✅ چرا سراغ بنزین آمدند؟ 1⃣یکم. ترورهای ابتدای دهه شصت را خاطرتان هست؟ همان ترورهای کور منافقین در بین کوچه و بازار. پروژه ترور همچنان ادامه دارد؛ اما روش و راهبردها تغییر کرده است. آن سالها بی‌حساب آدم می‌کشتند؛ با هدف ناامن‌سازی و ایجاد رعب و دلهره. بعدها به ترور مسؤولین و دانشمندان رسیدند. تا سالها خیال می‌کردند بزرگان نظام را ترور کنند حرکت کشور متوقف می‌شود. و حالا مجدد بازگشتند به ترور مردم؛ اما با شیوه و مدل جدید. چرا؟ بندهای پایین‌تر را همراه باشید.  2⃣دوم. هک بنزین را چطور تحلیل می‌کنید؟ چرا بنزین؟ این بار دوم است که سراغ هک جایگاه سوخت رفتند. بنزین چه می‌کند؟ چند روز پیش خبر ترور سربازان مظلوم راسک را داشتیم. اما چرا سرباز؟ 🔻عقب‌تر رویم.  تا حالا به تفاوت براندازی با تجزیه‌طلبی دقت کردید؟ ضدانقلاب در اغتشاشات سال گذشته از براندازی عبور کرد و به تجزیه‌طلبی رسید. چرا؟ اساسا فرق این دو چیست؟ براندازی حذف نظام سیاسی است. اما تجزیه‌طلبی چندپاره کردن کشور است. یعنی قرار دادن مردم مقابل مردم. این همان پروژه‌ای است که در ماجرای حجاب هم دنبال می‌کنند. عده‌ای کشف حجاب کنند و دوقطبی ایجاد شده و تبدیل به چرخه خشونت شود. 🔻بازهم عقب‌تر رویم. به تغییر سبک تحریم‌ها در این چهل و اندی سال توجه کردید؟ ابتدای انقلاب تحریم‌های اقتصادی برای مسؤولین و دولت‌ها بود. اما امروز تحریم‌ها صرفا سفره مردم را هدف گرفته است.  این سالهای اخیر حتی ترورهای مسؤولین نیز تغییر کرد. سالهای اول مسؤول را می‌زدند تا به خیالشان اداره کشور بهم بریزد اما امروز سراغ مسؤولی می‌روند که بجز اثر اول، پایگاه عمیق‌تری در جان و دل مردم داشته باشد. برای همین به حاج قاسم رسیدند. اساسا چون مردم را می‌خواهند بزنند، سراغ قهرمانشان رفتند.  🔻اما چرا؟ این تغییر راهبرد برای چیست؟ چطور شد که بازگشتند به ترور مردم؟ و اساسا این ترور مردمی چه تفاوتی با ترور مردمی سالهای اول انقلاب دارد؟ پاسخ یک جمله است: ترور مردم در اول انقلاب کور بود و امروز کاملا هوشمند. 3⃣سوم. دشمن امروز به این سطح از بلوغ رسیده است که هرچه می‌کشد از مردم است. برای همین از براندازی به تجزیه‌طلبی رسیده است. فهمیده است جمهوری اسلامی چیزی نیست جز مردم. یعنی برای براندازی سیاسی هم باید مردم را بزند نه نظام را. نظام پوسته است و مردم معنا. برای همین وقتی از حمایت جمهوری اسلامی در غزه عصبانی است، مذبوحانه سراغ پمپ بنزین می‌رود تا مردم را تحت فشار قرار دهد. چون ریشه آن ظلم‌ستیزی را بدرستی در هویت مردم می‌داند. همشهری @mahdian_mohsen

✅ ۹ دی؛ فراتر از افکار عمومی 1⃣یکم. اول قصهٔ ۹ دی را در چند جمله مرور کنیم. ماجرا چه بود؟: "دروغ گفتند". یعنی آن‌ها که اتفاقا شعار قانون‌گرایی داشتند، مشخص شد که سخت‌ترین دشمنی را با قانون دارند. با قانون انتخابات وارد رقابت شدند و وقتی شکست خوردند، زیر میز زدند و گفتند قانون را قبول نداریم. همان‌ها که شعار انتخاباتی‌شان علیه دروغ بود، مشخص شد که دروغ می‌گفتند که شعارمان قانون است.  