eitaa logo
مهدی آخوندی
481 دنبال‌کننده
914 عکس
272 ویدیو
4 فایل
*خونه پدری* اینجا فقط خانواده مهم است... گزارشات و یادداشت های روزانه نویسنده ، استاد حوزه و دانشگاه
مشاهده در ایتا
دانلود
در حدیثی از پیامبر (ص) در مورد تغافل، آمده است که: «مصلحت همزیستى سالم و معاشرت با مردم در پیمانه‌اى است که دو سوّم آن هوشیارى و یک سوم آن تغافل باشد». این روایت، در واقع ضمن تأکید بر تغافل مثبت، از تغافل منفى بر حذر می‌دارد. ابتدا تأکید به هوشیارى و بیدارى و ترک «غفلت» می‌کند و سهم آن‌را دو سوّم می‌داند و مفهوم آن این است که انسان نباید از مسائل مهم زندگى بی‌خبر بماند؛ بلکه باید با کمال دقّت، مراقب آنچه که خیر و صلاح او در آن است، باشد. از سوى دیگر نسبت به امورى که لازم است مورد بی‌اعتنایى و بی‌توجهى قرار گیرد، دستور به «تغافل» می‌دهد؛ مانند فکر و دقت در مسائل جزئى زندگى که اهمّیّت چندانى ندارند، انسان را از تفکّر در امور مهم باز می‌دارد و همچنین مخفى کردن عیوب پنهانى دیگران در مواردى که مصلحت ایجاب می‌کند، کار پسندیده‌اى است.(✍کتاب اخلاق پدری) @mahdiakhundi
✍رعایت کردن اصل تغافل در تربیت فرزند مخصوصا در سنین جوانی ، پیشگیری از لجاجت فرزند می کند. @mahdiakhundi
اصلِ تربیتیِ ((تغافل)) ✍تغافل، یکى از اصول مهم زندگى آرام و خالى از دغدغه‌ای است که در بخش‌هاى مختلف زندگى از اهمیت بالایى برخوردار است. بدیهى است گاهى فرزندان، به دلیل غفلت، آشنا نبودن با مسائل مختلف و یا نگرانی‌ها و مشکلاتى که براى آنها پیش می‌آید، مرتکب لغزش و خطا می‌شوند. در چنین مواردى اگر نسبت به آن لغزش چشم‌پوشى نشود و شخصیت و کرامت فرد مورد بی‌مهرى و اهانت قرار گیرد، خواسته یا ناخواسته او را در مسیر جسارت‌ها، برخوردهاى غرض آلود و لغزش‌هاى عمدی سوق می‌دهد. اثر تربیتى تغافل این است که فرزند خطاکار، با احساس احترام و اعتمادى که از سوى پدر و مادر می‌بینید، در جهت جبران لغزش‌هاى خود می‌کوشد و در صدد است که اعتماد و حسن ظن والدین را در عمل نسبت به خویش، جلب نماید.(کتاب اخلاق پدری) https://eitaa.com/mahdiakhundi
«وعَیبی فیهِ مَسْتوراً»  «خدایا کاری کن تا عیب من مستور باشد و کسی از عیبم مطلع نباشد!» خدا «ستار العیوب» است و نگذاشته تا کسی از گناهان ما اطلاع پیدا کند. حدیث است اگر گناه بو داشت دو نفر کنار هم نمی‌نشستند. اگر عیب آدم عیان می‌شد کسی جنازه کسی را دفن نمی‌کرد. ✍نکته تربیتی؛ بنابراین خدا می بيند و شاهد و ناظر است اما می پوشاند و این پوشاندن برای اين است که بندگانش آبرویشان حفظ شود و در مسیر جبران بدی ها قدم بردارند فرض کنید اگر بنده ای بخاطر گناهانش از جانب خدا معاصی و بدی هایش آشکار می شد، دیگر نمی توانست سربلند کند و احساس می کرد جبران کردنش دیگر فایده های ندارد چون آبرویش رفته. در تربیت هم همین است، والدین نباید بدی های فرزندان را در بین دوستان،فامیل و آشنایان جار بزنند چشم پوشی کنند اما فرزند را متوجه کاربدش نیز کنند تا درصدد جبران اشتباهش برآید. https://eitaa.com/mahdiakhundi