‏طلبه مظلوم را سلاخی کردند لباسش را دریدند و عبایش را آتش زدند. . هرکس گفت ‎#نه_به_اعدام در این جنایت سهیم است

روضه خوانت میشوم با روضه ای تک مصرعی « بر زمین بودی و بر جسم تو پیراهن نبود » #شهید_روح_الله_عجمی

✅تهش چی میشه؟ 👈"تهش چی میشه؟" سوال خیلی ها این روزها است. طبیعی است. خسته شدند؛ از بهم ریختن کسب وکارها؛ از ناامنی ها؛ از توهین ها و هتک حرمت ها؛ از تصاویر دردناک سلاخی حافظان امنیت و... از سویی مردم سنگ تمام گذاشتند؛ آنچه بر گرده مردم بود به بهترین وجه عمل شده است. هوشیاری و جداکردن صف شان از آشوب و اغتشاش و اعلام برائت جانانه که نمونه اش راه پیمایی 13 آبان بود. 🔹با این حال این پرسش باقی است؛ کی تمام می شود؟ 🔸برای پاسخ به این سوال ابتدا باید دید این حوادث را چطور تحلیل می کنیم؟ من ترجیح می دهم تحلیل رهبری را از این روزها ملاک قرار دهم. تحلیلی که کاملا متفاوت از تحلیل رایج در میان تحلیل گران است. 1⃣تحلیل رایج و ظاهری چیست؟ اینکه نظام زخم هایی دارد که بدان بی توجهی شده و تبدیل به اعتراضاتی شده است و بی اعتنایی به اعتراضات درنهایت منجر به اغتشاش و آشوب شده است. 2⃣تحلیل دوم چیست؟ تحلیل دوم یا همان تحلیل رهبری اینست که اگرچه نظام گرفتار زخم ها و آسیب هاست، اما آنچه این روزها شاهد آنیم نه به جهت نقص ها که اتفاقا برعکس به جهت قوت نظام است. نقص ها را باید برطرف کرد اما اغتشاشات امتداد اعتراضات و نقص ها و آسیب ها نیست و اتفاقا قوت ها عامل این روزهاست. 🔹رهبری حتی برخلاف تحلیل های دیگر معتقد است اینکه سراغ نوجوان و جوان ما رفتند نیز به جهت رشد قدرت تحلیلی بچه های دهه 80 و 90 است. ✅زمین تا آسمان بین این دو تحلیل تفاوت است. 🔹در تحلیل اول طرف می گردد ببینید کدام زخم است که این آشوب ها را شکل داده است و یک روز طعنه به حجاب و گشت ارشاد می زند و یک روز اقتصاد و یک روز آزادی و غیره و باز هم دست خالی برمی گردد و نمی تواند کمکی به ماجرا کند. 🔸اما تحلیل دوم می گوید دشمن امروز در پیچیده ترین حالت ممکن و با تمام ظرفیتش آمده است و این به جهت قوت مردم و توفیقات دولت نسبت به گذشته است. دشمن از این قدرت عصبانی است. هرچه می گوید نیز بهانه است. این بهانه نباشد، می بافد و می سازد. او ذاتش بر دروغ و تهمت و تحریف است. تنها در یک حالت دست از آشوب و آدم کشی برمی دارد که ما روز به روز ضعیف تر شویم و از این بالاتر اینکه از هویت ملی و اسلامی مان دست برداریم. 👈تحلیل دوم می گوید باید با قوت بیشتری مشکلات داخلی را رفع کرد اما اتصال این مشکلات به حوادث این روزها #آدرس_غلط است. به تعبیری ما با دو پدیده کاملا مجاز مواجهیم. ⭕️با این توضیح برگردیم به سوال ابتدایی؛ " تهش چی میشه؟" بازهم برخلاف تصور رایج که گفته می شود پایان حوادث دست عدلیه و امنیه است، پایان این ماجرا کاملا دست مردم است. 🔸امنیه و عدلیه باید به وظیفه شان عمل کنند. هرگونه مماشات با جریان آدم کش و تروریست داخلی #گناه_نابخشودنی است. اما ماجرا با تحکم نیز ختم نمی شود و چه بسا برخی را مجدد دچار خطای تشخیص کند. ماجرا اینست که جنگ دشمن ترکیبی است پس مواجه با آن نیز باید ترکیبی باشد. 🔹هر میزان مردم نسبت به پیرامون خود حساس تر شوند و احساس مسوولیت کنند این ماجرا زودتر تمام می شود. هرکس هر میزان می تواند باید نسبت به ددمنشی این جریان بی هدف و بی سر و بی بته روشنگری کند. هرکس هر میزان می تواند باید نسبت به غفلت ها و جهل های پیرامون خود روشنگری کند و از زشتی ها اعلام برائت کند. هر میزان مردم در فضای مجازی و واقعی جلوتر بیایند این جریان کریه و قبیح و مشمئز کننده زودتر تمام می شود. این تحلیل یعنی پایان این حوادث، همه با هم دهها گام جلوتر رفته ایم. همشهری @mahdian_mohsen