اما ماجرا به اینجا ختم نشد. برای اینکه زیر میز بزنند گفتند تقلب شده است. عده‌ای هم باور کردند و به خیابان‌ها ریختند. حق داشتند. واقعا فکر می‌کردند تقلب شده است. اما ماجرا جایی نگران‌کننده شد که گفتند داور را قبول نداریم. قضاوت برای تقلب با خودمان است، نه قانون. آتش شعله گرفت. جماعتی به خیابان‌ها ریختند. شعار دادند. کم‌کم اعتراضات تند و بی‌پروا شد. سطل آشغال آتش زدند. شیشهٔ بانک شکستند. راه را بستند و غیره. تا اینکه ضدانقلاب مثل همیشه میدان‌دار شد و کار کشید به نه غزه و نه لبنان و توهین به سیدالشهدا و آدم‌کشی... و اینجا بود که گویی پرده‌ها افتاد. مردم متوجه شدند باطن ادعای تقلب، تجزیه‌طلبی است و آدم‌کشی. بعدها ماجرا روشن‌تر هم شد. وقتی که همه دیدند سخت‌ترین تحریم‌های اقتصادی در همان روزها کلید خورده است. یعنی پشت پردهٔ فتنهٔ ۸۸ همان‌ها بودند که پشت پردهٔ کوچک کردن سفرهٔ مردم شدند و همان‌ها بودند که پشت پردهٔ تجزیه‌طلبی و همان‌ها بودند که پشت پردهٔ ترور و همان‌ها بودند که پشت پردهٔ بی‌حجابی اجباری شدند تا رسید به اغتشاشات ۱۴۰۱ و حالا پشت پردهٔ همهٔ آن فتنه‌ها، درگیر کودک‌کشی است... و اما این یک درس بزرگ است؛ درسی که حقیقت ملت ایران را توضیح می‌دهد. برای همهٔ آن‌ها که ظاهرگرا هستند و نمی‌توانند باطن حقیقی این ملت را ببینند. 2⃣دوم. در مرور قصهٔ ۹ دی دقت کردید؟ مردم کجا جدا شدند؟ وقتی باطن آن شعارها و ادعاها مشخص شد... این باطن چه بود؟ ضدیت با هویت ایمانی مردم. وقتی با ایمان مردم مقابله شد، ۹ دی خلق شد. هویت ایمانی مردم امری فراتر از افکار عمومی است. افکار عمومی لایهٔ شناخت مردم است. ایمان لایهٔ باورهای عمیق مردم است. دستکاری شناخت مؤثر است، اما دستکاری ایمان مردم به این سادگی‌ها میسر نیست. مردمی که به جهت افکار عمومی سال ۸۸ رنگین‌کمانی بودند، به جهت ایمانی در ۹ دی یک‌رنگ شدند. و این ناگفتهٔ شنیدنی و شیرین انقلاب اسلامی است. این مردم با هر سلیقه‌ای و هر شکلی، به جهت ایمانی یک‌صدا هستند و یکپارچه. این دارایی را دشمن نمی‌داند که هیچ؛ اما برخی خودی‌ها و انقلابی‌ها و مسؤولین نیز بدان جاهل‌اند و در ظواهر متوقف‌اند. @mahdian_mohsen

🩸 مهم‌تر از انتقام 🔻مطالبهٔ انتقام، حق است و مگر غیر این قابل تصور است؟ خون بهترین‌های این مردم را بر زمین ریختند. اما از انتقام مهم‌تر، فهم درست از انتقام است؛ چه چیز را می‌خواهیم مطالبه کنیم؟ 🔻دو اصل مهم برای مطالبهٔ انتقام: 1⃣یکم. میدان مبارزه میدان مبارزه را گم نکنیم. جنگ ما جنگ در ساحت قدرت نرم است. قدرت سخت نیز در خدمت همان است. قدرت نرم یعنی قدرت مردم، یعنی قدرت ذهن‌ها و اراده‌ها. دشمن نیز همین را فهمیده است. لذا امروز نمادهای این قدرت را می‌زند. یعنی فراتر از خون‌های پاکی که بر زمین ریخته را هدف گرفته است. هدف نهایی، تضعیف ارادهٔ یک ملت است. لذا نمادهای هویتی او را می‌زند تا تحقیرش کند... 🔻ثمرهٔ بند اول چیست؟ مراقبت کنیم با طعنه و کنایه به نظام، هدف نهایی دشمن را محقق نکنیم. خون‌ها ریختند تا ملتی را تحقیر کنند. قرار نیست با خودتحقیری، پروژهٔ تحقیر ملی را تکمیل کنیم؛ که این از ریختن خون شهید سهمگین‌تر است. ان‌شاءالله روشن است. 2⃣دوم. شناخت دشمن دشمنی ما با دشمن، برای امروز و دیروز نیست. دشمن یکباره بیدار نشده است تا تصمیم به ترور بگیرد. این دشمن، تحقیر و ذلیل شده و رفتار او واکنشی است به آنچه از کف داده است. برای سایه‌انداختن بر بی‌حیثیتی‌اش عربده می‌کشد و جنون‌وار زن و کودک می‌کشد. همهٔ حیثیت و هویت دشمن را هدف گرفته‌اید و او حیاتش به این اقدامات مذبوحانه است. اگر درست نبینیم، باز هم به خودتحقیری می‌رسیم؛ شبیه همان‌ها که هنوز متوجه نشدند برندهٔ نهایی غزه، حماس است یا رژیم صهیونیستی. 🔻ثمرهٔ بند دوم چیست؟ ادعای اینکه انتقام منجر به بازدارندگی می‌شود حرف ناتمامی است. ما و دشمن همواره در جنگیم. این‌طور نیست که اگر چه می‌کردیم ترور انجام نمی‌شد. این دشمنی‌ها هست تا جمهوری اسلامی هست. مهم، برآیند این نزاع تاریخی است که کفهٔ قدرتش به کدام سمت است.  🩸در نهایت اینکه؛ انتقام، یک اقدام قطعی است در تمام سطوح دشمنی، اما هدف نهایی‌اش پیش‌برد نقشهٔ کلان جبههٔ حق است، نه خنک‌کردن دل‌ها. لذا طبیعی است که بر مدار عقلانیت باشد، نه هیجان. همشهری @mahdian_mohsen

❇️مخاطب خاص سخنان رهبری چندین سخنرانی پیاپی و اخیر رهبری انقلاب مرتبط به مشارکت در انتخابات بوده است. به‌روشنی می‌توان گفت از نگاه انقلاب اسلامی، مشارکت و حضور مردم در صحنه، حتی از نحوۀ انتخابشان نیز مهم‌تر است. اما چه کسانی باید این سخنان را به خود بگیرند؟ مخاطب خاص این سخنان چه کسانی‌اند و باید چه کنند؟ ❇️الف در بخش حاکمیت: 1⃣یکم. دولت و دیگر نهادهای اجرایی مثل شهرداری‌ها: در شرایطی که دشمن شب‌ و روز تلاش می‌کند با بزرگ‌نمایی نقص‌ها و سیاه‌نمایی، مردم را از آیندۀ کشور ناامید سازد، نقش اصلی نهادهای حاکمیتی، بیان هنرمندانۀ اقدامات و پیشرفت و البته اعتراف صادقانه و صمیمانه به نقص‌هاست. 2⃣دوم. شورای نگهبان: شورای نگهبان باید ارتقا پیدا کند. بدون شک یکی از نهادهای مخاطب رهبری در ایجاد مشارکت و رقابت، شورای نگهبان است. روشن است که این به‌معنای مصلحت‌سنجی نیست، بلکه به‌معنای ارتقای روش احراز صلاحیت‌هاست تا غیرمنصفانه و غیرعادلانه کسی از رقابت حذف نشود. 3⃣سوم. مجالس شورای اسلامی و خبرگان: این دو نهاد، لازم است در فرصت باقی‌مانده گزارش روشن از عملکرد و وعده‌های خود داشته باشند تا مردم، ثمرۀ آرای خود را قضاوت کنند. 4⃣چهارم: نهادهای امنیتی و قضایی: یکی از مهم‌ترین بخش‌ها، حذف موانع مشارکت‌ساز در انتخابات است. افراد یا گروه‌هایی که خلاف مسیر مردم، آیندۀ کشور را یأس‌آلود و بن‌بست‌گونه تصویر می‌کنند، باید به حکم اقدام ضدامنیتی پاسخ‌گو باشند. ❇️ب: در بخش گروه‌های اجتماعی: 1⃣یکم. گروه‌های تبلیغی و طلبگی و حوزوی: لازم است گروه‌های تبلیغی و نهادهای مرتبط مثل سازمان تبلیغات، فعال شده و خدای نکرده در این مسیر تا شب انتخابات منفعل نمانند. 