❇️تغییر دینداری گفتم تصاویر شب های احیا را دیدی؟ گفت بله. مردم ما دیندارند. ولی دوران طاغوت هم همین بودند. گفتم درست است اما دینداری داریم تا دینداری. مردم ما مومن اند اما ایمان شان هم تغییر کرده است. گفت چطور؟ گفتم: 1⃣یکم اینکه دینداری مردم جمعی شده است. ماجرا تنها شب احیا نیست. تهران از ابتدای شب های رمضان دیدنی است. هرکوچه و خیابان یک هیات. تا نیمه سحر و آنهم مملو از جوان ها و نوجوان هاست. بقیه کشور هم همین است. باقی سال نیز. از اعتکاف ها تا مجالس روضه هفتگی. اما دینداری فراتر از این تغییر کرده است. 2⃣دوم اینکه دینداری ها به غیر جمعی، اجتماعی شده است. دینی که تنها سرسجاده بود امروز به منصه بروز و ظهور اجتماعی رسیده است. اهل دینداری اهل دستگیری اند و مواسات. اهل ایثار و فداکاری؛ آنهم با گرایش ها و ظواهر مختلف. اما باز هم فراتر است. 3⃣سوم اینکه دینداری امروز عمق یافته است. یک مثال روشن همین راه پیمایی روز قدس است. ظلم ستیزی در فطرت مردم ماست. قبل انقلاب هم مردم ظلم ستیز بودند. اما سطح ظلم ستیزی چه بود؟ مقابله با اوباش محله. برای همین قصه ها داریم از لوتی های شهر که مقابل لات ها و مزاحمین نوامیس مردم می ایستادند. اما با انقلاب مقابله با ظلم عمق یافته است. امروز ایستادگی نه تنها مقابل اوباش محله که مقابل اوباش عالم است. یک نمونه اش روز قدس. 4⃣و چهارم اینکه باز هم تغییرات فراتر است. امروز دینداری جهت یافته است. اصل و اساس دینداری در حب و بغض نسبت به حق است و امروز سمت و سوی دینداری ها مبارزه با دشمن حق است. یک نمونه اش حجاب. گذشت روزگاری که حجاب تنها مصونیت بود. تنها نشانه حجب و حیا بود. امروز بسیار فراتر است؛ حجاب ابزار مبارزه و نماد تقابل با دشمنی هاست. امروز حجاب نماد وطن پرستی و دفاع از کشور است. جالب نیست؟ 5⃣همه اینها به کنار. اما پنجم مهمترست. مردم امروز برای دینداری هزینه می دهند. هزینه مقاومت. مردم برای نگه داشتن دینشان مقابل خناسان و شیادان داخلی و خارجی ایستادگی می کنند. سالهاست تحت طوفان و بمباران هجمه های ترکیبی اند و البته تاب می آورند. طبیعی است که ایمانی که در دل مقاومت بدست بیاید قابل مقایسه با ایمان از سر عافیت نیست. ✅مردم ما سالهاست دیندارند. اما با انقلاب دین شان جمعی و اجتماعی و عمیق و راهبردی شد و در این چهار دهه با مقاومت و ایستادگی ایمان شان آب دیده شده است و مستحکم. و البته اینهمه از صدقه سر آن پیر روشن ضمیر است که همه را پای سفره انقلاب نشاند؛ خمینی عزیز. روحش شاد. همشهری @mahdian_mohsen

خوشحال نیستم ازین سرنوشت مهدی نصیری. اما از اینکه باطن تحجرهای مقدس مآب اینطور در ضدیت با انقلاب عیان می‌شود خوشحالم. خوشحالم که نصیری با تحجر دینی به همان جا رسیده است که غرب پرست ها رسیدند تحجر به تعبیر حضرت امام مصداق همان اسلام آمریکایی است همان مارهای خوش خطو خال. @mahdian_mohsen

کی میگه ایران اینترنشنال همیشه حرفهای بد منتشر میکنه؟