⭕️درباره رفراندوم 👈اولا چرا باید رفراندوم گذاشت؟ پاسخ اولیه این است: شما در کجای دنیا تجربه ای داشته اید که به خاطر گمانه زنی عده ای اصل حکومت را مجدد به رفراندوم بگذارند؟ 🔸تجربه دنیا هیچ؛ فرض کنیم رفراندوم برگزار شود؛ اگر گروه دیگری تشکیک کرد چه؟ این زنجیره کجا متوقف می شود؟ فردا یکی بگوید رای دیروز برای دیروزی هاست، امروز رای گیری مجدد، قبول می کنید؟ 🔹خطای روشی هم هیچ؛ سوال کننده احتمالا می داند که تنها حکومتی که در عالم رای مردم برایش حیثیتی است جمهوری اسلامی است. 👈لذا سوال عمیقترش اینست: "مگر امام نگفت انتخاب پدران ما در زمان طاغوت انتخاب ما نیست؟ پس نسل جدید هم انتخاب پدران خود را نمی خواهند و لذا رفراندوم". 🔹اولا از کجا به این شناخت از نسل جدید رسیدید؟ ولی قبول؛ نخواهند. رفراندوم چرا؟ 🔸پاسخ در تفاوت بین قانون اساسی دوره طاغوت با قانون اساسی جمهوری اسلامی است. در قانون اساسی دوره طاغوت راه بر هرگونه اصلاح بسته بود و امکان تغییر شاه وجود نداشت. لذا فرزند حق نداشت خلاف انتخاب پدر انتخاب کند. اما در قانون اساسی ما همه چیز دست خود مردم است. حتا انتخاب رهبری نیز غیر مستقیم دست مردم است و این یعنی در این کشور انتخاب هیچ پدری انتخاب نهایی نیست. لذا رفراندوم بی معنی است، چون هر آنچه قرار باشد تغییر کند مسیرش مهیاست. ممکن است سوال شود که تغییر از طریق انتخابات زمانبر است. صدالبته چنین است. زمانبرست چون نیاز به فرهنگ سازی و اقناع افکار عمومی و کار تشکیلاتی و غیره دارد تا تغییرات هیجانی و ناشی از القائات و اغواگری های رسانه ای نباشد. ✅در نهایت اینکه؛ کسانی که حرف از رفراندوم می زنند احتمالا یک برداشت فانتزی از مردم دارند که چون از برخی رویه ها و مسوولین گلایه دارند از اصل نظام برگشتند. این نیز خطای فاحشی است. چرا؟ 🔹مگر اصل نظام چیست؟ اسلامیت و جمهوریت. یعنی ممکن است از ایندو برگردند؟ این تصور نابخردانه از کجا آمده است که مردم ایران دچار ارتجاع فکری شدند؟ یعنی دیگر اخلاق و اسلام و معنویت نمی خواهند؟ عدالت نمی خواهند؟ حاکمیت مردم بر مردم را بر نمی تابند؟ جامعه ای که عالم شد دیگر به جاهلیت باز نخواهد گشت. 🔸به سخن صریحتر مردم ایران از جمهوری اسلامی برگردند، عقب نخواهند رفت و دنبال جمهوری اسلامی متعالی تر اند؛ این نیز در اصلاح تدریجی است.  👈خلاصه اینکه چرا باید نشانه های قطعی دلبستگی این ملت به نظام را در رویدادهای مختلف رها کنیم و به کری خوانی ناشی از توهم اکثریتی که هم اشکال منطقی دارد و هم روشی و هم در هیچ کجای عالم تجربه نشده است بها دهیم؟ اهل تغییرید؟ بسم الله. تغییر از دالان بینش ها و گرایش هاست. @mahdian_mohsen