2⃣دوم. رسانه‌ها: اصل «خبر بد، خبر خوب است»، علت اصلی در ترویج سیاهی است. متأسفانه بی‌هنری رسانه‌ها در جذب مخاطب باعث شده است سراغ ساده‌ترین روش، یعنی انتشار استثناها روند و اخبار تلخ و سیاه را منتشر کنند. رسانه‌ها لازم است در این حوزه رویۀ خود را تغییر دهند. 3⃣سوم. شبه اصولگراها: مطابق منظومۀ انقلاب اسلامی، مشارکت و حضور مردم در صحنه، مهم‌تر از رسیدن به قدرت، ولو برای خدمت است. پس اکیدا باید از این تلقی انحرافی که مشارکت کمتر منجر به پیروزی در انتخابات می‌شود فاصله گرفت؛ ولو تلقی گروهی اقلیت باشد. 4⃣چهارم. شبه‌ اصلاح‌طلب‌ها: بخشی از بدنۀ اصلاحات که تصور می‌کند تحریم انتخابات منجر به تغییر در سیاست‌ها و رویه‌ها می‌شود باید بداند ادعای تحریم و حتی بی‌کنشی در انتخابات، یعنی ایستادن کنار تجزیه‌طلب‌ها در تاریخ. 5⃣پنجم: جریان‌های عدالت‌خواهی: همۀ کسانی که هدف اصلاح‌گری و عدالت‌خواهی دارند باید بدانند که هیچ ظلمی بالاتر از این نیست که ثمرۀ نهایی عدالت‌خواهی آن‌ها یأس و ناامیدی مردم از صندوق رأی شود. 6⃣ششم. دوقطبی‌سازها: ثمرۀ مشارکت مردم، همدلی و وحدت است. دوقطبی‌سازی برای ساخت مشارکت، یعنی نقض غرض. رقابت و مشارکت از طریق معرفت‌افزایی صورت می‌گیرد، نه کینه‌ورزی و هیجان‌های تقابل‌جویانه. @mahdian_mohsen

✅ دربارهٔ لکنت رسانهٔ ملی شهردار تهران در گفت‌وگویی ضمن انتقاد از عملکرد صداوسیما گفت این مظلومیت مردم تهران است که رسانهٔ ملی به مسائل اساسی آن‌ها نمی‌پردازد. واقعیت این است که ماجرا فراتر از پوشش اخبار مدیریت شهری است. چه آنکه احتمالا مدیران رسانهٔ ملی در پاسخ، لیستی از برنامه‌های مرتبط با شهرداری داشته باشند و بخواهند به رخ بکشند. هرچند در همین بخش نیز نقص‌ها وجود دارد. بلکه رسانهٔ ملی در پوشش عملکرد دولت نیز دچار لکنت است.  اما حرف اساسی چیست؟ رسانهٔ ملی هنوز نگاه دقیقی به آرایش جنگی جدید دشمن ندارد. دشمن امروز در این هجمهٔ بی‌رحمانه فقط و فقط ذهن مخاطب را نشان گرفته است. دقیقا با چه هدفی؟ هدف اصلی دو خط بیشتر نیست. اول اینکه «راه طی‌شدهٔ این ملت به سیاهی گذشته است» و دوم اینکه «آینده‌ای جز تلخی در پیش روی مردم نیست». دشمن اگر بتواند این دو هدف را محقق کند، یک ملت را می‌تواند زمین‌گیر کند. ملتی که از گذشتهٔ خود پشیمان و از آیندهٔ خود ناامید باشد، با تلنگری شکست می‌خورد. هرچند تا امروز در تحقق این هدف ناکام بوده است. این اهداف را هم با سیاه‌نمایی و بزرگ‌نمایی و تعمیم ناروا و البته دروغ‌های بزرگ و شاخ‌دار دنبال می‌کند. در چنین صحنه‌ای از جنگ، نقش رسانه چیست؟ دقیقا حرکت در نقطهٔ مقابل دشمن. یعنی بیان واقعیت؛ مردم ببینند چه مسیری را آمدند و چه دارایی‌هایی دارند و نسبت به آیندهٔ این کشور امیدوار باشند. راه رسیدن به این هدف نیز تنها در بیان هنرمندانهٔ تلاش‌هاست. ما کم نقص نداریم، اما بدون شک به‌سوی قله در حرکتیم. رو به جلو می‌رویم؛ هرچند نسبت به آرمان‌هایمان عقب باشیم، اما نسبت به گذشته پیش می‌رویم. باید حرکت را دید و سرِ دست گرفت. راهبرد امیدافزایی این‌جاست. امروز پوشش تلاش مدیران و بیان هنرمندانهٔ آن یک فریضه و آرایش جنگی مقابل دشمن است. گذشتْ زمانی که