🔻پدرانه و راهگشا برای جوان ترها 🔸رهبرانقلاب در دیدار با دانشجویان چند توصیه راه گشا داشتند که کنار هم یک پیکره از منظومه ای پدرانه می سازد. 🔹مرور کنیم: 1⃣یکم. درباره وظیفه یک دانشجوی مطلوب فرمودند: اول ایجاد تحول در ذهن و واقعیت جامعه و در مرحله بعد ایجاد تحول در ذهن و واقعیت جهان. هم افق پیش رو را تصویر کردند و هم توجه توامان به ذهن و واقعیت دادند. خلاصه اینکه: هم باید در واقعیت تحول خواه بود و هم در معنا بخشیدن به این واقعیت در ذهن. هم بیرون انسان را باید ساخت و هم درون و نوع نگاه او به عالم. حرف هاست که بماند.  2⃣دوم. فرمودند جوان امروز باید "آرمانخواه" و "واقع بین" باشد. یعنی کسی می تواند در واقعیت و ذهن تحول ایجاد کند که نگاه آرمانی داشته باشد و البته واقع بین باشد که بتواند برای عبور از وضع موجود و رسیدن به وضع مطلوب ارائه طریق کند. 3⃣سوم امیدوار بودن. فرمودند امید همان سوخت و موتور آرمانخواهی است. برای توجه دادن به امید نیز بر دو نکته تاکید کردند. اول اینکه مشکل هست، بسیار هم هست، اما قابل رفع است. فرمود حل این نیز به دست جوانان میسر است. دوم هم توجه دادند به سنت قطعی الهی؛ اینکه خداوند قطعا مومن را نصرت می دهد. 4⃣چهارم. ضمن توجه دادن به امید، معنای انحرافی و سنتی از انتظار فرج را شکستند. اینکه انتظار این نیست که بشینیم تا امام بیاید و مشکلات را حل کند. انتظار یعنی ایستادن. یعنی حرکت کردن. یعنی تلاش برای رفع مشکلات. الحق چقدر کم گذاشتند علمای ما در تعمیق و تدقیق مفهوم انتظار. 5⃣پنجم اشاره به عقلانیت داشتند و از آن به فرمان موتور محرکه امید یاد کردند. عقلانیت یعنی مشکل را ببینیم و سردست بگیریم و تاکید داشتند که برای آن راه حل "علمی" و "عملی" ارائه کنیم. "صبوری" را نیز لازمه عقلانیت دانستند؛ اینکه اصلاحات یک شبه ممکن نیست و صبر می خواهد... 6⃣ششم به نقشه دشمن اشاره کردند. روشن است که هرحرکتی بدون اعتنا به نقشه دشمن محکوم به شکست است. اما نقشه دشمن در یک کلام چیست؟ ناامیدی. راهبرد این خناسان برای ناامیدی چیست؟ اینکه جامعه رویگردان از دین و انقلاب شده است. حال آنکه فرمود مردم ما سال به سال انقلابی تر و معنوی تر شده اند. دقت کنیم که این فرض یعنی ایمانی تر شدن جامعه چه میزان برای جوان انقلابی امیدبخش است. 7⃣هفتم و اما به یک راه میانبر اشاره کردند و ان اینکه شهید زندگی کنید. تاکید کردند شرح حال شهدا را بخوانید. فرمودند خود می خوانم و اشک می ریزم و استفاده می کنم. از امام گفتند که به حال شهدا غبطه می خوردند. از شهدایی نیز به عنوان الگو نام بردند؛ از آوینی و تهرانی مقدم و کاظمی آشتیانی  تا رسیدند به حججی و نزدیک تر شدند تا عجمیان و علی وردی و ....فرمودند شبیه شهدا شوید. 8⃣هشتم و در انتها نیز به یک بلای دامنگیر این روزهای ما اشاره کردند که الحق ام الرذائل در شبکه های اجتماعی است. و آن اینکه برای " دیده شدن" ننویسید. " برکت نمی کند" تمام. ❇️و اینطور افق بلند تحول جهانی را به سلوک فردی پیوند زدند....و منظومه پدرانه شکل گرفت. همشهری @mahdian_mohsen