مادر شهید روح الله عجمیان در تشییع جنازه فرزندش ببینید چطور رجز گونه و بافخر از فرزندش می گوید. سند حقانیت این انقلاب را با مادران شهدا تماشا کنید. ببینید و خیالتان جمع از آینده این انقلاب خاک بر چهره خورشید می پاشند

🎥 لحظه تعقیب دست‌جمعی شهید علی‌وردی توسط اوباش این فیلم ها را تا می توانید پخش کنید

برای دختر همسایه

🔴مقابله با لذت دروغ در اغتشاشات روز روشن را می گویند شب است و عده ای باور می کنند. در کشته سازی خیال انگیر دچار جنون شدند و همچنان ادامه می دهند؛ چرا؟ سوال مهمتر اینکه چه باید کرد؟ آیا افشای این دروغ ها کافی است؟ اگر هست پس چرا عده ای همچنان همان دروغ را تکرار می کنند؟ رسانه های کذاب غربی که تکلیف شان روشن است؛ برای این بافته های تخیلی جیره می گیرند اما سوال اینست که وقتی دروغ شان افشا می شود چرا ادامه می دهند؟ نگران بی آبرویی بیشتر نیستند؟ پاسخ اجمالی اینست که ادامه می دهند چون این دروغ ها باور می شود. یک نمونه را مرور کنیم؛ عکس فردی را منتشر کردند که دستش به میله ای بسته است و به حساب اعتراضات گذاشتند. اما این عکس مربوط به تیر ماه و فرد دیگری است که اتفاقا در اینترنشال منتشر شده است. یعنی خود این رسانه سند دروغ بودن خودش است. از این واضح تر؟ اما فرد مذکور کیست؟ فردی که بعد از 16 فقره سرقت و در آخرین دزدی طی یک درگیری مسلحانه کشته شده است. دروغ افشا شد؛ اما از روی این تصویر، طرح ها زده شد؛ چندنفر در تهران و زاهدان در اقدامی نمادین دستشان را به ستون بستند. دو نفر هم در میدان آزادی برایش رقصیدند و عده ای برایش شعار دادند. واقعا چرا؟ چه اتفاقی درون یک نفر می افتد که چنین مسخ می شود و بعد از تکذیب هم از دروغ دل نمی کند؟ مفهومی داریم به نام تعلیق ناباوری؛ یعنی چی؟ زمانی که مخاطب تصمیم می گیرد حقیقت را نادیده بگیرد. مثلا شما وقتی فیلمی می بینید تصمیم می گیرید غیرواقعی بودن آنرا کنار بگذارید. به عنوان نمونه اگر کسی بگوید این زن و شوهر در فیلم زن و شوهر واقعی نیستند برای تان مهم نیست. چرا؟ لذت غوطه وری در فیلم. رسانه های کذاب به حکم مخاطبینی که از روایت های دروغ لذت می برند همچنان دروغ می گویند. اما مخاطبش چرا لذت می برد؟ مهم کشته سازی های تصنعی نیست. مهم اصل داستان است. اصل داستان را باور کردند و از جزئیات لذت می برند؛ ولو دروغ باشد. قصه اصلی شان چیست؟ تصور اینکه با این حکومت در بن بست ایم؛ گذشته سیاه و آینده در ناامیدی محض است. رسانه های دشمن از مشکلات موجود در ذهن آنها یک هیولا ساخته است و آنها در یک خلسه رسانه ای این ابر روایت را باور کردند. با این توضیح از کنار جزئیات این قصه عبور می کنند. اما چه باید کرد؟ اصل قصه و ابرروایت را در ذهن این آدم ها که الزاما دشمنی هم ندارند باید اصلاح کرد. چطور؟ در کنار افشای دروغ، دو کار بسیار توهم شکن است و مانع باورپذیری و غوطه وری در دیگر دروغ ها است. یکم. تکرار گزاره «کشور در حال حرکت است.» هرانچه این گزاره را نشان دهد باید مقابل چشم شان فهرست شود. نمونه هایی شبیه همین موشک هایپرسونیک و هزاران نمونه دیگر. از جمله مقایسه این دولت با گذشته. دوم. تغییر. کشور در حرکت و رو به اصلاح است. توضیح اینکه در نقطه ای که قرارداریم نقطه رضایت بخش نیست و حکومت مصمم به تغییر است. اما این دو گزاره باید به شبکه این افراد وارد شود. عملکرد رسانه های رسمی با فرض اینکه درست عمل کنند کافی نیست و ممکن است شنیده نشود. هرکس هرجا هست باید نور شود بر این ظلمت تودرتو. همه باید رسانه شوند؛ در هر سطح. در غیر اینصورت با جماعتی مواجهیم که با غوطه وری در قصه خیال انگیز رسانه های دشمن از انباشت این روایت های دروغ لذت می برند چون ابرروایت را باور کردند. فراموش نکنیم تا زمانی که یک نفر از مردم ناخواسته در کنار جریان آشوب و تروریست های وطنی است این فتنه ادامه دارد. @mahdian_mohsen