این دست اخبار را در سطح روابط عمومی‌ها و تبلیغاتچی‌ها وزن می‌دادیم و از کنار آن عبور می‌کردیم. امروز رسانه، پیشانی یک جنگ تمام‌عیار است. گلایه‌های نابجا و ضریب‌دادن به حواشی و بیان سرسری تلاش‌ها و تولید غیرخلاقانهٔ پیام و خدای نکرده ژست‌های متعفن روشنفکری برای جلب توجه و خودنمایی، تنها در صحنهٔ رسانه دیگر متوقف نمی‌شود و هزینهٔ آن در سطح تخریب سرمایه‌های انسانی یک کشور امتداد می‌یابد. از این جهت امیدواریم مدیران ارشد رسانهٔ ملی که همگی از دلسوزان نظام و انقلاب هستند، نسبت به این مهم اهتمام جدی‌تری داشته باشند. این جنگ جدید، سازوکار نوین و سازمان پویا و ذهن‌های خلاق و انگیزه‌های به غایت ایمانی می‌خواهد. همشهری @mahdian_mohsen

متن تبیینی جمعی از شاگردان مکتب امام خمینی (رحمه الله علیه) به مناسبت هفتمین روز شهادت زائران حاج قاسم سلیمانی 1. حجه الاسلام محمد عالم زاده نوری 2. حجه الاسلام محمدرضا فلاح شیروانی 3. حجه الاسلام ذبیح الله نعیمیان‌ 4. حجه الاسلام غلامرضا قاسمیان 5. حجه الاسلام علی مهدیان 6. دکتر یاسر جبرائیلی‌ 7. حجه الاسلام امین اسدپور 8. دکتر وحید یامین پور 9. حجه الاسلام سیدعلی موسوی 10. دکتر محسن مهدیان 11. حجه الاسلام حسین مهدی زاده 12. دکتر مجید سلیمانی 13. حجه الاسلام روح الله رجبی 14. دکتر محسن دنیوی 15. حجه الاسلام محمدرضا اسحاقی 16. دکتر محسن دوباشی 17. حجه الاسلام عبدالحسین مشکانی 18. دکتر مهدی فقیهی نژاد 19. حجه الاسلام سعید صلح میرزایی 20. دکتر میثم یاوری 21. حجه الاسلام حسن مرادی 22. دکتر ابوالفضل اقبالی 23. دکتر مرضیه شعربافچی زاده 24. دکتر مریم اسماعیلی 25. خانم عاطفه سعیدی نژاد 26. حجه الاسلام عباس حیدری پور 27. دکتر حمید ابدی 28. حجه الاسلام حمزه وطن فدا 29. آقای امیرحسین کریمی 30. حجه الاسلام مجتبی عرب 31. آقای وحید طراوت 32. حجه الاسلام حسین کاظم زاده 33. حجه الاسلام سید محمد مطلبی پور 34. حجه الاسلام حسن شفیعی 35. حجه الاسلام صابر صادقی 36. حجه الاسلام حسین بغدادی 37. دکتر میثم پیمانجو 38. حجه الاسلام حمید آقانوری 39. حجه الاسلام حسین ایزدی 40. آقای حمید شب بوئی 41. حجه الاسلام معین شادرو 42. حجه الاسلام عبدالله عصاره 43. حجه الاسلام علی اخباری 44. آقای مهدی افراز 45. حجه الاسلام مهدی شبان @ali_mahdiyan

✅6تفاوت ما  و رهبری در حوادث اخیر ❇️مخاطب این متن دلسوزان ایران انقلابی هستند؛ کسانی که از منظر آرمان‌های انقلاب، جمهوری اسلامی را نقد می‌کنند و البته چه نیتی از این بهتر و مهم‌تر، اما این همه ماجرا نیست. در مواردی اشکالات محاسباتی در تحلیل وقایع و فاصله گرفتن از محکمات معرفتی، باعث خطای تشخیص و در نهایت قضاوت نادرست می‌شود. برخی خودتحقیری‌های اخیر در دل جبهه انقلاب از همین منظر است. حوادث اخیر فرصت است؛ سبک تحلیل این جریان را با رهبری انقلاب تطبیق دهیم. 1⃣خطای اول؛ روزهای اول بعد از طوفان‌الاقصی را خاطرتان هست؟ در فضای مجازی یک شور و شعف وصف‌ناپذیر راه افتاده بود، اما لا‌به‌لای این شور و شعف یک خط انحرافی بود و آن اینکه چه نشسته‌اید که ایران، اسرائیل را موشک‌باران کرد. همان زمان رهبری انقلاب در نخستین سخنرانی تصریح کردند که این عملیات با تدبیر و شجاعت حماس صورت گرفته است. 🔻این اشتباه را ساده نگیرید. این خطای راهبردی ناشی از این است که توان ایران در ساخت جبهه مقاومت را نمی‌بینیم و تصور می‌کنیم قدرت ایران در ورود مستقیم یا فروش اسلحه یا حتی مشاوره نظامی است. 2⃣خطای دوم؛ چند روز از طوفان‌الاقصی گذشته بود. همه رسانه‌ها ازجمله صداوسیما پر‌شده بود از اخبار کشتار مردم مظلوم غزه. طبیعی است. باید ددمنشی رژیم کودک‌کش نشان داده می‌شد، اما این صحنه همه واقعیت جنگ بود؟ خیلی‌ها بعد از دیدن این تصاویر دچار تردید شدند که اساسا چرا حماس باید حمله می‌کرد؟ سخنرانی دوم رهبری انقلاب این بود که این همه واقعیت نیست. تعبیرشان این بود که اگر ناقص روایت کنیم به مردم غزه ظلم کرده‌ایم. تصاویر خبری ما قدرت سخت‌و‌نرم حماس را به‌درستی روایت نمی‌کرد. شکست ترمیم‌ناپذیر را رهبر انقلاب در این نقطه مطرح کردند. 🔻این اشتباه را هم ساده نگیرید. این خطای برداشت یعنی متوقف شدن در ندیدن سطوح مختلف قدرت حماس؛ هم سطح نظامی و هم سطح قدرت نرم. 3⃣خطای سوم؛ کسانی که در ابتدا، ماجرای طوفان‌الاقصی را دست برون آمده ایران از آستین حماس می‌دانستند بعد از مدتی گفتند پس ایران کجاست؟ چرا ورود نمی‌کند؟ رهبر انقلاب در دیدار با خانواده شهید سلیمانی فرمودند: حاج قاسم محور مقاومت را احیا کرد. این حرف یعنی چه؟ این حرف یعنی انقلاب اسلامی بستری را برای تربیت، بیداری و متشکل‌سازی‌ در منطقه فراهم کرده است که ثمره‌اش حضور جوانانی در محور مقاومت است که خودشان با شجاعت و قدرت تدبیر می‌کنند؛ البته هرجا مبارزه با ظلم است ایران نیز دست مجاهدین را پرمی‌کند. 🔻این اشتباه را هم ساده نگیرید. وقتی نقش فعال ایران را درست نبینیم یا نقش نیروهای مقاومت را کتمان می‌کنیم یا به‌خودتحقیری می‌رسیم. 4⃣خطای چهارم؛ پیروز میدان در طوفان‌الاقصی کیست؟ به‌خودمان رجوع کنیم و ببینیم صحنه را چطور ارزیابی می‌کنیم. آیا حماس را پیروز میدان می‌بینیم؟ رهبری انقلاب فرمودند به 3دلیل روشن اسرائیل شکست خورده است؛ اول اینکه خواستند حماس را نابود کنند که نتوانستند، خواستند مردم را از غزه بیرون کنند که موفق نشدند و خواستند مقاومت را در منطقه شکست دهند که خود زمینگیر شدند. 🔻این اشتباه را هم ساده نگیرید. اگر نتوانیم جمع‌بندی دقیقی از رویارویی قوای حق و باطل در میدان داشته باشیم، بی‌شک دچار خودزنی پیاپی می‌شویم. ندیدن پیروزی حماس ناشی از نقص چشم‌هاست و تنها در غزه نیز متوقف نمی‌شود. این جریان، عملیات تروریستی کرمان و ترور سیدرضی در سوریه را هم نتوانستند از واکنش منفعلانه دشمن به بی‌آبرویی و بی‌حیثیتی‌اش از نقش‌ جمهوری اسلامی در منطقه ببینند. 5⃣خطای پنجم؛ بعد از شهادت شهیدموسوی، مطالبه غالب چه بود؟ بعد از ماجرای کرمان چه؟ هردو انتقام. حق هم همین بود. رهبرانقلاب هم فرمودند: انتقام؛ اما آیا این‌دو مطالبه یکی بود؟ رهبر انقلاب هم درباره انتقام گفتند انتقام صریح و بهنگام، اما چند تفاوت کلیدی داشت. عین‌الاسد را خاطرتان هست؟ همان که خیلی‌ها اقتدار را ندیدند و رهبری آن ‌را به جهت شکست هیمنه دشمن یوم‌الله نامیدند؟ رهبری انتقام را چند لایه‌ای دیدند و گفتند: عاملین را باید سریعا شناسایی و با آنان برخورد کرد. از سوی دیگر باید ابهت دشمن نیز بشکند. فرمودند: سیلی سخت‌تر در شکست نرم‌افزاری دشمن است. از سویی واکنش و اقدام مسئولان را تأیید کردند. 🔻این اشتباه را هم نباید دست‌کم گرفت. برخی با مطالبه نادرست انتقام، ناخواسته همان کردند که دشمن از ترور‌ها هدف گرفته بود؛ یعنی تحقیر ملی. 6⃣خطای ششم؛ کم‌کم دچار بی‌حسی می‌شویم؟ اخبار مظلومیت مردم غزه را می‌بینیم و رد می‌شویم؟ اما رهبرانقلاب در هر سخنرانی مسئله حماس و اسرائیل را پیش می‌کشند و تحلیل می‌کنند. 🔻و اما این اشتباه را هم ساده نگیریم. احساسات را باید عقلانیت مدیریت کند تا نه خطای تشخیصی بسازد و نه با تکرار دچار سردی، خاموشی و بی‌حسی شود. همشهری @mahdian_mohsen

❇️گل به خودی های انتخاباتی خیلی ساده و کوتاه؛ همان‌ها که سال‌ها کشور را تحریم و سفرهٔ مردم را کوچک کردند و خیابان‌ها را آتش زدند و خوبان شهر را ترور کردند، پروژهٔ مشارکت پایین در انتخابات را هم دنبال می‌کنند. اما ابزار نهایی این خناسان برای قهر مردم با صندوق رأی چیست؟ دو هدف میانی دارند؛ اول اینکه رأی مردم در گذشته بی‌اثر بوده است. دوم اینکه در آینده هم بین این و آن تفاوتی نیست. اما دشمن به کنار، برخی در داخل نقش گل به خودی را بازی می‌کنند و همین دو پروژهٔ دشمن را ناخواسته مدد می‌دهند.   1⃣یکم. سهم خودی‌ها در پروژهٔ اول دشمن: 🔻دستهٔ اول کسانی هستند که تصور می‌کنند با تخریب و اتهام‌زنی و به‌اصطلاح افشاگری، موجب روشنگری و رونق انتخابات می‌شوند و متأسفانه این اقدام زشت و زننده را هم اخیرا کلید زدند. این افراد نمی‌دانند که ثمرهٔ نهایی این دست اقدامات، فارغ از قضاوت اخلاقی و شرعی و قانونی، تنها و تنها تأیید گزارهٔ فساد سیستمی دشمن است که این روزها و در شب انتخابات، هر دم بدان می‌دمند.  توجه کنیم کسی منکر مبارزه با خطا و تخلف و فساد نیست، اما این دست اتهامات رسانه‌ای، بدون حضور محکمه و عدلیه، آن‌هم در زمان کوتاه تا شب انتخابات، تنها و تنها اثبات این ادعاست که بین این و آن فرقی نیست و رأی دادن بی‌اثر است.  2⃣دوم. سهم خودی‌ها در پروژهٔ دوم دشمن: 🔻دستهٔ دوم برخی از مسئولین هستند. برخی تصمیمات شتاب‌زده در این زمان کوتاه که موجب سوءتفاهم و خطای ادراکی در جامعه می‌شود، فرصت را برای دشمنی‌ها فراهم می‌کند. پروژهٔ دشمن این است که صندوق رأی در گذشته مؤثر نبوده است و رفت‌وآمد دولت‌ها موجب اصلاحات یا توسعه نمی‌شود. از این‌سو تصمیمات خلق‌الساعه‌ای که در این زمان اندک فرصت روشنگری و اقدام رسانه‌ای مؤثر برای آن وجود ندارد، تنها پاس گل به دشمنی‌هاست. چه بسا تصمیمی که به‌جهت کارشناسی نیز منطقی است، اما به‌جهت زمان اندک برای روشنگری و تبیین و کار رسانه‌ای، طعمهٔ دشمن می‌شود. مصادیق هر دو بخش کم است، اما کمش هم در شب انتخابات بسیار است. نمونه‌ها را خودتان فهرست کنید. @mahdian_mohsen