🔸درباره رفراندوم؛ آیا مردم نمی فهمند؟! 🔻سخنان رهبرانقلاب در پاسخ به یک دانشجو را خناسان رسانه ای تحریف و تبدیل به ابزار تخریب کردند. چقدر هم زننده است که عده ای از سر نادانی همان ها را در داخل تکرار می کنند. واقعیت اینست که ماجرا خیلی پیچیده نیست. 🔸دانشجوئی ظاهرا چنین می گوید که: "باید از روز اول درباره مسائل مختلف رفراندوم برگزار می‌کردیم تا حساست به وجود نیاید" رهبرانقلاب هم در پاسخ توضیح می دهند که : " در کجای دنیا برای همه مسائل رفراندوم برگزار می‌کنند؟" و دیگر اینکه :" مگر همه مردم که باید در رفراندوم شرکت کنند امکان تحلیل آن مسئله را دارند؟" حالا رسانه دشمن از این چه برداشتی کرده است؟ اینکه رهبری مخالف رفراندوم است و بدتر اینکه رهبری مخالف نظر دادن مردم است و آنها را شایسته اظهار نظر نمی داند. ❇️پاسخ رهبری اساسا ناظر به اصل و فلسفه رفراندوم نیست. بلکه یک تذکر مدیریتی است. مرور کنیم. انشالله روشن می شود. 1️⃣یکم. تنها کشوری که در عالم نظام خود را به رفراندوم گذاشت جمهوری اسلامی است. هیچ کشوری تاکید می شود هیچ کشوری در هیچ جای تاریخ چنین نکرده است. در ایران تا امروز 3 بار رفراندوم برگزار شده است. 2️⃣دوم. از سوی دیگر در قانون اساسی کشور و در اصل 59 رفراندوم مورد توجه قرار گرفته است. اجرای آن نیز مثل همه جای دنیا ساز وکار مشخص دارد. در ایران با درخواست رئیس جمهور و یا پیشنهاد 100 نماینده و موافقت دوسوم مجلس رفراندوم برگزار می شود. 👈تا اینجای ماجرا می شود قانون و سیره عملی انقلاب اسلامی. حالا بازگردیم به سخنان رهبری. آیا این سخنان با قوانین ما مغایرتی دارد؟ فرمودند: "در کجای دنیا برای همه مسائل رفراندوم برگزار می‌کنند؟" برای "همه مسائل". یعنی منطقی است سر هر مساله ای رفراندوم بگذاریم؟ پس چرا انتخابات برگزار می شود؟ انتخابات یعنی انتخاب راه و روش. انتخاب یک نگرش و گرایش در اداره کشور. یک روز میشود خاتمی و یک روز روحانی و احمدی نژاد. یک روز هم رئیسی. بعد از آن در مسائل جزئی این منتخب مردم است که تصمیم می گیرد. مثل اینکه بخواهیم از اینجا به مشهد رویم. مختاریم بین هواپیما و قطار و اتوبوس. اما اگر هواپیما را انتخاب کردیم یعنی خلبان برای کار فنی خود باید از مسافرین سوال کند؟ باز هم دقت کنیم؛ این نفی رفراندوم نیست. چه بسا در مواردی با تشخیص همین نماینده های مردم همه پرسی ضرورت پیدا کند. اما این غیر از رفراندوم در همه مسائل مهم کشورست. ✳️حالا این استدلال مدیریتی یعنی مردم نمی فهمند؟ اینکه مردم در همه مسائل کارشناس نیستند یعنی نمی فهمند؟ اساسا کارشناس انتخاب می کنند تا موکل آنها در کارشناسی باشد. بگذریم که ما در کشوری زندگی می کنیم که صبح و شام از سوی رسانه های دشمن اطلاعات دروغ و تحریف شده و بزرگنمائی های کاریکاتور گونه به مردم منتقل می شود و هر انتخاباتی تبدیل می شود به دوقطبی های توهمی که باعث می شود انتخاب مردم از سر اختیار نباشد و ناچارا از سر ترس رفتار صفر و یکی و یا استقلال-پرسپولیسی از خود نشان دهند. ✅بنابراین توضیح رهبرانقلاب از حیث عقلانیت و مدیریت رفراندوم برای همه مسائل است که اجرای آن اساسا نه ممکن است و نه منطقی و لذا نه نفی اصل رفراندوم را می کند و نه قدرت تشخیص مردم را. ❌واقعیت اینست که خیلی ها فرق مردم سالاری و توده گرائی را نمی دانند. مردم سالاری یعنی انتخاب مسیر و اهداف اصلی توسط مردم. یعنی انتخاب از سر آگاهی. توده گرائی یعنی سواستفاده از نام مردم برای انتخاب از سر ناآگاهی. توده گرائی را اغلب دیکتاتورها مطالبه می کنند چون نقاب استبداد و نشستن بر جهل مردم است. اما مردم سالاری رشد آگاهی مردم برای انتخاب سرنوشت است. اگر پزشکی به من و شما گفت برای نسخه پیچیدن باید نظر بیمار را بپرسم او دلسوز ما نیست. وکیل حقوقی مان نیز. ممکن است شیادی باشد در لباس پزشک و حقوق دان. مردم سالاری یعنی حق انتخاب پزشک و توده گرائی یعنی انتخاب نسخه. خلاصه مراقبت کنیم به نام مردم سالاری، توده گرائی به خوردمان ندهند. @mahdian_mohsen