🔴این همه خشم از کجاست؟! 👈حتما شما هم به افرادی برخوردید که الزاما دشمنی ندارند اما بسیار خشمگین اند. در اغتشاشات هم شرکت نکردند، ولی عصبانی اند. از سبعیت اغتشاشات نیز اعلام برائت کردند اما برآشفته از مسوولین اند. سوال اینست که این جریان چطور به این نقطه خشم و غضب رسیده است و مواجهه با این افراد به چه نحوی است؟ 🔹پاسخ اینست که خشم این جماعت منحصر به این ایام نیست. این خشم میوه سالها عملیات رسانه ای شیطانی است. اما طی کدام فرآیند؟ چطور یک آدم منتقد و معترض تبدیل به یک انسان خشمگین و عصبی می شود؟ 🔸سوال دقیقتر؛ آیا میشود یک نفر را به نقطه جنون رساند یا افسرده کرد؟ بله. کافیست "گذشته" و "آینده" او به گروگان رود. القای اینکه گذشته اش به تباهی رفته و آینده اش در بن بست است. رسانه های ضدانقلاب در یک جمله تنها برای همین دو گزاره ذهنی، آرایش گرفته اند؛ با دو مرحله. 1⃣یکم. نطقه جوش: فرض کنید شب و روز با اخبار سیاه بمباران ذهنی شوید. فقط تلخی؛ اخبار ریز و درشت از آسیب ها. راست و دروغ. بااهمیت و بی ارتباط به نیاز و زندگی شما. با این همه چه تصویری از اوضاع پیدا می کنید؟ روشن است. سلامت روح و جسم فرد نابود می شود. این گزاره ها را حتما در کامنت اخبار منفی زیاد دیده اید: "هر دم از این باغ بری میرسد"، " همه چی مون به همه چی مون میاد"، "تا بوده همین بوده"، "هر روز بدتر از دیروز" و... این جملات نغمه مشترک کسانی است که در محاصره اخبار سیاه اسیر شدند. 🔹بنابراین در گام اول کاری می کنند که جز سیاهی نبینید و طبیعی است که سیاهی امروز را به پای چهل سال مسیر طی شده بدانید. 🔸یعنی نه تنها اخبار خوب را به جهت محاصره رسانه ای نمی بینید و بلکه اگر هم با اخبار خوب مواجه شوید به جهت حساسیت اخبار بد، ذهن تان ناخواسته آنها را فیلتر می کند چراکه ترس بیشتر برانگیخته می کند تا خوشی. 👈همین؟ خیر. گام دوم مهمترست. 2⃣دوم. نقطه خشم. گام دوم تیر خلاص به مخاطب است وقتی که به او می گویند این سیاهی ها صرفا ناشی از خصومت حکومت با آنهاست. اینجاست که پروژه هیولاسازی با استقرای ناقص رقم می خورد. اینجاست که مخاطب احساس می کند آن راه طی شده سیاه که امروزش را ویران کرده است، ثمره یک حاکمیت اهریمنی است. اینجاست که امیدش برای اصلاح از بین می رود و آینده را در بن بست کامل می بیند. 👈نقطه جوش و خشم اینجا بهم میرسند. ✅اما چه باید کرد؟ ⭕️متاسفانه برخی از مسوولین در تصوری ساده لوحانه خیال می کنند این فرآیند طبیعی در رسانه است و گریزی نیست. حال آنکه چنین نیست و در یک جمله باید گفت هیچ کشوری این یله سازی ناشیانه را تحمل نمی کند. چراکه این فرآیند، خارج از پیام رسانی به معنای متعارف است و با ابزار جنگ شناختی و شبکه ای، ناخودآگاه مخاطب را درگیر می کند و نه خودآگاه؛ توضیحش بماند. 🔹امان از این سادگی بی امان. 🔸اما نقش من و شما. در عصر شبکه باید همه ما شبکه ارتباطی مان را کشف کنیم و نقش یک رسانه فعال را در این شبکه بازی کنیم. این شبکه هر اندازه و به هر ابعادی باشد مهم نیست؛ دوست و فامیل و غیره. مهم انتقال پیام به مخاطبینی است که اگر من و شما برای آنها قدمی برنداریم ممکن است هیچ صدای حقی به آنها نرسد. 🔹چه کنیم؟ 🔸دقیقا نقطه مقابل دوگام دشمن در سه اقدام؛ 1⃣یکم. پمپاز خبر خوب. مخاطب امروز ما با بسیاری از توفیقات و قله های فخرآور آشنا نیست. محاصره هراس انگیز از اخبار بد را بشکنید. 2⃣دوم. علت یابی دقیق مشکلات. بسیاری تصور می کنند مشکلات امروز صرفا ناشی از خصومت نظام است. سهم دشمن خارجی و سهم تصمیمات غلط و سهم موانع فرهنگی و نهادی و البته سهم بی تدبیری ها و ناشایستگی ها باید دقیق شود. سهم بافته ها و بزرگنمایی رسانه ای نیز. 3⃣سوم. مطالبه تغییر. ما نیازمند تغییر و اصلاحیم. این پیام باید منتقل شود که کسی وضع موجود را بی نقص نمی داند اما مهم اینست که در مسیر اصلاحیم و در حرکتیم. ✅این سه گام باعث میشود مخاطب معترض ولو عصبانی هم آرامش بگیرد و امیدوار. 👈خلاصه اینکه؛ همه مسوولیم. همه رسانه ایم. همه پیامیم. فراموش نکنیم تا آخرین نفری که در حلقه ذهنی تروریست های وطنی گرفتار است این فتنه ادامه دارد. همشهری @mahdian_mohsen