درباره تعطیلی #منوتو @mahdian_mohsen

مختصر در یک دقیقه. چرا حجاب نماد است؟ مهم‌ترین خطای خودی‌ها در مواجهه با مسأله حجاب. راه حل چیست؟ @mahdian_mohsen

❇️فوتبال سیاسی است؟ نیست؟ ◀️مردم سیاسی نیستند 1⃣یکم. گفت چرا مرگ یک ملت را می‌خواهید؟ گفتم کجا؟ گفت همین مرگ بر آمریکا. گفتم: شعار مرگ برای سیاستمداران مکار این کشورها است، نه مردم‌شان. سکوت کرد. گفتم ولی آن‌هایی که ژست صلح می‌گیرند، در عمل با تحریم‌های اقتصادی کمرشکن، سفرهٔ مردم ایران را هر روز تنگ‌تر کردند. دقت دارید دیگر؛ علیه مردم ایران و نه حکومت. ◀️علم سیاسی نیست 2⃣دوم. برخی ژست بی‌طرفانه برای علم می‌گیرند و معتقدند ساحت علم از زدوخوردهای سیاسی به‌دور است. اما همین جریان پرمدعی وقتی ایران به توان تولید واکسن کرونا در بین ۶ کشور اول دنیا رسید، هرچه در چنته داشتند به‌کار بستند تا مدار تولید متوقف شود. از جمله جلوگیری از ورود مواد اولیه؛ این یک نمونه و نمی از یمی است. ◀️درمان سیاسی نیست 3⃣سوم. گفتند بهداشت و درمان خارج از سیاست است، اما ارسال داروی بیماران سرطانی و برخی بیمارهای صعب العلاج مثل بیماری پروانه‌ای را ممنوع کردند. در غزه نیز بیمارستان‌ها را زیر بار موشک بردند. باقی فهرست‌ها با خودتان. ◀️خبر سیاسی نیست 4⃣چهارم. یک عمر دروغی شاخدار به نام رسانهٔ بی‌طرف را به خورد مخاطب دادند. اما امروز همین شعار مبتذل و مضحک را هم دیگر جرئت ندارند تکرار کنند. و حالا حتی یک خبر بدون جهت‌گیری‌های سیاسی علیه ایران منتشر نمی‌کنند؛ اینکه نوشتم حتی یک خبر، بدون هرگونه اغراقی است. ◀️هنر سیاسی نیست 5⃣پنجم. گفتند هنر برای هنر؛ اما ضعیف‌ترین و بی‌خاصیت‌ترین فیلم‌ها را صرفا به‌خاطر ضدایرانی بودن، در جشنواره‌های غربی جایزه دادند و سرِدست گرفتند و از آن سو، هالیوود را مرکز سفیدشویی امپریالیزم سرمایه‌داری قرار دادند. ◀️ورزش سیاسی نیست 6⃣ششم. گفتند ورزش جای سیاست نیست. اما زنان قهرمان المپیک را به‌خاطر حجاب سانسور کردند و فوتبالیست‌های ایرانی را به‌خاطر همراهی نکردن با ضدانقلاب به تمسخر گرفتند. موارد بسیار است؛ اما یک نمونه همین بازی ایران و ژاپن. قبل از شروع بازی و حتی بعد از گل اول ژاپن، شروع به تحقیر ملت ایران کردند و البته بعد از شکست ژاپن خفه‌خون گرفته و منفعلانه به سکوت رفتند. ❇️حرف آخر؛ سیاست مردم ما غیر از انسانیت‌شان نیست. آنچه حقه‌بازی و بندبازی است که اسمش روی خودش است و سیاست نیست. سیاست مردم ایران هویت‌شان است. حیثیت‌شان است. چون کرامت نفس دارند، ظلم‌ستیز هستند و مدافع مظلوم و عدالتخواه و آزادی‌گرا و استقلال‌طلب. با همین الگو همهٔ شؤون زندگی‌شان سیاسی است. فوتبال ورزش است؛ برد و باخت دارد. اما ملت ایران با غیرت و استقامت و تلاش، مکر دشمن در تقابل و ضدایرانی کردن علم و هنر و ورزش و غیره را به خودشان برمی‌گردانند و البته در این مسیر و با این نیت، ببرند یا ببازند پیروزند. فوتبال سیاسی یعنی همین. فوتبال به مثابه مبارزه. همشهری @mahdian_mohsen