❇️پیام مردم به صف اولی ها 🔻رمضان 1402 را باید با نام مردم به خاطر سپرد. شب احیای دلانگیز، راه پیمایی باشکوه و تا واپسین نقش آفرینی که به نماز عید رسید. فطری متفاوت از همه سالها تا آنجا که باز هم مسوولین امر در برگزاری نماز غافلگیر شدند و جا ماندند و گلایه ها گذاشتند. بماند. اما مردم ظهور رمضانی شان دیدنی بود. خاصه برای صف اولی ها. آنها که زعیم اند و اما دو زانو باید مقابل صفوف بهم پیوسته مردم نشسته و درس بگیرند. کدام درس؟ درس وحدت. اما درس وحدت چیست؟ پرهیز از اختلاف؟ همکاری؟ و یا فراتر از ایندو همدلی؟ وحدت از همه اینا فراتر است. 🔹اجازه دهید ابعاد وحدت را از منظر و زاویه "رمضان مردم" تحلیل کنیم. 1⃣یکم. شب های احیای امسال شورانگیز تر از گذشته بود. مردم به نجوای درون شان آمدند. آمدند برای دوستی با خدا. قرآن به دست اهل بیت را قسم دادند برای دلدادگی، برای بندگی. در روزگاری که از زمین و آسمان بر سر این کشور آتش شیطانی می ریزند، مردم پرشورتر از گذشته به احیا وشب زنده داری نشستند. آنهم نه تنها در شب های قدر. حداقل یک نمونه در تهران شب هایش دیدنی بود. در پس کوچه های این شهر، هر شام تا سحر روضه بود و مناجات و دعا. سراسر کشور همین بود. 🔸درس اول وحدت چیست؟ عبادت؛ آنهم دست جمعی. 2⃣دوم. دستگیری ها این ماه را کمتر گفتند و نوشتند. مردم در این ماه سفره های کریمانه شان چشم نواز است. مهمانی ها و شب نشینی های اقوام و دوستان به جای خود؛ اما باید سبدها و سفره های خیرخواهانه مردم را در سرفصلی جدا نظاره کرد. آنهم در این روزها که ابلیس های اقتصادی تاب و توان این مردم را ربودند و گرانی های طاقت فرسا سفره های مردم را کوچک ساخته است. اما فرهنگ دستگیری و مواسات به این آسانی ها رنگ نمی بازد. 🔸درس دوم همدلی است و دستگیری.  3⃣سوم. مردم فردای شب احیا با زبان روزه و در گرمای روز به خیابان آمدند و با مشت های گره کرده و فریادی یک صدا از رژیم بی حیثیت و کودک کش اعلام انزجار کردند. چه اعلام برائتی؛ آنهم شوق انگیز تر و حماسی تر از هرسال. ستودنی نیست؟ 🔸درس سوم دشمن شناسی است. قیام علیه  اوباش جهانی. قیام علیه ظلم اکبر و شیطان روی زمین. 4⃣و چهارم نماز و صفوفی یک پارچه از وحدت. یک رنگ و همدل پشت سر امام یک امت. هم صدا و هم آهنگ؛ اقتدا به مقتدی. پیوند امام و مردم را باید در این صفوف یک پارچه دید. درس امام امت نیز جز وحدت نبود؛ "همه با هم با هر سلیقه و اعتقاد کنار هم باشید. هم مردم و هم مسوولین. " 🔸واپسین درس پشت سر امام بودن است. ✅و اما در نهایت؛ 🔻ابعاد وحدت چنین است. 1⃣اصل اول وحدت تنها برای اهل عبادت است. اهل باطل وحدت شان ممکن نیست. فروپاشی شان حتمی است. نمونه اش همین جریان اراذل خارج نشین و وامانده های پهلوی که این روزها مثل گرگ با چشم باز مقابل هم می خوابند. 