⚫️درباره تلخی خیابان های شهر چند عکس از برهنگی منتشر کرده و زیرش با ناامیدی نوشته است: روز به روز بدتر می شود. بله. حق دارد. طبیعی است که مومنین از اباحه گری در شهر دلچرکین شوند. 👈اما ماجرا چنین نخواهد ماند. 📍به چند دلیل. 1⃣اول اینکه برهنگی وبی حجابی به جهت کمی بیشتر نشده است. عیان تر شده است. اینها که کشف حجاب کردند که قبلا محجبه نبودند. همین بودند کم و بیش. یک نمونه اش سلبریتی هایی که اخیرا کشف حجاب کردند. مثلا علیدوستی قبلا حجاب داشت؟! 2⃣دوم اینکه بخشی از این بی حجابی از سر برانگیختگی اعتراضی است. این هیجان می گذرد و عقلانیت حاکم می شود. مردم ما عفیف اند. فرهنگ شان که یک روزه تغییر نمی کند. 3⃣سوم اینکه این مارپیچ سکوت اجتماعی برای این روزهای برزخی است. این نیز می گذرد. نهی از منکر اجتماعی رها نخواهد شد. ولو در حد یک اخم ساده با ادبار اجتماعی مواجه خواهند شد. حتی از سوی محجبه های عرفی. 4⃣چهارم اینکه نظام از صیانت و مراقبت از ضرورت دین نخواهد گذشت. مدارای ناشی از التهاب ها می گذرد. قانون حاکم می شود؛ البته با تدبیر و درایت و اصلاح رویه های غلط گذشته. 5⃣و اما پنجمی را مطمئن نیستم. امیدوارم چنین شود؛ اینکه مدیران و مسوولین فرهنگی و حوزوی از این حوادث اخیر بهوش شوند و بار روی زمین مانده 40 سال گذشته را بدوش بکشند. دعاکنیم این صحنه ها را ببینند و وجدان درد بگیرند... ✅یک حرف باقی ماند. خیابان های شهر خیلی هم تلخ نیست. دقیق تر شویم. مگر بنا به ظاهر و گفته ضدانقلاب، بی حجابی آزاد نشده است؟ چرا اکثریت مردم بی حجاب نشدند؟ شاید من و شما کمتر متوجه این دارایی شویم. اما ضدانقلاب فهمیده تیرش به سنگ خورده است. او فکر می کرد شل حجاب ها فردای حذف قانون کشف حجاب می کنند. او نمی دانست مردم ما هر سطحی از حجاب شان را حجاب می دانند و پاسدار آنند، لذا همین نیز قابل ارتقاست. @mahdian_mohsen