منافع واکسن‌ها به مضراتشان و غلبه میزان اثربخشی و عوارض آنها نسبت به وخامت همه‌گیری کرونا را ناممکن کرده‌است.
8️⃣ آگاهی و حق انتخاب: در حال حاضر سبد واردات و تولید واکسن با محدودیت مواجه است. واکسن‌ها در فناوری ساخت، ایمنی و اثربخشی با یکدیگر متفاوت‌اند و واکسن‌های ژنتیکی در سبد تزریق با خطرات جدی روبرو هستند. در شرایطی که جمعیت هدف واکسیناسیون اختیار کامل انتخاب بین واکسن‌های متفاوت را ندارد و از سوی رسانه‌ها و دستگاه‌ها درباره این تفاوت و خطرات احتمالی و ماهیت واکسن‌های آزمایشی حتی مطلع هم نشده‌است و تعداد واکسن‌های در دسترس با امنیت بالا محدود هستند، اجبار آنها به تزریق واکسن بدون توجه به این موارد کاملاً غیراخلاقی و غیرمسئولانه خواهد بود.
🔹لازم به توجه است که مسئله اجباری‌سازی واکسیناسیون در سایر کشورهای جهان در حال حرکت به سمت و سوی نگران‌کننده‌ای است. مراکز و کمپانی‌های متعددی با طراحی میکروچیپ‌ها، نرم‌افزارها و ابزارهای مختلف مانند پاسپورت واکسن و سیستم‌های ردیابی افراد واکسینه‌شده که برخی حتی در عمق بدن افراد قرار می‌گیرند، فضای جامعه را به سمتی تماماً امنیتی سوق خواهند داد.
🔹فضایی که در آن تمام رفت‌وآمدهای داخلی و بین‌المللی به بهانه واکسیناسیون و با هر موج جدید بیماری تحت کنترل قرار می‌گیرد و افرادی که این واکسن‌ها را دریافت نکنند، از ابتدایی‌ترین حقوق زندگی محروم خواهندشد. طرح‌هایی مانند ID2020 که توسط بنیاد راکفلر و بیل‌گیتس حمایت مالی می‌شوند(2)(3) و خود را در راستای سند 2030 سازمان ملل معرفی می‌کنند، از این نمونه هستند.
#نه_به_واکسن_اجباری
✅ #به_ما_بپیوندید