2⃣اصل دوم وحدت تنها برای اهل دستگیری است. اهل دستگیری اند که اهل مدارا و مراعات اند. دستگیری فقط اقتصادی نیست. دستگیری در همه ابعاد است. آنها که جبهه خودی را فراخ می بییند و به یکایک آدم ها عشق می ورزند و برای رزق مادی و معنی شان غم می خورند و با مردم همدل اند و یک رنگ. 3⃣اصل سوم. شناخت دشمن است و قیام مقابل او. شناخت دشمن اصلی و تقابل با او اصل اساسی در وحدت است. در غیر این صورت گرفتار حواشی و اختلاف های داخلی می شوند. 4⃣اصل چهارم اقتدا به امام امت است. وحدت بدون اصل وحدت بخش میسر نیست. وحدت نقطه کانونی و اتصال می خواهد. رهبر نقطه وحدت بخش جامعه است. ❇️این از مَدرَس مردم.  این چهار اصل پیام رمضانی مردم به صف اولی هاست. مسوولین این بروز و ظهور وحدت را از مردم جرعه جرعه بگیرند و بنوشند. همشهری @mahdian_mohsen

❇️استیضاحِ وحدت؟ رهبرانقلاب اخیرا طی چند سخنرانی بر وحدت مسئولین تاکید کردند. این درحالی است که مجلس تصمیم دارد وزیر صمت را استضاح کند. برخی معتقدند این استیضاح خلاف تاکید بر وحدت است. 👈در این باره ذکر چند نکته ضروری است. 1⃣یکم. وحدت امری مقطعی نیست. وحدت مسئولین موضوعی نیست که صرفا برای این ایام باشد. وحدت یک ضرورت همه زمانی و همه مکانی است. با این توضیح معنی نمی دهد که حق قانونی مجلس در سوال و استیضاح وزیر نادیده گرفته شود. اما.... 2⃣دوم. تاکید رهبرانقلاب بر وحدت مسوولین چیزی فراتر از یک توصیه اخلاقی و همیشگی است. توجه به این راهبرد سیاسی در یک مقطع زمانی مشخص و آنهم با تکرار تاکیدات، معنادار است. علت هم روشن است. شرایط اقتصادی کشور به نحوی نیست که بدون وحدت و همدلی مشکلات حل شود. اما آیا این الزام اقتضایی نیز دلیلی بر نادیده گرفتن حق مجلس می شود؟ خیر. چرا؟ 3⃣سوم. مجلس حق دارد به وظیفه قانونی خود عمل کند. اما این حق قانونی را باید با رعایت این راهبرد سیاسی در این مقطع خاص ببیند. ماجرا صفر وصد نیست. قابل جمع است. چطور؟ 4⃣چهارم. وقتی شرایط کشور نیازمند وحدت و همدلی مسوولین است نیازمند مراقبت و ملاحظات بیشتری هستیم. استیضاح حق قانونی است اما قدم آخر را ابتدا برنمی دارند. تصمیم برای استیضاح نیازمند یک ملاحظه اساسی است. توجه کنیم که هدف استیضاح نمی تواند و نباید نمایش و تبرج سیاسی باشد. مجلس باید مراقبت کند در سال منتهی به انتخابات گرفتار اقدامات نمایش گونه نشود. این متن بنای قضاوت ندارد؛ اما نباید مجلس خود را در مظان این اتهام قرار دهد. از اینرو اگر اصل بر وحدت است پیش از تقابل ولو قانونی، باید تلاش شود با تعامل و گفت وگوهای علنی و غیرعلنی اختلافات حل و فصل شود. اگر همیشه نیز چنین می کرده است با توجه به ضرورت همدلی در این شرایط خاص، باید مدارای مضاعف داشته باشد. ◀️و اگر پس از همه این مقدمات باز هم نیازبه استیضاح وجود داشت، حجت بر مجلس تمام است و کسی حق ندارد نماینده مردم را به بهانه وحدت از حق قانونی اش منع کند. در نهایت همین نیز یک ملاحظه کلیدی دارد و آن مراعات اخلاق رسانه ای و ادبیات نقد و سوال و تذکر و استیضاح است. اگر قرار بر همدلی و وحدت است نه نماینده های دولت و مجلس، بلکه رسانه های ایندو نیز نباید بر آتش اختلاف بدمند به نحوی که مردم تقابل برداشت کنند. مردم باید از استیضاح خیرخواهی و دلسوزی برداشت کنند که اگر چنین شد همین نیز بر منش وحدت است. همشهری @mahdian_mohsen

⛔️سخن کیلویی 1⃣یکم. فکرکنید؛ در شرایطی که داد مردم از بیداد قیمت خودرو بلند است، خبر برسد دولت به مجلس خودروی شاسی بلند داده است تا در ازای این رشوه از خطای دولت چشم پوشی کند. حالا خشم اجتماعی را تخمین بزنید. فرض کنید بلافاصله هم خبر تکذیب شود؛ آیا فایده دارد؟ اساسا تکذیب دیده می شود؟  2⃣دوم. سخن کیلویی شنیدید؟ غرض خدای ناکرده طعنه و حرف گوشه دار نیست. کلام کیلوئی یک پرده زشت تر از کلام بی حساب و دیمی است.  سخن دیمی و بی حساب چیست؟ سخنی که مبنا ندارد و بدون سند است. اما کیلویی سخن گفتن، همان سخن بی حسابی است که گوینده به عواقب آن نیز بی اعتناست. نگاه نمی کند این حرف چه عوارضی دارد و چطور می شود آنرا جبران کرد. 3⃣سوم. این روزها حرف بی حساب و کیلویی در شبکه های اجتماعی فراوان است و وبالی است دامنگیر. چپ و راست هم نمی شناسد. اشتباه نشود؛ منظور رسانه های شیطانی نیست؛ آنها که کذاب اند و با دروغ جیره می گیرند. غرض آدم هایی اند که صفت کذاب بر آنها صدق نمی کند اما حرف بی حساب می زنند و کیلویی سخن می گویند. هرچه می شنوند و می بینند، بی درنگ توزیع می کنند. مثل آب خوردن آبرو می برند و ندیده و نشنیده قضاوت می کنند. چه بسیار روایت های بی حساب و کیلویی که در چرخه توزیع هیجانی، تبدیل به ابرروایتی ماندگار شده است. 4⃣چهارم. حرف بی حساب را می شود تکذیب و اصلاح کرد اما کیلویی سخن گفتن، الزاما با تکذیبیه جبران نمی شود. ضرر کیلوئی سخن گفتن تنها در نادرستی سخن نیست، در عوارض جبران ناپذیر آنست. یک وقت حرف غلط و بی سند می زنیم اما یک وقت با این حرف غلط آبرو می بریم. تکذیبیه مگر جبران بی آبرویی می کند؟ با این توضیح  حرف بی حساب از هیچ کس پذیرفته نیست اما خدا نکند آن هیچ کس، مسوول باشد. چرا؟ چون حرف بی حساب مسوول برخلاف افراد عادی، مصداق کیلوئی سخن گفتن است. 5⃣پنجم. حرف بی حساب را باید متناسب با "نادرستی سخن" برخورد کرد اما سخن کیلوئی را باید متناسب با "آثار نادرستی سخن" برخورد کنند. آثار کلام مهمتر از خود کلامست. اتهام گوینده اولی خبر غلط است و اتهام گوینده دوم تشویش اذهان عمومی و بهم زدن امنیت روانی. این مردم چه گناهی کردند که در دعوای سیاسی آقایان اینطور با روح و روان شان بازی شود؟  با این توضیح تکذیب ادعای نماینده مجلس در خصوص رشوه دولت کافی نیست، باید ذیل اتهام تشویش اذهان عمومی قهریه ورود کند. همشهری @mahdian_mohsen

✅نسخه ناقص در دست سردار 🔻خداقوت به سردار رادان که تنهاست در میدان. هنوز لایحه عدلیه درباره حجاب به بهارستان نرسیده است و از شورای عالی انقلاب فرهنگی هم خبری نیست و وزارت صمت هم غائب است در این  بلبشوی بازار لباس و مجلس و وزارت کشور هم که بماند.... اما واقعیت اینست که نسخه سردار نیز ناقص است. به این فهم تصمیم روز شنبه رادان و همکاران در اصلاح قانون شکنی ها کم اثر است. 🔻تلاش این متن، هم نقد است و هم یک پیشنهاد اجرایی. ❇️طرح شنبه فراجا دارای دو پاشنه آشیل است. 1⃣اول نظارت و برخورد با تجهیزات هوشمند. 2⃣دوم ورود نهادها و سازمان ها و بنگاه ها و دکان ها در ممانعت برای قانون شکنان. 🔻اما ایندو هردو نقص جدی دارد. 1⃣درباره بند اول. دو اشکال جدی در این رابطه وجود دارد. اول اینکه تجهیزات دوربینی پلیس مگر چه میزان از شهر را پوشش می دهد؟ و اما دوم و مهمتر اینکه آیا دوربین کافی است؟ واقعیت اینست که سایه حضور قانون بسیار بازدارنده است و حذف آن از پیش چشم جامعه، اقتدار قانون رو کم و بی اثر می کند. جامعه باید ببیند مجری قانون مصمم است و هوشیار در صحنه حاضر است. خلاصه دست قانون باید دیده شود و تمرکز صرف بر دوربین آنهم با این سطح پوشش،  اقتدار قانون را از بین می برد. 2⃣درباره بند دوم.  واقعیت اینست که عدلیه و قهریه نمی توانند وظایف خود را به دوش مردم و سازمان ها حواله دهند. طبیعی است که نفی نقش مردم در امر به معروف و تذکر سازمان ها و نهادها را نمی کنیم اما بار اصلی بر دوش نهادی است که ماموریت اصلی اش قهریه است و برای اینکار آموزش دیده و مجهز است. از این جهت نمی تواند با یک نسخه کلی نقش پلیس را به دیگران حواله داد. مثلا کافه ها و رستوران ها و دکان های خصوصی شاید بتوانند همراه پلیس باشند و نسبت به محیط خود تذکر دهند اما آیا این نسخه برای مترو برای پارک ها فرودگاه ها و مال ها و قطار و دیگر مکان های عمومی هم موثر است؟ خدا رو خوش می آید نگهبانی که نه آموزش دیده است و نه ممکن است انگیزه کافی داشته باشد و نه اساسا چنین ماموریتی داشته و دارد، بخواهد مانع آمد و شد قانون شکن ها باشد و خدای نکرده در موارد ولو معدود توهین بشنود؟ به نظر میرسد هیچ رقم حواله دادن وظیفه قهریه به مردم عادی و نگهبان و کارمند منطقی نباشد. ✅اما راه حل چیست؟ فراجا لازم است دو کار توامان انجام دهد. اولا در خصوص نظارت هوشمند و مکانیزه پنهان، باید تاکید شود که این مهم به تنهایی کافی نیست. حضور مامورین به جهت نمایش و حضور علنی قانون ضروری است. از اینرو پیشنهاد می شود مامور پلیس مجهز به دوربین متصل به لباس، در اماکان عمومی حاضر شود وصرفا تذکر لسانی دهد. اگر توجهی هم نشد و یا خدای نکرده توهین شنید، سکوت و به تذکر لسانی اکتفا و عبور کند. دوربین همه صحنه ها را ضبط کرده و متخلف خارج از میدان قابل پی گیری است. اینکار باید در همه اماکن عمومی انجام شود. مترو و پارک ها و مال ها و فرودگاه ها و .... ممکن است فراجا بگوید مشکل مالی یا نیروی انسانی دارد. این هم بدون راه حل نیست. کافی است نیروی انسانی لازم را از نهادهایی مثل بسیج و یا داوطلبین مردمی بگیرد و آموزش دهد. هزینه جذب و آموزش و تجهیز را هم می تواند از نهادهایی بگیرد که مستقیم و یا غیرمستقیم درگیر این موضوع هستند. مثل مال ها یا شهرداری ها و فرودگاه ها و غیره. ❇️خلاصه امر اینکه مهمتر از اجرای قانون، اقتدار قانون است. اساسا اقتدار یعنی چی؟ اقتدار یعنی اسم قانون موثر باشد و اساسا با وجود آن، کار به اعمال قانون نکشد. لذا نسخه ناقص شنبه سردار بااین نقص های جدی هم ثمربخش نیست و هم اقتدار شکن است و هم مردم عادی و کارگر و کارمند آموزش ندیده را مقابل قانون شکنان قرار می دهد.  🔻بازهم خدا قوت سردار؛ بخاطر جسارت و شجاعت و البته تنهایی. همشهری @mahdian_mohsen